سریال زندگی در بهشت | قسمت 176 - صفحه 7

به نام خدای هدایتگر زندگی بخش

سلام به استاد و همه ی دوستای قشنگم

استاد این دیدگاه رو مینویسم در حالی که یه نوزاد ۶ روزه کنارم خوابیده و با این که فقط چند روزه به دنیا اومده کلی زندگیم قشنگ شده…

این دیدگاه رو مینویسم چون میخوام داستان هدایت های خداوند برای زایمانم رو اینجا به همه دوستان بگم.

من حامله بودم و قرار بود دومین عضو کوچیک خانواده ام پا به این دنیا بذاره…

بعد از حامله شدن باید میرفتم مرکز بهداشت برای مراقبت های بارداری پرونده تشکیل بدم و با اینکه مرکز نزدیک خونه رفتم قبول نکردن و گفتن باید یه منطقه دیگه برم.منم برگشتم و به خدا گفتم خودت درست کن برام..

بعد طی صحبت هام با خاله ام که دکتره فهمیدم که خانم دکتر اون مرکز از دوستای خاله ام هست و خودش گفت بذار بهش میگم اگر موافق بود برات همونجا پرونده تشکیل بدن منم گفتم باشه بهشون بگو ببین نظرشون چیه. دیگه بعد اون خانم دکتر قبول کرد و قرار شد برم اونجا واسه انجام کارهای لازم و منم رفتم و خیلی راحت همه چی درست شد برام و این مرکز هم نزدیک خونه مون بود و هم برای رفتن به اونجا باید از توی یه پارک بزرگ رد میشدم که هر دفعه میرفتم توی راه کلی لذت میبردم.

نوبت به انتخاب دکتر زنان رسید و منم تصمیم گرفتم برم پیش خانم دکتری که برای بچه اولم رفته بودم ولی فقط یکبار موفق شدم برم مطبش و تا زایمان دیگه نشد برم اونجا پرونده تشکیل بدم واسه همین عملا اون خانم نمی تونست دکتر من باشه و وقتی دوماه مونده بود به زایمانم تماس گرفتم وقت بگیرم بهم خیلی دیر وقت دادن که احتمال اینکه قبل اون تاریخ زایمان کنم زیاد بود و منم ناراحت شدم و حتی یکبار که مجبور شدم جواب یه سونو اورژانسی رو ببرم ببینه منشیش حتی اجازه نداد خانم دکتر رو ببینم و با بی ادبی بهم گفت برو بیرون و منم اومدم بیرون و به خدا گفتم خدایا خودت بهترین زایمان رو زیر نظر بهترین دکتر برام درست کن چ این دکتر باشه چ یه دکتر دیگه و برگشتم خونه و دیگه بهش فکر نکردم.

اون سونو اورژانسی بود و باید حتما یه دکتر اونو میدید واسه اینکه دکتری نداشتم تصمیم گرفتم سونو رو ببرم بیمارستانی که میخوام برای زایمان برم نشون بدم تا یه دکتر ببینه و حاضر شدم و به خاطر اینکه احتمال دادن ختم بارداری داشتم وسایل نی نی رو جمع کردم و خونه رو مرتب کردم و کارامو کردم و حاضر شدم رفتم بیمارستان..

اونجا سونو رو بردم نشون دادم و پرسیدن دکترت کیه و منم گفتم دکتر خاصی ندارم و معلوم بود از حرفم خیلی تعجب کردن. بعد خودشون زنگ زدن به یه دکتر و باهاش درباره سونو من مشورت کردن و اون خانم دکتر بهشون گفته بود واسه زایمان بستریم کنن و من هم که آمادگی داشتم رفتم برای بستری شدن و دیگه وقتش بود بارم رو زمین بذارم و با توکل به خدا رفتم تا ببینم چی میشه.

بهم یه تخت دادن و از خانواده ام خداحافظی کردم و تنها با تکیه به الله رفتم و ازش دوباره خواستم بهترین زایمان رو با بهترین دکتری که برام ممکنه درست کنه. اون شب یک خانم دکتر شیفت بود که منو به اون سپردن و اون تا صبح میومد بالا سرم و چون شیفت بود و باید تو بیمارستان میبود همه کارهای منو خودش انجام میداد و مثل بقیه نبودم که ماما بالا سرم باشه و خود خانم دکتر تا صبح بهم سر زد. صبح ماما و دکترم عوض شدن و دردهای منم شروع شده بود و منم حسابی ترسیده بودم چون قرار بود دردناک ترین ساعت های عمرم رو پشت سر بذارم و بازم گفتم خدایا خودت کمک کن تا بتونم تحمل کنم.اون روز صبح خیلی برام سخت بود چون به دردهای شدید نزدیک میشدم و وقتی آسمون رو دیدم گریه ام گرفت و نشستم توی دستشویی و یکم گریه کردم و بازم گفتم خدایا تو خودت هوامو داشته باش و تنهام نذار چون الان واقعا تنهام و توام برام کافی هستی. دیگه بعد از یک شب بیمارستان بودن روز بعد ساعت ۱۱ دردای اصلی شروع شد و منم دیگه فقط درد می کشیدم و همه چیز رو سپردم به خدا و خودمو رها کردم.ساعت یک بود که دردام واقعا شدید و زیاد شدن و دیدم وقت اومدن بچه شده و با صدای بلند ماماها رو صدا کردم و اومدن بالا سرم و دیدن دیگه بچه داره میاد و من رو سریع منتقل کردن به تخت زایمان و منم در حال درد کشیدن دیدم همون خانم دکتری که منشیش من رو راه نداده بود و بیرون کرده بود بالا سرم وایستاده و بهم میگفت نگران نباش و نترس من هستم. این حرفش برام خیلی جالب بود که من بدون نامه و دادن هزینه و دردسر رفتن اومدن به مطب اون خانم دکتر که از خونه مون خیلی هم دور بود الان بالا سرم وایستاده و داره بهم میگه من هستم نگران نباش…اونجا دیدم که توکل به خدا و رها کردن خودت در آغوش اون چقدر آرامش بخشه. اون خانم دکتر تا موقع اومدن بچه بالا سرم بود و بعد که خیالش راحت شد بچه داره میاد به خاطر اینکه تعهد خاصی برای من نداشت رفت و منم بچه رو به دنیا آوردم در حالی که یه مامای خیلی با تجربه که نمیدونم از کجا اومده بود بالا سرم بدون خوردن بخیه بچمو یه دنیا اوردم و راحت و آسوده شدم. بعد که با خودم فکر کردم چی شد که اون خانم دکتر موقع اومدن بچه واینستاد فهمیدم که اگر اون میبود حتما من بخیه میخوردم چون بچه اولم که اون دکترم بود با اینکه اون بچه ریزتر از این بچه بود بخیه خوردم اما برای این یکی این ماما خیلی ریلکس و با تجربه بود و باعث شد بخیه نخورم.

خلاصه اینکه زایمانم طبق خواسته خودم زیر نظر بهترین دکتر بود و طبیعی و بدون بخیه بود و همه چیز دست به دست هم داد تا من در کمال راحتی و آرامش بچه رو به دنیا آوردم و حسابی خدا رو شکر کردم که همه چیزهای خوب رو در زمان مناسب و در مکان مناسب برام مهیا کرد و منم تحت حمایت اون تونستم یه زایمان خوب رو تجربه کنم و الانم که به فرزندم نگاه میکنم لطف پروردگار رو میبینم که موجودی به این زیبایی و به این پیچیدگی که انسان هست رو به من هدیه کرده و منم از داشتن این همه نعمت و فراوانی که توی زندگیم هست و هر روز داره بیشتر میشه لذت میبرم. اینم داستان زایمان من با توکل بر خدا بود.راستی استاد اون شب توی بیمارستان یه نشونه هم دیدم و اون یه خانمی بود به نام عباس منش که اون هم واسه زایمان اومده بود و مرتب فامیل عباس منش رو میشنیدم و به خودم میگفتم این ها همه نشانه اس از اینکه همه چیز تحت کنترل خداوند هست و من باید فقط از همه چیز لذت ببرم.

ممنون که من رو با این خدا و این مسیر و این حال و هوا که هرچی میخوایم به ما داده میشه و ما خالق زندگیمون هستیم آشنا کردین.