سریال زندگی در بهشت | قسمت 177

به نام خالق یکتای بی انتها

سلام به استاد عزیزدل و مریم بانو مهربون در صلح مون

سلام به دوستان زندگی در بهشتی

خدایا شکرت برای دیدن این همه زیبایی

خدایا شکرت برای داشتن این همه زیبایی

خدایا شکرت برای بودن در این زیبایی

اینبار هم میخوام از آخر برم به اول چون حس و حال آخر فایل و دیدن این همه زیبایی منو مبهوت خودش کرد اونم با شنیدن یک آهنگ با کلی معنا و مفهوم و عمق از سنایی غزنویی به خوانندگی محسن چاووشی…

این متن هم تقدیم به همه ی با عشق ها

مــلکــــا ذکــــر تو گــویـــــم

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی

نروم جز به همان ره که توام راه نمایی

همه درگاه تو جویم همه از فضل تو پویم

همه توحید تو گویم که به توحید سزایی

همه عزی و جلالی همه علمی و یقینی

همه نوری و سروری همه جودی و جزایی

همه غیبی تو بدانی همه عیبی تو بپوشی

همه بیشی تو بکاهی همه کمی تو فزایی

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی

نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی

تو زن و جفت نداری تو خور و خفت نداری

احد بی زن و جفتی ملک کامروایی

بری از خوردن و خفتن بری از شرک و شبیهی

بری از صورت و رنگی بری از عیب و خطایی

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی

نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی

نبد این خلق و تو بودی نبود خلق و تو باشی

نه بجنبی نه بگردی نه بکاهی نه فزایی

همه عزی و جلالی همه علمی و یقینی

همه نوری و سروری همه جودی و جزایی

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی

نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی

خدایا هر فصل تو پر از زیبایی و برکته شکرت بخاطر تمام فصل هایی که میبینیمو برامون مسخر کردی.

خدایا عجب آینه ایی بود دریاچه

عجب آبی زلال آسمان و آب قشنگ در هم آمیخته شده بودن.

خدایا همه ی تو حید تو گویم

خدایا این همه درخت و سرسبزی

خدایا این همه زندگی و حرکت

خدایا این همه پویایی و فعال بودن طبیعت

خدایا ماشین ها و جاده ها رو بگو.

دیدن با نگاه دروون چقدر ما رو بخدا و نگاه عمیق تر داشتن به قوانین بیشتر نزدیک میکنه.

که نتوان وصف او را گفتنکه فقط باید دید و سراسر گوش و چشم شد و فقط بود…

خدای من این حرکت های درون رو بگو روی دریاچه و نشون دادن این همه زیبایی

چقدر دوست داشتم وقتی درون انگار از سطح نزدیک روی آب حرکت میکرد و رسید به انتهای دریاچه و درختای سرسبز و جنگل.

رنگ و لعاب دریاچه و جنگل هم انگار نشون میده فصل جدیدی رو طبیعت شروع کرده.

آبی پر رنگ تمیز و ناب

سبز پررنگ و عمیقی که نشان از رشد برگ ها و درخت ها بودن.

وای که چقدر طبیعت خوبه

چقدر طبیعت هماهنگه با خودش.

خدایا تو همه علم و یقینی

خدایا این همه رو چطور میشه وصف کرد.

خدایا ما کم میذاریم ولی تو زیاد میذاری برای دیدن و شنیدن.

خدایا ما عاشقی کم میکنیم اما تو سراسر عاشقی کردن با ما میکنی تو واقعا چیستی و کیستی که در وهم ما نمیایی…خدایی که هیچ کجا نیستی اما همه جا هستی.

چقدر دوست داشتم استاد عزیزمون سید حسین برامون به سمت نگاه درون دست تکون داد. آره به همه ی ما که دیدیم دست تکون داد و گفت بچه ها رد پاهای منو برین و از بودن در این مسیر زیبایی و عشق قدم بگذارید که این هست نتیجه اش…ممنونم ازت استاد سیدحسین که در اونجا هستی. ممنونم بخاطر نتایجی که گرفتی. ممنونم از این همه انرژی و عشقی که در دلت راه دادی.ممنونم استاد عزیزمون که ما رو به شاگردی قبول داری. ممنونم که اینقدر صبوری استاد خوبم.ممنونم که شایسته بهترین هایی و اینقدر خوب زندگی میکنی که جهان رو جای بهتری برای زندگی کردن ماها کردی و میکنی و خواهی کرد…این راه ادامه دارد.

خدایا شکرت براای این قطب نمای درونی ام که انگار وقتی نزدیک به چیزهای خوب میشم و حال و هوام خوب میشه با تپش قلبم میگه اره اینه. همینه مسیر درسته و توی ریل خوشبختی قرار گرفتی. اگر برم تو حاشیه که همیشه ابن اتفاق میفته صدای قلبم رو دیگه نمیشنوم. قطب نما مسیر رو نشونم نمیده.خدایا ممنونم که اینقد همه چیزی برامون فراهم کردی فقط ما باید کنترل این همه رو با کنترل ذهن مون به دست بگیریم. باید کنترل کردن و با تقوا و پرهیزکار بودن رو بیشتر و بیشتر تمرین کنم تا یاد بگیرم.

میریم برای ادامه خلق یک ساختمان

داریم شالوده ی این ساختمان رو قوی تر میکنیم با بتن ریزی.

میدونید یاد چی افتادم اینکه ما هم داریم دوباره دست به ساختن شخصیت خودمون میکنیم. ساختمانی شخصیت قوی و بزرگ.

ساختمانی که با ورودی های مناسب با کارکردن بر روی شالوده و اصلش اینقدر قوی ساخته بشه که براحتی بشه هر شکلی بهش بدیم. دیگه نگران خراب شدنش نباشیم. چون میدونیم از اساس داره درست پیش میره.

یک اکیپ کارگر و مهندس و کاربلد هستن که دارند به ما خدمت میکنن تا کار پروژه ساختمان سازی در پارادایس بخوبی پیش بره.خدایا شکرت بخاطر این همه خدمت های با عشق و کاردرست.

تو این مسیر تغییر باورها و تغییر شخصیت من هم هستند خیلی ها که دارند به من خدمت میکنن. به من کمک میکنن. یا شاید مثل ناظر پروژه یا اون ضبط صوت خفن بچه های ساختمان سازی به من انرژی و انگیزه میدن.

وای چقدر فکر کردن به انتهای کار ک یک شخصیت قوی و بزرگ از خودم ساختم به من حس خوبی میده.

مثل برق چشمان استاد و دیدن کارهایی که روی زمین داره انجام میشه و انگار داره جلوتر از این مرحله رو میبینه.

خدایا شکرت که هم فرکانسم با این آگاهی ها و دیدن این زیبایی ها و تلاش ها.

چقدر جالب بود دیدن اون آقایون که با هم داشتن کار میکردن.

کارگر با شلوارک ندیده بودم. دمشون گرم که جوان بودن و از نیروی خودشون برای کار کردن و خدمت رساندن استفاده میکردن. چقدر باحال بودن که برای خودشون آهنگ هم گذاشته بودن و هم لذت میبردن هم کار میکردن و کارها رو پیش میبردن. این یعنی مسیر علاقه و کار وقتی یکی باشه میشه هم لذت برد هم کارها رو پیش برد و حال کرد. اصلا بنظر هم نمیومد که خسته باشن و در حال اذیت شئن باشن با انجام این کارها…هر کدام دقیقا متمرکز رووی کار خودشون بودن و سعی میکردن در حال لذت بردن، بدرستی وظایف شون رو هم انجام بدن.

خدایا شکرت که استادی داریم توانمند و پولدار که اینجوری باعث رسوندن خیر به اونا هم میشه که الان اونا سرکار هستن و قراره پول دریافت کنن.خدایا چقدر این ثروتمند شدن معنوی هست که من نمیدونستم. چقدر آدم های ثروتمند واقعی رو میشه براحتی دید و ازشون الگو گرفت مثل استاد سید حسین. استاد واقعا ازتون ممنونم و با این قدردانی ها نمیشه از شما تشکر کرد و حس خوبی بهت انتقال داد که شما هم اندازه ما لذت ببرید مگر که نتایج مون باعث بشه قدری از شماتشکر کنیم.

من در مرحله بتن ریزی هستم تا شخصیت قوی بسازم اما میدونم خیلی زیاد نباید تو این مرحله بمونم و شاید اصلا تکامل و رشدم در مسیر باشه.خدایا ایده هایی برای ساختن یک جریان به من الهام کن. چون من شایسته بهترین ها هستم و من خالق بهترین های خودم میخوام باشم.خدایا کمکم کن تو هستی راهنما که میپوشانی عیب های منو با سخاوت خودت و به من راه ها را نشان میدهی.

خدایا شکرت

خدایا شکرت

خدایا شکرت