دیدگاه زیبا و تأثیرگزار آسو عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
سلام به دوستان خوبم مخصوصا استاد عباسمنش عزیز و مریم نازنین
چقدر این فایل روی من تاثیر گذاشت و باعث شد که باگهایی رو که همین الانم درگیرشون هستم رو شناسایی کنم. مثلا اینکه من از رقصیدن و جیغ زدن و بالا پایین پریدن اجتناب میکنم چون احساس میکنم که سبکی میاره یا حتی هرزگی میاره و چقدر هم این باور تو وجود من ریشه دار هست و من واقعا ازش خبر نداشتم ولی وقتی که تو محیطش قرار گرفتم تازه فهمیدم که چقدر خودمو از این شادیها محروم کردم بخاطر این باورهای قدیمی و کهنه.چون من الان ترکیه زندگی میکنم و وقتی مراسم بازی و شادی و دنس پیش میاد من با اکراه توش شرکت میکردم چون میگفتم که یک دختر تنها اینجا باید حد وحدود خودش رو رعایت کنه تا بتونه خودش رو مدیریت کنه و درگیر بعضی چیزا نشه.غافل از اینکه هیچ کدوم از اینها به خودی خود هرگز نمیتونه نشانه سبکی یا هرزگی باشه.کل این مردم زیبا و نازنین که اغلب هم با خانواده و دوستان اومدن که نمیتونن لوده و سبک باشن و این باور مخرب چیزی نمیتونه باشه غیر از یک باگ مخفی و یک فرکانس مخرب که من رو از شادی و وجود الهی و کودکانه خودم دور میکنه.
خدا رو شکر بخاطر شناسایی این باگ مخفی که حس بسیار خوبی بهم داد به امید خدا از این پس شادتر و الهی تر خواهم بود.
استاد نازنین رومیبینم که چقدر ارتعاش شادی و خنده بالایی داره که هر کسی از جلوی دوربینش رد میشه لبخند میزنه و جیغ داد میزنه و حرکات بامزه درمیاره.
هیییییشکی اینجا نیست که یک جا بشینه و بیفته تو فکر و یک جا ثابت بشینه همه به بهانه بازی دارن شادی میکنن،چون ذاتشون شاد هست و اصلا فکر نمیکنم که خود بازی و نتیجه اش زیاد براشون مهم باشه اینا میخوان شادی بیشتر و جوی کودکانه و زیبا رو تجربه کنن و به خود کودک و الهیشون اجازه بدن ذهنشون رو مدیریت کنه و بدون و جیغ بزنن و لباسهای همه جوره بپوشن و بالا پایین بپرن و وجودشون رو از اذهان منفی سم زدایی بکنن و در لحظه حال باشن.
اون آدم آهنیهای قد بلند و زیبا که با رقص نور تزیین شدن رو خیلی تحسین میکنم،چقدر باعث شدن که فضا رنگی و زیباتر به نظر برسه و چقدر آدمهای توش با عشق میرقصن و با محبت با مردم رفتار میکنن.اون خانمه با لباسهای منور خیلی زیباست و مثل پرنسسهای کارتونی بنظر میرسه.
خدایا فکرش رو بکن این جمعیت حتی تو خود ورزشگاه هم نیستن ولی فکر میکنی براشون مهمه؟ اصلا .تازه اینجا بیشتر هم فرصت مانور دادن و دویدن و جیغ زدن دارن.مرد و زن ، بزرگ و کوچیک هیچ کس براش مهم نیست که اطرافش کیا هستن و در موردش چه قضاوتی دارن یا نکنه تو فیلم یک نفر بیفتن و پخش شه ،راستش اصلا با این افکار بیماری زا بزرگ نشدن و اصلا آشنا نیستن تا براشون مهم باشه.الهی شکرت
ما هم آگاهانه میتونیم از فضای ذهنی و فرکانسی سابقمون کوچ کنیم و آروم آروم به فضاهای زیباتر و شادتر و صمیمی تر و خود بودن هدایت بشیم.
خدایا باورم نمیشه که همین فایلهای زیبا و تمرکز بر اونا منو به چه جاهای فوق العاده ای هدایت کرده ،جاهایی که حتی از اونهایی که تو فیلمها و فایلها میدیدم قشنگ تر و رویایی تر هستن.یعنی طوری توی این فضا قرار گرفتم که خودمم باورم نمیشه که الان تو آنتالیای زیبا و باشکوه دارم زندگی میکنم.گاهی به خودم میگم که واقعا این منم که از ایران اومدم بیرون؟ اونم بدون هیچ دردسر و تشریفات و بیا و برویی!الهی شکرت
اونجایی که استاد با دخترا میخندید و فیلم میگرفت خیلی از قفلهای ذهنی من شکست که واقعا چرا بهمون نگفتن ما قبل از اینکه دختر یا پسر باشیم مرد یا زن باشیم، همگی انسان هستیم و بندگان خوب و الهی و مقدس خدا….
همه رفتن و لباسهای تیم محبوبشون رو خریدن و پوشیدن این یعنی فراوانی و ثروت.
خیلی دوست دارم این عادت مردم زیبا رو که هر جا میرن صندلی تاشو خودشون مثل کوله پشتی همراهشونه و فوری صندلیشونو مهیا میکنن تا راحت باشن در هر شرایطی و بتونن راحت تر شادی کنن و مجهز باشن.
هممممه هر طور که بخوان شادی میکنن و وقتشون رو میگذرونن همه آزاد آزادن اما همشون هم خد و مرز خودشون رو دارن و هرگز برای کسی مزاحمت ایجاد نمیکنن.
هر چقدر بگم از تحسین این مردم و نحوه شادی کردن و بازی کردنشون کم گفتم و فکر میکنم لازمه بارها و بارها این فایل رو و امثال اون رو ببینم تا این سطح از شادی و خود بودن تو وجودم زنده بشه و ماندگار باشه.
روز استقلال آمریکا فرداست و مردم که عاشق کشورشون و آزادیشون هستن از شب قبلش مهیا شدن که کلی شادی کنن و بیشتر شاد باشن.
اون ماشینهایی رو که خود مردم با امکانات و مهارت خودشون تهیه کردن تا برای من شو اجرا کنن و خودشون هم خوش باشن رو خیلی زیاااااد تحسین میکنم.اینجا فقط و فقط خود مردم هستن که این برنامه ها رو مدیریت میکنن و دولت نقشی توش نداره. پس اصل مردم هست نه دولت .
چقدر مهارت و تسلط رانندگی این راننده های با ذوق و هنرمند رو تحسین میکنم.
لبخند توام با آرامش استاد عزیز رو تحسین میکنم و همینطور جرات و شهامت مریم عزیز در تنها ماندن در پارادایس و مدیریت کارهای سازه بزرگ و زیبا. چقدر وسعت و فراوانی توی این سازه زیبا دیده میشه.
منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.
برای دیدن سایر قسمت های این سریال، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD450MB29 دقیقه
با سلام خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته گرامی و تمامی بچه های گروه تحقیقاتی عباس منش
راسیتش نتوانستم این فایل زیبا و هیجان انگیز را ببینم و کامنت نگذارم دیدن این صحنه های زیبا سوای از اینکه کلی احساس امون را خوب می کنه و لبخند را واسه لحظاتی روی لبانمان می نشاند چقدر درس توش داره اینکه این مردم چقدر تو لحظه زندگی می کنند و برای شادی کردن و خوش بودن دنبال بهانه و دلیل نمی گردند من خودم یکی از پاشنه های اشیل ام تو گذشته این بود که هیچ وقت بدون دلیل شادی و خوشحالی نمی کردم یعنی حتما خندیدنم باید با دلیل بود شاید به این دلیل بوده که هر وقت بنا به دلایلی شادی می کردم و یا می خندیدم سریع اطرافیانم ازم می پرسیدن واسه چی می خندی خبری است بلند بگو ما هم بخندیم یا دختر معنا نداره بخنده یا صدای خنده اش را بقیه بشنوند و … البته از وقتی که عضو سایت شدم و روی خودم کار کردم دیگه خداراشکر این طوری نیستم و خیلی بهتر شدم در مقایسه با گذشته ام ولی خوب فکر می کنم هنوز هم جای کار دارم چند روز پیش مامانم داشت در مورد مشکلات کشورامون باهام حرف می زد و خلاصه یک جور هایی گله و شکایت می کرد کلا هر وقت مامانم می یاد گله و شکایتی بکنه از کسی یا چیزی من سریع بحث را عوض می کنم اینم بگم من خودم مدتهاست که اصلا نه تلویزیون می بینم نه اخبار گوش می دهم ولی خب بعضی وقتها ادم هر چی هم بخواهد یک سری چیزها را نشنوه باز هم می شنوه خلاصه همون موقع که مامانم داشت باهام در مورد کشورامون صحبت می کرد یک لحظه رفتم تو فکر و داشتم کشور خودمون را با امریکا مقایسه می کردم و دیدم واقعا ما خودمون یک جورهایی این شرایط را واسه خودمون ایجاد کردیم همان طوری که استاد تو فایل چرا امریکا اینقدر کشور ثروتمندی است ؟ هم گفتند که مردم امریکا یک روزی از سال را به اسم روز سپاسگزاری دارند و قبل از خوردن هر وعده غذایی اشون خدارا شکر می کنند همین سپاسگزاری همین داشتن احساس خوب و زندگی کردن در لحظه و دنبال دلیل نگشتن برای شادی و خندیدن اشون و زندگی را اسان گرفتن اشون همین تمرکزکردن اشون بر روی نکات مثبت و زیبایی ها که این را از خیابان و فروشگاه ها و مکان های عمومی تروتمیزشان هم میشه فهمید همین لبخند داشتن روی لبانشان همیشه من تا به حال تو این همه قسمت های سریال زندگی در بهشت و سفر به دور امریکا ندیدم نه فروشنده هاشون و نه عابرهای پیاده اشون اخم کرده باشند یا برخورد بدی داشته باشند باهم دیگه یا باهم دعوا کنند همیشه هم در برخوردشون با همدیگه و هم با مشتری با عزت و احترام برخورد می کنند و واقعا این مردم خیلی خیلی با خودشون در صلح و هماهنگی هستند و حتی یادم است تو یکی از قسمت های سریال زندگی در بهشت خانم شایسته گفتند تحسین کردن هم جزء یکی از ویژگی های بارزشون است کافی مثلا از لباسی که به تن ات کردی از رنگ اش یا مثلا مدل اش خوششون بیاد همون لحظه این را بیان می کنند بدون اینکه اصلا حتی طرف مقابل اشون را بشناسند و انگار این مردم به صورت اگاهانه و یا نااگاهانه دارند از این قانون تو زندگی اشون استفاده می کنند ولی من فکر می کنم هر چی که هست همین باعث تفاوت عظیم این کشور تو تمامی زمینه ها در مقایسه با کشورهای دیگه شده جالب است همه ما بچه های سایت هم وقتی این صحنه ها را می بینیم از ته دل می خندیم و خوشحال می شیم و لذت می بریم از تماشای این صحنه های زیبا این یعنی اینکه همه ما در درونمون شادی و رقصیدن و عشق و حال را دوست داریم ولی به خاطر همه اون پیش فرض هایی که از بچگی تا الان به ما داده اند این حس در درون همه ماها کشته شده و باعث شده یه جورهای خندیدن وشادی بیش از حد را بد هم بدونیم و جالبه واسم که حتی حس انتقام جویی هم بین طرفداران دوتا تیم وجود نداشت که مثلا به هم فحش بدهند یا بخواهند همدیگه را بزنند جالبه بیشتر به اون لذت بازی و لحظاتی که در کنار همدیگه هستند و دارند بازی را دسته جمعی حالا یا تو استادیوم و یا بیرون استادیوم با همدیگه تماشا می کنند فکر می کنند نه به برد و باخت بازی و یا ان منطقه ای که استاد رفتنه بودند ساعت ۲ بعد از نصف شب و اینکه همه خانم هایی که انجا بودند هر کدوم با یک نوع پوشش خاصی که دوست داشته بودند اومده بودن انجا و کسی هم مزاحمشون نمی شد و باهاشون کار نداشت و این ازادی داشتن و ازاد بودن مردم اش در تمامی قسمت های این کشور دیده می شود