سریال زندگی در بهشت | قسمت 189

سریال بهشت قسمت 189

با سلام خدمت استاد عزیزم و مریم جان

خدایا شکرت که باز هم فرصتی فراهم شد تا با جریان سیال بهشت همراه بشم و از آگاهی های نابش برخوردار

خدای من این لاک پشت ها چقدر زیبا هستن یک آن که اینها رو دیدم با خودم فکر کردم که پاردایس همه چیزش متفاوته متفاوت از نوع زیباش

همه ی اون چیزهای زیبایی که توی ی مدار و فرکانس هستن اینجا جمع شدن

با دیدن این لاک پشت ها یاد اون روزی افتادم که داشتین دور آبریز رو پاکسازی میکردین و اون بچه لاک پشت خوشگل رو نشونمون دادین چقدر زیبا بود.اینها هم دقیقا همون طرح و رنگ هستن .معلومه که لاک پشت های ساکن پاردایس از این نوع و نژاد هستن

هر بار که این لاک پشت ها رو میبینم یاد داستان هدایت موجودات می افتم اینکه خداوند هیچ موجودی رو از هدایت خودش محروم نکرده .همون جریان اومدنشون به ساحل و تخم گذاشتنشون و مخفی کردنشون و بعدش تولدشون و دوباره حرکتشون به سمت دریا بدون اینکه آموزشی دیده باشن .اینجاست که بهتر درک میکنم این موضوع رو که استاد همیشه میگن که ما با یکسری آگاهی ها پا به این دنیای مادی گذاشتیم آگاهی هایی که حتی قبل از تولد توی وجود ما بوده اما به مرور زمان و با بودن در دنیای مادی فراموششون میکنم و رسالت استاد هم به یادآوردن این آگا هی هاست

مریم جان شما دیگه عندشین .صبح زود ی یهویی از خواب بیدار بشی با صدای مرغ و خروس ها بعد توی این هیرو ویری یادت باشه که فیلم بگیری و به اشتراک بزاری این لحظه ها رو !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! بابا شما چه تمرکزی دارین چه علاقه ای دارین به فیلم گرفتن که حتی کیودی هم این موضوع رو از یادتون نمیبره .ایول

با این سر و صدای این حیوانات یاد نشانه های خداوند افتادم که خداوند همیشه با نشانه ها با ما صحبت میکنه .این سرو صدا ی نشونه است که ی پیامی رو با خودش داره .شما هم که این نشونه رو دریافت میکنین حرکت میکنین و ی اقدام عملی انجام میدین که نتیجش میشه آرامش برای این حیوونات و آگاه شدن شما از خطر و حل شدن این مساله .اینجا یاد حرفهای استاد افتادم تو دوره دوازده قدم که میگن شاخک ها تون رو تیز کنین تا نشونه ها رو دریافت کنین .

همین اومدن کیودی ها توی صبح زود هم همون داستان هدایته که به اینها الهام میکنه که مواقعی برن سراغ حیوانات که احتمال حضور آدم ها کمتر باشه اما خوب هوش و زکاوت انسان بعضی وقتها جریان رو به سمتی پیش میبره که نقششون نقش بر آب میشه

هر وقت اون آسمون ابری رو میبینم دلم بارون میخواد خیلی وقته که لمسش نکردم اما خدا رو شکر که پاردایس هست و اینجا میتونم ببینم

خدای من هر چی که میگذره این سرسبزی پاردایس هی داره قشنگتر و زیباتر میشه .چقدر شفافه همه چیز چقدر تمیز چقدر زیباست .امسال تابستون پاردایس یکی از بینظیرترین فصل هاشه

چقدر بودن شما استاد و مریم جان کنار هم ی انرژی متفاوته رو ایجاد میکنه .انگار که انرژیهاتون رو هم جمع میشه و تاثیر گذاریش خیلی خیلی بیشتر میشه

وقتی مریم جان رو میبینم که صبح ها اینقدر با انرژی و سرحال از خواب بیدار میشن و هر روز ی کاری واسه انجام دادن دارن یاد حرفهاتون در مورد هدفگزاری می افتم که ما باید جوری زندگی کنیم که هر روز که از خواب بیدار میشیم به عشق هدفهامون بیدار بشیم

بعد ی نگاهی به دورو بر خودم میندازم میبینم که اکثریت خانم ها دارن بی هدف وباری به هر جهت زندگی میکنن ی زندگی تکراری و بدون برنامه ی خاصی .

خدا رو شکر بعد از آشنا شدن با برنامه های شما استاد و دیدن زندگی شما و مریم جان من کم کم فاصله دارم میگیرم از اون اکثریت

مریم جان چقدر حرکت پرت کردن کفش هاتون جالب بود چقدر ریلکس و راحت اینکار رو انجام دادین

اسم های جدیدتون هم مبارک .باشه استاد ما هم میگیم کارگاه .ما توی کّردی وقتی برای ی بچه تازه متولد شده اسم انتخاب میکنن میگیم:

نو گیر بو

نو یعنی اسم

بو هم یعنی باشه

یعنی اسم گیر باشه و روش بمونه

حالا اسم های شما هم به سلامتی روی این ها بمونه

این عشق و لذت شما مریم جان برای تمیز کردن وسایل و محیط اطرافتون رو هم تحسین میکنم که اینقدر با حوصله و با دقت انجامش میدین .بقول استاد تمرکزی انجامش میدین و صد درصد نتیجه هم چیز عالی خواهد بود چون روی هر کاری تمرکز باشه و عشق و علاقه نتیجه خودبخود خوب میشه

در مورد آروی هم شما یادآوری دارین میکنین به من نوعی که برا هر کاری باید سپرد به جریان هدایت خودش به موقع میگه که چکار باید کرد و نشونه هاش میاد

بالاخره سوالی که خیلی از بچه ها در مورد کارگاه داشتن هم در زمان مناسب جواب داده شد که قراره از این کارگاه چه استفاده ای بشه

استاد به نظرم اگر اسمش رو میذاشتین سالن چند منظوره بیشتر بهش می اومد هر چند مالک و صاحب اختیار شمایین وحرف من هم فقط ی پیشنهاده

میدونین استاد با این حرف هایی که در مورد مراقبت از وسایلتون گفتین یا دبعضی از ثروتمندها افتادم که برخورد درستی با ثروتشون ندارن .یعنی براشون مهم نیست که چه بلایی سر وسیلشون میاد و وقتی بهشون میگی چرا مواظب فلان وسیلتون نیستین و پرتش کردین ی گوشه میگن بابا یکی دیگش رو میخرم و این یعنی اینکه اون افراد قدر دان نعمتی که بهشون داده شده نیستن و به مرور زمان نعمت هاشون رو از دست میدن

و داستان بنزتون که من رو یاد آرزتون انداخت توی تهران که دوست داشتین ی بنز داشته باشین و بهش رسیدین و ازش پر شدین و الان ازش گذشتین .همینه که شما میگین برای گذشتن از ی چیزی اول باید بهش برسی بعد میتونی ازش بگذری . و اینکه هر چیزی که آزادی شما رو به خطر بندازه شما ازش میگذرین چون آزادی مهم ترین الویتتونه

و اینکه آدم هر چی ثروتمند تر واقعی میشه ساده تر و سبک تر زندگی میکنه چون اصله تو زندگیش هی بیشتر و بیشتر جا می افته

مریم جان چه فرچه هیولایی لطفا این رو هم معرفی کن ی وقت اگه فرصت شد کوالیتیش داره داد میزنه از صدای سایشی که داره

بله وقتی ی آدمی واقعا ویژگیهای مثبتی داره باید بارها و بارها تحسینش کرد مثل استاد که داره مریم جان رو تحسین میکنه

و نکته ی طلایی این فایل:

قانون جهان ایستایی نیست قانون جهان حرکت و پویاییه .هر کسی و هر چیزی از این قانون تبعیت نکنه نابود میشه و از بین میره

اینم اون شعر استاد جان:

مستیم و عنان دل خودکام نگیریم

تا جام بود، عبرت از ایام نگیریم

بی می به گلستان جهان عزت ما چیست

چون لاله گیاهیم اگر جام نگیریم

هر لحظه ز ساقی طلب باده ضرور است

بی قدر بود هرچه به ابرام نگیریم

زینسان که جهان را خبری از غم ما نیست

ما هم خبری از غم ایام نگیریم

خاکی که ملایم شود از سایه تاکی

بر سر، کمش از روغن بادام نگیریم

موجیم که آسودگی ما عدم ماست

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم

ما را که به تزویر و حیل نیست سر و کار

آن صید حلال است که در دام نگیریم

زینسان که ز می، آینۀ طبع جلا یافت

زنگ از تری طالع خودکام نگیریم

قرض رمضان نیست که واپس نتوان داد

از پیر مغان باده چرا وام نگیریم

دیدیم که بر روی نگین نام چه آورد

تا ننگ بود ما طرف نام نگیریم

ما هیچ نداریم جز از ساقی و مطرب

منت نکشیم از کس و انعام نگیریم

دلبسته سازیم و اسیر می نابیم

گه موج شرابیم و گهی تار ربابیم

این نکته که در مورد جرکت وسایل گفتین استاد خودش داره اصل رو بیان میکنه که :

کارگاه فقط ی مکانه برای حفاظت ظاهری از این وسایل ولی اصل اون حرکت ذاتی و وجودی وسایل هستش .درست مثل مغز و ذهن که ی مکانیه برای نگه داری باورها ولی در عمل استفاده کردن از اون باورها مهمه نه صرفا نگه داری ی سری باورهای درست تو مغز و توی ذهن .اون باورها اگر سالها تو ذهن بمونن و به عمل تبدیل نشن هیچ تاثیری توی زندگی ما رخ نمیده

خدای من چقدر اون منظره روبروی کارگاه و اون مسیر که از زیر درخت ها رد میشد رویایی و زیبا بود چون میده واسه پیاده روی

خدیا منم میخوام شنا کردن توی همچین دریاچه ای رو از رزق بی نهایتت نصیب ما هم بکن .واقعا حال میده در اوج کار کردن بپری وسط ی همچین آبی

جایزه دادن به خودمون به خاطر هر کاری که انجام میدیم حالا اون جایزه هر چیزی میتونه باشه از همون چیزهایی که در دسترسمونه پیام اون آبلیمو با اون یخهای سرد روشه که دیدنش وجود آدم رو خنک میکنه

و باز هم اون آسمون زیبا با اون ابرهای سفید و لطیفش که همیشه انگار ی پدیده ی نو و تازه اس

خدای من این موجودات چقدر زیبا هستن چقدر دمشون زیباس جل الخالق .الله اکبر از این همه زیبایی توی وجود ی موجودی به اسم لاک پشت چیزی که من قبلا ی تصور خشک و بیروح ازش داشتم اونقدر این ترکیب رنگ زیباس که من مات و مبهوت شدم

نمیدونم واقعا چشم های ما زیبا بین شدن یا این زیباییهان که دارن جلوی دوربین استاد ومریم جان میان فقط

بله مریم جان حق با شماست هر کی وارد این بهشت میشه و میبینتش دیوانه میشه

آفرین به شما مریم جان که همیشه بفکر بهبود دادن مهارت هاتون هستین و آحسنت به شما استاد که اینقدر توی آموزش دادن استادین و با صبر و حوصله

چقدر این تریلر و تراکتور کارها رو راحت کردن میشه توی مدت زمان کمی خیلی از وسایل رو جابجا کرد.

داشتم به این فکر میکردم که اینهمه وسایل توی کارگاه برن چجوری میخواین سازمان دهیشون کنین چون اینا خودشون هم ی پارتیشن بندی میخوان اما دوباره به خودم اومدم و گفتم بقول استاد قدم اول اینه که این وسایل برن اون داخل حالا چیدمانشون و مسائل بعدیش رو هدایت میشن و قدم های بعدی بهشون گفته میشه

چقدر خندیدم از این شوخی های بامزتون خواهر و برادرها

خدای من چه قدرتی که بتونه ی دست رو قطع کنه تا حالا نشنیده بودم ی لاک پشت بتونه ی دست رو قطع کنه

واقعا حالا میفهمم تو لاک دفاعی فرو رفتن یعنی چی با زبان تصاویر .کاملا گویا بوداین مفهوم

سپاسگزارم استاد و مریم جان

با این فایل ها ما هم میخنیدیم هم یاد میگیریم هم تجربه میکنیم و هم مرور میکنیم آگاهی هامون رو و مهمتر از همه کنترل میکنیم کانون توجهمون رو و تمرکز میکینم بر روی زباییها اونم نه چند دقیقه بلکه چندین ساعت و جهان هم لاجرم به این کانون توجه و تمرکز ما پاسخ میده در زمان مناسبش