سریال زندگی در بهشت | قسمت 19

به نام خدای آفریننده ی کوهودشتو دریا

سلام به خدای قدرتمندم،سلام به بنده ی باایمان و موحد خدا،سلام به بانوی دوست داشتنی

خدای من سپاسگزارم که امروزهم به من فرصت دادی تا بتونم یک قسمت دیگه ازین سریال پرخیروبرکت رو ببینم

عجب تصویر خوشرنگی برای این فایل انتخاب کردید،ترکیب جادوییِ رنگ آتش با درختان سرسبز،چه هماهنگی رنگیِ چشم نوازی به طبیعت داده،الله اکبر ازین نقاش زبردست جهانیان که انقدر تو انتخاب رنگهاش خوش سلیقه عمل میکنه خدایاشکرت

واما برسیم به این قسمت ازفایل که قراره یک بهبود تصاعدی تر به این جنگل پرخیروبرکتمون بدیم،و استادمون تاحدود نسبتا زیادی تکاملشون رو تو آتش زدن طی کردن و الان قراره یک آتش مهیبی راه بندازن که بعدازاون آتش سوزی دارن این هشداررو میدن که مناسب بچه های خانواده ی عباسمنشی نیست و بهتره بچه های بازیگوش کودکِ فعال استادومریم جان رو تواین قسمت نبینند!⁦( ◜‿◝ )⁩

مریم جان عاشق اون دستای ماهرانه فیلم گرفتنتون شدم که هم فیلم میگیرید هم کفشهاتونو جوری به پاتون میکنید که انگار حس کردم خودم دارم کفش میپوشم و قراره که تموم این کارتن هارو به دامان طبیعت برگردونیم

الان بادرک قانون تکامل قراره با تکه های کارتون یک آتش شعله وری ایجادبشه

چه حسوحال‌ خوبیه که دارید یک نفس تازه به این جنگل میدید،،یاد اوایل آشناییم بااین قانون افتادم که خیلی درکی ازقانون نداشتم و مثل الان مریم جان دقیق نمیدونستم چطور بافندک کارکنم،وچطور شروع به آتش زدن اون علفهای هرز زندگیم بشم

کم کم که یادگرفتم چطور فندک رو‌روشن کنم،چطور از کوچیک کوچیک یادگرفتم شروع به سوزوندن اون شاخوبرگا بشم،الان رسیدم به جایی که دیگه تقریبا هفتاد درصد اون شاخوبرگای خشک جنگلیِ ذهنمو سوزوندم

خیلی ازشاخوبرگای ذهنم وزندگیم هنوز زیادبهشون آب بیهوده دادم و خشک نیستن و یه مقدار صبروزمان نیازداره تااونهارو خشک کنم وبسوزونمشون

اگه بخوام صبر نکنم و فقط بنزین روی اون شاخوبرگای تر بریزم،یلحظه شعله ورمیشه و دوباره خاموش میشه

باید طبق این روشی که استادومریم جان برای خشک شدن شاخوبرگا پیش رفتند،واجازه دادن درزمان مناسبش اون درختچه های هرز بعداز قطعشون خشک شدن و الان اونهارو آتش زدن،من هم باید کمی صبرپیشه کنم و بایک جرقه همشون رو بسوزونم

استاد دمت گرم یلحظه باشعله ور کردن آتش ببین چه دودیو تو چشم درختای کاج جنگلی کردید

چه قدر خوب باکلامتون همه چیو تحت کنترل خودتون قرارمیدید،بجای اینکه باشعله ورشدن آتش ترس به دلتون راه بندازید،اتفاقا جوری صحبت میکنید که آتش از شجاعتی که شمادارید بترسه!

ومیگید اگه همینطوری پیش‌بریم‌میتونیم بقیه ی شاخوبرگای اضافه ی دیگه رو بیاریم و با وزیدن باد موافق ازجانب خدا همه جای این فضارو پاکسازی میکنیم

همین شجاعت و متوکل بودنتون منو به وجدمیاره،همین ایمان درعملِ هرلحظتون منو مشتاق دیدن این سریال کرده،که دارید به این آتش شعله ور میفهمونید که ما ترسی نداریم و باایمان حرکت میکنیم و همه چیز به نفع ما پیش میره

مریم جان عاشق اون عصای موسای تو شدم که تواین موقعیت دنبال عصای خودت میگردی⁦⁦(｡‿｡)⁩

خیلی جالب که شعله ورشدن درختچه هارو یک نشونه میبینید و میاید اون تنه های اضافه رو از جلوی چشماتون بااون ایده ی خفنِ مخروطی چیدنِ چوبها دوروبرِ تنه ی درخت،حذف میکنید

واین چنددقیقه ی آخرِسریالِ هدایت شده توسط خداوند چقدر برای من درس داشت،چقدر لحظه به لحظه ی همکاریتون باهم دیگه واون کنترل ذهنِ هردوتون باعث شد از پیش روی آتش جلوگیری کنید

چقدر خوب تونستید باحسوحال آرام و ابراهیم گونه شعله ی آتش رو مهارکنید،بخدا هرکسی جای شمابود اون قدر تواین موقعیت دست پاچه بازی درمیورد که نه تنها حال خودشو بدمیکرد،بلکه باعث میشد تموم این جنگلای بهشتی رو تبدیل به جهنم کنه

استاد اون لحظه که گفتید بالای بطری آب رو برش زدم که آب رو راحتتر داخلش بریزم،یلحظه ازین آرامشی که داشتید و تواون موقعیت تازه رفتید که بطری رو برش بزنید،هنگ کردم واقعا دمتون گرم که باکنترل احساستون تونستید همه چیو تحت کنترل بگیرید

مریم جان خیلی عالی مأموریتتون رو به پایان رسوندید واقعابی نظیری تو دختر،بااینکه خیلی سریع آتش رو داشتید مهارمیکردید،اما اون حس آرامشتون رو میشد درک کنیم،اون لحظه ای که آتش لابه لای درختا پیش روی میکرد،شما با وزیدن مخالف جهش باد ذهنتون رو آروم نگه میدارید،و میگید خدا داره به جهتی فوت میکنه که آتش تغذیه نداره

این خودش خییییلی حرف مهمیه تواون لحظه که ذهنت آروم بشه و از کاه برات کوه درست نکنه،این کارکردن روی ذهن بصورت بنیادینه که تواین موقعیت خودشو بُروز میده،و در آرامش خاطر سریع یه وجه مثبت تواون ماجرا پیدامیکنه و نمیذاره ذهن فرمانروایی کنه

این یک باور بنیادین توذهن ساختنه،که میدونه هررر مسئله ای جوابش تو دلش هست،فقط کافیه ذهنو از نجواها مهار کنی،تا همه چیز به نفعت تموم بشه

بسیارشما دوعزیز دل رو تحسین کردم که انقدر ابراهیم گونه تواین قضیه عمل کردید و استمرار ورزیدید تا اون آتش مهیب مهاربشه

استادوقتی گفتید هنوز اون وسط آتش داره ولی چون دوروبرش سوخته دیگه تغذیه ای نداره و مجبوره خاموش بشه

میدونید یلحظه به خودم فکرکردم،اگه یادبگیرم چطور باورهای منفی ذهن رو بسوزونم،و دیگه ورودی منفی بهش ندم،مجبورمیشه اون باورهای منفی کم کم اون زغالِ داغِ آتشینِ درونش سرد بشه و دیگه شعله‌ور نشه

مثلا من وقتی تصمیم میگیرم غیبت کسیو نکنم و یک مدت باکسانی که هیزم شعله ورشدنِ غیبت دستشونه همنشین نشم،کم کم اون زغالِ درون من هم سردمیشه و اگه دیگه به اون تغذیه ندم ،هیچوقت اون زغال شعله‌ور نمیشه

اگه تصمیم گرفتم باورهامو درمورد ثروت،سلامتی و عشق درست کنم،و هیزم خشک به خوردِ اون باورای خوبم ندم،باعث میشه‌مثل این درختای کاجِ بلندقامت قد علم کنن و اون سایه های درختا اجازه ی رشد کردن علفهای هرز رو نده

استاد خیلی عالی تونستید باکلامتون ذهنتون رو بعداز اتمام کارهم کنترل کنید،اینکه میگید خیلی هم خوب شد که این قسمت پاکسازی شد و بایک بارش بارون همه چی شسته وورفته میشه..

بسیار بسیار این رفتار همکاری طلبانتون رو تحسین میکنم و سپاسگزارم از این هدایت خداوند که با آتش گرفتن این قسمت از جنکل به من درس مهمی داد و بهم گفت،حواست باشه اگه مواظب ورودی های ذهنت نباشی ممکن اون درختای مفید زندگیت هم به آتش بکشی و دیگه چاره ای جز این نداری که دوباره نهال بکاری و از اول شروع به دادن آبوکودوخاک مناسب بهشون بشی

پس تاقبل ازینکه شعله های آتش زندگیت پیش روی کنه و همه چیو نابود کنه لطف کن انقدر به باورای منفیت تغذیه نده،و تاهمینجا که پیش رفته خاموششون کن و نذار ازین بیشتر همه چیو تبدیل به جهنم کنی

آفرین به شماعزیزان که دوباره انگیزتون رو حفظ میکنید و تا این جا رو تبدیل به بهشتِ واقعی نکنید دست بردار نیستید

وانصافا چقدر عالی ازاول این سریال تابه الان پیش رفتید و خیلی مرتب تر و ترتمیزشد و خیلی راحتتر میشه اینجا قدم زنان حرکت کرد خدارو صدهزارمرتبه شکر

بسیارلذت بردم ازینهمه تلاشهای مستمر و شجاعانه حرکت کردن،،دمتون گرم و دلتون همیشه پراز آرامش

داستان بهبود شخصیتم درراستای توجه به نکات مثبت این سریال و الگو گرفتن از دواستاد توحیدی ادامه دارد…