سریال زندگی در بهشت | قسمت 193 - صفحه 10 (به ترتیب امتیاز)

سلام خدمت استاد عزیز و گرامی و دوس داشتنی و سلام فراوان ب خانم شایسته عزیز

جدا از تمام زیبایی های این قسمت از سریال زندگی در بهشت، ابرهایی ک سفیدددد مثل برف و خوشمزگی خامه بودن، ادمهای شاد، انسانهایی ک دارن لذت میبرن از زندگی شون . اون ۲تا دختر بچه ی دوس داشتنی و زیبا ک محکم میله ی اون قایقی ک مثل دوچرخه بود و اسمشو دقیق نمیدونم و داشتن ب دوربین نگاه میکردن، اون تیوب های رنگارنگ و و و بی نهایت زیبایی، من با دیدن این صحنه ها ی چیزی اومد تو ذهنم ک خاستم بگم اینجا و برای خودم اول و بعد برای دوستان یاداوری کنم ک بچه ها ما چقدر نعمت داریم ک برامون خیلی خیلی عادی شده. مثلا اینکه میتونیم دنیارو رنگی ببینیم. تا حالا بهش فکر کردیم؟! بخدا این یک نعمت بزرگیه ک ما اصلا یادمون رفته. ی فیلمی چند وقت پیش نگاه کردم ک ی خانواده اروپایی بودن ک پدر و مادر صاحب ۳ پسر بودن ک از همه لحاظ اینا سالم بودن ولی بخاطر یک مشکل ژنتیکی، هر۳ بچه هاشون دنیارو رنگی نمیتونستن نگاه کنن و سیاه و سفید میدیدن، این بچه ها ب فاطله ی ۵ و ۶ سال باهم اختلاف داشتن و بعد از چند سال، پدر و مادر این بچه ها با کمک یک پزشکی موفق شده بودن ی عینکی رو درست کنن ک اینا وقتی اون عینک رو میزدن، دنیارو رنگی میدیدن؛ یعنی هر چیزی ک بود ، همون رنگ اصلی خودش رو میدیدن، و وقتی عینک رو استفاده نمیکردن بازهمه جا سیاه و سفید بود . وقتی برای اولین بار این بچه ها با این عینک روبرو شدن و پدر و مادر این عینکارو ب اونها هدیه دادن و اونا ب چشمشون زدن؛ انقدررررررر خوشحال و هیجانزده شده بودن ک ۲تا از اون بچه ها شروع ب گریه کردن( از خوشحالی) از اینکه دنیا بعد چندددد سال ی جور دیگه س. رنگیه. و هرکس اون فیلم رو ببینه امکان نداره از خوشحالی و هیجان اونها چشمش پراز اشک نشه.

میخام اینو بگم امروز ک داشتم این قسمت رو نگاه میکردم اون ابرها. اسمان صاف و آبی. اون تیوبهای رنگارنگ. اون قایهای رنگی. اون لباسها. . . یاد اون فیلم افتادم و خدارو شکر کردم. ب خودم گفتم : خدایا شکرت ک چشمای من دنیارو رنگی میبینه. خدارو شکر ک این فیلم رو رنگی میبینم. این تازه کوچکترین نعمتیه و اصلا شاید ما یادمون رفته باشه.

این نعمتی ک تو عصری دارم زندگی میکنم ک انقدر تکنولوژی پیشرفت کرده ک من میتونم از این سر دنیا با کسی ک اون سر دنیا هست ارتباط بر قرار کنم. فیلمشو ببینم. این نعمتی ک اینترنت چقدر کارهارو راحت کرده.

ی موضوع دیگه ای ک فکرمو مشغول خودش کرد این بود ک استاد عباسمنش و خانم شایسته تا تمام اعتقادی ک ب خدا و رب دارن و یک سری چیزا خیلی براشون مهمه ولی تعصبی نیستن. اینکه خیلی راحت خانم شایسته فیلم میگیره، دوربینو جلو و عقب میبره، از خانومهایی با لباس زیر و لباسی ک مناسب اونجا هست، فیلم میگیره و تعصبی برخورد نمیکنه. احترام میزاره ب عقاید افراد، یا ی جایی اون اوایل فیلم بود ک حتی ی خانومی از دور همون لباس زیر خانومارم نداشت ولی خیلی راحت فیلم گرفت. دوربینو جلو برد و بعد اومد عقب.

نمیدونم میتونم منظورمو برسونم یا ن

میخام بگم لذت میبرم از استاد و خانم شایسته ک با تمام اعتقاداتی ک ب خداوند دارن ولی با این جور محیطها خیییلی راحت برخورد میکنن و حتی فیلم هم میگیرن، پیش خودشونون نمبگن: اوکی حالا ما تو کشوری هستیم ک ازاده و همه نوع پوشش و عقایدی هست. اوکی. ولی لزومی نداره ک فیلم بگیرم. ن، اصلا این مدلی فکر نمیکنن و این اعتماد بنفسشون رو نشون میده

شاید خانم شایسته ی جور پوشش خاص خودشون رو داشته باشن، و شاید برای مثلا خودشون نپسندن در عموم اینجوری باشن ولی با بقیه افرادی ک مثل خودش نیست و فکر نمیکنه، انقدر قشنگ برخورد مبکنه و حتی مکالمه داره باهاشون ک آدم اصلا این تفاوت در عقیده رو نمیبینه،

در کل با دیدن این فیلم ۲چیز ذهن منو مشغول کرد

۱ اینکه خدایا شکرت ک دنیارو رنگی افریدی اولا و دوم اینکه میتونم رنگی ببینم. این تیوبهای رنگی رو ببینم و

۲ استاد و خانم شایسته عزیز خیلی خوب و معقول و با عقاید دیگران رفتار میکنن و برخورد میکنن ک منه نوعی ک از بیرون دارم میبینم، اگر از قبل هیچ شناختی از زندگی این ۲نفر نداشته باشم، اصلا این تفاوت در نوع پوشش و عقیده رو احساس نمیکنم اصلاااا

امیدوارم ک تونسته باشم منظورمو رسونده باشم.

این سریال زندگی در بهشت هر کدومش نکته های ریزی داره ک هر کدومش کلی اموزشه برای من.

بقول خانم شایسته این سریال زندگی در بهشت مثل عکسهایدیک کتابی هست ک درک ادما بیشتر میکنه از خواندن اون کتاب

ممنونم از محبت استاد عزیز و خانم شایسته ک این نعمت رنگی دیدن دنیارو برام یاداوری کرد

موفق باشید