سریال زندگی در بهشت | قسمت 196

سریال بهشت قسمت 196

با سلام خدمت استاد عزیزم و مریم جان

خدایا شکرت که باز هم فرصتی فراهم شد تا با جریان سیال بهشت همراه بشم و از آگاهی هاش برخوردار

هدایت شدم به این شعر همین که اون رنگین کمان زیبا رو دیدم :

به نام خداوند رنگین کمان

خداوند بخشنده ی مهربان

خداوند سنجاقک رنگ رنگ

خداوند پروانه های قشنگ

خدایی که آب و هوا آفرید

درخت و گل و سبزه آفرید

خدایی که از بوی گل بهتر است

صمیمی تر از خنده ی مادر است

خدایا به ما مهربانی بده

دلی ساده و آسمانی بده

دلی صاف و بی کینه مانند آب

دلی روشن و گرم چون آفتاب

شعر:

از محمود پوروهاب

داشتم فکر میکردم که حتی درک این شعره هم لیاقت و در مدار بودن میخواد .و اگر در مدار نباشی و این شعر رو بخونی شعری که بر قلب شاعرش الهام شده در لحظه ی اتصال نمیتونی خدای رنگین کمان و سنجاقک رو درک کنی و این کلمات ردیف شده رو خیالبافی بیشتر نمیدونی

اما کسی که به خدای درست و قوانینش آگاهی داره و تمام عالم رو محضر خداوند میدونه دیگه بزرگی و کوچکی نشانه ها براش مهم نیست .ی رنگین کمان همون قدر براش جلوه ی خداست که دیدن ی مرغی که روی چند تا تخم خوابیده

آره اینه تفاوت نگاه تفاوت دید

بریم سراغ فایل:

خبر آمد خبری در راه است

مرسی مریم جان که خبر از ضبط فایل هر روز بهتر از دیروز دادین که خود همین ی یادآوریه که حواسم به این موضوع باشه که قراره با بودن در این مسیر هر روز بهتر از دیروز باشم در عمل کردن به قوانین حتی ی ذره و اگر این اتفاقه داره می افته عنی من دارم کارم رو درست انجام میدم اما اگر نه یعنی فقط دارم ادا درمیارم .

ی نکته ای که دیدن این رنگین کمان از زوایای مختلف برای من داشت اینه که ذهن زیبابین از هر طرفی به ی چیزی نگاه میکنه اون رو زیبا مبینه حالا از وسط باشه از راست از چپ مثل مریم جان که از جهت های مختلف اون رو زیبا میبینه اما ذهن نازیبا همش به دنبال فراهم شدن ی شرایط خاصیه که بتونه از ی چیزی لذت ببره

و بارونی که جزیی از وجود وجود فلوریدا شده .چقدر لیاقت در این منطقه هست که اینهمه بارون رو جذب کرده .بارونی که با دیدنش دل ما غش میره واسش .مخصوصا اون قسمتی که بعدش گلی نیست روی زمین و میتونی قدم بزنی و لذت ببری از این هوای دلپذیر .فکرش رو بکنین اگر با این حجم از بارون بافت فلوریدا ماسه ای نبود آدم نمیتونست ی قدم راه بره . اینهم ی نعمت بزرگیه که باز هم نصیب این منطقه و مردم شده .واقعا که برای دریافت نعمت ها باید روحت و ظرفت بزرگ باشه که بتونی ی همچین نعمت هایی رو با هم دریافت کنی که عمق لذته رو هزار برابر میکنه .

غروب دیوانه کننده هم که بر دیوانگی ما برای تجربه کردن این لحظات ناب اضافه میکنه .دیدن ی غروب زیبا کنار دریاچه ی شخصی بعد از ی بارون ملیح توی سکوت اونم توی بهشت شخصی چه حالی میده

وای که این آسمون و ابرهای فلوریدا چقدر زیبا هستن چقدر همیشه تازه ان .چقدر انرژیشون مثبته .دلم میخواد روی اون چمن ها دراز بکشم و به آسمون خیره بشم .به اون بوم نقاشی آبی که انگار با دستت پنبه ها ی حلاجی شده رو روش پخش کردی پنبه های نو سفید تمیز

چقدر حس مسئولیت و وجدان کاری .اون کارگره داره سیمان ها رو میشوره که خشک نشن روی دیوار بیرونی کارگاه .اونایی که خونه ساختن یا با کارهای پیمانکاری سر و کار دارن میدونن خشک شدن بتون رو جایی که نباید باشه یعنی چی و چقدر باید انرژی بزاری برا کندنش .من که ندیدم اینقدر وجدان کاری .

ی درس دیگه ای که این صحنه برا من داره اینه که قرار نیست من اگر میخوام بهبودی توی ی جایی بدم ی جای دیگه رو خراب کنم .باید حواسم باشه با این کار به ظاهر خوبی که دارم انجام میدم ی جای دیگه رو ناخودآگاه خرابش نکنم و اگر حالا اتفاق افتادم بلافاصله درستش کنم که خود اون تبدیل ی ترمزی نشه که بعد برا برطرف کردنش بخوام کلی وقت بزارم و انرژی خرج کنم

و اینکه مسئولیت خرابکاری خودم رو بپذیرم و خودم هم برطرفشون کنم .

چقدر این دستگاه بتون ریزی خفنه .چقدر کار رو راحت کرده .حساب کن اگر مثل قددیم قدیما کارگرها میخواستن با دست ملاط رو آماده کنن چقدر انرزی و زمان میبرد .

قانون درخواست .قانونی که من با قانون آفرینش بهش پی بردم و فهمیدم که توش خیلی ضعیفم و از زمانی که این موضوع رو فهمیدم خیلی راحت تر درخواست میکنم

و اون مرغ ها که خیلی قشنگ داره داستان الگوها رو بیان میکنه که ما وقتی میبینم ی کسی تونسته ی کاری رو انجام بده ما هم باور میکنیم که میشه و میریم انجامش میدیم

چقدر اون مرغ و بوقلمون ها هم درس دارن استاد که تا وقتی کسی خودش نخواد نمیشه بزور آوردش توی آغوش اسلام .

چقدر با دیدن این گسله استاد یاد حرفهاتون افتادم که چیزی که درست باشه مسیر خودش رو پیدا میکنه مثل این آبی که مسیرش رو پیدا کرده

آره ولا مگه میشه توی بهشت باشی و بهت خوش نگذره کنار عزیزانی مثل شما .

خدای من اینا چقدر بزرگ شدن .

چقدر مریم جان با این فلش بکی که زدین یاد چکاپ فرکانسی قدم اول افتادم که که نشون میده ما چی بودیم و چی شدیم .و نکته ی جالبش اینه که اون عکس قبل از عمله رو هم باید دوسش داشته باشیم و با حال خوب بگیریمش جوری که بعدا وقتی بهش نگاه میکنم لذت ببریم از دیدنش .مثل این جوجه های ناز که آدم از دیدن کوچکیشون لذت میره .

چقدر اون حمام آفتاب و خاک من رو یاد لذت بردن از لحظه انداخت چیزی که این روزها مدام دارم به خودم یادآوریش میکنم .اصلی که پاشنه آشیلمه و باید هر روز روش کار کنم

چقدر اینا نازن خدای من ادم دوست داره بگیرتشون و بوسشون کنه

چقدر اینا آرومن چقدر با خودشون در صلحن که خیلی راحت مریم جان میره نزدیکشون و ازشون فیلم میگیره .اونقدر غرق در لذت بردن هستن که اصلا مهم نیست چه اتفاقی داره اون بیرون می افته و این خودش ی درس بزرگیه برای من که فارغ از هرچیزی روی خودم متمرکز بشم و لذت ببرم از زندگیم

استاد یادمه توی یکی از فایل های دوازده قدم می گفتین من برای کارهام دلیل دارم اگر کسی ازم بپرسه چرا اینکار رو میکنی هزار تا دلیل دارم واسه انجام دادن یا ندادن کارهام و اینجا دقیقا همین رو در مورد غذا دادن به ماهی ها و ندادن به مرغ ها دارین بیانش میکنین

بله استاد غذا دادن به مرغ و خروس ها رو من تجربه کردم حسش خیلی خوبه .البته این حس خوبه بعد از آشنا شدن با شما و دیدن سریال بهشت خیلی خیلی لذت بخش شده قبلا به این وضوح نبود.

سپاسگزارم استاد و مریم جان عزیز