سریال زندگی در بهشت | قسمت 198

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم وسلام به تک تک دوستانم

اخه من دورتون بگردم، عزیزای دل من، چندبار تواین سالها این فایل رو دیدم، وهربار می بینم انگار اولین باره، مثل کسی که عاشق کسی وچیزی هست وبا هربار دیدنش لبخند میزنه قلبش شاد میشه چشماش برق میزنه وحال دلش خوب میشه…

استاد قشنگم مریم قشنگم، اونجا که فیلم زیر خونه رو گرفتید و گفتید دیگه جای نمونده تو این پردایس نشونتون نداده باشیم ،بعد خندید با استاد، منم کلی خندیدم وذوق کردم، نمیدونم چطوری احساساتم رو بیان کنم با اینکه عزیزترین افراد زندگی هرکسی خانوادش هستند ولی به الله قسم که انقدری که من از دیدن شادی وخوشبختی وموفقییت شما دوتا عزیز دل ذوق میکنم ولذت میبرم وسپاسگزاری میکنم در مورد پسرم وعزیزانم این حسو ندارم…

نمیدونم چطوری بگم، شما دو عزیز، تنها کسانی در این جهان پهناور بودید وهستید که به لطف الله راه ورسم درست زندگی کردن رو بهم یاد دادید، شما خدا رو بهم شناسوندید و منو با خودم وخدا و جهان وجهانیان آشتی دادید ، یه حس اتصال شدیدی نسبت بهتون دارم، با ارزشترین چیز وعلم ودانش توی زندگی چیه؟؟

اینکه یکی بیاد صادقانه عاشقانه واز روی مهر ومحبت راه ورسم خوشبختی وخیر وسعادت دنیا و آخرت رو هم بهت نشون بده هم دستتو بگیره بگه کنار من راه بیا تو این مسیر، من میبرمت به سمت خدا به سمت خوشبختی، به سمت سلامتی و آرامش و امنیت فقط بیا و پا بذار جا پای من!!!

این سریالهای سفر به دور امریکا و زندگی در بهشت برای من حکم همون چراغ و فانوس رو داشته که تو دستهای شما بوده، من شمارو دنبال میکردم ومیخواستم پا بذارم جای پای شما تا مسیرو گم نکنم وقتی مجبور شدم ازتون فاصله بگیرم، واین سریالها چراغ راهم بودند تا گمتون نکنم تا بدونم کجایید کجای مسیر ، تا ببینمتون و بیام همراهتون….

هر روز هزاران رفکر و نجوا و تضاد و علت حواس پرتی در اطرافمون هست که بخواد ما رو از مسیر دور کنه، در کنار اونهمه آموزه های نابتون، این سریالها کاری کرد تا ما عمل به قوانین رو ببینیم ودرک کنیم ویاد بگیریم…

من به شخصه خیلی خیلی تجربه های مشابه شما داشتم از بچگی از این سبک زندگی کردن تو طبیعت بگیر تا مسافرتهای خارجی و شرایط سفر و ….

ولی حیف وصد افسوس که جز همون دوران بچگی که ذهن پاکی داشتم و همه چیز رو عاشقانه وشاعرانه وقشنگ می دیدم از اون به بعدش جز سیاهی هیچ چیز نمی دیدم، نه خودم رو، نه نعمت سلامتی نه نعمت مال واموال نه نعمت یار وهمدم نه نعمت آزادی مکانی وزمانی!!!

واااااای خدایااا اخه چقدر گیج وگنگ و سر به هوا بودم، چقدر تو حاشیه بودم، اصلا دنبال چی بودم که گوشهام کر وچشمهام کور وقلبم بسته بود سالها روی اینهمه نعمت…

توجیه کردن، یا ماسک زدن، هر دو کاری میکنه تا نتونی خود زیبا خود خوشحال خود سرزنده خود خوشبختت رو ببینی، چون با توجیه و ماسک زدن، نمی تونی خود واقعییت رو ببینی وخودت رو محروم میکنی از خوشبخت وسعادتمند بودن…

خوشبخت کیه؟ سعادتمند کیه؟

کسی که هر چی نگاه میکنه هر چیزی رو حس می کنه میگه اینها برکات ونعمت های خداوند هستند که در اختیارم قرار داده تا راحت زندگی کنم…

حالا شده یه نیمرو با یه تیکه نون و یه استکان چای که تو خونت بخوری و روزت رو شروع کنی تاااا خوردن بهترین ولذیذترین غذاهها توی شهر وکشوری که سفر کردی بهش، ویا لذت خوردن غذایی که مادرت باعشق برات درستش کرده…

من همیشه قبلنا میگفتم خب خدا منو آفریده وظیفش بوده امکانات هم در اختیارم بذاره، دیگه حالا تشکر وقدرانی برا چیه؟؟.

به همه داده به منم داده….

ولی بعد اگاه شدنم فهمیدم اونی که خدا باعشق واز روی رحمتش به شخص خودم عطاء کرده کجا و اونکه فقط به عنوان وظیفه وخداییش در اختیار بنده هاش قرار داده کجا….

وقتی می بینی انگار مثل یه بچه یتیم تنها وبی کس بودی وقتی توی اوج ذلت و ظلم به خودت گرفتار شده بودی وقتی با نادانی وجهالت خودت رو غرق گناهان واشتباهات و شرک ورزیدنهات کرده بودی طوریکه فقط مرگتو ازش میخواستی، با اینکه همه چیز داشتی ولی به چشمت نمی اومده از بس منکر و کافر بودی…

ولی همین خدا اومده ونجاتت داده وسرپرستت شده چون تو اجازشو بهش دادی ، دستتو گرفته کمکت کرده ، گوشهات رو شنوا کرده تا حقیقت رو بشنوی چشمهات رو بینا کرده تا حقیقت رو ببینی و قلبت رو باز کرده که حقیقت رو درک کنی، اونجاست که فرق بین نعمتی که از روی وظیفه داده ودر اختیار هر کافر و مشرک و متوکل و یکتاپرست به صورت یکسان گذاشته ، با نعمتی که به شخص خودت داده و فقط خودت میدونی که اون چه لطف ورحمت بزرگی بوده در حقت، انوقت دیدت ونگاهت وباورت به خودش و جهانش دگرگون میشه…

دیگه برای هر چیز کوچیک وبزرگی سپاسگزارش هستی و هر چه خیر وخوبی وحتی بدی ظاهری وتضاد رو هم از خودش و البته نعمتی از طرفش می بینی که اومده وفرستاده که تورو بزرگ کنه ومقام تورو بالا ببره، تا هم خودت از خودت راضی باشی و هم خودش ازت راضی باشه…

ودر نهایت هیچ حسی بالاتر از اینکه خدا از آدم راضی باشه وجود نداره….

وخدا چطور از من راضی وخشنود میشه؟

وقتی که بهش ایمان واعتماد داشته باشم، تسلیمش باشم و تنها وفقط خودش رو بپرستم و تنها بر خودش امید ببندم و تنها بر خودش توکل کنم ….

به قول شما استاد قشنگم کار من بندگی کردنه و کار خدا خدایی کردن…

خدایی که برگی بدون اذن واجازه اش برزمین نمی افته، وتمام حرکات وسکنات و فکرها و حرف قلبهامون اگاهست….

خب عبادت یعنی چی؟

یعنی دیدن نعمت هاش، استفاده ی درست از نعمتها کردن ، لذت بردن و سپاسگزار نعمتهاش بودن…

کاری که شما همیشه در حال انجامش هستید وبه ما هم یادش دادید…

امیدوارم واز خدا میخوام که همیشه منو توی این مسیر صراط مستقیم نگهداره، جایی که همه ی متن ها ونوشته ها وتصویرها وصداهاش نشان از عظمت وبزرگی خداوند داره، همین سایت خدایی، همینجا که من درش خدامو پیدا کردم شناختمش، و شروع کردم به بندگی کردنش…

استاد ومریم عزیزم ان شالله هر لحظه وهمیشه در پناه امن خدا باشید، آمین