نوشته‌ی زیبا و تأثیرگزاردوست عزیزمان «یزدان»، به عنوان متن انتخابی‌ِ این قسمت از سریال زندگی در بهشت، تقدیم همه دوستانی می‌شود که برای ساختن شخصیتی تصدیق کننده و تأیید کننده‌ی زیبایی‌ها و نعمتها، مصمم شده‌اند تا نمود واضحی بشوند از «صدّق بالحسنی» و شاهد زنده‌ای باشند از مفهوم فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیسْرى یعنی آنهایی که به خاطر چنین شخصیتی آسان شده‌اند برای احاطه شدن با نیکی‌ها و نعمتها.
نه فقط نوشتن درباره‌ی زیبایی‌ها و نعمتها، بلکه خواندن و تأمل در آنها نیز ما را به درک بهتری از خداوند و چگونگی هماهنگ شدن با او و قوانینش و در یک کلام، هدایت شدن و قرار گرفتن در مدار فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیسْرى می‌رساند.
دوست دارم با تمرکز بر زیبایی ها کامنتم رو شروع کنم تا با توجه به این زیبایی ها، فرکانسم بهتر بشه و بتونم اتصال قوی تری حین نوشتن بسازم. پس اول شروع میکنم به زیبایی های فایل!
همون لحظه اول که استاد مشغول هشدار دادن بودن، اون عکس بینظیر از دریاچه منو محو کرد. همیشه گفتم … میخوام بازم بگم! عاشق اینم که وقتی دریاچه صافه و هوا آفتابیه، دریاچه دقیقا مثل یک آیینه عمل میکنه! یعنی زیبایی منظره ی پرادایس رو به صورت قرینه دو برابر میکنه! سبزه ها و درختان اطراف خودش کاملا به صورت قرینه منعکس میکنه و آسمون آبی خالی از ابر رو در خودش نشون میده! و چون هیچ ابری در اسمون نیست حتی اگه گوشی رو ۱۸۰ درجه بچرخونیم، بازم تفاوتی در منظره ایجاد نمیکنه! چون واقعا تفاوتی بین آسمون و دریاچه نمی بینم و هر دو یکی هستن! دریاچه اینجا حکم آیینه رو داره! چون پرادایس خودش زیباست، آیینه ی دریاچه هم همون زیبایی رو در خودش نشون میده و زیبایی محیط رو بدون کم و زیاد دوچندان کرده!
جهان هم آیینه ست! اگه فرکانس ما خوب باشه، خوبی فرکانس خودمون رو بدون کم و کاست نشون میده و اگه بد باشه، همون بدی رو نشون میده. این یعنی همه چی خودِ ماییم و همه چی رو خودمون با فرکانسمون می سازیم.
عاشق آسمون صاف و آفتابی این منطقه ی Sunshine State هستم که آفتاب تابانش دل و روح رو تابان میکنه و جلا میده و آسمونش همیشه آبیه! آبی واژه مناسبی نیست! بهتره بگم طیف عظیمی از آبی رو در بوم آسمونش میشه دید!
به محض اینکه خانم شایسته اسم مستعار فلوریدا، یعنی the Sunshine State رو گفتن، داخل گوگل سرچ کردم و از اونجا هدایت شدم به …. شعار فلوریدا !! به جرئت میگم مو به تنم سیخ شد! شعار امریکا (خصوصا فلوریدا) چیزی نیست جز، In God We Trust و عاشق هدایتی شدم که روز اول استاد دریافت کرده! کی گفته امریکا کافر خداست؟! اینا روی پولاشون همین شعار رو نوشتن! حتی شعار مردم فلوریدا اینه! و استاد به زیبایی تمام، این شعار رو در همه جای زندگیش نصب کرده! من عاشق اون هدایتی هستم که شما رو به امریکا، این کشور آزاد، و به فلوریدا، این ایالت بهشتی هدایت کرده!
نکته بعدی همون دود زیبای آتیش بود که در تشعشعات خورشید با پرتوهای واگرا خودنمایی می کرد. و لحظه ای که خانم شایسته دوربین رو بالابرد، من محو اون آبی اسمون پشت درختا شدم. به قول خانم شایسته، دیوانه شدم! و نحوه ی روشن کردن آتش …
خیلی لذت بردم وقتی دیدم با درسی که از آتیش قبلی گرفتین، با همون شاخک های خشک کاج آتیش رو روشن کردین! موقعی که مشغول سوزوندن درخت بودین با خودم گفتم چرا استاد با همون ارش درخت رو نبرید که راحت تر بسوزه … و خداوند سریع الجواب در درخت بعدی به صورت تصویری رد اره و تبر بر درخت رو نشونم داد ! نشون داد که چقدر زحمت میطلبه بریدنش! عاشق این خدای سریع الجوابم. به محض اینکه اون نیمکت رو سوزوندین، با اینکه نمی دونستم نیمکت بوده …. با خودم گفتم کاش نسوزونیمش و به جای نیمکت ازش استفاده کنیم اما خداوند سریع الجواب بازم در قالب استاد پاسخ داد! گفتن که این خودش قبلا نیمکت بوده ولی بعد یه مدت شکسته! خدایا شکرت که همیشه حی و حاضر هستی! نه کنارم! بلکه درونم! درون قلبم!
راستی استاد یه ایده ای به ذهنم رسید در جهت زیبا سازی پرادایس! این درختای خشک شده که میخواین بسوزونین، این کنده ها (البته اونایی که قطور تر و سالم هستن)… ازشون به عنوان صندلی های ایستاده در اطراف فایرپیت استفاده کنیم! خیلی خوب میشه شبا که فایر پیت رو روشن میکنین، اطرافش این کنده ها باشن که بیتونیم دور آتیش بشینیم!
و موضوع آخر، اما به نظر من آموزنده ترین نکته این قسمت، اون لحظه ای بود که خانم شایسته داشتن فرغون رو می کشیدن تا چوب خشکا رو بریزن روی آتیش! همون فرغونی که خوب میدونم خانم شایسته چه طوری دونه به دونه ی چوبای روی زمین رو داخلش ریختن و پرش کردن! درست همون لحظه که یهو استاد گفتن این کارو نکنن و نیازی به این کار نیست! اول از همه میخوام تحسین کنم که این قسمت از فیلم رو ادیت نکردین! خیلی خیلی! خیلی برام ارزشمند و تحسین برانگیز بود که دیدم این لحظه رو ادیت نکردین! چون … به محض اینکه استاد اون حرفو زدن، خوده من، اگه در جایگاه خانم شایسته بودم، یه مقدار حالم گرفته می شد و دلم می ریخت! فرکانسم پایین میومد و یه کوچولو ناراحت می شدم! اولش فکر کردم خانم شایسته هم یه مقدار جا خوردن و لحن صداشون عوض شد … شایدم همینطور باشه!
اما به قدری عزت نفس بالایی داشتن که در عجبم چه طوری همون لحظه ذهنشون رو کنترل کردن و فیلم رو به خوبی ادامه دادن! نه تنها ادامه دادن، بلکه کما فی السابق به تحسین زیبایی های تصویر ادامه دادن! همین همین همین! همینه! دقیقا بلافاصله بعد از حرف استاد نشستن و از زاویه ی بهتری از درخت فیلم گرفتن و همون لحظه شروع کردن به تحسین شعله های آتش! همون لحظه با تمرکز بر زیبایی ها، سعی کردن فرکانسی که پایین اومده بود رو بالا ببرن! بدون اینکه حتی به روی خودشون بیارن، بلافاصله ذهنشون رو به بهترین نحو کنترل کردن! و نتیجش رو دیدیم!
نتیجه کنترل ذهن این بود که استاد اومدن و گفتن که اون چوبای داخل فرغون بهترین گزینست برای سوزوندن اون یکی درختی خشکی که نتونسته بودن قطش کنن! بدون اینکه خانم شایسته بخواد چیزی در این مورد بگه ها! و مطمئنم حالشون بهتر شد! همش ذهنم درگیر این اتفاق بود و سعی کردم ازش درس بگیرم که خداروشکر، عدم قربانی شدن رو رفتار خانم شایسته رو دیدم که این قطعا نشان دهنده ی عزت نفس بالای ایشونه! همینطور فهمیدم چه طور میشه در چنین موقعیت هایی به جای اینکه ادای دل شکسته ها رو دربیارم و خودمو اذیت کنم، چه طوری با کنترل ذهنم همه چی رو درست کنم!
خدایا شکرت
همونطور که همیشه کفتم، خوبی این سریال عملی اینه که به صورت عملی جلوه ی قانون رو در زندگی نشون میده و نشون میده! مثلا وقتی میگه ادای قربانی ها رو در نیاریم یعنی چی! خدایا شکرت بابت تمامی آگاهی های ارزنده ی دانشگاهت!
با افتخار میگم دانشجوی این دانشگاه خداوندم که استاد مدرسش، استاد عباس منشه! تا اخر عمرم دانشجوی این دانشگاه جهان هستم.
the Universe University (U.U) of God
برای دیدن سایر قسمت‌های «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD272MB18 دقیقه
- فایل تصویری سریال زندگی در بهشت | قسمت 2081MB18 دقیقه
وایییی مریم جانم،با این صحنه های آخری دیوانه شدم،خیلی زیباست خیلی
چه قدر لذت میبرم از این تکامل ایده و درس های که میگیرین،این به من یاد میده که رشد کردن در ادامه دادنه،
چه قدر خوب اوضاع رو مدیریت میکنین و سعی میکنین با فکر و منطق درست مدیریتش کنین و نه صرفا احساسات لحظه ای
استاد،واقعا با حرف هاتون موافقم،وقتی اتاقم رو جمع میکنم و میام هر چند وقت یکبار یک نظر کلی رو تمام چیز های که در اتاقم دارم نگاه میکنم و چیز های که بی مصرف هستن و الکی هستن و صرفا فقط فضا در اتاقم گرفتن رو از اتاقم بیرون میکنم،احساس میکنم وجودم داره پاک و پاکیزه میشه،انگار تمرکز های الکی از ذهنم برداشته تر میشه و وجودم پاک تر و خالص تر میشه و این اهرم با دیدن این سریال خیلی و خیلی قوی تر شد تا هر روز سعی کنم اتاقم رو پاکیزه نگه دارم و هم اینگونه به وسایلی که دارم احترام بزارم که خودش نشونه سپاس گذاری هست و هم با این کار به شخصیت و وجودم که داره در این مکان زندگی میکنه احترام میزارم که این نشانه عزت نفس هست
چه قدر لذت میبرم از این تکامل ایده و حتی شما با این کار هایی که میکنید نه تنها میخواید زیبا تر کنید و ازش لذت ببرین بلکه سعی میکنین ازش درس بگیرین و خودتون رو و مهارتتون رو رشد بدین،واقعا آفرین،این به من یاد میده تا از هر چیزی(چیز های مهم) درس بگیرم و سعی کنم از هر جنبه ای خودم رو رشد بدم و بدونم که رشد در هر جنبه ای می‌تونه بهتر و بهتر بشه و پایانی براش نیست
یک چیز دیگه ای که یاد گرفتم،اینه که؛هر بار سعی میکنید لذت ببرین (که البته جز شخصیتتون شده و با تکرار کردن و بیشتر لذت بردن در وجودتون پایدار تر میکنین)هر بار پاداش های خداوند بیشتر میشه و بیشتر حضورش رو درک میکنم،وقتی پاداش های خداوند رو میبینم این همون جاییه که باید یادم بیارم که خداوند خوبی و پیشرفت رو بر جهان مقرر کرده،زیبایی و لذت بردن رو در جهان مقرر کرده هر چه قدر که من به مقرراتش عمل کنم لذت بیشتری میبرم و پاداش بیتری دریافت میکنم و اصلا خدا مقرر کرده و اینه که درسته
ممنونم از شما که با فیلم گرفتن و دیدن تمام این نکات در تک تک جزئیات زندگی شما باعث میشه شفاف تر و قابل درک تر و خیلی بهتر در وجودم درک کنم و عمل کنم و پایدارتر در شخصیت و نوع دیدگاهم کنم
خدایا شکرت و به من یاد میدی و من رو به این درس ها هدایت میکنی،ممنونم که هر بار با هدایت بیشتر به قوانین و مقرراتی که باعث هر لحظه شاد شدنم و لذت بردنم از زندگی میشه و باعث پیشرفت من و رسیدن به خواسته هام میشه هدایتم میکنی
چه قدر لذت بردم از شجاعت شما در اجرای ایده هاتون،ایده هاتون رو امتحان میکین و این یعنی حرکت،اگه جواب داد یک پیشرفت و لذته و اگر جواب نداد،یک درس برای پیشرفت ها و لذت های بعدی
ممنونم خداجون،ممنونم از شما
راستیییی،چه درس خوبی دادین،در مورد جنگل ها،واقعا همین طوره،ممنونم از شما،چه کار شجاعانه و لذت بخشی که انجام میدین،این یعنی این که هر بار میشه حتی خود جنگل و زیبایی هایش رو بهتر و با کیفیت تر کرد،مثلا همین ایده آتش زدن برگ ها،خیلی خوبه!😄
چه هیجانی بشه که ببینی داره زیر پات آتیش میگیره!😆😂💞
آفرین به ادامه دادن شما و جسارتی که در اجرای ایده هاتون دارین
چه قدر این ایده ها و این صحبتی که در مورد جنگل و طبیعت گفتین خوب بود،انگار یک تغییری در مغزم اتفاق افتاد و اون این بود که به همه چی سنتی نگاه نکنم و همین جوری مثل ربات همه چی رو که از قبل و از خانواده و از پیشینیانم قبول داشتن رو قبول نداشته باشم،بلکه سعی کنم با دیدی باز تر نگاه کنم،با دیدی درست تر،این که حتی سوختن جنگل ها هم می‌تونه خوب باشه و مفید و یک استارت دوباره و از اول و یک رِفِرش جدید تا دوباره زمین جون بگیره و دوباره یک جنگل بهتر از قبل با کیفیت تر از قبل از خودش ارائه بده با سوختنی که به ظاهر خیلی بده!
این بهتر شدن نه تنها در انسان باید باشه بلکه داره در طبیعت هم خودش رو نشون میده
استادم،ممنونم که هر بار از کارهاتون برای ما توضیح میدید،بین کارهاتون با تمام جزئیات و ایده هاتون رو میگین،اون وقت ما مثل یک تماشا کننده مستند نیستیم بلکه احساس میکنم من دارم خودم اونجا نگاه میکنم و جزئی از این اتفاقات هستم،مرسی ازتون،مریمم،مرسی ازت،حتی زمانی که داری بلند میشی هم دوربین دستته،انگار خودم هم کفشم رو به پا کردم و دارم بلند میشم تا این کار های هیجان انگیز رو با شما و استاد انجام بدم،باز هم ممنونم،خدایا شکرت برای چنین تجربه هایی،خدایا شکرت💞🌹