سریال زندگی در بهشت | قسمت 204

دیدگاه زیبا و تأثیرگزار خدیجه عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:

بنام خداوند هدایتگر مهربان که عاشقانه مرا در مسیر رسیدن به خواسته هایم هدایت و حمایت می کند

سلام به استاد نازنینم و سلام به مریم بانوی عزیزم و سلام به اهالی سایت عباسمنش

استاد چقدر این قسمت زیبا بود و چه درسهای بزرگی از این فایل میشه گرفت.واقعا چجوری میشه هدایت رو تو این چند قسمت زندگی در بهشت معنی کرد، که شما یه تصمیم بگیرین برای عمل کردن به یکی از خواسته های خواهرتون در مورد خرید مایحتاج و بررسی دخل و خرج یه ماه یه خانواده آمریکایی متوسط و بعد برسیم به این عظمت و بزرگی خداوند که واقعا ما در برابرش هیچیم. چقدر تو این فایل خدا داشت قدرت و عظمت خودش رو به رخ می کشید و چقدر انسان احساس ناتوانی می کنه، واقعا زبانم قاصره از بیان این حسی که از این فایل گرفتم از یه طرف عظمت و بزرگی خداوند بود و ناتوانی انسان در برابر خداوند و از یه طرف قدرتی که همون خدا به انسان داده برای ساختن. برای ساختن زندگی که به صفر رسیده و به قول اون آقا میشه گفت با خاک یکسان شده.

استاد اول فیلم که صحنه های آوار رو نشون میداد و تو همون آوار خونه هایی دیده میشد که تقریبا سالم بودن و خونه دوطبقه همین آقا که گفت تنها خونه ای بود در محله مان که یا هنوز آنجا بود یا خسارت قابل توجهی ندیده بود و وقتی مثبت اندیشی اون آقا رو دیدم که چجوری به همه امید میداد و می گفت باید چیزی پیدا کنید که به شما قدرت بدهد و می گفت وقتی صبح از خواب بیدار میشیم باید مثبت اندیش باشیم، داشتن نگرش مثبت همه چیز است این نکته تو ذهنم مرور شد که وقتی تو سعی کنی حالتو تو هر شرایطی خوب کنی فارغ از اینکه چه اتفاقی افتاده تو از بدنه جامعه و اتفاقاتی که برای اونا میفته جدا میشی و چقدر سالم بودن خونه این آقا تو دل این طوفان برای من درس داشت. دقیقا یاد جمله های شما در مورد طوفان نوح افتادم که اونایی که در مدار درست بودند نجات یافتند.

نکته زیبایی که دیدم این بود اونا با دیدن هم نیومدن بگن چقدر بدبختیم و زار بزنن، و همش می گفتن خدارو شکر یه قسمتی از خونه مون مونده، یا حتی آقای رندی گفت من هنوز لباسهامو دارم و چقدر یاد میده بهم که توجه کنم به نکات مثبت و داشته هام، نه اینکه بشینم برای چیزهایی که از دست دادم زار بزنم.

نکته بعدی این بود که اونا نیومدن جلوی دوربین و بگن دولت برای ما باید اینکارو بکنه، اونکارو بکنه، بجاش می گفتن کاری که باید بکنیم اینه که استقامت داشته باشیم و آسان بگیریم تا از این شرایط بگذریم.

قسمت خیلی قشنگش اونجایی بود که رندی گفت خدا مارو بیدار کرد و گفت وقت رفتنه و ما رفتیم، واقعا ایمان این مرد ستودنیه، که اینقدر در برابر خداوند تسلیم بود و از هدایتش پیروی کرده که باعث شده زنده بمونن. اگه فکر میکرد که اگه تو خونه بمونه بهتر میتونه جون خودش و خانواده شو حفظ کنه و ابلهانه س که وقتی طوفان در راهه تو از خونه بزنی بیرون، قطعا طبق گفته خودش جاش تو اون آوارها بود. واقعا تحسین برانگیز بود این آقای رندی، که اینقدر شخصیتش قوی و بزرگ بود که دوستش میگفت با وجود رندی ما نیازی به لیفتراک نداریم

چیزی که من از خرابی و آوار اینجور وقایع تو فیلمها و گزارشها دیدم همش ضجه و ناله و التماسه که یه کسی پیدا بشه برای ما یه کاری بکنه. البته که داشتن ابمان تو این شرایط واقعا کار سختیه و من نمیتونم بگم که بهتر از این عمل خواهم کرد یا نه، اما تو تمام گزارشهایی که از حوادث طبیعی کشورم دیدم همین بود که مردم منتظرن تا دیگران برای اونا یه کاری بکنن و یه جور حس دلسوزی رو به مردم القا کنن. اما تو این آدمها من همچین چیزی که ندیدم هیچ، یه جور اعتماد به خودشون که میتونن اوضاع رو درست کنن دیدم. و واقعا توحیدی که این آدمها دارن تو رفتارشون دیده میشه و من بی اندازه ایمان و یکتاپرستی مردم آمریکا رو تحسین می کنم. بیخود نیست که شعارشون we god in trust بوده و هست چون این آدمها خدا رو از عمق وجودشون باور دارن. و من باید ازشون یاد بگیرم ذره ذره توحیدی بودن رو…….

جمله هایی که تو این فایل خیلی برام مهم بودن و از هر کدوم میشد قانونمندی رو تو رفتار و گفتار این آدمها پیدا کرد رو برای خودم یاد آوری می کنم..

✅وقتی صبح بیدار میشیم باید مثبت اندیش باشیم، داشتن نگرش همه چیز است( یاد آوری قانون حال خوب=اتفاقات خوب)

✅بی خیالی و آسان گرفتن چیزیه که میتواند شمارو از این شرایط سخت عبور دهد( توکل و سپردن کارها به خدا، منو یاد فایل شعر پروین انداخت. که گفت آسان گیر کارها)

✅شما باید چیزی پیدا کنید که قدرت بگیرید( تمرکز بر نکات مثبت و دادن حس خوب به دنیا)

✅من معتقدم که ما میتوانیم( ایمان به خدا و اعتماد به نفس)

✅خدا شما را حفظ کند ( دادن حس خوب به جهان)

✅از این شرایط هم گذر می کنیم (ایمان و امید به آینده)

✅وقتی مادر طبیعت را عصبانی کنی بهتر درسهایت را میگیری، مادر طبیعت به شما نشان میدهد که چقدر ضعیف هستید ( دیدن خداوند در همه جا و همه چی)

✅ حرکت کردن و استقامت کردن تنها کاریست که میتوانم انجام دهم ( ایمان به خداوند و توکل و آرامش)

✅ما حلش می کنیم، ما راهی پیدا می کنیم ( اعتماد به نفس و توکل)

یعنی تو تک تک جملاتشون میشد توکل به خداوند و قدرت درونی شون رو حس کرد.

یاد جمله شما افتادم که گفتین باور کنین هرکی هرجا هست جای درستشه و این یعنی عدل خداوند و اینهمه نعمت و ثروت کشور آمریکا داره نشون میده که جهان چقدددر دقیق عمل می کنه و چقدر همه چیه این دنیا سرجاشه. خدا رو شکر می کنم که جاهل از دنیا نرفتم و این واقعیتها رو تو زندگی دنیام دارم درک می کنم. و انشاالله بتونم در رفتارم هم این ایمان رو نشون بدم و این لازمش کار کردن مداوم روی خودمه.

و چقدر خونه های ساخته شده جدید زیبا و جذاب و خوشگل و خوشرنگ بودن و من چقدر از دیدنشون لذت بردم. چه معماری دوست داشتنی داشتن و چقدر اون تضاد باعث شده که خونه ها محکم تر و اصولی تر ساخته بشه و حتی کابلهای برق که از زیر زمین کشیده شده باعث امنیت و زیبایی بیشتر شهر میشه.واقعا که جهان با هر تضاد گسترش پیدا می کنه.

و خدارو شکر می کنم برای این پویایی طبیعت و دنیای مادی، فکر کنین اگه قرار بود تو این اتفاق همه چی استپ میخورد، حتی تصورش هم غیر ممکنه و میدونیم و برامون بدیهیه که بعد از این اتفاق دوباره خونه ها ساخته میشه و همه چی روبراه میشه. پس باید این باور رو در خودم نهادینه کنم که جهان همواره در حال پیشرفته و خداوند عاشق اینه که من بعنوان جزیی از این جهان پیشرفت کنم.

و چقدر دیدن اون درختهایی که اول فایل بقول شما مثل مداد تمام شاخ و برگاشون و حتی پوسته تنه شون کنده شده بود و آخر فایل میدیدم که شاخه های جوون و برگهای جدید داشتن همین نکته رو تو ذهنم پرررنگتر کرد که جهان همواره در حال پیشرفته.

استاد جان بابت تصاویر زیبای دریا و اون ساحل زیبای سفید رنگ سپاسگزارم. بعد از طوفان و تماشای اون صحنه ها خدایی دیدن این زیباییهای بهشتی و آرامش دریا روح آدمو نوازش میده. خصوصا دیدن امواج و اون کفی که میومد تو ساحل خیلی خیلی زیبا و دلنشین بود. عاشقتونم استاد جان و مریم عزیزم♥️♥️

وقتی این آرامش و از نو ساخته شدن رو نشون دادین این آیه تو ذهنم تکرار میشد

الیس الله بکاف عبده

آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست

از خدا میخوام هر روز تو مسیر توحید به درک بهتری برسیم و قدرتمندتر بشیم.

خداوندا من به هر خیری که از تو برسد محتاجم، هدایتم کن الله مهربانم♥️

منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.

برای دیدن سایر قسمت های این سریال‌، کلیک کنید

  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • دانلود با کیفیت HD
    318MB
    20 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

358 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «نسترن فضیلت» در این صفحه: 1
  1. -
    نسترن فضیلت گفته:
    مدت عضویت: 2369 روز

    به نام خداوند بخشنده ی مهربان.

    به نام الله

    به نام رب هدایتگر

    خدایا شکـــرت به معنای واقعی شکرت.

    خدایا شکرررت از دیدن این این این…. چی بگم. از دیدن این جنس ناب توکل. ایمان. امـــید به روزهای روشن.

    سپاسگزاری در لحظه.

    استاد جان، خانم شایسته جان، مرسی. واقعا مرسی. سپاسگزارم.

    چیزی که توجهم رو خیلی جلب کرد اون جمله ی زیبای آقای اولی بود که گفت: رِندی از اون دسته از آدماس که خوب با جا میفته.

    یه آدم همیشه با خود در صلح.

    آدمی که به زیبایی از نشانه ها استفاده می کنه، با آلارم ساعت حرکت می کنه چون می دونه این یه نشانه س از طرف خداوند.

    خدایا زبونم بند اومده

    به همکارش می گه: لباسام باقی مونده، و یه سری وسایل دیگه.

    وقتی به خونه اش می ره، آلبوم عکسها رو با حس خاصی نگاه می کنه و بعد با مقداری از وسایلی که براشون مونده بلند می شه از اونجا می زنه بیرون

    اشک از چشام جاریه و در حال نوشتنم…… .

    چی بگم….

    مؤمن واقعی اونان و چه درس ها که باید گرفت ازشون.

    مؤمن واقعی نه ترسی داره، نه غمی. احساس سپاسگزارانه یه احساس لحظه ای و ناشی از در صلح بودنه.

    از یه ذهن کنترل شده، از یه ایمان قوی، از یه دل پر از امید و یقین میاد.

    وقتی می گی خداروشکر مقداری لباس برامون مونده، مقداری وسیله که می تونی ازشون استفاده کنی.

    می گی نمی دونم چیکار باید بکنم ولی می دونم باید بلند شم و استقامت کنم.

    می گی وقتی مادر طبیعت رو عصبانی می کنی و می گی کاری نمی تونی انجام بدی، و اون قدرتش رو به نمایش می ذاره ولی خیلی مهربون بود که یه سری چیزا برامون گذاشت.

    که زنده ایم.

    اینا جز سپاسگزاری چیه؟؟ چی می تونه باشه؟

    اینا جز هدایت برای من چی می تونه باشه که یه نجوا بیاد تو ذهنم و یهو یه نگرانی تو وجودم غلبه کنه که نکنه…….. و همزمان صدای بچه ها که بازی می کنن با هم یکیشون بلند داد بزنه به اون یکی بگه: تو داری به حرف های شیطان گوش می دی!!!!!

    و همزمان پیام تگرام بیاد از کانال سایت با این متن: وقتی مادر طبیعت رو عصبانی کنی…..

    اینکه بدونی یه قدرتی فرای تمام قدرت ها در تمام هستی جاری و ساری هست. فقط اون بالا نیست، پایینم نیست بلکه خود خود جهان هستیه. خود خود همه چیز. در تمامیت هستی جاری.

    که همونطوری که اگه کفران کنی، شرک بورزی، عذابش رو دریافت می کنی چون قانونشه، چون این نیرویی که در تمام هستی جاریه، شرک رو نمی پذیره، این نیرو واحده. تکه. این نیرو صاحب اختیار کل هستیه. هر آنچه هست و نیست. این نیرو این نیرو…… می دونی این نیرو نیتِ پشت عمل رو می بینه، می شنوه. این نیرو همون ذرات هستیه. همه چیزه… همه چیز.

    حتی اگه به زبونم نیاری، می فهمه فرکانستو و طبق قانون بازخورد می ده.

    و بازخورد شرک چیزی جز دریافت عذاب نیست و بازخورد ایمان، بازخورد توکل چیزی جز در امنیت بودن نیست.

    مفسر قرآن می گفت: خداوند خودش رو مؤمن خونده، و مؤمن از امنیت میاد. یعنی اگه به این نیرو ایمان بیاری، به امنیت می رسی. یعنی طوفان هم باشه نمی تونه تکونت بده، در زمان درست در جای درست قرار می گیری.

    هدایت می شی به مکان درست.

    به تو آسیبی نمی رسه.

    بعضی وقتا به خودم میام که دارم زور می زنم برای رسیدن، دارم تقلا می کنم و بعد می فهمم چون روی این نیرو حساب نکردم، چون ازش دور شدم، چون نور رو نادیده گرفتم، چون قدرتش رو دست کم گـــــــرفتم خودم دارم تقلای زیاد می کنم.

    دارم زور می زنم…… .

    خدایا شکرت.

    این روزا در یخچالو باز می کنم و می گم خدایا شکرررررت بخاطر این همه نعمت.

    لباسامو نگاه می کنم و می گم شکرت به خاطر این همه نعمت. بخاطر تاروپود تمام لباس هام. بخاطر تک تک داشته هام ولی می دونی ذهن نجواگر اگه کنترل نشه، اگه بهش اجازه ی جولان بدی ازت یه آدم دنیاپرستی می سازه که بیا و ببین.

    حرص، ترس، طمع آروم آروم رخنه می کنه، درسته لباس داری اما فلان وسیله رو نداری.

    درسته کفش داری اما فلان مارک نیست.

    درسته پول داری، اما…

    درسته…. اما….

    همون امایی که میاری، می شه رخنه برای نجواهای ذهن.

    هی باهاش بحث می کنی

    هی بیشتر نداشته هات و خواسته هاتو جلو چشمت میاره که بهت بگه ببین اینارو نداری….

    اما یه نفر، کل زندگیش رو طوفان ازش می گیره، می گه ایمانم رو نشون می دم و استقامت می کنم.

    چند وقت پیش بود که هدایت شدم به آیه های مربوط به صبر.

    من یه مدت فقط معنی می خوندم.

    خونده بودم که ایمان ۲۰ نفر مؤمن، برابری می کنه با ۲۰۰ نفر از گروه مقابل (کفار در مقابل مسلمانان در جنگ های پیامبر) و ایمان ۱۰۰ نفر برابری می کنه با هزار نفر (۶۵ انفال)

    این بار رفتم سراغ خود آیه، نوشته بود صابر نه مؤمن. این آیه انگار برای من یه بیگ بنگ بود که ببین مؤمن باشی، ولی صابر بودن مهمه. صبر. یعنی نشون دادن ایمان

    صبر یعنی استقامت کردن، یعنی ایمان رو نشون دادن.

    و از همون روزا که این آیه رو هی با خودم تکرار کردم و به الهاماتم عمل کردم نتیجه دیدم.

    واقعا نتیجه شو دیدم.

    منی که مدتی بود ذهنم می گفت چطوری، نمی شه و….

    بعد از یادآوری این آیه، انگار بلند شدم. می دونم هنوز اول راهم و خیلی جای کار دارم که بره به خورد وجودم ولی آخ… نتیجه داد. هدایت پشت هدایت.

    قدم پشت قدم

    و باید ایمان بیاریم که خدا همه کار می تونه برامون انجام بده.

    خدا خدا خدا

    همه کار، همه چیزو می تونه راحت و به زیباترین شکل ممکن برامون انجام بده و باید باورش کنیم

    این شهر زیبا، بعد از اون خرابی و ویرانی، هیچی نیست جز نتیجه ی ایمان و (صبر) استقامت اون افراد که داشتن به هم انگیزه ی امیدواری و دلگرمی و مثبت اندیشی می دادن.

    کل قانون رو تو همین یه فایل انگار برامون شرح داد.

    و من باید درس بگیرم. درس بگیرم که خدارو با تمام وجود و با دل باور کنم.

    قدرتشو باور کنم.

    باور کنم که اگه با اون باشم، در امنیتم.

    اگه با خدا باشم پادشاهی می کنم و اون راحت من رو به قول استاد لیز می ده و جلو می بره.

    اگه ایمان داشته باشم و عمل کنم به اونچه می دونم و این نهایت آرزوی من برای این لحظه تا آخر عمرمه.

    بازم سپاسگزارم از خدا

    از شما

    از دوستان عزیزم در این خانواده ی صمیمی و عاشقانه که من با کامنت هاشون و صداشون توی گفتگو دارم هر لحظه رشد می کنم.

    خدایا دمت گرم

    در آخر از صمیم قلب و با تمام وجود دعا می کنم خداوند همه ی مارو هدایت کنه، حمایت کنه و ثابت قدممون بداره تا در این مسیر زیبای یکتاپرستی ابراهیم وار زندگی کنیم. خوب زندگی کنیم و جهان رو جای بهتری برای زیستن کنیم.

    اون آقا، رِندی چه رسالت زیبایی رو بر عهده داشت.

    چه درس زیبایی به ما یاد داد. ان شاالله که عملگرا باشیم.

    برای من لازم ترین درس ممکن برای این لحظاتم بود، هست و خواهد بود که همیشه بتونم ذهنمو کنترل کنم با نیروی ایمان.

    ان شاالله ان شاالله.

    براتون زیباترین خیرها و نیکوترین عاقبت هارو از خداوند دارم، در پناه رب العالمین کسی که برگی بی اذنش بر زمین نمی ریزه، و مورچه ای بی اذنش بارش رو حمل نمی کنه، همواره سلامت، شاد، خوشبخت، ثروتمند و سعادتمند در هر دو جهان باشید. 🦋🦋♥♥♥♥🌾

    یـــــا رب.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 6 رای: