سریال زندگی در بهشت | قسمت 23

خداوند هرچه بگوید مینویسم

وقتی لایو در مورد زندگی در بهشت رو دیدم و تعریف های شما در مورد قسمت ۲۳ رو شنیدم خیلی منتظر این قسمت ها بودم

چون هم بازی بسیار بسیار مورد علاقه ی منه

و هم این که

خیلی میخواستم بدونم و ببینم با چشمای خودم که قوانین خداوند توی مقیاس کوچیک چجوری کار میکنن

و استاد خودم رو ببینم که چجوری ذهن خودشونو کنترل میکنن چه دیدگاه و باور هایی دارن که میگن بیشتر بازی ها رو میبرن

اول بگم که بینهایت فوق العاده بود این قسمت

واقعا خودمم وقتی تماشا میکردم توی دوره دبیرستانم بازی بچه ها رو خودمو طرفدار یکی میکردم و توی ذهنم همراه اون بازی میکردم

و با احترام به شما استاد من طرفدار خانم شایسته بودم توی این بازی چون کلا وقتی یکی کری میخونه باید به قول معروف بزنی جوری ببریش و ضایه ش کنی که دیگه کری نخونه

ولی مثل این که کری ها تون مایه هایی از حقیقت داشت

البته عمراً گفتناتون اکثریت برعکس از آب درومداااا ههه

و راستش واقعا کاری به اصول بازی کردنتون ندارم که درسته یا غلطه

ولی اون ذهنیت امتیاز گیریتون رو واقعا قابل ستایش میدونم

درس هایی که از این بازی گرفتم رو تا اونجایی که خدا یاری کنه و ذهن من توان درکشون رو داشته بیان میکنم

قبلش بگم که کلی از حرص خوردنای استاد خندیدم😅 واقعا قشنگ حرص میخوردن و قشنگم خوشحالی میکردن مخصوصا اون خنده های بعد از شیطنت هاشون برای امتیاز گیری

اولین و مهم ترین درسی که من گرفتم این بود که احساس خوب اتفاقات خوب

وقتی استاد اخم میکردین و توی اخم میموندین قشنگ سه چهار تا امتیاز از دست میدادین

و کامل مشخص بود وقتی اون دسته راکت رو میزاشتین روی شقیقه داشتین تمرکز میکردین و الهامات رو دریافت میکردین که لایحزن

و از کدوم طرف بزنین

و این که از توی شرایط حساس بودن لذت میبردین وامیدتون رو از دست نمیدادین(برعکس خانم شایسته)

مخصوصا اون ۲۰:۱۹ ها کلی درس داشت برای من که هیچوقت دیر نیست

حتی وقتی ادم ۱۸:۱۲ عقب باشه میتونه ۲۱:۱۹ بازی رو ببره

و نکته ی بعدی که من فهمیدم این بود که استاد هر موقع به قول معروف زور میزدین و تقلا میکردین میباختین اون امتیاز رو و هروقت آروم تر بودین و یه جا وایساده بودین و توپ های سرعتی خانم شایسته رو بر میگردوندین امتیاز از آن شما بود

مخصوصا زمانی که توی حجمه ای از ضربه های خانم شایسته میچسبیدین به دیوار و بک میدادین توپ هاشون رو در اکثر مواقع دقت کردم میبردین

یعنی همیشه هروقت آدم داره زور میزنه و سختی میکشه یعنی یه جای کار میلنگه

حتی اگه توی یه بازی نفس گیر باشه

بازم کارا میتونه ساده تر باشه

به عنوان مثال طبق بازی شما توپی که میره دور از زمین بازی به جای شیرجه زدن آدم میتونه امتیاز رو بده به طرف و سریع توپ بعدی رو بزنه که هم طرف مقابل غافل گیر بشه و هم این که انرژی برای امتیازای بعدی بمونه

و نکته ی بعدی ای هم که یاد گرفتم

زندگی در لحظه بود

یعنی هر ست و هر امتیاز مثل یه زندگی جدید بود برای جفتتون

و معلوم بود سعی میکردین تمرکزتون روی امتیازی باشه که قراره بگیرین نه امتیازای گذشته(البته دلیل باخت خانم شایسته هم فک کنم یه ذره توی همین مورد بود که توی ۲۰:۱۸ ها یا ۲۰:۱۹ ها که عقب بودن یه ذره برعکس شما به امتیاز شاید توجه میکردن و توی اون لحظه نبودن)

نکته ی بعدی و آخری که یادم میاد این بود که آخر فیلم شما رو دیدم که از نظر درونی چقدر روی بهانه اوردن حساسین و این باور رو دارین که توی هرشرایطی میشه برنده بود

چه اینور میز چه اونور میز

و واقعا انگیزه بخش بود برام اون صحنه ی عوض کردن جای دوربین و حرفاتون توی اون لحظه

اون شما شما صحبت کردن و احترام متقابل بینتون توی روابط رو خیلی خیلی حال کردم باهاش

واقعا فوق العاده بود در کل

و کلی خندیدم و حرص خوردم(یه جورایی اون لحظه رو زندگی کردم)

نکته ی دیگه ای خدا الهام نکرد که به ذهنم بیاد

کسی هم که طرفدارش بودم تا الان که عقب بود🤦‍♂️

قسمت بعد ببینیم چه میکنن این ذهن ها

در پناه الله یکتا شاد باشید

سالم تر

خوشبخت

ثروتمند تر

و سعادتمند در دنیا و آخرت

بسیار مشتاق دیدن قسمت بعدی ام❤