نوشتهی زیبا و تأثیرگزاردوست عزیزمان «امیر»، به عنوان متن انتخابیِ این قسمت از سریال زندگی در بهشت، تقدیم همه دوستانی میشود که برای ساختن شخصیتی تصدیق کننده و تأیید کنندهی زیباییها و نعمتها، مصمم شدهاند تا نمود واضحی بشوند از «صدّق بالحسنی» و شاهد زندهای باشند از مفهوم فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیسْرى یعنی آنهایی که به خاطر چنین شخصیتی آسان شدهاند برای احاطه شدن با نیکیها و نعمتها.
نه فقط نوشتن دربارهی زیباییها و نعمتها، بلکه خواندن و تأمل در آنها نیز ما را به درک بهتری از خداوند و چگونگی هماهنگ شدن با او و قوانینش و در یک کلام، هدایت شدن و قرار گرفتن در مدار فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیسْرى میرساند.
سلام. عجب بازی نفس گیری. و عجب انرژی های نفس گیری. واقعا اینهمه انرژی قابل تحسینه.
راستش اگه با من بود بجای «زندگی در بهشت» اسمشو میذاشتم «زندگی به سبک بهشت».
میدونین من معتقدم این جنس آدمهاست که یه مکانی رو تبدیل به بهشت و جهنم میکنه حالا هرچقدرم که ظاهر اون مکان زیبا یا زشت باشه.
وقتی نگاه میکنم به اینهمه عشق و مودت بین استاد و خانم شایسته میتونم درک کنم که این جنس شخصیتی و رفتاری شماهاست که اونجا رو تبدیل کرده به بهشت. فک کنین دونفر دیگه رو جایگزین میکردیم تو این مکان زیبا و این دونفر از صبح تا شب بجای تمییز کاری جنگلشون، آشپزی به سبکهای مختلف، تنیس بازی کردن، گفتن عاشقتم و شنیدن منم منم و در یک کلام عاشقانه زیستن، باهم دعوا میکردن، مدام از هم دیگه آتو میگرفتن یا همدیگرو تحقیر میکردن یا در تقلا برای تغییر همدیگه بودن، اونوقت از این بهشت برین چی باقی میموند؟ بنظر منکه یه جهنم سوزان.
و احتمالا هربار که هرکدوم از اون آدمهای فرضی قصه ی خیالیمون پا میذاشت به این مکان زیبا حالش بد میشد بواسطه مرور خاطرات نازیبایی که تجربه کرده بود در این مکان.
من فک میکنم صفای یه مکان به جنس آدمهاشه. آدمهان که تعریف میکنن با رفتارهاشون، نوع نگرششون، کلامشون و نهایتا با ارتعاشاتشون که یه مکان بهشت باشه یا جهنم.
صفای پارادایس بی شک بخاطر شما عزیزانه که وجودتون پر از عشق و آزادیه و نگاهتون توحیدیه. نمیدونم ست چندم بود اما ۱۷ ۱۷ برابر بودین و استاد از ته دل گفت «خدایا خودت کمک کن» و همونجا من تو دلم گفتم استاد این ستو برد. و چهار امتیاز پشت سرهم براحتی از خانم شایسته گرفت و ست رو ۲۱ ۱۷ برد. برای کسی که دنبال یه نشانه س این یه دنیا میتونه باشه که تو با ایمان بخواه، بدون شک دریافت میکنی، هر چیزی رو در هر زمینه ای.
نمیدونم تا کی زنده ام اما میدونم که چه ۱ ثانیه باشه چه ۱۰۰۰ سال، دوست دارم آزاد و عاشق و در درلحظه زندگی کنم. چه فایده ای داره نگرانی از آینده؟ اونم در حالیکه واقعا نمیدونیم فردا زنده ایم یا نه و چقدر راحت لحظه هامونو با تکرار ناراحتی های گذشته یا ساختن نگرانی های آینده تباه میکنیم. حال اینکه باید از خودمون بپرسیم اگه تا فردا همین موقع فرصت زندگی داشتم آیا بازم نگران چیزی میشدم یا میرفتم بجاش ۲۰ ست تنیس میزدم تو رگو حالشو میبردم؟
بقول استاد شاد و سالم و ثروتمند باشین در دنیا و آخرت.
برای دیدن سایر قسمتهای «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD907MB60 دقیقه
- فایل تصویری سریال زندگی در بهشت | قسمت 23262MB60 دقیقه
سلام به استاد عشق و مریم جون مهربانم
چیزهایی که من یاد گرفتم و دوس دارم واسه خودم مرور کنم :
1-قانون همیشه ثابته مهم نیس کی هستی کجایی هستی زن هستی یا مرد ،اگه قاعده بازی رو بلد باشی و طبق قاعده و اصول پیش بری نتیجه ی عملکردت پاداش و موفقیته و اگه به هردلیلی خلاف قاعده و قانون عمل کنی نتیجه ی عملکردت باخت و عذاب و سختیه. خداوند دلسوزی نمیکنه خداوند یک سیستمه و واسه بازی زندگی قوانینی گذاشته.
2-وقتی هدف اصلی از انجام هرکاری لذت بردن باشه دیگه برد یا باخت معنا نداره تو کاری که باید و انجام دادی یعنی به هدف اصلیت رسیدی (لذت بردن از تک تک لحظه ها )ینی انگار اتفاقاتی شبیه این بازی پینگ پنگ صرفا یه ابزاره برای اینکه از لحظاتمون به شکل متفاوتی لذت ببریم
3-من تاقبل ازین فکر میکردم استاد چون اکثر مواقع لبخند به لب دارن پس همیشه در بهترین حالت و احساس هستن و چون بهترین الگوی خودم قرار دادم ایشون رو داشتم اذیت میشدم ازینکه همیشه انتظار بهترین احساس و از خودم داشته باشم اما الان فهمیدم که استادم یه آدم معمولیه که فقط تو یه مورد (درک قانون )بسیار عالی و قوی عمل میکنن. چرا من فکر میکنم یه کسی که خیلی موفقه از عواطف انسانی فقط حس خوب و لبخند و..داره ؟نه همه ی آدما یجاهایی هیجان زده میشن عصبی میشن حالشون گرفته میشه تفاوت دراینه که ینفر میتونه زودتر از دیگران ذهنش رو کنترل کنه نجواهارو کنترل کنه و درواقع تومدت زمان کمتری به احساس بهتر برسه وگرنه هیچکس بی عیب و نقص نیس..
همینطور من نباید احساسات انسانی خودمو سرکوب کنم (کاری که گاهی انجام میدم )من باید اگاهانه تلاش کنم کنترلشون کنم
برتری انسانها در تقوای اونهاست .
4-میشه هم رقابت کرد و هم تحسین کرد موفقیت های رقیب رو (این نشاندهنده ی عزت نفس فوق العاده بالاست که بتونیم تمرکز کنیم رونکات مثبت رقیب و اینهم ینی کنترل ذهن فوق العاده ) تحسین موفقیت ها بجای حسادت
5-قدرت تمرکز طرفین قابل تحسینه. شمارش و همزمان بازی کردن.ازونطرف سکوت مریم عزیز و تمرکز شدید روی بازی
6-مومنان کساتی هستند که نه از باخت قبلی غمگین میشن و نه نگران برد هستن. بلکه در لحظه زندگی میکنن و سپاسگذار لحظه ی کنونی هستن
استاد عزیزم و مریم مهربانم سپاسگذارم و عاشقتونم الگوهای عشقم ❤❤❤
سلام لیلای عزیزم
خیلی متشکرم از کامنت زیبای شما که بهم یادآوری کرد تومسیر درستی هستم
خیلی خوشحالم ازینکه کامنتم تاثیر خوبی تودرک قوانین واسه شما و باقی هم خانواده ای های عزیزم میزاره
همیشه شاد و موفق باشی دوست گلم💜💚❤