نوشته‌ی زیبا و تأثیرگزاردوست عزیزمان «امیر»، به عنوان متن انتخابی‌ِ این قسمت از سریال زندگی در بهشت، تقدیم همه دوستانی می‌شود که برای ساختن شخصیتی تصدیق کننده و تأیید کننده‌ی زیبایی‌ها و نعمتها، مصمم شده‌اند تا نمود واضحی بشوند از «صدّق بالحسنی» و شاهد زنده‌ای باشند از مفهوم فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیسْرى یعنی آنهایی که به خاطر چنین شخصیتی آسان شده‌اند برای احاطه شدن با نیکی‌ها و نعمتها.
نه فقط نوشتن درباره‌ی زیبایی‌ها و نعمتها، بلکه خواندن و تأمل در آنها نیز ما را به درک بهتری از خداوند و چگونگی هماهنگ شدن با او و قوانینش و در یک کلام، هدایت شدن و قرار گرفتن در مدار فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیسْرى می‌رساند.
سلام. عجب بازی نفس گیری. و عجب انرژی های نفس گیری. واقعا اینهمه انرژی قابل تحسینه.
راستش اگه با من بود بجای «زندگی در بهشت» اسمشو میذاشتم «زندگی به سبک بهشت».
میدونین من معتقدم این جنس آدمهاست که یه مکانی رو تبدیل به بهشت و جهنم میکنه حالا هرچقدرم که ظاهر اون مکان زیبا یا زشت باشه.
وقتی نگاه میکنم به اینهمه عشق و مودت بین استاد و خانم شایسته میتونم درک کنم که این جنس شخصیتی و رفتاری شماهاست که اونجا رو تبدیل کرده به بهشت. فک کنین دونفر دیگه رو جایگزین میکردیم تو این مکان زیبا و این دونفر از صبح تا شب بجای تمییز کاری جنگلشون، آشپزی به سبکهای مختلف، تنیس بازی کردن، گفتن عاشقتم و شنیدن منم منم و در یک کلام عاشقانه زیستن، باهم دعوا میکردن، مدام از هم دیگه آتو میگرفتن یا همدیگرو تحقیر میکردن یا در تقلا برای تغییر همدیگه بودن، اونوقت از این بهشت برین چی باقی میموند؟ بنظر منکه یه جهنم سوزان.
و احتمالا هربار که هرکدوم از اون آدمهای فرضی قصه ی خیالیمون پا میذاشت به این مکان زیبا حالش بد میشد بواسطه مرور خاطرات نازیبایی که تجربه کرده بود در این مکان.
من فک میکنم صفای یه مکان به جنس آدمهاشه. آدمهان که تعریف میکنن با رفتارهاشون، نوع نگرششون، کلامشون و نهایتا با ارتعاشاتشون که یه مکان بهشت باشه یا جهنم.
صفای پارادایس بی شک بخاطر شما عزیزانه که وجودتون پر از عشق و آزادیه و نگاهتون توحیدیه. نمیدونم ست چندم بود اما ۱۷ ۱۷ برابر بودین و استاد از ته دل گفت «خدایا خودت کمک کن» و همونجا من تو دلم گفتم استاد این ستو برد. و چهار امتیاز پشت سرهم براحتی از خانم شایسته گرفت و ست رو ۲۱ ۱۷ برد. برای کسی که دنبال یه نشانه س این یه دنیا میتونه باشه که تو با ایمان بخواه، بدون شک دریافت میکنی، هر چیزی رو در هر زمینه ای.
نمیدونم تا کی زنده ام اما میدونم که چه ۱ ثانیه باشه چه ۱۰۰۰ سال، دوست دارم آزاد و عاشق و در درلحظه زندگی کنم. چه فایده ای داره نگرانی از آینده؟ اونم در حالیکه واقعا نمیدونیم فردا زنده ایم یا نه و چقدر راحت لحظه هامونو با تکرار ناراحتی های گذشته یا ساختن نگرانی های آینده تباه میکنیم. حال اینکه باید از خودمون بپرسیم اگه تا فردا همین موقع فرصت زندگی داشتم آیا بازم نگران چیزی میشدم یا میرفتم بجاش ۲۰ ست تنیس میزدم تو رگو حالشو میبردم؟
بقول استاد شاد و سالم و ثروتمند باشین در دنیا و آخرت.
برای دیدن سایر قسمت‌های «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD907MB60 دقیقه
- فایل تصویری سریال زندگی در بهشت | قسمت 23262MB60 دقیقه
بنام خدای زیبایی ها
سلام به همه دوستان
بعد دیدن این‌قسمت وتعهد امروزم این خواسته تو‌وجودم شکفت که دوست دارم تو خونه جدیدم حتما برای سرگرمی و تقویت ذهن وجسمم یه بازی داشته باشم که بتونم هر روز انجام‌بدم جدا از فیتنسم
به ورزش رقابتی که هیجان ایجاد کنه چون من عاشق هیجان هستم
البته من تو‌خونمون هم با هر کس میاد یه بازی فکری + جسمی با هم باشه میکنیم‌این‌باعث‌میشه فضا خیلی مثبت گرم و پر هیجان بشه و‌هورمون های شادی و‌شعف تو وجود آدم ترشح‌بشه
منم‌مثل استاد خیلی تو بازی ساکت نیستم و همیشه هم خودم امتیاز ها رو میشناسم یعنی بیتشر از بقیه حواسم هست و ذهن قوی دارم
که اینجا متوجه این ویژگی مثبتم شدم ، بازی هامم با هیجان بیتشری انجام میدم که این هم یه ویژگی مثبت دیگه ام هست طوری که همه بچه ها همیشه عاشق اینن من باهاشون بازی کنم چه بازی های فکری چه بازی های فیزیکی چون خودمم عمیقا عاشق بازی کردن و‌لذت بردن هستم واز فضای سرد و مرده و خشک خوشم نمیاد
چه خوبه آدم تو خونه اش با عشقش بازی مشترک داشته باشه که هم هردو علاقه مند باشن و هم برای اونا مفید باشه از نظر سلامتی جسم و ذهن و خیلی مهمه آدم همیشه ذهنش رو در حالت چابکی قرار بده حالت آماده باش مثل جسمش
چون جسمی که ازش کار نکشی به چالش نبریش ضعیف میشه
و ذهنی هم که به چالش نبریش ضعیف میشه
از خدا می خوام خودش من و به مکان مناسب ورزش مناسب و هم بازی مناسب هدایت کنه ….