سریال زندگی در بهشت | قسمت 242

سلام عزیزای دل من

استاد نازنینم ،‌ مریم مهربانم

امروز همین که سایت رو باز کردم و تصویر فایل جدید اومد و دیدم پینگ پنگ بازی کردنتونه ،‌ زدم رو فایل.

خب چون من اکثرا میام یا دارم فایل سفر به دورآمریکا می بینم یا گفتگو با دوستان یا سری مصاحبه ها و یا این که تو قسمت نشانه های من هستم و کلا باقی سریال ها رو گذاشتم وقتی از سفر به دور آمریکا برگشتم برم سراغشون.

این بار اما دلم گفت اینو ببین و من هم اومدم دیدم و چقدر به وجد اومدم. خیلی وقت بود مسابقه ای تماشا نکرده بودم.

خب حقیقتش اول از همه واقعا فکر می کردم خب یکی دو دست پینگ پنگه و بعد میریم سراغ صحبت های شما. اما بعد دیدم نه.

کل درسمون همین جاست.

لذت بردن از زندگی

بودن در لحظه حال

چیزی که هرچقدر هم ببینم تو فایل ها بازم برام جذابیت داره و بهم کمک می کنه که مدام بگم « من هم می تونم » اینه که شما هم رفتارهای عادی همه انسان ها رو دارید. همون طور به وجد میاید همون طور بازی می کنید همون طور حتی حرکتی می زنید که مریم جون نتونه توپها رو بگیره یا حتی مریم جون میره راکتشو تمیز میکنه چون قطعا اولین بار خداش بهش گفته راکتتو تمیز کن و به ذهنت فرصت رفرش بده و دوباره بیا تو گود.

همه چیز خیلی عادیه در عین حال که تو هر لحظه در درونتون ایمان و توحید دیده میشه . و من این رو می خوام. با تمام وجودم.

استادجانم ،‌ مریم جانم

تمام زوایای این کادری که بسته شده بود رو دوست داشتم.

وقتی به حرکت پاهاتون نگاه می کردم رو فرش و گرما و نرمی فرش رو حس می کردم و تحسین می کردم سلیقه و انتخابتون رو. به تلویزیون که تصویر زیبا توش بود و ی جورایی قاب عکسی زیبا رو دیوار بود ، تحسین می کردم سلیقه و انتخابتون رو. به نقشه امریکای دوست داشتنیمون که یادآور کلی زیبایی و نکته است برای همه ما قطعا و تحسین می کردم بزرگی ذهنتون رو.

به میز پینگ پنگ با کیفیتمون و توپ جمع کنمون نگاه می کردم و خدارو برای نعمت هایی مثل بازی هایی این چنین که هم جسم رو قوی میکنه و هم ذهن رو شکر می کردم.

به دیوارهایی چوبی که انرژی فوق العاده ای به خونه و زندگی میبخشه و خدا رو برای نعمت درختان زیبا و اینقدر پربرکتش شکر می کردم.

و تاریکی شبی که از پشت پنجره پیدا بود اما ما مهمون خونه ای روشن از نور خدا و گرم از محبت اون بودیم.

چقدر ایده ای که اصلا درگیر قانون های پینگ پنگ نبودید و سبک خودتون رو داشتید دوست داشتم. اینکه تمرکز فقط رو راحت و با لذت بازی کردنه. یاد حرف همیشگیتون میفتم که برای من همه چیز باید به ساده ترین شکل و آسون ترین شکلش باشه. و البته که خیلی جالبه که این هست و از اون طرف هم می دونم که چه سخت گیریهایی برای رسیدن به باورهای درست و سازنده رو خودتون داشتید و دارید که به اینجا رسیدید.

خدای من

اومدم تماشاگر بازی دوستانه شدم بین عزیزترین هام اما انگار خواستی بهم ی چیزی بگی که هی بهت وصل میشم و دوباره قطع.

زندگی رو آسون بگیر

تنها به من فکر کن

و با من از زندگی لذت ببر

اسیر قوانین دست و پاگیر دیگران و چیزهایی که تو ذهنشون قطعیو منطقیه نشو

به حرف من ایمان بیار و هرچی گفتم گوش کن

اگر جایی کم آوردی فقط منو به یاد بیار و بدون تو اون لحظه هم من کنار توام و با من دلت رو قوی کن

ابراهیم رو به یاد بیار و ایمانش و یقینش

در ناراحتی و غم هم اگر بودی با ایمان به من به حرکتت ادامه بده

من وعده فزونی دادم و به وعدم عمل می کنم

چه به ظاهر در بازی بردی و چه به ظاهر باختی از مسیر لذت ببر

برد و باخت وقتی مفهوم پیدا می کنه که تو خودت رو به نتیجه وصل کنی و مسیر رو رها کنی

اما برای رسیدن به خواسته ات اگر از مسیر لذت ببری در نهایت هرچی بشه تو برنده ای ، چون تمام ثانیه ها رو با من سپری کردی و من قطعا بهترین ها رو به تو خواهم داد

عاشقانه دوستتون دارم

تمام خانواده فرکانسی من

سلام ژوان عزیزم

سپاسگزارم مهربان برای نگاه زیبا و روحانیت.

واقعا که چقدر زیباست که ایمان بیاریم و یقین کنیم که خداوند چقدر عاشق ماست و چقدر همه خیر و خوبی و خوشی رو برای ما می خواد.

چقدر سپاسگزار خداوندم که در فرکانس شما خانواده عزیزم هستم و تکاملم رو به زیبایی در کنار شما و با آگاهی های ناب طی می کنم.

در پناه الله یکتا باشی عزیزمهربانم 🌍❤🌱