سریال زندگی در بهشت | قسمت 247

سلام به استاد عزیزم خدا قوت ممنون برای دو فایل اخیر واقعا از اینکه من هم با جشن کریسمس همراه شدم و اتفاقاتی که در اونجا افتاد رو با چشم خودم دیدم خیلی خوشحالم و حس خوبی بمن داد احساس میکردم اونجا هستم چقدر بینظیر بود که بین مردم با عشق هدایایی پخش میکردن و اتفاقا به همسرم میگفتم که ببین انقدر فراوانی این هدایا زیاده که به هر فردی چندین تا رسیده و تقریبا اکثر آدمها دریافت کرده بودن اتفاقا استاد جان لحظه ای که گردن بند رو به گردنتون با احترام انداخت نه اینکه پرت کنه متوجه این تفاوت شدم که استادم با این فرکانس بینظیرش بین اونهمه آدم اون آقا میاد و دستش نمیده مثل یک مدال به گردنش میندازه و لحظه زیبایی بود و اینکه تو صحبتهاتون گفتید که من از زیبایی های کوچک نمیگذرم خیلی برام درس داشت اتفاقات ریز زیبانشانه طور در زندگیمون می افتند و چقدر از کنارشون ما به سادگی میگذریم در صورتی که با تمرکز روی اونها و صحبت کردن در موردشون و اینکه بابا اتفاقی نیست این رخداد میشه کانون توجه رو متمرکز کرد روی نقطه ای که زیباست خب اگر تمرکزمون رو روی اون نشونه نزاریم میخوایم بریم سراغ یک اتفاق دیگه که ممکنه فرکانسش چندان زیبا نباشه و البته که ذهنمون دوست داره رو نازیبایی ها متمرکز بشه پس با تمرکز آگاهانه روی نکات مثبت بیشتر در فرکانس بهتر میمونیم و این درس امروز برام جا افتاد و عملیش خواهم کرد دیروز با نیما پسرم حرف میزدم میگفت استاد تفاوتش با افراد دیگه در اینه که وقتی با قوانین آشنا شدن بلافاصله عمل کردن نگفتن حالا بعدا یا چه نکته جالبی بزار اینم تو تدریسم بگم خودشون با عملکرد پله به پله با موفقیت همگام شدن و تکرار این خصیصه شما برام درس مجددی بود و امروز در این فایل میدیدم که چقدر هر لحظه در حال تلاش برای عمل کردن به آموزه هاتون هستید فارغ از اینکه من میدونم و من استادم و دیگه این کارها برام تکراری شدن فارغ از تمام دانسته هاتون به ریز ترینش عمل میکنید و ساده نمیگذرید و این فوق العاده ترین درس امروزم تا الان بودخدایا شکرت

استاد جان در تمام لحظات داشتم تحسینتون میکردم که ببین به کجا هدایت شده استادم برای زندگی به جایی که انقدر مردمشون شاد هستن و رها و فارغ از این اتفاقات اخیر بی ترس و واهمه دارن زندگی میکنن و هیجاناتشون رو تخلیه میکنن واقعا چقدر باید مسئولین این کشور رو در برقراری نظم و برگزاری و پاکسازی خیابانها باید تحسین کرد چقدر عملکردشون سریع و بی نقص بود و چقدر برای انسانها در این کشور ارزش قائل هستن من بارها شنیدم که در کشورهای اروپایی و آمریکایی برای هر مراسمی جشنهای همگانی میگیرند که همه افراد میتونن در اون شادی سهیم باشند فارغ از سن جنس و وضعیت مالیشون و این بینظیره که شادی برای قشر خاصی نیست و همه در اون سهیم هستن و چقدر توجه دوربینتون رو روی زیبایی ها در عمل میدیدم که استادم دنبال کیس هایی برای فیلم برداری میگرده که حس خوبی رو منتقل میکنه مثل خواب اون بچه که معصومانه تو بغل مادرش خوابیده بود چقدر زیبا بود و یک نکته که خیلی برام جالب توجه بود که هیچ کس معترض نمیشه از اینکه کسی بخواد ازش فیلم بگیره و تازه با اشتیاق براتون دست هم تکون میدن این رهایی اونها رو میرسونه که هیچ ترسی ندارن که قضاوت بشن یا کسی نگاهشون کنه حتی در بدترین شرایط انگار براشون مهم نیست که چطوری دیده بشن تازه از اینکه کسی حال وهوای اونها براش جالب بوده و داره فیلم میگیره ذوق هم میکنن نکته دیگه لحظاتی که دوربین بزرگ استادیوم روی افراد میرفت برام بینظیر بود اصلا انگار مردم جمع شده بودن که خوش بگذرونن بیشتر حالا در کنارش مسابقه رو هم میدیدن چقدر فریاد شادی میزدن و از ته دل ترانه هارو میخوندن و حس میکردن خواننده اون ترانه ان و در نقش اون فرو میرفتن آخ چقدر حس آزادی و رهایی به آدم دست میده چقدر ذهنش خالی میشه بعد این همه شادی واقعا خدارو شاکرم برای دیدن اینهمه زیبایی و پیشرفت

عاشقتونم جای مریم جانم واقعا خالی بود هرچند که میدونم این تنهایی ها برای هر دوی شما مملو از برکت و درک و آگاهی خواهد بود انشالله همیشه بهترین ها رو تجربه کنید که بهترین ها رو بما هدیه میدید

دوستون دارم

استاد جان بعد اینکه این متنو نوشتم متوجه شدم با اکانت همسرجان وارد شدم ولی اشکال نداره ما خانوادگی عاشقتونیم پایدار باشید