سریال زندگی در بهشت | قسمت 247

با سلام خدمت استاد عباسمنشِ عزیز و همینطور همه همفرکانسی های عزیز…

از استاد عباسمنش و همینطور همه عواملِ محترمِ سایت بسیار بسیار تشکر میکنم بابتِ این فایلِ قشنگ.

شکرگزاری یعنی یادآوری و همینطور لذت بردن (و احساسِ خوبتر داشتن) از نعماتی که خداوند بهمون داده که نتیجه اش نعماتِ بیشتر هست. خودم رو میگم، شیطان که دشمنِ آشکارِ منه، دلش نمیخواد که من شکرگزار باشم، دلش نمیخواد که به نکاتِ مثبت توجه کنم، دلش نمیخواد که من خیر ببینم. پس با ناسپاسی نعماتِ ارسالی از رَب کمتر و کمتر میشه، در دنیا خیر ندیده و در نتیجه در آخرت هم خیر نخواهم دید و آخرشم اون بیاد بگه که من بر شما تسلطی نداشته ام. شیطان اینو میخواد. یادم باشه که شیطان رفیقِ نابابیه که همیشه همراه منه و جایگاهش ذهنِ منه. و نباید بهش گوش بدم، چون میرم توی چااااه!!!… و همواره داره باهام حرف میزنه و اسم حرفهایی که داره باهام میزنه «نجوا» است.

از طرفی رَب هم همیشه همراهِ منه. و جایگاهش قلبِ (نه قلبِ گوشتی. جایگاهی در درونِ من که با چشم نمیشه دیدش) منه و داره باهام حرف میزنه و اسم حرفهایی که داره باهام میزنه وحی (یا همون الهام) است.

حالا، هر چقدر که من آرامتر باشم (احساس بهتر داشته باشم، سپاسگزار باشم، از داشته هام لذت ببرم، نگاه توحیدی تری داشته باشم)، صدای وحی بلندتره، و در نتیجه واضحتره و با شنیدن صداش حالم بازم بهتر میشه و در نتیجه به نفعم شده و فقط باید ایمان و توکل بهش داشته باشم و انجام بدم وحیِ رَب رو.

و از طرف دیگه، هر چقدر احساسِ کفر، ناسپاسی، ناامیدی، ترس، محدود بودن و غم (حُزن) داشته باشم، شیطان از طریق ذهنم باهام صحبت میکنه و حالمو بدتر و بدتر میکنه و گمراهم میکنه و واقعاً خطرناکه.

حالا، من اختیار دارم که انتخاب کنم که میخوام از کدوم مسیر برم؛ از مسیرِ شکرگزاری (و احساسِ خوبتر) یا از مسیرِ کفر و ناسپاسی (و احساسِ بدتر و بدتر). در هــــر حــــالتی، الله دخالتی نمیکنه و بدونِ هیــــچ احساسِ بشری (مثلِ دلسوزی) به انتخابِ من احترام میذاره و من رو هدایت میکنه. چون خدا به هـــــیــــچ چیز و هیـــــــچ کس نیازی نداره (الله الصمد).

الم – ذلکَ الکِتابُ لارَیبَ فیه هُدی للمُتقین – الذینَ یؤمنون ««بالغَیبِ»» و یوقیمونَ الصلاهِ و مِما رزقناهُم یُنفقون.

«به نامِ آن یگانه معبودی که بخشنده و مهربان است»

{حمد و سپاس مخصوصِ آن یگانه معبود است که یگانه قدرتِ موجود در جهانیان از آنِ اوست — آن معبود، بخشنده و مهربان است — آن معبود، صاحبِ روز قیامت است — ای خدایِ احد و واحد، تنها تو را میپرستیم و تنها از تو یاری میجوییم. ما را به راهِ راست هدایت فرما، به راهِ کسانی که به آنها نعمت داده ای، نه کسانی که بر آنها غضب نموده ای و نه گمراهان}.

ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الآخره حسنه و قنا عذاب النار