نوشته‌ی زیبا و تأثیرگزاردوست عزیزمان «فرحناز»، به عنوان متن انتخابی‌ِ این قسمت از سریال زندگی در بهشت، تقدیم همه دوستانی می‌شود که برای ساختن شخصیتی تصدیق کننده و تأیید کننده‌ی زیبایی‌ها و نعمتها، مصمم شده‌اند تا نمود واضحی بشوند از «صدّق بالحسنی» و شاهد زنده‌ای باشند از مفهوم فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیسْرى یعنی آنهایی که به خاطر چنین شخصیتی آسان شده‌اند برای احاطه شدن با نیکی‌ها و نعمتها.
نه فقط نوشتن درباره‌ی زیبایی‌ها و نعمتها، بلکه خواندن و تأمل در آنها نیز ما را به درک بهتری از خداوند و چگونگی هماهنگ شدن با او و قوانینش و در یک کلام، هدایت شدن و قرار گرفتن در مدار فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیسْرى می‌رساند.
درود بر استاد عباسمنش عزیز و خانم شایسته نازنین که خدا رو شکر بلاخره چشممون به جمالشون روشن شد مرسی که هستید و مرسی که اومدید جلوی دوربین تا این ارتباط قوی تر و صمیمی تر از قبل ادامه داشته باشه
این قسمت رو خیلی دوست داشتم و تا شب سه بار دیدم و لذت بردم و تمام سلولهای بدنم این حجم از آزادی و لذت بردن از زندگی و بودن در لحظه را خواست! چه مهمانی دوستانه و لذت بخشی، چه بی ریا و شاد، این خود بودن و این بی ادا و بی شیله پیله بودن رو کجا میشه پیدا کرد؟ ماها که تو ایران با انواع فرهنگها و خورده فرهنگهای مختلف بزرگ شدیم کی دیدیم که یه خانم هم با مهمونا بازی کنه هم فیلم بگیره هم حواسش باشه که به همه خوش بگذره و… حداقل من که ندیدم! چیزی که من دیدم و باهاش بزرگ شدم این بوده مادر خانواده همش تو آشپزخونه است و فقط آخر مهمونی شاید یه ربع وقت کنه بیاد پیش مهمونا! تفاوت بین دور همی های ما و اون چیزی که من دیدم در این فایل از زمین تا آسمون بود! چه پسرهای مؤدب و منظمی چقدر عزت نفس و اعتماد به نفسشون بالا بود!
خدایا شکرت که در این مدار هستم و هر روز با افراد و تجربه های جدیدتری آشنا میشم! خدایا شکرت که آدمهایی رو می بینم که به معنی واقعی دارن از زندگی لذت می برن، خودشونن، فیلم بازی نمی کنن! اگه مادر شوهر، مادر و یا خاله ی من اونجا بودند صدر درصد به عنوان یک سپر انسانی اون قسمت که بچه ها در حال ماهیگری بودن قرار می گرفتن و اجازه نمیدادن! چون حصار نداشت و ترس از افتادن بچه ها توی آب مانع میشدن که بچه ها و بقیه لذت ببرن! اگه باهشون بیرون بری با ترس و استرسی که دارن نه خودشون لذت می برن نه اجازه میدن بقیه از تفریحشون لذت ببرن! خدا رو شکر که فرهنگها و آدمهایی کنارمون هستند که از لذت بردن اونا ما هم لذت می بریم بهشتی کوچک به بزرگی یه جهان آگاهی و تجربه هست که هر روز تجربه جدیدی از زندگی رو بدون هیچ دغدغه ای تجربه می کنیم!
اون کلبه، اون جنگل، اون دریاچه، آروی و همه اون فضا و اون چیزا رو بارها و بارها در فایلهای مختلفتون دیدیم ولی بازم برامون تازگی داره! هر روز برام یه روز تازه است با شما که همه لذتهای زندگیتون رو با ما به اشتراک میذارید. از تعویض یک لامپ تا پاکسازی جنگل از یه غذا خوردن و غذا درست کردن ساده دو نفره تا یه دور همی چند نفره! کجای دنیا کدوم آدم کدوم استاد کدوم دوست اینقدر صاف و ساده لذتهاشو با تو شریک میشه و کلی هم درس و آگاهی بهت میده؟
امروز داشتم به بچه هام می گفتم لذت می برم وقتی این حجم از ثروت و لذت و آزادی رو می بینم که دارید و میگم خدایا چی میشه که یه آدم از اون خونه سیمانی تو بندر عباس با اون شرایط سخت و دشوار با اون آب و هوا هدایت میشه به این بهشت؟ و همیشه آخرش میگم نوش جونت استاد. عباسمنش تونست پس منم می تونم! به شرط اینکه مثل اون فکر کنم و مثل اون عمل کنم!
هر روز باید رو باورهام کار کنم مثل نفس کشیدن!
خدایا ما رو به راه راست هدایت کن راه کسانی که به اونها نعمت و ثروت دادی.
در پناه خداوند محفوظ باشید.
برای دیدن سایر قسمت‌های «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD507MB34 دقیقه
- فایل تصویری سریال زندگی در بهشت | قسمت 25149MB34 دقیقه
سلام به استاد بخشنده که بدون توقع میبخشه…و سلام به مریم عزیز
و یروز دیگه زندگی با عشق در بهشت
خیلی برام جالب بود اینکه هماهنگی ایجاد شد که زمانی مهمونا وارد بهشت شدن که کارهای بهشت توسط استاد و مریم عزیز تمام شده بود و بهشت بهشتی تر شده بود
اول از همه میخوام مریم عزیز رو تحسین کنم که اینقدر زیبا زبان امریکایی رو روان و با قدرت و اعتماد بنفس بالا بلدن و صحبت میکنن….
و تحسین میکنم استاد رو که بخشندگی از وجودش میباره که اجازه دادن دوستانشون توی دریاچه ماهیگیری کنند
و تحسین کنم شما دوعزیز رو که اجازه میدید دوستانتون از وسایل ورزشیتون استفاده کنن بدون نگرانی از خراب شدن اونا
حتی موقعی که یکی از بچه ها نشسته بود روی صندلی چرخون با خودم گفتم الان خرابش میکنه اینقدر که باهاش میچرخه🙈🙈🙈🙈🙈🙈
اونقدر بخشنده هستید که در عین اینکه به خودتون خوش میگذره کارایی رو انجام میدید که مهمونا هم بهشون خوش بگذره
استاد برای خودتون یه لیدر شدیدا…همه ی بهشت رو نشون مهمونا میدید…حتی اروی …
استاد این نشون دهنده ی فرهنگ درسته که وقتی ازشون خواستید بدون کفش وارد بشن ناراحت نشدن و با کمال میل پذیرفتن….حالا اگه ما بودیم بهمون بر میخورد و دیگه خونه طرف نمیرفتیم…..
استاد شما همیشه در مدار ثروت هستید که دوستانتون هم ثروتمند هستن…و چه حس خوبیه هم مدار ثروتمندان بودن
چقدر خوبه شما یکی از دستای خداوند برای مهمونا شدید که یه خواسته ای به اسم ار وی درونشون شکل بگیره
واااااااای استاد چقدر شما دونفر پرفکت و بخشنده هستید که اجازه دادید روی تختخوابتون بشینن و تجربش کنن
فقط و فقط تمرکزتون روی نکات مثبت اونا بود
مدام شرایط لذت بردن رو برای اونا فراهم میکردید…..واقعا چی میشه گفت دیگه؟
چه حوصله ای…..چه عشقی
چه بخشندگیی که اجازه دادید دونفری توی ننو بخوابن….استاااااااد شما با خودتون چکار کردید؟اگه من بودم میگفتم پاره میشه
واقعا خصوصیت بچه ها رو درست گفتید…منم همیشه وقتی بهشون نگاه میکنم میبینم چقدر بدون نگرانی و استرس و ترس دارن در لحظه زندگی میکنند
بچه ها میتونن الگوهای خوبی برای ما باشن
و واقعا این یه حقیقته که با وسایل ساده هم میشه از زندگی لذت برد ولی ماها همیشه منتظر یه شرایط خوب…یه ماشین خوب….یه پایه خوب هستیم برای لذت بردن
و چقدر مرد خانواده نایس بازی میکرد…چقدر ریلکس بود در بازی که فکر کنم دلیل بردش همیشه همین ریلکس بودنشه
چه ذوقی میکنه پسر خانواده وقتی ماهی رو تور کرد….ولی برام سوال بود که چرا وقتی ماهیا رو میگیرن دوباره میندازن توی آب؟
آخه من همیشه فکر میکردم وقتی ماهیگیری میکنن باید همشونو کباب کنن یا بپزن بخورن
بعد متوجه شدم هدف لذت بردن از ماهیگیریه نه خوردنش
مریم جان واقعا جای تحسین داره با وجود پذیرایی از مهمونا فیلمبرداری هم میکردید و خودتون لذت میبردید و کاری میکردید مهمونا هم لذت ببرن…آفرین
فکر کنم خصوصیت امریکاییا اینه که از کوچیکترین چیزی لذت میبرن ….چقدر این خصوصیت رو دوست دارم
واااای استاد شما حتی اجازه دادید با موتورتون موتور سواری رو تحربه کنن…چقدر شما بخشنده ای
و جالب بود وقتی پدر خانواده خودش موتورسواری نمیکرد ولی بهخواسته های بچه هاش احترام میذاشت
و چقدر این بچه ها در فرهنگ درستی بزرگ و تربیت شده بودن که اینقدر راحت با بزرگترا ارتباط برقرار میکردن
استاد چقدر خوبه با اینکه کارتون ادیت کردن و فیلمبرداریه ولی جلوی یه بچه خودتونو خدای اطلاعات نشون ندادید و با سوال پرسیدن بهش حس مهم بودن دادید و مطمئنا ازش ایده های خوبی خواهید گرفت
وای خدای بزرگ چقدر یک مهمونی بظاهر ساده میتونه برای ما درس داشته باشه
من خودم کلی درس گرفتم که باید برم روشون کار کنم
خدایا صدهزار مرتبه شکر
از شما دوعزیز هم سپاسگزارم که تمام لحظه های بهشتیتون رو با ما درمیون میذارید
دوستتوووووووون دارم