سریال زندگی در بهشت | قسمت 25

سلام به استاد بی نظیرم،مریم جان زیبا ودوستان عزیزم

واما یک قسمت فوق العاده دیگه پرازنکات مثبت وآگاهی

یه نکته ای که برام خیلی جالب بود بحث ثروتمند بودن استاد

اینکه آدم وقتی ثروتمنده،ذهن ثروتمندی داره،جهان کاری که میکنه اونو هم مدارمیکنه باآدم های ثروتمندوشاد مثل خودش

باعث گسترش ثروت میشه بخاطرخواسته هایی که دردیگران ایجادمیکنه بادعوت کردن دوستاش به دیدن وسایل لوکسش ،که بگه شماهم میتونی حتی بیشترازمن به ثروت برسی،

اینکه باعشق وسایلات بدون وابستگی ویااینکه نکنه خرابش کنن دراختیاردوستات قراربدی

درواقع ماهر باورونگرشی نسبت به خودمون داشته باشیم همونا بهمون ثابت میشه

بخاطرمداری که توش هستیم فقط باادم های هماهنگ باباورهای خودمون برخوردمیکنیم

ویا اگراون افرادهم مدارت نباشن ولی وجه ی ازخودشون بهت نشون میدن که باوری که توداری رو بهت ثابت کنن ومهم تر اینکه دیگه مثل قبل همون افراد بخاطرتغییرتو،وهم مدارنبودن باتو،نمی تونن زیادباهات هم کلام بشن ویاارتباطه دیگه مثل قبل نیست

مثال خودم،دوشب پیش مهمون داشتیم

دوستانی که قبلا باهاشون درارتباط بودم وصمیمی

اما به اندازه ای که تغییرکردم،ارتباطه خیلی کم رنگ وکم رنگ تر شد

حالابعدمدت ها که اومدن ،بعدش باخودم گفتم این یه موقعیت خوبیه که خودم بسنجم ببینم چقدر تعییرکردم وکجاهادارم بخاطرحرف مردم یه کاری انجام میدم

(قبلابخاطرباورونگاه نادرستی که داشتم”مهم بودن حرف مردم” حالاچرابازمهمون اومد،من ازکاروزندگی عقب میمونم وازاین حرفا..همیشه هم که مهمون میومدبه من خیلی بدمیگذشت،احساس بدو…خب معلومه داشتم نتیجه باورهای خودم دریافت می کردم،وبخاطراین طرزنگاه که ممکن بودکلی درس یادبگیرم ازاین اتفاق،بادست خودم جلوی ورودنعمت هارو گرفته بودم)

گفتم کاری که بایدانجام بدم اینه:اول اینکه بدونم اگرنگاه م رو به هرموضوعی عوص کنم وبه دیدمثبت نگاه کنم حتی اگه اون اتفاق به ظاهرناخوشایندباشه اماصدرصدبه نفع من رقم میخوره،اینودیگه شکی نداشتم بهش چون قبلاتجربه ش کرده بودم اما خب پاشنه آشیل من این بود که همش ازحل کردن این مسیله فرارمیکردم

قراربودبرم پیاده روی که همسرم گفت امشب مهمون داریم،خب قبلااگراین خبرمیشنیدم احساسم بدمیشدتازمانی که مهمونامیرفتن واحساس بد=اتفاقات بد

امااینبارکاملامتفاوت عمل کردم،احساسم عالی بود،پذیرفتم وگفتم حتما یه خیری توشه،مهم اینه خودم بسنجم ببینم چقدردارم بخاطرحرف مردم یه سری کاراروانجام میدم.قبلافکرمیکردم مهمون بیادمجبورم تلوزیون روش کنم،به خودم گفتم مجبورنیستی اینکاربکنی این تویی که انتخاب میکنی واگه قراره اینکارانجام بدی پس نتیجه ی زندگیت میشه مثل اکثریت مردم،

نتیجه این شد مهمونااون شب اصلاعلاقه ای به دنبال کردن اخباروبرنامه هایtvنداشتن،ودیگه مثل قبل حرف هایی ننشنیدم که منفی باشه وصحبت هایی شدکه همش به نفع من بود!

چرا؟چون وقتی شروع به تغییرمیکنی ومدارت عوض میشه امکان نداره به مواردی ناهماهنگ باباورهات برخورد کنی،این قانون خداوندِ سعیده جان

واما موضوع” سوال کردن”

بخاطرهمون عزت نفس پایین فکرمیکردم اگرازیه افرادی سوال بپرسم طرف خیال میکنه همه چی بلده ویاچه فکری درموردمن میکنه، دیگه سوالی نمی پرسیدم

یه کلاس آموزشی شرکت کردم که میتونستم بهانه بیارم وبگم چراسوال بپرسم

دیدم پاشنه آشیل اساسی منه

اومدم هرسوالی که داشتم پرسیدم ودقیقاهمین سوال کردن باعث شدیه قدم هایی بردارم والهاماتی دریافت کنم که اطالعاتم درحوزه ی کاریم بیشتربشه وچقدر روی عزت نفسم تاثیرگزاربود!

ببین سعیده اینه نتیجه قدم برداشتن،عمل کردن ،کمال گرا نبودن وتغییردیدگاهت

درخصوص بچه ها،اره استاد دقیقاهمینطوره

خودم همیشه سعی میکنم وهمینطوری عمل میکنم که ازبچه هادرس بگیرم،چون واقعاآزادورهاهستن،خودشونن،همیشع شادوپرانرژی ن،جالب اینجاست بچه های الان سطح درک شون خیلی بالاست وناآگاهانه دارن ازقانون استفاده می کنن اما هرچه بزرگترمیشن بخاطرتاثیرجامعه ،خانواده،مدرسه… دیگه اون اگاهیی خالصی که همراهشونه کم کم فراموش میکنن

یادمه چندسال پیش وقتی باخواهرزادهم که سه سالش بودبازی میکردم نشسته بودیم توخونه که یوهویی یه بادتندی وزیدبراچنددقیقه

هیچی نگفتم وسکوت کردم دیدم گفت که این صدای خداست!

وچقدراون حرفش هنوزم که هنوزه من به فکرفروبرده،اینکه یه بچه ازهمون زمان تولدش سرشارازاگاهی خالص خداس،وکامل درک میکنه قانون رو،اینکه همه ی مابه یک اندازه به این منبع دسترسی داریم ودروجودمونه ومی تونیم درتمام جنبه هاازش استفاده کنیم برای خلق انچه که دوست داریم چون خالق بدنیااومدیم،چون ازخداییم،این قدرت درون تک تک ماهاوجودداره اماباباورهای محدودکننده ای که خودمون ساختیم این نیروی درونی روغیرفعال کردیم وباورنداریم که چنین نیروی هست؛وتاوقتی باورش نکنیم تغییرجدیدی رخ نمیده

هروقت پیش بیادبیشترزمان خودم بابچه هامیگذرونم،چون فوق العاده سطح انرژیشون بالاست،نگاه شون متفاوته،قشنگ فکرمی کنن،برخلاف بزرگتراکه فکرمیکنن نمیشه دیگه بچگی کردوبجه هاحوصله سربرن، بیشترسعی میکنم که مثل بچه هازندگی کنم،بازی کنم،زندگی سخت نگیرم وچقدرتاثیرگزاربوده درروحیه م،واین ویژگیه پرانرژی،خوش بین وخوش خنده بودنم، باعث شده خیلی جاها کلی اتفاق خوب به نفع خودم رقم بزنم وکمک کرده بهتربتونم ذهنم کنترل کنم.

وهمیشه بایدتمرین کنم که درلحظه باشم،ازحرف مردم نترسم،اگه سوالی داشتم بپرسم،کنجکاوباشم،هیچی منوناراحت نکنه،خودم وبقیه رودوست داشته باشم،به سبک خودم زندگی کنم،عملگراباشم ازاگاهی هایی که استفاده می کنم ،میدونم درسته ومنوبه نعمت هامیرسونه،”ایمانی که عمل نیاورد،حرف مفت است”

تاازهدفی که بخاطرش به دنیااومدمُ خوب انجام داده باشم.

چقدراین ویژگی رو دوست دارم چه بابچه ها چه بزرگترا دوست دارم طوری باهاشون رفتارکنم که احساس ارزشمندی کنن

وقتی طرف مقابلمُ بخاطرتوانایی که داره تحسینش میکنم انقدانرژی میگیره که خودم حسم عالی میشه،واین باعث میشه یه انرژی مثبتی بین دوتفرایجادبشه وتمرکزشون رونکات مثبت همدیگه معطوف شه که روی عزت نفس دوتاشون تاثیرمثبت میزاره.

زندگیتون سرشارازاحساس خوب