نوشتهی زیبا و تأثیرگزاردوست عزیزمان «فرحناز»، به عنوان متن انتخابیِ این قسمت از سریال زندگی در بهشت، تقدیم همه دوستانی میشود که برای ساختن شخصیتی تصدیق کننده و تأیید کنندهی زیباییها و نعمتها، مصمم شدهاند تا نمود واضحی بشوند از «صدّق بالحسنی» و شاهد زندهای باشند از مفهوم فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیسْرى یعنی آنهایی که به خاطر چنین شخصیتی آسان شدهاند برای احاطه شدن با نیکیها و نعمتها.
نه فقط نوشتن دربارهی زیباییها و نعمتها، بلکه خواندن و تأمل در آنها نیز ما را به درک بهتری از خداوند و چگونگی هماهنگ شدن با او و قوانینش و در یک کلام، هدایت شدن و قرار گرفتن در مدار فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیسْرى میرساند.
درود بر استاد عباسمنش عزیز و خانم شایسته نازنین که خدا رو شکر بلاخره چشممون به جمالشون روشن شد مرسی که هستید و مرسی که اومدید جلوی دوربین تا این ارتباط قوی تر و صمیمی تر از قبل ادامه داشته باشه
این قسمت رو خیلی دوست داشتم و تا شب سه بار دیدم و لذت بردم و تمام سلولهای بدنم این حجم از آزادی و لذت بردن از زندگی و بودن در لحظه را خواست! چه مهمانی دوستانه و لذت بخشی، چه بی ریا و شاد، این خود بودن و این بی ادا و بی شیله پیله بودن رو کجا میشه پیدا کرد؟ ماها که تو ایران با انواع فرهنگها و خورده فرهنگهای مختلف بزرگ شدیم کی دیدیم که یه خانم هم با مهمونا بازی کنه هم فیلم بگیره هم حواسش باشه که به همه خوش بگذره و… حداقل من که ندیدم! چیزی که من دیدم و باهاش بزرگ شدم این بوده مادر خانواده همش تو آشپزخونه است و فقط آخر مهمونی شاید یه ربع وقت کنه بیاد پیش مهمونا! تفاوت بین دور همی های ما و اون چیزی که من دیدم در این فایل از زمین تا آسمون بود! چه پسرهای مؤدب و منظمی چقدر عزت نفس و اعتماد به نفسشون بالا بود!
خدایا شکرت که در این مدار هستم و هر روز با افراد و تجربه های جدیدتری آشنا میشم! خدایا شکرت که آدمهایی رو می بینم که به معنی واقعی دارن از زندگی لذت می برن، خودشونن، فیلم بازی نمی کنن! اگه مادر شوهر، مادر و یا خاله ی من اونجا بودند صدر درصد به عنوان یک سپر انسانی اون قسمت که بچه ها در حال ماهیگری بودن قرار می گرفتن و اجازه نمیدادن! چون حصار نداشت و ترس از افتادن بچه ها توی آب مانع میشدن که بچه ها و بقیه لذت ببرن! اگه باهشون بیرون بری با ترس و استرسی که دارن نه خودشون لذت می برن نه اجازه میدن بقیه از تفریحشون لذت ببرن! خدا رو شکر که فرهنگها و آدمهایی کنارمون هستند که از لذت بردن اونا ما هم لذت می بریم بهشتی کوچک به بزرگی یه جهان آگاهی و تجربه هست که هر روز تجربه جدیدی از زندگی رو بدون هیچ دغدغه ای تجربه می کنیم!
اون کلبه، اون جنگل، اون دریاچه، آروی و همه اون فضا و اون چیزا رو بارها و بارها در فایلهای مختلفتون دیدیم ولی بازم برامون تازگی داره! هر روز برام یه روز تازه است با شما که همه لذتهای زندگیتون رو با ما به اشتراک میذارید. از تعویض یک لامپ تا پاکسازی جنگل از یه غذا خوردن و غذا درست کردن ساده دو نفره تا یه دور همی چند نفره! کجای دنیا کدوم آدم کدوم استاد کدوم دوست اینقدر صاف و ساده لذتهاشو با تو شریک میشه و کلی هم درس و آگاهی بهت میده؟
امروز داشتم به بچه هام می گفتم لذت می برم وقتی این حجم از ثروت و لذت و آزادی رو می بینم که دارید و میگم خدایا چی میشه که یه آدم از اون خونه سیمانی تو بندر عباس با اون شرایط سخت و دشوار با اون آب و هوا هدایت میشه به این بهشت؟ و همیشه آخرش میگم نوش جونت استاد. عباسمنش تونست پس منم می تونم! به شرط اینکه مثل اون فکر کنم و مثل اون عمل کنم!
هر روز باید رو باورهام کار کنم مثل نفس کشیدن!
خدایا ما رو به راه راست هدایت کن راه کسانی که به اونها نعمت و ثروت دادی.
در پناه خداوند محفوظ باشید.
برای دیدن سایر قسمتهای «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD507MB34 دقیقه
- فایل تصویری سریال زندگی در بهشت | قسمت 25149MB34 دقیقه
سلام استاد عزیزم
حرفها ی شما خیلی روی من تاثیر گذاشت… راست می گویید وقتی ما به اطرافیانمان حس لیاقت ومهم بودن میدهیم ما همان لحظه حس رضایت ارزشمندی را در چشمانشان میبینیم وچشمها چنان برقی می زند که نورش دل ما راهم روشن می کند واین احساس گویی در دل خودت هم فوران می کند آری توهم می توانی مولد باشی ومولد بودن چه حس نابی است به نظر من این را حتی می توان انفاق دانست چون تو چیزی رو ازخودت نمیکنی تا به کسی بدهی بلکه از روی رضایت قلبی وبرای شادی قلب خودت این کار رو می کنی. من هیچوقت به این موضوع این طور نگاه نکرده بودم که می شود سوالات خوب از افراد پرسید
و آنها چه خالصانه به تو پاسخ می دهند حتی بیش از تصور…وحتی میشود افراد رو باخود همراه کنی و دانه محبت رو به جای نفرت بکاری،وآنهایی رو که فکر میکردی دشمن سرسخت تو هستند روزی دوست شفیق تو شوند، حتی ازاین راهکار می توان در تربیت فرزندان عزیزمان بهره ببریم، به جای آنکه بخواهیم مچ آنها رو بگیریم وهمیشه اشتباهات کوچک ولی بهنظر خودمان بزرگ رو ازآنها بگیریم وآن را دوستی ودلسوز میگذاریم،و آنها هرروز ازما دورتر می شوند، ما میتوانیم لبخند را وحس رضایت ارزشمندی را بدون هیچ تلاشی برایشان بسازیم هرروز پیش آنها عزیزتر شویم وحتی نبوغ و استعداد هاشون هرروز شکوفا تر شود.
خدای مهربان عزیزم از تو سپاسگذارم که این آگاهی رو برایم روشن وواضح کردی… دوستت دارم.
استاد عزیز، شما بهترین معلم دنیا هستید، شما بهترین دست یاری دهنده از طرف خدای منی
بسیار بسیار ازشما سپاسگذارم، چون تا شما خودتان به این آگاهی عمل نکنید نمی توانید الهام بخش باشید.
می خواهم به خودم قول دهم تا تمام سعیم رو برای عمل به این آگاهی انجام دهم چون میدانم ترمز هایی در وجودم هست، چون گاهی نمی دانم به خاطر حسادت ، نفرت، اعتماد به نفس پایین وهزاران چیز دیگر این زبان قاصر است تا دیگران را تحسین یا حتی تشویق کند، گرچه ازقبل بهتر شدهام ولی برای خودم راضی کننده نیست…
بازهم ازشما سپاسگذارم وممنونم از خانم شایسته که همیشه زحمت گرفتن فیلم ها برعهده ایشان هست من هیچ وقت نمی توانم تصور کنم که بخواهم همیشه یک گوشی همراهم باشد ومدام از زندگی ام فیلم بگیرم شاید به نظر آسان بیاید ولی بسیار مشکل وگاهی دردسر ساز است. خیلی خیلی ازتون سپاسگذارم و دوستتان دارم
چون یک مسیر بسیار رضایت بخشی رو برای من باز کردین، چرا خشم، نفرت، ناراحتی، چرا خوبی ودوستی نه، که هم توخوشحال وراضی از خودت باشی وهم دیگران
شاد وسربلند باشید