سریال زندگی در بهشت | قسمت 260

به نام خداوند هدایتگرم.

سلام به استادِ عزیزم و مریم جانم.

سلام به همه ی دوستانِ عزیزم در این سایتِ ارزشمند.

الان داشتم فایل درس های زندگی از یک بازی رو گوش میدادم مجدد، هدایت شدم اینجا تا بنویسم از سوال های مرتبط این فایل.

با تشکر ویژه از مریم جانم و سوال های جذابی که در توضیحات هر فایل مینویسن تا درکِ مطالبِ هر فایل برامون آسان تر شه.

نمونه هایی از لذت های ساده که موجب شادی و رضایت من تو زندگی ام شدن:

*وقتی از پنجره آشپزخونه و اتاق، درختانِ قشنگ و باغچه ی پشت خونه مون رو میبینم، مخصوصا وقتی پرنده ها آواز میخونن و صداشون اکثر مواقع میاد، باد میپیچه تو برگ های درختان، گل وسط باغچه رو میبینم، درخت انار و توت سفید رو به روی آشپزخونه رو میبینم و مثل امروز وقتی کبوتر ها میان مهمونِ پشتِ لبه ی پنجره میشن خیلی لذت میبرم و همونجا دایم میگم خدایا شکرت منو آوردی تو این بهشتِ چسبیده به خونه مون.

اینکه فقط کافیه وارد آشپزخونه یا اتاق بشم و مستفیض شم از این حجمِ زیبایی و طراوت و شادابی و انرژیِ مثبت. الان هم دقیقا داره باد میاد و برای من به شدت هیجان انگیز تره. خدا رو بی نهایت شکر.

*وقتی تمرینِ روزانه ی خط با دستِ چپم رو انجام میدم، شگفت انگیزه که بعد از ماه ها تمرین مستمر روزانه حالا دارم دست خط چپم (دست غیر مسلطم) رو میبینم که انقدر قشنگ و خوش خطه و کلی لذت میبرم.

هم تمرینه واسه کسب یه مهارت، هم واقعا لذت میبرم.

اوایل که سخت بود، ذهنم میگفت ولش کن، مداد رو بده دست راستت و خودتو خلاص کن، جلوش ایستادم گفتم نه میخوام بنویسم تمرین کنم و مطمئنم خوب میشه و شد به لطفِ خدا.

با رعایتِ قانونِ روندِ تکاملی بهتر و بهتر شده، همچنان هم میخوام ادامه بدم تا بهتر و بهتر بشم و مسلط بشم با دست چپ هم بنویسم مثل دستِ راستم.

*وقتی هر روز میرم پیاده روی، خدا هدایتم میکنه از مسیرهای جذاب برم، درختها رو میبینم مخصوصا الان که تو مسیرم پر از درختهای شاتوت و توت سفید و انار هست، هم دیدن میوه ها هم دیدنِ گلِ انار منو به وجد میاره، گلهای رنگی رنگی رو میبینم، سایه ی درختان رو استفاده میکنم تو مسیرم، مخصوصا وقتی باد میاد و هوا خنکه یا بارون میاد، از تجربه ی همه ی اینا تو مسیر و پیاده رویم خیلی لذت میبرم، کلا یکی از تمرین‌های توجه به نکات مثبت و زیبایی های روزانه ام، تو پیاده روی پوشش داده میشه.

* لذت میبرم وقتی موقع ورود و خروج از مجتمع مون با آقایون محترم و خوشروی اتاقِ نگهبانی سلام و احوالپرسی دارم. لذت میبرم وقتی هدایت میشم و خدا بهم میگه براشون چای و … ببرم.

* لذت میبرم هر روز برای همسرم آشپزی میکنم با عشق، اونم نوشِ جان میکنه و تشکر میکنه. برای خودمم طبقِ دوره قانونِ سلامتی غذا آماده میکنم و می خورم و کیف میکنم از مزه ی غذاهام، روغن زیتون روی سالادم و …

* هر روز که خونه مون رو میبینم لذت میبرم که تمیز و مرتبه، هر چیزی سر جای خودشه و نظم داره.

* لذت میبرم هر روز واسه خودم و همسرم چای دم میکنم، بعضی وقتا چوب دارچین میریزم داخلش، گاهی اوقات هل، گاهی گل محمدی، گاهی هم هیچکدوم.

چند روز پیش هم یکی از همسایه هامون که رفتم خونه شون و یه حاج خانم پر از انرژی مثبت و سپاس گزار هست بهم بهارنارنج داد که بریزم تو چای.

نگم از بوش، عطرش…

دیوانه ام میکنه این عطر…

از اینکه این کوچولوهای دوست داشتنی و معطر انقدر طعم خوبی به چای تازه دم میدن لذت میبرم.

* لذت میبرم هر روز و مستمر فایلهای استاد رو گوش میدم و میبینم.

کیف میکنم کامنت های دوستان رو میخونم، کامنت میذارم، کلی انرژی میگیرم میام تو سایت. کامنت‌هایی که جدیدا میخونم فوق العاده هستن و کلی لذت میبرم از نوشته های دوستان عزیزم.

*لذت میبرم وقتی تحسین میکنم زیبایی های طبیعت رو، قربون صدقه ی گل و گیاه و پرنده ها و هاپوها و … میرم با عشق، وقتی پروانه سفید کوچولوها رو میبینم بیرون که نشونه های منن.

وقتی تحسین میکنم آدم هارو برای کارها و رفتارهای قشنگشون، لباس های قشنگشون، حرفهای قشنگی که میزنن، تغییرات و رشدشون رو که میبینم.

*لذت میبرم وقتی دفتر خوشگلمو که عکس پیشی های بامزه داره روی جلدش، رو باز میکنم و از نکات مثبت و زیبایی ها و سپاس گزاری های اون روزم توش مینویسم، لذت میبرم از لطافتِ کاغذ و مداد نوکیِ زردِ خوش دستم که رفیق ترین رفیقِ منه هر روز و باهاش کلی مینویسم و خوشحالی میکنم.

با همین اتود همیشه مینویسم، تمرین خط و هر یادداشتی رو با همین رفیقِ جانِ جانانم مینویسم. دفتر و کاغذ و اتود و پاک کن مدادی ام اعضای تیمِ دوست داشتنیِ منن تو روند کار کردن روی خودم.

*لذت میبرم آهنگ های پوشه عشقم خدا رو گوش میدم که تشکیل شدن از ملکا محسن چاووشی، یا رب حمید هیراد، مثل هیچکس احسان خواجه امیری، اسماء الحسنی، ربنا استاد شجریان، احساسِ عجیب بهنام صفوی و

Michael Jackson – Give Thanks To Allah

که دوتای آخر از پیشنهادهای دوستای عزیزم از همین سایت هست.

* از طلاهایی که دارم استفاده میکنم و لذت میبرم، هر از چندگاهی تعویض میکنم و با بقیه شون هم لذت میبرم. کلا دارم تمرین میکنم داشته هامو استفاده کنم و کیف کنم از داشتنشون و استفاده کردنشون تو لحظاتِ زندگیم، به عبارتی انرژی شون رو به جریان میندازم.

همینطور هر لباسی تو کمد و کشو هست میارم بیرون و استفاده میکنم، هیچکدوم برای مبادا نیستن باید استفاده شن و دارم اینکار رو میکنم.

فکر میکنم هم اونا خوشحال میشن که استفاده میشن و من لذت میبرم، و هم عملا دارم سپاس گزاری می کنم که دارمشون با استفاده کردن ازشون.

همینطور ظروف و وسایل خونه رو.

چرا انقدر با جزئیات میگم؟ چون قبلا اینطوری نبودم.

خیلی چیزها تو کمد و کشو و کابینت ها بودن که استفاده نمیشدن و مونده بودن در فرصتِ بهتر یا یه روز خاص استفاده شن، اما دیگه اینطوری فکر نمی‌کنم مدتیه به لطف آموزش‌های جذاب استاد، در لحظه همه رو میارم بیرون و باهاشون کیف میکنم.

جالبه با هر بار استفاده از وسایل خودم خیلی خوشحال میشم و تحسین میکنم خودمو برای این ایجادِ تغییر در افکار، رفتار و عملکردم.

خدایا ازت ممنونم برای همه ی داشته های مادی و معنویِ ریز و درشت که دارم و از استفاده کردنشون لذت میبرم.

*لذت میبرم وقتی پنجره ها رو باز میکنم هوای تازه میاد، صدای باد میاد، صدای آواز پرندگان میاد و …

* لذت میبرم عکاسی میکنم از زیبایی ها

از لذت های مشترک با همسرم:

*حضور در طبیعته که جفتمون کیف می کنیم، چه تو محل زندگی مون چه در مسافرت.

با هم راه میریم و قشنگی های طبیعت رو می‌بینیم.

طبیعت این فرصت رو به جفتمون میده حسابی انرژی بگیریم ازش و حالمون رو خوب کنیم، بعدش پرنشاط تر میشیم و فرکانسمون مثبت تر میشه و از قشنگی هایی که دیدیم با هم حرف می‌زنیم.

کافه و رستوران رفتن با هم، هم خوشحالمون میکنه.

یه کبابیِ باصفا به اسم بلوار تو محله جیحون تهران هست که صاحبش یه آقای خیلی مهربون و باصفاست، اوایل ازدواجمون رفتیم اونجا یه بار و من شیفته ی کباب کوبیده اش و حُسنِ خلقِ صاحب اونجا شدم از بس که این آقا مشتی و باصفاست و یه خاطره عالی برام خلق شد.

یکی از لذت بخش ترین جاهایی که با همسرم میریم همین کبابیِ باصفاست که دیگه شده یکی از محل های محبوبِ جفتمون.

هر بار یه خاطره ی جدید و لذت بخش خلق میشه برام اونجا.

کتابفروشی، شهر کتاب، نمایشگاه کتاب رفتن هم جزو لذت های مشترکمونه. هر چی به کتاب ربط داشته باشه دوتامونو به وجد میاره.

یکی دیگه از لذت های مشترکمون همین سایت و گوش کردن و دیدن فایلهای استاد هست. در مورد آگاهی های سایت با هم صحبت میکنیم. هر کدوم مون هم روی حیطه ی مورد نیاز خودش کار میکنه.

* الان که نه (قانون سلامتی)، ولی قبلا از خوردن بستنی قیفی دستگاهی تو خیابون خیلی لذت می‌بردم و یکی از تفریحات مشترکمون بود که کلی خاطره خوش دارم ازش.

اینکه انقدر راحت لذت می‌بردم از بستنی قیفی دستگاهی هم جداگانه خوشحالم می‌کرد علاوه بر مزه ی خوبِ بستنی. حسِ کودکانه ام بیدار میشد.

* کلا هر کاری که منو وصل کنه به کودکی و سادگی و رهایی از آسیب های بزرگسالی و حرفِ مردم منو خوشحال میکنه، برای همین وقت گذروندن با بچه ها، بازی و معاشرت و گفتگو باهاشون اغلب یکی از لذت بخش ترین کارهایی هست که انجام میدم و خودم حسابی کیف میکنم.

ممنونم استاد جان و مریم جان که با این و فایل و سوالها و تک تکِ فایلهای ارزشمندی که به اشتراک میذارین، باعث میشین تو خودم سفر کنم، خودمو بهتر بشناسم، روی خودم کار کنم، نقاط قوت و ضعفم رو بهتر بشناسم، باورهای درست و غلطم رو بهتر بشناسم و روی بهبودِ خودم بهتر کار کنم.

سپاس گزارتونم که دست های عزیزِ خدا هستین تا آگاهی ها و درس های مورد نیازم برای رشد و بهبود رو به دستم برسونین.

خیر، برکت، سلامتی و بهترینها در دنیا و آخرت نصیبتون بشه هر لحظه.

خدا رو شکر برای همه چیز

خدا رو شکر برای همیشه

سلام مریم جان

چقدر قشنگ به تصویر کشیدی لذت هایی رو که تجربه میکنی تو زندگیت.

خیلی روان و جذاب نوشتی، کیف کردم از خوندنِ کامنتت.

از بازی ها بگیر تا مرغ و خروس و کارهای هنری.

همشون عالی هستن و لذت بخش و شاد کننده.

انجام دادن کار هنری که عالیه، آدم غرق میشه و متوجه گذرِ زمان نمیشه.

منم اوریگامی کار میکنم و خیلی لذت میبرم.

اینو تو کامنت خودم یادم رفت بنویسم، الان که شما از کارهای هنری نوشتی تازه یادم اومد.

و اینکه همین اوریگامی چقدر در مسیر زندگیم از بهار 99 تا الان، بهم درس های مختلف داده که باعثِ بهبودم شده.

یعنی هم لذت داشته هم به شدت تاثیرگذار روی زندگیم.

انقدر جذابیت داشت و داره که تو این 3 سال کلی باهاش رفیق شدم، کلی حس خوب برای خودم و بقیه خلق کردم…

با کلی آدم جذاب به واسطه ی همین دوست عزیزم آشنا شدم.

اوریگامی، برای من یکی از دست های خداست که برام کارهای بزرگی کرده و میکنه.

تو هر کدوم از دوره های اوریگامی که شرکت کردم کلی چیز یاد گرفتم، رو در رو شدم با چالش های بزرگی که حلشون کردم، اعتماد به نفسم بالاتر رفت و به خودم افتخار کردم.

خدا رو شکر میکنم که وارد زندگیم شد و لحظات نابی باهاش ساختم و می‌سازم.

واقعا ازت ممنونم مریم جان که یادم انداختی چه دوستِ خوبی تو زندگیم وارد شده و موندگار شده.

خیلی آروم وارد زندگیم شد و باهامه.

خدا رو شکر برای همه چیز

خدا رو شکر برای همیشه

سلام آقا عظیم.

ممنونم از پیامتون.

خدا رو بی نهایت شکر برای این سایت ارزشمند که محیط امن و دنجی رو فراهم کرده که به راحتی افرادی که هم فرکانس هستن دور هم جمع شن و با هم گفتگو کنن و بهتر و بیشتر یاد بگیرن.

قبل خوندنِ کامنتتون دقیقا داشتم برای خودم یه مورد در قسمت راهکار های عملی برای بهبودِ خودم می‌نوشتم که به پیامِ شما نزدیکه:

سمانه جان به محضِ بیداری و در هر لحظه ای از شبانه روز، در موردِ همه چیز (سوال، خواسته، حل مسئله، بهبودِ حال و …) از خدا هدایت بگیر و باور کن و امیدوار باش.

خدا در بهترین زمان، وقتی تو آماده باشی و ظرفیتت بالاتر بره تو رو هدایت میکنه به پاسخِ سوالت یا راهِ رسیدن به خواسته ات.

در مسیرِ رسیدن به خواسته ات یا دریافتِ هدایتِ خدا هم سعی کن لذت ببری از زندگیت با همه ی داشته ها و شرایطی که همون لحظه داری.

در حال تمرین کردن این موارد هستم، اما خدا خودش هدایتم کرد که بنویسم.

که به نظرم هم تاکید میشه با نوشتنش، هم میتونم بارها مرورشون کنم تا بهتر درکشون کنم تا تبدیل به باور بشن.

جالبه، از وقتی شروع کردم به نوشتن راهکارها (کاملا هدایتی بود و هست) ایده اومد این موارد رو در آینده تو یه کامنت خواهم نوشت، که اولین مقصد یکی از اون راهکارها تو پاسخِ کامنتِ شما بود.

هم خوشحالم، هم از شما ممنونم که با نوشتن پاسخ باعث شدین منم بنویسم.

خدا رو شکر میکنم که من هم در فرکانسِ خلقِ خواسته هام هستم.

تحسین میکنم تمام دوستانی رو که در فرکانسِ خلقِ خواسته هاشون هستن، حالشون با خدا و خودشون عالیه.

خیلی ممنونم که این جملات عالی رو نوشتین:

به خودمون یادآوری کنیم هر چیزی رو که بخواهیم خداوند به راحتی و اسونی به زندگی ما وارد می‌کنه و خداوند به تمامی درخواست‌ها پاسخ میده و هر روز ظرفیت ما رو بیشتر و بزرگتر می‌کنه و هر روز دلایل بیشتری برای سپاسگزاری از خداوند پیدا میکنیم.

خداوند در زمانِ درستش، خواسته ی مارو اجابت می‌کنه وقتی ازش میخوایم و بهش باور داریم.

نه زودتر نه دیرتر.

یه مثال که دارم تمرینش میکنم و جواب میده:

صبح تو ستاره قطبی مینویسم من میخوام امروز پاسخِ دوستان داشته باشم.

یه بار زودتر میاد، یه روز اصلا نمیاد، یه بار مثلِ الان آخر شب به عبارتی بامداد میاد…

من از اینکه خلق کردم این خواسته مو خیلی خوشحالم و برام درس هم داره.

سمانه تو هدایت میخوای، و باید به جریانِ هدایت اجازه بدی و صبور باشی و امیدوار، تا در زمانِ درست خودشو بهت نشون بده…

مکانیزمِ خداوند شگفت انگیز و به شدت درست و حرفه ای هست.

اگه چیزی رو در زمان درست و مکان درست و شرایط درستش دریافت کنیم، یعنی در بهترین و شاد کننده ترین حالتِ خودش دریافت کردیم و این باور، اعتماد و تسلیمِ خدا بودن رو می طلبه.

به یاریِ خدا تمرین میکنیم، بهتر و بهتر میشیم طیِ روند تکاملی…

خدا رو شکر برای همه چیز

خدا رو شکر برای همیشه