سریال زندگی در بهشت | قسمت 261

عمران جان

دوست عزیزم

از همون روزی که پاسخ شما رو دریافت کردم از خدا خواستم که موقعیت ارزشمندی رو خلق کنم وهدایتم کنه که بتونم با یک پله رشد برات بنویسم و صرفا حرف نزنم ووقتی که نتیجه گرفتم (که نشونه عمل کردن واقعیه) بیام و بنویسم برات

من اول اینو بگم که اولین کسی هستی که احساس میکنم با جزییات میتونم برات بنویسم حتی باوجود اینکه اصلا زمینه کاری مون شبیه هم نیست اونم بخاطر اینه که شما خودت با جزییات مینویسی و اینهمه رشد داشتی و من بی نهایت برات خوشحالم و بهت تبریک میگم

از اون روزی که برام نوشتی از نتایجت واقعا کیف کردم و سپاسگزاری کردم که میشه اینطوری نتیجه ساخت

و بعدش به یک جلسه کاری دعوت شدم، هرچی بگم که چقدر توی این جلسه خصوصی که فقط برای من و همکارم تدارک دیده شده بود عزت و احترام و اعتماد به نفسم رو دیدم کم گفتم، به بهترین کافه دعوت شدیم و این برای من بی نهایت لذت بخشه چون مدام دارم به خودم یادآوری میکنم که من ازادی زمانی و مکانی دارم و با همین فرمون دارم به ازادی مالی هم میرسم

بعد اینکه اینقدر این مدت روی احساس ارزش خودم، عزت و اعتماد به نفس خودم تمرکز کردم و اصلا کوتاه نیمدم که بخوام با هرکسی یا هر پروژه ای سروکار داشته باشم که باعث شدم به میزبان و شرایطی عزتمندانه و با احترام بی نهایت دعوت بشم که در تمام مدت جلسه میزبانم مدام به من میگفت استاد، چون قبلا شاگرد من بود توی دانشگاه(همون شغل قبلی م که ازش اومدم بیرون و جریانشو قبلا یه جایی تو کامنتهام نوشتم)، و وقتی که از جزییات و ریزه کاری های شرکت و کارگاه تولیدی م هم باخبر شد که دیگه تا یه مدت ساکت نشسته بود میگفت چرا من تا حالا خبر نداشتم و این باشکوه ترین کاریه که تا حالا توی زمینه هنر دیدم (باوجود اینکه کلی نمایشگاه های خارجی شرکت کرده و کارهای متنوع دیده) و دلیل همین جمله ش هم خودم هستم چون این اواخر مدام با خودم ارزش و قیمت و دلیل خاص بودن خدمات و محصولاتم رو مرور میکردم

خداروشکر واقعا خداروشکر

همین ارزشی که من توی خودم شناختم و مدام سرمایه های درونی خودم رو به خودم یاداوری کردم و باور داشتم و دارم که شناخت من و ارزش قایل شدن من برای خودم دقیقا شرایطی با همین کیفیت و حتی بهتر رو صددرصد برام فراهم میکنه براحتی چون این قانونه

واقعا خداروشکر میکنم

و کلی برنامه ریزی کردیم توی جلسه برای برنامه های فروش و آموزشی و سفرهای کاری که من همه رو به خداسپردم تا خودش برنامه هاشو بریزه و فقط من با مهارت و سرمایه هایی که خودش بهم داده و شناختمشون و پرورششون دادم براحتی انجام بدم

من خیلی به موفقیت هایی که دارم میسازم و میخوام و امکانپذیری شون ایمان دارم خیلی زیاد

برای اینکه دارم میبینم که چطور خدا مدام داره هدایتم میکنه تامینم میکنه اجابتم میکنه و مشتاقانه هراتفاقی که اطرافم میفته رو به عنوان نشونه الهی خودم ثبت میکنم و به نفع خودم گل میگیرم

امروز صبح داشتم کامنت بچه ها رو میخوندم و هدایت شدم به نوشتن پاسخ و توی همون نوشتن یک ترمزی پیدا کردم که اینقدر از صبح دارم بخاطر پیدا کردنش سپاسگزاری میکنم که اصلا این کامنتم هم به نوعی برای قدردانی از پیداکردنشه

یکبار شما نوشته بودی که متوجه شدی که یکی از ترمزهای کاریت اینه که باور نداشتی توی همین کشور و شهر و جامعه میشه موفق بود، مشتری داشت و پول ساخت برای همین به صادرات فکر میکردی و همون موقع هم من کلی راجع بهش با خودم حرف زدم و بررسی کردم ولی نتایج خفنی برام رخ نداد در واقع چون اون چیزی که میدونستم ظرفیتش رو دارم رخ نداد میگم که هنوز نشده بود اونی که باید بشه

با خودم میگفتم اره ببین فلانی فلانی فلانی تونستن و شده و همین کشور، همین روزها و … ولی باز هم یجای کار درست نبود که نتیجه نبود

حالا تکامل چطور اتفاق افتاد؟

دلیل استمرار من این شد که اونقدر اعتماد به نفس و ایمان به قانون تجسم و تحسین و … داشتم و باعث شد که من بالاخره شروع کنم برم فروشگاههای خیلی مرفه و ماشین مورد علاقه م رو سوار بشم، برم محصولاتی رو پرو کنم که قیمتشون اندازه درامد یکسال منه در حال حاضر و توی اخرین بازدیدم توی یکی از همین فروشگاهها یکی از دوستان و همکار و هم صنفی های خودمو دیدم و خودش خودجوش شروع کرد راجع به کار صحبت کرد و متوجه شدم ک حداقل ماهی 70میلیون تومن درامد داره و از همون روز مدام تکرار کردم برای خودم که توی همین شهر همین صنف همین جا میشه اینقدر درامد داشت و با بالاتر رفتن فرکانسم دیدم ذهنم میگه چطور الان از 8 میلیون میخوای برسی به 70 میلیون اخه ولی من دست بردار نبودم برای همین خدا منو هدایت کرد به این یکی همکار و دوستم که خودش بدون اینکه من بپرسم گفت من حداقل ماهی 16 میلیون از کارها و پروژه های متفرقه و جدا از این سمت شغلی م درامد دارم، و باز من بی نهایت سپاسگزاری کردم مدام تکرار کردم که ببین میشه میشه همینجا همین شهر همین ادمها همین صنف اینقدر پتانسیل داره که فقط دونفر روی هم اینطور در ماه درامد دارند دیگه تو ببین چند نفر دارن اینجا کار میکنن، و این باورسازی آگاهانه باعث شد که فرکانس من بالاتر بره و وقتی ظرف دریافت نعمتم باکیفیت تر و بزرگتر شد و در واقع من اماده شدم، خدا امروز به این ترمز که ریشه همون ترمزی هست که من ازکامنت شماخونده بودم هدایت شدم

من یه عادتی دارم که کاری رو نیمه تمام نمیتونم بپذیرم، مثلا یبار یه پروژه تموم شد مشتری تحویل گرفت و رفت ولی اینقدر فکرم ادامه داشت که چندوقت بعدش کار رو تغییر دادم و گفتم بیا این رو تحویل بگیر من از این نتیجه راضی تر هستم و دیگه میتونم پرونده کارمو ببندم

جلسه کاری مون هم همین بود، تا هنوز دارم به حرفها و باورها و عکس العمل هام… فکر میکنم و متوجه شدم که:

اون ترمز اصلی و تنه درخته که شاخه های اضافی ش رو قبلا پیدا کرده بودم اینه که من هنوز کینه گذشته رو دارم، با ادمها و شهرم رابطه م رو قطع کرده بودم و اصلا بهش امید نداشتم یجورایی میگفتم که اصلا عطای این شهر رو نمیخوام چون در گذشته به من بی مهری شد و …

کینه

دلخوری

قدرت دادن به ادمها و همکارها و هم صنفی ها

که اونها بودن که من اینقدر ناراحتی دیدم سختی و فشار رو تحمل کردم و هر راهی به ذهنم میرسید رو انجام میدادم ولی نتیجه نمیگرفتم

اینها باعث شده بود من کینه و ناراحتی داشته باشم همیشه تا امروز

ولی الان فهمیدم و باید پرونده ش رو ببندم و از صبح ساعت 8 که ترمزه رو پیدا کردم خیلی خوشحالم چون احساس میکنم به محض پیدا کردنش یه بار سنگین از روی دوشم برداشته شد

احساس میکنم الان بهترم

امکانپذیری ها برای ملموس تر شده

خلاصه که امروز هوا ابری و تاریک پاییزیه همونی که خیلی دوسش دارم، غذای مورد علاقه م رو خوردم و اینقدر ازادی مالی دارم به لطف خدا رفتم و کلی خرید کردم و دکور کریسمس/یلدایی چیدم برای خودم چون از استاد یاد گرفتم که خودم رو اجابت کنم تا جهان به آسونی اجابتم کنه، اینهمه حس خوب امروزم نشونه برداشتن بار کینه و سایه اتفاقات و تجربیات گذشته از روی نتایجمه

واقعا سپاسگزار خدا هستم برای همه هدایت های امروزم که فقط خودش میدونه قراره تا شب چه نتایج بیشتری داشته باشم، حسش میکنم، چون خیلی خوشحالم

دوست هم مسیرم برات ارزوی بهترین ها رو دارم

همیشه با جزییات بنویس