سریال زندگی در بهشت | قسمت 262

به نام خالق هستی

سلام به تمام خانواده صمیمی عباسمنش

سلام به استاد عزیزم و مریم شایسته گرامی

سلام به خودم که این کامنت رو می نویسم

سلام به روح پاک پدرم که سال هاست به رحمت حق پیوسته

سلامت به طبیعت بکر پرادایس که منو تشویق کرد که کامنت بزارم

با این که همین جایی که زندگی می کنم دو بار خیلی هوا سرد شده بود و من هم جایی زندگی می کنم که یه دریاچه حدود یک سوم پرادایس نزدیک خونمونه و توی تابستون افراد توش شنا می کنن و توی زمستون روش اسکیت روی یخ بازی می کنن. دو بار داشت سطح برکه مونو یخ می گرفت و این بچه های شیطون می یومدن این یخ کنارشو می شکوند و پرت می کردن اینور و اونر، شیطان داشت احساسم رو بد می کرد که ببین آخه چرا این کارو می کنن و سطح صاف برکه رو خراب می کنن که نشه اسکیت باز کرد؟ بعد به خودم اومد گفتم محمد جان تو خودتو ناراحت نکن و قصه نخور دو روز بعد گرم میشه و این یخ ها آب میشه و اگه وقتش باشه هم یه شب به حدی سرما زیاد میشه که نتونن افراد این جای اسکیت سواری رو خراب کنن، بعد می دیدم که فرداش یه خورده گرم شده و یخ ها آب شدن. الان که پراداس رو دیدم گفتم که اگه تا این حد سرد بشه که سطح آب 20 سانیت یا 30 سانتی متر یخ بزنه چه اسکیت سواری یا هاکی رو یخی بشه!!!. اینو بیا داشته باش لذت پرادایس در حد بوندسلیگا و بعدش وقتی که برف پرادایس رو دیدم خیلی ذوق کردم، چون اونجا خیلی دیر به دیر برف میاد به قول فلوریدای ها و مریم جون. من ذوق کردم به خاطر این که این همه پرادایسمونو سرسبز دیده بودم و این اولین بار بود که برف رو انجا می دیدم. از طرفی خیلی از آدما اگه توی یه محیطی سال های سال با یک آب و هوای ثابت عادت می کنن اگه یه تغییر یه دفعه ای مثل بارش برف رو تجربه کنن خیلی خیلی ذوق می کنند و خدارو شکر که این تجربه رو هم من دیدم توی پرادایس. و از مریم خانم هم خیلی ممنونم که این تجربه رو برامون به اشتراک گذاشتن. استاد عزیزم که انقدر باورهای راحتی دارن که اصلا توی این یخبندان تو پرادایس نموند و برای لذت بردن رفتن یه جای دیگه یا هم به خاطر اون پروژه جدیده خدا می دونه. البته که شاید استاد هم این برف پرادایس رو خیلی دوست دارن با این که قبلا گرمایی بودن و از هوای سرد فراری. این خصیصه هم با قانون سلامتی به فضل خداوند حل شده و استاد از تمام جنبه های زندگی رشد می کنن. خیلی دوست داشتم که استاد رو هم در این برف ببینم و به ویژه لبخند ها و حرف ها و تشبیه هاشونو ببینم و بشنوم. خلاصه دفعه بعد شاید همدیگرو توی همین برف در فلوریدا ببینیم، به امید اون روز. بهتره همین جا از مریم جون تشکر کنم که اون هم برف ها رو پارو کردن این در صورتی که انتظار برف قبلا نبوده و پارو هم تهیه نکرده بودن و اول اومدن با اون برورس جارو کنن و این کار چقدر سخت بود و ایده اون پاروی پیتزا به ذهنشون رسید، همون هم خیلی کارایی داشت. مثل این که میگن کفش کهنه در بیابان نعمت است، اینم همون شد. خلاصه ایده استادمون رو هم خیلی تحسین می کنم که شیر تخلیه گذاشتن و خیلی عالی هم کارایی شونو با شندیدم اتفاقاتی که برای مهندس لری افتاد ملموس تر بود. خدایا هزاران هزار بار شکرت به خاطر ایده استاد، الان این ایده رو لری میره اجرا می کنه برای دفعه بعدی و این جوری جهان گسترش پیدا می کنه و مسائل حل میشه و با حل مسائل ثروت ها ساخته میشه.

این داستان ترکیدن لوله های آب منو برد به گذشته. یاد اون وقت هایی که توی شهرستان رباط کریم بودیم افتادم. خونه ما ته کوچه بود و شیر آب مون هم توی حیاط. زمستون که میشد ما اینو با پتو می پیچیدیم و روش پلاستیک می کشیدیم و اگه شب ها خیلی خیلی دیگه سرد می شد زیرش یه فانوس میزاشتیم با شعله کم، همون از یخ زدگی و ترکیدگی لوله جلوگیری می کرد. و زمستونو این طوری می گذروندیم. ولی الان که پشم سنگ هست، نوار حرارتی هست و اگه اینا توی یه لوله پولیکای قطور هم باشه که دیگه توی قطب هم باشی لوله رو یخ نمی زند. حالا ایده استاد هم که باهاش باشه که شیر تخلیه هم در پایین ترین نقطه از لحاظ اختلاف پتانسیل باشه که ابدا لوله آب یخ نمی زنه. این ایده رو میدم، که اگه با ایده استاد یکی بشه اصلا مسله از ریشه حل میشه. بخصوص اون جایی که لوله زیر خونه و در تماس مستقیم با هوا هست. در این صورت میشه هر وقتی که آب نیازه پمپ رو بزنی و تا سه چهار ساعت هم آب توی لوله یخ نمی زنه و وقتی هم که نیاز نبود پمپ آب رو خاموش می کنی، شیر تخلیه رو باز کنی و تمام. دیگه نیاز نیست که دو روز صبر کنی که هوا یکم گرم بشه تا پمپ آب رو بزنی روشن کنی. استاد این ایده رو اجرایی کنید به امید خدا بهتون قول می دم که کار اصولی تر میشه.

خلاصه الان که این چند خط رو نوشتم، یادم اومد که زندگیم چقدر راحت شده که الان آب توی شیر هست، نه یخ می زنه، نه قطعی آب و برق دارم، در صورتی که قبلا چه مشکلاتی بود و الان توی ذهنم چقدر خداوند رو سپاسگذارتر شدم به خاطر این نعمت ها. یکی از علت هایی که سپاسگذاری نتیجه میده اینه که پشتش منطق باشه، روی هوا نباش مثل این که خدای شکرت. به خاطر چی شکرت؟ به خاطر این که اون روزا خیلی سخت بود و الان خیلی زندگی راحت تر شده، می رفتیم زمستونا توی صف نف وای میستادیم چقدر دعوا، سر و صدا می شنیدیم، این بشکه اون می کشید اینور، این اونو هول میداد، اون می گفت من بشکمو گذاشتم اینجا صف منه، چهار ساعت وایمستادیم توی سرما که نفت بهمون بدن ببریم خون چراغ نفتی مونو به راه کنیم تا خونه گرم بشه. خدایا شکرت به خاطر این که الان زندگیم راحته، برق هست، شوفاژ هست، نیازی به خرید نفت و صف وایستادن نیست، نیازی به وقت گذاشتن توی سرمای زمستون نیست. چقدر من خوشبخت ترم که زندگیم خیلی رون و روغن کاری شده، چقدر من الان نه بوی چراغ نفتیه توی خونه، نه بوی نفته و گازوئیله، نه بشکه ببر و بشکه بیاره. خدایا به خاطر اینا سپاسگزارم ازت. و الان دارم حس می کنم قلبم پرواز می کنه و روحم به پرواز دراومده.

حالا بگم توی پرانتز قبلا من از سپاسگزاری اینو می دونستم که از سر صفره از خوردن فارغ می شدم می گفتم خدایا شکرت و میوفتادم کناره سفره، نه حسی، نه منطقی، هیچی … به قول شیرازی های عزیز: غذا خوردن مثل تیره، بخوری باید بیوفتی. البته که با قانون سلامتی این مسئله هم حل شده به شکرانه خداوند یکتا. الان دیگه ما توی کارگاه حل مسئله داریم چیز میز یاد میگیرم. خداوند>الهام>عمل

ولی الان این سپاسگزاری که می کنم انگار تمام سلول های بدنم با من هم صدا میشن، که بله به خاطر این، به خاطر اون …. خدایا ازت ممنون و سپاسگزارم. و ازت می خوام که چرخ زندگیمو از اینی که هست رون تر کنی.

واقعا الان که کامنت می نویسم خودم یه لذت خاصی می برم از نوشتن. خدایا به خاطر این انگشت های سالم و زیبا که تازه تایپ ده انگشتی رو هم بهم یاد دادی و این تلق تلق کیبورد زیر انگشتام یه ملودی قشنگتری رو با حس سپاسگزاریم ممزوج میکنن که هزار برابر حسم قشنگتر و پاکتر و روحانی تر میشه.

خدایا شکرت به خاطر مریم جون و پرادایس و زیبایی های پرادایس و بروانی و یار غارش مرمری که سپاسگزارن از مریم عزیز. الان بروانی استخوناش در اومده، تازه الان سپاسگزاریش از مریم از ته دلشه که توی این برف بهشت غذا داده. و چه لذتی داره که اسبت و مرمری بیاد بهشون غذا بدی و اونا هم سپاسگزاری می کنند از خداوند و سیستم این جهان هستی.

در پناه الله یکتا شاد و ثروتمند باشین