سریال زندگی در بهشت | قسمت 263

به نام خدای زیبای قدرتمند

سلام و صد درود خدمت خانم شایسته گل گلاب. چقدر دلم هوای شما و زندگی در بهشت رو کرده بود. یک دنیا سپاسگزارم که به حرف دلتون گوش دادید و باز هم ما رو مهمان بهشتتون کردید.

هوا که هوای پاک بهاریه، در قلب این بهار بارانی و لطافت اعجاب انگیزش چقدر زیباتر شده که میزبان چنین دوستان ارزشمندی هم شدید.

قبل از پرداختن به داستان مهمان پرادایس می خوام یه دست مریزاد اساسی به خانم شایسته نازنینم بگم بابا فیلمبرداریهای حرفه ای و تدوین فوق حرفه ایشون که هر تصویر یا ویدیوی مرتبط با موضوع رو از آرشیوشون پیدا کردن و درست سرجای خودش قرار دادن. انصافاً باید به مستندسازیتون اسکار داده بشه.

اصلا داستان زندگی و بخصوص سبک فرزندپروری این خانم برای من شگفت انگیزه. چه درسهای منطقی من از این سبک رفتار گرفتم.

اول از همه احساس ارزشمندی بی قید و شرط این مامان رو دریافت کردم که براش یه خونه ثابت داشتن و زرق و برق این دنیای مادی ارزشی نداره و در عوض رفته دنبال علاقه اش که جهانگردیه. یعنی در ذهن ایشون هیچ کاری نشد نداره اگر بخواهیم دنبال علاقه شخصی و سبک زندگی ایده آل خودمون بریم.

همونطور که دیده شد بچه ها تحصیل خودخوان دارند و مادرشون مسئولیتش رو به عهده گرفته. بنابراین محدودیت و بهانه مدرسه بچه ها دیگه وجود نداره.

بچه ها مستقل و خودساخته بار اومدن چون بهشون مسئولیت سپرده شده. از جمله نگهداری از فرزند آخر که حتی تعویض پوشکش هم باید در زمان مسئولیت اون خواهر یا برادر انجام بشه.

این باز هم برمی گرده به احساس ارزشمندی اون مادر که همه مسئولیتها رو به تنهایی به دوش نمیکشه و با تقسیم کار هم به بچه هاش درس مسئولیت پذیری و همکاری میده و هم وقتی رو برای خودش آزاد میکنه تا به امور شخصیش برسه. از جمله ورزش کردن. که دقیقا داره احساس لیاقت این مادر رو نشون میده. اگر به اندازه کافی خودش رو لایق نمی دونست که بدنش رو سالم و قوی نگه داره بهانه های خوبی داشت. اما راه وقت خالی کردن رو به گونه ای پیدا کرده که هم برای خودش لذتبخشه و هم برای بقیه اعضای خانواده. چون همین نگهداری از فرزند کوچیک در وجود خواهر و برادر بزرگتر داره اعتماد بنفس هم ایجاد میکنه پس لذتبخش میشه.

از طرف دیگه رفتار با خود اون نی نی کوچولو هست که تا حد امکان آزاد گذاشته میشه که جهان اطرافش رو کشف کنه. ماها معمولا انقدر بچه رو با اسباب بازی سرگرم می کنیم که از دنیای واقعی فاصله می گیره. در واقع ما میشیم اسباب بازی شرکتهای اسباب بازی فروشی.

اما این خانم در نهایت آگاهی و عزت نفس بچه رو با طبیعت عجین کرده که بچه جهان واقعی رو لمس کنه. سرما و گرما رو بچشه، پاش با خاک و گل و آب و چمن و موکت و زمین زبر تماس پیدا کنه، بجای اینکه مدام در کفش و جوراب پوشونده شده باشه. روح این بچه آزاده و مسلمه که وقتی به دوران بلوغ و نوجوانی میرسه هیچ جنگی با جهان اطرافش نداره و روحش سراسر صلح و آرامشه.

از همه جالبتر برام این بود که فقط از شیر مادر تغذیه میکنه و این مادر با اطمینان از سلامت و کافی بودن این روش هیچگونه غذای کمکی حتی اونهایی که با قانون سلامتی سازگاری دارند رو به بچه نمیده. و بچه کاملا سالم و حتی قویتر از عموم بچه هاییه که از 6 ماهگی یا حتی کمتر بهشون غذای کمکی داده میشه. من خیلی از این موضوع درس گرفتم برای بچه خودم.

مدتیه که خودم دارم به قانون سلامتی عمل می کنم و شروع کردم به بچه ام هم در حد محدود از همون غذاهای مجاز میدم، بصورت پوره یا له شده گوشت میدم، یا آب قلم. بجای حریره بادوم و فرنی و برنج و ….

و دیدن این ویدیو مهر تاییدی بود به روشی که پیش گرفتم بخصوص که دیدم این مادر به بچه اش فقط شیر میده و لاغیر.

به یاد این آیه از قرآن افتادم:

(233 بقره)

وَالْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَیْنِ کَامِلَیْنِ ۖ لِمَنْ أَرَادَ أَنْ یُتِمَّ الرَّضَاعَهَ ۚ وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَکِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ لَا تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا ۚ لَا تُضَارَّ وَالِدَهٌ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ

{و مادران باید فرزندانشان را دو سال کامل شیر دهند. [این حکم] برای کسی است که می خواهد دوران شیرخوارگی [کودک] را تکمیل کند. تأمین خوراک و پوشاک مادران شیردهنده به طور شایسته و متعارف بر عهده پدر فرزند است. هیچ کس جز به اندازه توانش تکلیف نمی شود. نباید مادری به خاطر فرزندش زیان بیند، و نه پدری برای فرزندش دچار ضرر شود}

•

یکی از برداشتهایی که از این داشتم و مرتبط با رفتار اون خانم بود اینه که مادران می توانند دو سال کامل فقط به فرزندشون شیر بدهند. و اگر نخواستند یا نتوانستند میشه جایگزینش به روش دیگری بچه رو سیر کرد.

چقدر زیباست که خداوند حتی در مورد رسیدگی به فرزند که پاره تن پدر و مادر هست و از هر لحاظ وابسته و نیازمند پدر و مادرشه، می فرماید که اصلا نباید مادر یا پدر بخاطر بچه به رنج و زیان بیفتند. بلکه باید سلامت و آرامششون حفظ بشه، کاری که این مادر داره انجام میده با وجود اینکه تغذیه فرزندش فقط و فقط شیر مادره.

این یعنی همه چیز راه حل داره و هیچ کاری نیست که راه ساده و لذتبخشی نداشته باشه.

حتی در بارداری هم میشه فعالیتهای عادی داشت و تا آخر با سلامتی به فعالیتهای عادی پرداخت. خدا رو شکر می کنم که من جزء اون دسته از کسانی نبودم که بارداری رو مانعی برای زندگی روزمره بدونم، هم کارهام رو طبق روتین همیشگی انجام می دادم، هم استخر می رفتم و هم رانندگی و بقه مواردی که قبل از اون هم داشتم سرجاش بود. با وجود اینکه دکترم می گفت سرکار نرو، رانندگی نکن و فقط بگیر بخواب تو خونه. من سبک خودم رو عوض نکردم، بجاش دکترم رو عوض کردم و از زندگیم لذت بردم.

چقدر این پسر ناز و زیباست خدایا! شکرت!

چقدر اون دختر و پسر نوجوان در صلح و آرامش هستند. خدایا شکرت!

چقدر خوب و قشنگه که خانواده ای اینقدر منسجم و عاشق هم باشن و همه جنبه های زندگی رو ساده بگیرن. خدایا شکرت!

چقدر من این سفر کردنها و دور دنیا رو گشتنها رو دوست دارم. و از خدا می خوام که این آرزوم رو محقق کنه که من هم تمام گوشه کنارهای این جهان زیبا و پهناور رو از نزدیک ببینم، تجربه کنم، لمس کنم و هر روز عمیقتر، داناتر، سپاسگزارتر و در مقابل خداوندم سر به زیرتر بشم.

الهی شکر که این اوقات خوش برای مریم خانم شایسته بزرگوار در کنار دوستان فوق العاده شون به وجود اومد و برکت و نعمتش هزاران کیلومتر اینورتر به دست ما هم رسید.

خانم شایسته عزیزم باز هم ممنونم که به ندای قلبتون عمل کردید و اینهمه درس و زیبایی رو به قلبهای ما روانه کردید.

خدا حفظتون کنه. من عااااشقتونم.