سریال زندگی در بهشت | قسمت 263

بسم االله النور

سلام و درود به استاد عزیز و مریم جان و تمام خانواده بزرگ عباسمنش عزیز خدا رو شکر بعد از مدتها مریم جون فیلم پردایس گذاشت و صداش برام خیلی شیرین بود ولی دوست داشتم خودشو هم ببینم چقدر پردایس زیباست گفتم یادت بخیر مریم جون یادت بخیر پردایس…

براونی دیدم خوشحال شدم اون بز دیدم خوشحال شدم دوست داشتم مرغها رو هم ببینم

خداوند شکرت بخاطر بارون زیبا بهاری

ما از سیزده بدر تقریبا باران نداشتیم خدایا لطف کن باران رحمت الهی بفرست زمین

چقدر این بچه نازه چقدر این مادر خوب تربیت اش میکنه با رفتارش…

چه بچه های خوبی داره هر سه بچه اش زیبا و دوست داشتنی اند

چهره مادره چقدر مهربانه

چه قدر بی حاشیه اند

چقدر سبک زندگی ساده ای دارن

چه خوب همش در مسافرت ان

خدای من چقدر دوست دارم تمام ایران بگردم با چنین ماشینهای که تمام امکانات دارن مثل خونه

اگه بخوای میتونی هم لذت سفر ببری هم مسافرت کنی زیبایها رو تحسین کنی و زندگی کنی

ما که تو خونه خسته شدیم

انسان باید تو طبیعت باشه

نه همش توی خونه مثل قفس نفس ات میگیره افسرده میشی

تو روستای ما خانمهای می شناسم سن بالایی دارن ولی رنگ روی خوب دارن سرحال هستن

این قدر ذوق زندگی دارن همش در جنب و جوش ان کار میکنن گاو گوسفند و کشاورزی میکنن اصلا وقت برای فکر کردن ندارن برای همین خواب راحت دارن زندگی ساده آب و برق و گاز …جاده دارن

ما اومدیم شهر که چی… راستش شهر باید سر کار باشی تا افسرده نشی بدرد خانم خانه دار نمی خوره ولی ما بخاطر مدرسه بچه‌ها اومدیم

چقدر سفر کردن برامون سخت شده

ولا من که این قدر سفر دوست دارم میگم خدایا به خودت سپردم

وقتی روستا بودیم سه تا بچه هام بزرگ کردم کار زیادی داشتم ولی زندگی ساده همه چیز ساده

خدا رو شکر خوب بزرگ شدن خودم همش مشغول کار بودم زندگی راحت بود لذت بخش بود

مثل این خانم که مهمان شماست یادم می افته چقدر خاطره دارم

پسر کوچکم خدا میدونه گاهی شاید یک ساعت به بالا با انبردست یا ناخن گیر و خودکار…خودشو سرگرم می‌کرد صدا در می آورد بجای ماشین…

همش عشق بود و زیبایی

الان نوه یک ساله ام پیشم هست چقدر نازه یاد بچه هام می افتم خنده زیبا شیرین و باهوش…

من الان هم نوه ام رو پا میزارم می خوابه

یادمه پسر بزرگم کمان درست کرده بود اون موقع فیلم جومونگ پخش می‌کرد همش بچه ها نقش فیلم بازی میکردن پسرم کمان درست کرده بود می رفت تو رودخونه ماهی می‌گرفت و با کمان به ماهی ها میزد این سرگرمی شون بود همش کمان روی پشتش بود..

دخترم دکتر بازی می‌کرد این قدر می خندیدیم با گیاه و خاک غذا درست میکردن

الان نوه ام طاقت نداره دوست داره بره بیرون تو خونه گریه میکنه بوسم میکنه وقتی میبرمش جایی

چقدر این خانم تحسین کردم ماشاالله دمش گرم

ممنونم مریم جان خاطره ها رو بهمون یاد آوری کردی

تو روستا همش توی باغ بودم جوجه و مرغ داشتم کشاورزی گوسفند و بز و دوشیدن شیر…آتش همه چیز زیبا و قشنگ بود

با لذت غذا می خوردیم خسته بودیم ولی می چسپید کوه می رفتیم همش خاطره هست مرسی که یادم افتاد تا شکرگزاری کنم

استاد جان و مریم بانو دلمون تنگ شده برای سفر زود زود فیلم بزارید

بیشتر از پردایس بگید از مهمانی بگید

از دوستان خوبتون بگید

خداوند پشت و پناهتون باشه