سریال زندگی در بهشت | قسمت 263

سلام به استاد عزیزم و سلام به همه دوستان

چقد جای تامل داشت. چقد وقتی آدم خودش اروم وقتی به قول مریم عزیز با خودش در صلح با بچهاشم ارومه. میدونید چیه این خانم برام جالب بود. آرامشش. راحتیش. انگار هیچ کس باهاش کاری نداره و هر جور ک خودش دوس داره و احساس میکنه خوبه رفتار میکنه. برعکس ماها که مثلا فلان کار نکنیم شاید فلانی ناراحت شه. اینو حتما برای بچمون بخریم پیش بقیه ضایع نشیم. مدرسه غیر دولتی بنویسم پیش بچهای فامیل کم نیاریم.میدونید چی میخوام بگم؟ رهاس از هر قانون و باید و اجباری رهاس و خودش و خودش و چقد تاثیر گذار و چقد این در صلح بودن رو ب بچهاش هم یاد داده. و چیزی که منو خیلی متعجب کرد وقتیه ک براش میذاره. من دور و بر خودم میبینم مامان گوشی میده دست بچه ک میگه دو دقیقه با من کار نداشته باشه دو دقیقه من ب خودم برسم. انگار بودن با بچها یا بزرگ کردن بچه وظیفشه ولی این خانم وقت گذاشتن برای بچش با عشق. بدون محدودیت. من یادمه چند سال پیش خواهر زادم شاید یکی دوسالش بود رفتیم پیک نیک من با بچهای بازی های فیزیکی زیاد انجام میدم و کفشامو در اوردمو ‌خواستم باهاش رو چمن راه ببرمش میترسید پاشو رو چمن بذار همش گریه میکرد و بعد ک مامانش دید گفت نکن چمن آلودس فلان و من هاج و واج فقط نگاهش میکردم و دادم بغلش گفتم اوکی دیدگاهامون خیلی متفاوت. این خانم اصن بکن نکن نداره اصن بچه حکم رباط براش نداره و هر چی اون گفت باید همون تایم انجامش بده. من یادم یکی از بستگانمون شده نیم ساعت بچشو تو جاش بزور میخوابوند ک باید بخواب و بچه هنوز بیدار بود میگفتم چرا زجرش میدی بذار هر وقت خواست بخواب میگه ن باید قانون رو یاد بگیره میگفتم خودت چرا بیداری پس قانون برای تو نیست میدونید چی میخوام بگم امرو نهی نداره میذاره تو مسیر بیاد بالا چقد دوسش داشتم چقد لذت بردم ولی چقد خوشحالم ک هنوز از این آدما تو دنیا هست. من عاشق سفرم همیشه میگم بخدا خدا این جهان رو نیافریده ک من محدود باشم تو ی شهر یا کشور من باید دنیا رو بگردم و چقد جالب چقد جالب ک این خانواده اینکارو کردن دمشون گرم