از میان نظراتی که شما دوستان عزیز در بخش نظرات این قسمت می نویسید، نوشته ای که بیشترین ارتباط با محتوای این فایل را داشته باشد، به عنوان متن انتخابی این قسمت انتخاب می شود.
منتظر خواندن نظرات زیبا و تأثیرگذارتان هستیم
برای دیدن سایر قسمت‌های «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال زندگی در بهشت | قسمت 263648MB31 دقیقه
سلام و درود با عشق و احترام خدمت استاد بزرگوارم، جناب آقای عباسمنش
و بانوی آگاه و زیبای درون، استاد شایسته عزیز
و همچنین تمام همراهان گرامی و ارزشمند سایت دوره‌های تحول‌آفرین استاد عباسمنش
خداوندا، سپاس…
سپاس که من را به راهی هدایت کردی که قلبم با هر قدم در آن آرام‌تر میتپد
سپاس که درهای آگاهی را گشودی و این مسیر نورانی را در برابر چشمانم قرار دادی
سپاس که هر روز با عشقی بی‌پایان مراقب منی و در دل طوفان‌ها، آفتاب آرامشت را بر من می‌تابانی
هنوز تنها 5 دقیقه از این قسمت را دیدم
و قلبم چنان از عشق و ایمان لبریز شد که نتوانستم صبر کنم تا پایانش
انگار باید همین‌جا، همین لحظه، حرف بزنم از الهام‌هایی که باریدن گرفتند…
خانم شایسته عزیز، میزبان خانواده‌ای بودن که انگار از جنس نور بودن
یک زن آرام، با نگاهی مطمئن، روحی سبک، پر از ایمان، و دختری زیبا و پسری همراه
و نوزادی آسمانی…
نوزادی با چشم‌هایی آبی، به رنگ آسمانِ صافِ فردای تابستان،
به رنگ دریای اقیانوس‌ها، و به عمق آرامش خدا…
اسم این نوزاد کوچک و الهی، معنای بی‌نظیری داشت: هدیه‌ای از جانب خداوند
Gift from God
و چه نامی بالاتر و برتر از این، برای کودکی که خودش پیام ایمان و رحمت و حضور خداوند است؟
این خانواده، به راستی فراتر از قید و بندهای ذهنی بسیاری از ماها زندگی می‌کردن
انها تمام دوران بارداری را در سفر بودن، با اتوبوس خودشان، در حرکت، در جریان،
و تنها برای تولد این فرشته‌ی کوچک، موقتاً در خانه‌ای اقامت گرفتن
و باز، به راه و به سفر بازگشتن…
این یعنی آزادی…
یعنی باور به امنیت و رزق و فراوانی حتی وقتی هیچ چیز قطعی نیست جز ایمان
و مگر نه اینکه خداوند فرمود:
و من یتوکل علی الله فهو حسبه
و هر کس بر خدا توکل کند، خدا او را کافی است
(سوره طلاق، آیه 3)
چه زیباست وقتی انسان، زندگی را ساده می‌گیرد،
وقتی می‌پذیرد که آرامش از درون می‌جوشد، نه از مکان، نه از وضعیت
بلکه از پیوندی عمیق با خالق خود…
زن این خانواده، همانند نسیمی بود که از دل کوه عبور کرده، از دل آتش نگذشته، اما از جنس یقین است
او به زندگی لبخند می‌زد، و این لبخندش پیامی بود
که ما از طرف خدا آمده‌ایم تا یادآور شویم
آرامش یعنی تسلیم، یعنی رهایی از کنترل، یعنی اعتماد
چه خوب گفت مولانا
این جهان کوه است و فعل ما ندا / سوی ما آید نداها را صدا
وقتی ایمان بدهی، ایمان می‌شنوی
وقتی عشق بورزی، عشق می‌آید
وقتی حرکت کنی، راه باز می‌شود…
من، به‌عنوان کسی که تنها چند دقیقه از این فایل را دیده،
از همین حالا حس می‌کنم باورهای جدیدی در من در حال شکل‌گیری‌ست
باور به امنیت در سفر
باور به رزق در حرکت
باور به فرزندآوری در عشق نه در ترس
باور به اینکه خدا، وقتی دعوتش کنی، از تمام درهای بسته عبور می‌کند
و حالا، با دلی پر از شوق و چشمی پر از اشک شکر،
می‌روم برای ادامه دیدن این فایل نورانی،
چرا که هر لحظه‌اش مرا بیشتر به بهشت نزدیک می‌کند…
بهشت همین‌جاست
وقتی ایمان جاری‌ست
وقتی توکل در قلب میتپد
وقتی باور می‌کنی که خدا همیشه با ماست…