سریال زندگی در بهشت | قسمت 28 - صفحه 6

به نام خدا

سلام

اومدم بگم یه چند وقتیه با دیدن این زندگی زیبا در بهشت وبا تفکر وتعقل در تمام زوایای زندگی مریم واستاد عزیزم وزندگی خودم به یه آگاهی رسیدم که البته این آگاهی هرروز بهتر به تکامل بیشتری میرسه.

آگاهی من!

همه ی ما انسانها چه مسلمان وچه غیر مسلمان، چه فقیر چه غنی، همه وهمه از هر قشری که هستیم ودر هر سنی که هستیم چه مثل این 4 برادر، بچه باشیم، چه مثل استاد ومریم جان وپدر خانواده بزرگسال وحتی پیر باشیم همه وهمه در وجودمان نیرویی هست که ما بان زنده ایم، وزندگی میکنیم، آن نیرو برای من «نفس» و «خدا» معنی گرفته است، خدایی که مانند اقیانوس است ومنی که مانند قطره ای از اقیانوس واز اقیانوس ودر اقیانوس.

نفس من وخدای من وهمان نیرو، به احساس من پاسخ می‌دهد، یعنی وقتی خوشحالم، اونیز خوشحال است وجهان را برای خوشحالی بیشتر من به خدمت من در می‌آورد، وقتی از دیدن زیباییها به وجد می آیم، اونیز به وجد می‌آید وزیبایی های بیشتری به من می‌رساند تا بیشتر به وجد بیایم، در واقع به احساس لذت من از زیبایی، پاداش می‌دهد، وقتی خودرا لایق ثروت وامکانات ورفاه می دانم، او نیز خودرا لایق می‌داند وبرای من تمام کاعنات را به صف می‌کند تا ثروت وامکانات ورفاه وارد زندگیه من شود، وقتی خودم را دوست دارم وعاشق خودم هستم وبه خودم عشق می‌ورزم، اونیز این عشق مرا دریافت می‌کند واز طریق تمام کاعنات برای من عشق به ارمغان می‌آورد، همه را عاشق وشیفته ی من می‌کند، «عزت نفس»، برای من معنای عزیز دانستن نفس است، یعنی عزیز کردن خدای درونم وهمین خدای درونم هر حسی از من دریافت کند، ارتعاش ویا فرمان همان حس را به جهان وبه تمام نیروی خود در خارج ازمن ودر اقیانوس می پراکند تا من به عنوان خلیفه ی خدا روی زمین هر آنچه خود فرستاده ام را دریافت کنم، حال خیر باشد یا شر، حال فقر باشد یا ثروت، حال عزت باشد یا خواری، حال کمبود باشد یا فراوانی، از وقتی خدارو درون خودم پیدا کردم وبهش وصل شدم اگه بهم میگه بچه شو دوست دارم الان بازی کنم بهش نمیگم نه! زشته مردم حرف درست میکنن! بهش میگم چشم خدای من بریم بازی! مثل استاد مثل مریم مثل پدر این چهارتا فرشته ی زیبا. من بازی نمیکنم برای اینکه به اون بچه ها خوش بگذره بازی می‌کنم برای اینکه به خدای درونم به نفس خودم خوش بگذره وبی خیال حرف مردم.

وقتی بهم میگه تو الان از چیزی ناراحتی، براش بهونه نمیارم که آره حق دارم عصبانی باشم، حق دارم ناراحت باشم، میگم چشم عزیزم، تو خود مقدس منی، تو خود با شکوه منی، تو عزیز منی، تو خدای منی که توی وجودم از غم وناراحتی من، ناراحت شدی، واون موقع تموم خشم وغم وناراحتی هام از بین میره، چون نمیخوام خدای من از من ناراضی باشه، واون وقته که همین خدای درون من، در لحظه برام دنیایی می‌سازه پراز شادی واحساس خوب، اتفاقات کوچیک وبزرگی برام میافته که حالا خوب درک میکنم کی اونارو رقم زد برای بهتر کردن احساس من، به من پاداش داده شد،

سعی میکنم با هر چیزی که میتونم در خودم وبرای نفس خودم وبرای خدای درون خودم، احساس لذت وآرامش ایجاد کنم، چون میدونم که این بهترین کاره وپاداش خوبی هم داره

من جاه طلبانه ازش پاداش میخوام چون قدرتش رو باور دارم، می دونم هر چه قدر بیشتر وبزرگتر هم بخوام، اون قدرتش رو داره که بزرگتر وبیشترش رو بهم بده.

لحظاتی که مریم ولیوار دوست داشتنی به دنبال ماهی بودند، مریم عزیز واون پسر ناز، نزاشتن خدای درونشون ناامید بشه، نزاشتن غمگین بشه، نیروی درونشون رو با توجه به زیبایی‌های اطرافشون، راضی وخوشنود کردند وخداوند درون اونها این احساس خوبه حاصل از تمرکز بر زیباییها رو دریافت کرد وفرکانس این احساس رو یا بهتر بگم فرمان رو به دریاچه، به ماهی داد حتی به پاهای مریم واون پسر داد که هدایت شدند به سمت یه ماهی زیبا، انقدر این آگاهی توی وجودم جون گرفته که حاضرم قسم بخورم که اگه مریم ولیوار ناامید می‌شدند وغرغر می‌کردند واحساس بدی پیدا می‌کردند هیچ وقت نمی‌توانستند ماهی بگیرند.

من نمیدونم شاید داستان به این سادگی نباشه که من درک کردم ولی من همیشه دنبال ساده کردن وقابل فهم کردن موضوعات مختلف برای خودم هستم…

من خداوند رو در وجود خودم مثل یه دوست عزیز وصمیمی میدونم اصلا راحت‌تر بگم من خدارو به چشم تنها عشق در وجود خودم میدونم که باید هر لحظه به هر سازش برقصم باید هر کاری دوست داره واونو راضی میکنه انجام بدم، دنبال شغلی باشم که علاقه ی اونه، زیبایی‌های زیادی رو ببینم وبیرون بکشم وتحسین وتایید کنم تا اون به احساس خوبی برسه وچون من وخدای من هر دو یکی هستیم من تکه ای از وجود خداوندم وخداوند از روح خود در جسم من دمیده پس آن روحی که در این جسم بی جان هست همان نیرو همان انرژی همان خداست، وگرنه ما همه جسم بی جان بودیم وچنان که وقتی روح از بدن ما جدا می‌شود، جسم ما فنا می‌شود.

وحالا این سیستم که استاد بارها وبارها در دوره هاشون ازش صحبت میکنه، برای خودم این طور ساده کردم، خدای درون من، پادشاه درون من، هر حسی من بهش بدم اون رو از من دریافت میکنه ودستورش رو به شکل فرکانس به تمام جهان که اونها هم از خود اویند می‌فرسته واطاعت میشه واجابت میشه برای من، چون هر کدوم از ما خلیفه ی خدا روی زمین هستیم..

این به این معنا نیست که من به زبان بگم من میخوام ثروت بی نهایت داشته باشم ولی در درونم به خدای درونم به نفسم بگم تو لایق نیستی، تو اگه ثروتمند بشی از خدا دور میشی وبگی ثروتمند شدن سخت‌ترین کار دنیاست، واین طوری به نیروی درونم به نفسم به خداوندم بگم که تو نمیتونی ثروتمند بشی وحس بدی رو بهش منتقل کنم! به کی؟! به خودم! بله وقتی خودم احساسم نسبت به ثروت بده یعنی این حس رو این پیام رو خدای درون من همون انرژی همون نیروی درون من دریافت کرده وحالا نوبت اونه که دست به کار بشه، به تمام کاعنات با فرکانس دستور بده، نه نمیخواد به این بنده ی من، به این ذره ای از وجودمن، ثروت برسونید، چون ثروتمند شدن اونو از من دور میکنه، چون اون برای ثروتمند شدن به سختی میافته، چون اون لایق ثروتمند شدن نییییییست! وجهان هم میگه فرمانبردارم! اوکی ثروت میخواد باشه ولی چون با ثروت مشکل داره، خودشو لایق نمیدونه، فکر میکنه سخته پس نمیدیم بهش، پس ایده ها رو بهش نمیدیم، پس آدمها رو به سمتش هدایت نمی‌کنیم، پس….

وقتی از صبح تا شب داریم اخبار ناخوشایند گوش میکنیم، اخبار جنگ وناراحتی وبیماری واحتکار و…. فقرو بدبختی مردم رو دنبال می‌کنیم داریم هر لحظه باعث رنجش خدای درونمون میشیم وخدایی که ما ناراحتش کردیم میشه همون خدایی که توی صفاتش می‌شنویم قهاره، می‌شنویم غضب میکنه، اون خدایی که غضب میکنه وقهرش میگیره ماخودمون کردیم، خودمون ناراحت کردیم خودمون رو، مگه ما چیزی بیرون ز خداییم که همه خداییمو خداییم، لیلا جان عزیزم، بنده ی شکوهمند خدا، دردانه ی خدا، پادشاه خدا،

عزیز خدا، خدا تو وجود خودته وچون خدا همه چیه وهمه جا هست، پس توهم که ذره ای از این جهانی، پس خدا تو وجود توهم هست، واین خداپاسخ میده، اگه خودتو دوست بداری برای خودت ارزش قاعلی، خدا هم دوستت داره وبرات ارزش قاعله، اگه از زندگیت لذت ببری با هر چی که داری، خداهم لذت میبره وبهت پاداش میده، یعنی اتفاقاتی که لذت بیشتر به همراه داره، اگه از دیدن فراوانی ووفور نعمت وثروت در جهان لذت ببری وتحسین وتایید کنی، خداوند هم به تو پاداش میده تا بیشتر تایید وتحسین کنی ولذت ببری، اگه دنبال علایقت باشی ودر راستای علایقت حرکت کنی ولذت ببری خداوند هم بهت پاداش میده تا بیشتر لذت ببری مثل لیوار که بهش از طریق مادرش کتاب 3 اینچی در مورد ستاره ها هدیه داد، بهش تلسکوپ داده، بهش مریم شایسته داده تا باهاش صحبت کنه وحرفهاشو بشنوه، خدا به احساس ما پاسخ میده واحساس ما از باورهامون بوجود میان وباورهامون از ورودیهامون تغذیه میشن، از الگوهامون تغذیه میشن، اگه باورم غلطه واحساس منو بد میکنه دیگه نمیام وقت وانرژی بزارم دنبال ریشش بگردم، میام باور خوبشو می کارم، میام با الگوها بهش اب ونور کافی میدم، میام هر لحظه با توجه وتمرکز به زیبایی‌های اطرافم، هر لحظه به این نهالم سر میزنم که باد واژگونش نکنه واینقدر این کارو ادامه میدم که این باور قوی وقویتر بشه، بشه درخت تنومند وبلند که زیرش هیچ درخت هرزی وهیچ باور غلطی مجال رشد پیدا نکنه واز بی نوری خشک بشه وبمیره…

من هوای خدای درونم رو دارم وخدای درون من که تمام جهان تحت سلطه ی اونه، وتمام قدرت کهکشان‌ها وزمین واسمانها تحت سلطه ی اونه، چون خودش همه چیز رو به تسخیر من درآورده، همه وهمه وهمه چیز رو برای خدمت به من، در میاره تا باعشق با علاقه به مت در جهت رسیدن به اهدافم به علایقم به لذتهام وبه زیبایی‌های بیشتر خدمت کنند.

خدای من، رب جهانه، تنها قدرت جهانه، بخشنده ومهربانه ومن فقط به این ایمان دارم که باید با خودم در صلح باشم، احساس خوب داشته باشم وعاشق خودم باشم وخودمو لایق بدونم وبه قدرت خداوند وفراوانیه نعمت‌ها وفرصتها وبرکت هاش باور داشته باشم تا خدای من هر چه در توان داره که توانش تمام توان جهان هستیه برای من بکار بگیره تازندگی به کام من باشه، تا سعادتمند وخوشبخت زندگی کنم ودارم به چشم خودم نتیجه ی این آگاهی واین نوع نگرش ودرک رو به وضوح در زندگیم میبینم، تمام احساسم هر لحظه تحت کنترل خودمه، اگه بد میشه میفهمم، اگه خوب میشه می‌فهمم، اگه خنثی است میفهمم، ومیدونم وبه این باور رسیدم که تمام جهان من در احساس من خلاصه میشه، والحق که استاد خوب عنوانی برای قانون گزاشتن، احساسات خوب =اتفاقات خوب

خدای درونتون رو راضی وخوشنود وخوش حال وآرام نگه دارید وهمین برای شما کافیست، الله بکاف

در پی دوست به کوی دگران میگردیم

یار در خانه وما گرد جهان میگردیم.

و جای دیگری از حافظ

سالها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

وآنچه خود داشت زبیگانه تمنا می‌کرد

دوستان عزیز واستاد عزیزتر ازجانم ومریم مهربان، حس میکنم نتونستم اون طور که باید وشاید احساسمو از این آگاهی بیان کنم، ولی واقعیت این است که دنیای من رنگ وبوی دیگری گرفته، با خدا مانوس تر شدم، توحیدی تر شدم، نزدیکتر شدم خیلی خیلی نزدیک، حس میکنم من جسمم وهر چه در من می‌گذرد وبر من می‌گذرد خداست.

عاشق تک تکتون هستم چون همتون ذراتی از وجود مقدس خداوندید.