سریال زندگی در بهشت | قسمت 31

میخوام یکی از تشکر های مهم زندگی ام رو از خدا بکنم و بیشترین شور و شوقم اینه که بیام این جا بنویسم،به خانواده ام بگم که عاشقانه دوست داریم کامنت های هم دیگه رو بخونیم

خدایا،میتونم بگم تازه به این موهبت الهی پی بردم،قبلا که فکر میکردم میگفتم خوبه و اشکالی نداره،یا ممکن بود یکم غر بزنم و بعد بگم ولش کن بابا،اصلا مهم نیست!

ولی میتونم بگم یکی از بهترین هدیه های الهیه،خدایا شکرت که چشم هام ضعیف هستن،یعنی این قدر تمرکزم بالا می‌ره که نگو،وقتی عینکم رو نمیزنم،هیچی رو آنچنان واضح نمی‌بینم و این باعث میشه به هیچی توجه نکنم و فقط توجه ام رو چیزی میخوام که باشه،خدایا شکرت،الآن خیلی درکش میکنم

خدایا شکرت،میخوام همینجور گریه کنم و بگم خدایا شکرت،بعضی وقت ها که میخوام برم بیرون یا پارک،بدون عینک میرم این طور توجه ام روی هیچ کس و هیچی نیست و دیگه حواسم نیست که کسی نگاهم می‌کنه یا نه یا نمی‌خواد همش متوجه این باشم که چه کسی الآن توجه اش روی منه،خیلی سعی کردم با این کنار بیام و بگم که این افراد در طول زندگی چند سالشون فقط یک ثانیه من رو میبینن و اصلا مهم نیست که چه طور در مورد من قضاوت میکنن که حالا چه طور راه میرم یا کجا رو نگاه میکنم و…

ولی وقتی عینک نمیزنم،اصلا نمی‌فهمم کسی هست که اصلا توجه ام روش بره یانه!

خدایا شکرت،خدایا شکرت دلم میخواد همین جور سپاسگزاری کنم،

هر وقت به خوام عینکم رو در میارم و دنیای رو اون جوری که دوست دارم میبینم،وقتی میرم بیرون،دیگه کسی رو نمی‌بینم که اصلا فکر کنم متوجه من هست یانه،همین جوری سرم رو میچرخونم و همش به اطرافم نگاه میکنم،انگار یه دنیای جدیدیه،اگه یکی از پشت سر نگام کنه فکر می‌کنه دیوونه شدم،ولی اصلا مهم نیست،حتی یک هزارم درصد هم مهم نیست چه برسه به یک درصد!

دیگه راحتم،به درخت ها خیره میشم به زیبایی شون،همین جوری به هر کجا که به خوام نگاه میکنم،چپ راست بالا پایین دیگه هیچی مهم نیست جز لذت بردن از دنیای اطرافم،همین جور میبینم و شگفت زده میشم و اصلا دنیای خیلی باحالیه،درخت ها از دور انگار کاریکاتور میشن،خونه ها و فقط دیگه توجه آن روی چیزی می‌ره که برام جالبه،اگه به خوام چند دقیقه همین جوری خیره میشم به یک مغازه و چیزی که برام جالبه رو نگاه میکنم،نوع تابلویی که زده بالا مغازه،طراحیش،نوع نوشته اش،این که چه قدر مدرن و به روزه،داخل مغازه ها دیگه اصلا مهم نیست کسی داخلش هست یانه،یا وقتی ماشین مدل بالا میبینم،سرم رو میکنم توش یا میچسبونم به شیشه و دست هام رو دور صورتم میگیرم تا بهتر داخلش رو ببینم،بدون اینکه مهم باشه کسی هست یا نه،و همین طوری لذت میبیرم،

یکی دیگه از مهم این چیز های همین کانون توجه امه،اصلا یک جوری تمام حواسم از چیزهای دور و برم می‌ره که دیگه جز چیزی که میخوام چیزی نمیبینم،وایییییییییی

خدایااااا شکرت برای این نعمت الهی،به خدا الآن درکش میکنم،عمیق درکش میکنم،حتی کس هایی که چشم هاشون صِفْرِه و اگه به خوان عینک بزنن،نمیتونن تحمل کنن که دنیا رو مثل من ببینن،خدایا شکرت به خاطر این نعمت الهی،خدایا شکرت،دلم میخواد همین جوری گریه کنم و بگم خدایا تو چه نعمتی به من دادی،چه برکتی،چه زیبایی،حالا دنیا رو دوجور میبینم،هر وقت به خوام میتونم عوضش کنم،یعنی این نعمت رو فقط کسایی که چشم هاشون ضعیفه درک میکنن،خدایا شکرت

خدایا شکرت که چشم هام ضعیفه،میخوام صد هزار بار بگم،خدایا شکرت،خدایا شکرت،

واقعا کنترل ذهن چیزیه که نمیشه روش اسم گذاشت و فقط باید این قدر تمرینش کرد تا مهارتش رو بهتر و بهتر به دست آورد،این چشم هام خیلییییییییی بهم کمک می‌کنه که دیگه هیچی توجه ام رو جلب نکنه و فقط روی چیزی که میخوام متمرکز بشم،خدایا صد هزار مرتبه شکرت،ممنونم برای این سایت،این خانواده دوست داشتنی،یعنی بیشترین شوق من اینه که هر چیزی که من رو خوشحال می‌کنه یا یادش گرفتم یا میخوام از موفقیت هام بگم،اولین جا و تنها جا همین جاست که بیام و دادش بزنم!

عاشقتونم،خدایا شکرت،خدایا شکرت💞

راستی استاد قشنگم و مریمم،اگر امکانش هست داخل همین سریال کمی درمورد کنترل ذهن و جهت دهی به سمت چیزی که میخوایم برامون بگین،نکته یا یک ویژگی مهم برای بهتر کسب کردن مهارت و تمرین بهتر،ممنونم ازتون💞🌹