سریال زندگی در بهشت | قسمت 40

سلام استاد عزیز و مریم دوربین به دست

تشکر ویژه از مریم عزیز که فرصت تماشای این صحنه ها رو برای ما مهیا میکنه که اگه مریم نبود عمرا استاد عباس منش از خواب عمیق روی ماسه ها میگذشت و دوربین دست می گرفت و برای بچه های سایت این صحنه های زیبا رو ثبت می کرد.

خدا رو شکر که هر روز به عشق دیدن یک قسمت از سریال زندگی در بهشت از خواب بیدار میشم

حتما همزمان با خوردن صبحانه عالی در آرامش فوق العاده باید صحنه های زندگی در بهشت رو ببیم

روزهای که فایل جدید ندارم از فایل های قبلی یا سفر به دور آمریکا به صورت هدایتی یک قسمت رو انتخاب میکنم و از همون اول صبح فرکانس خودم رو روی زندگی در بهشت تنظیم میکنم.

همزمان که غرق تماشای زیباترین ساحل جهان بودم به این فکر میکردم که این همه آدم کنار ساحل لم دادن و لذت می برند واقعا سپاسگزارتر از من هستند؟

بیشتر از من مراقب کنترل ورودی هاشون هستند؟ یا اینکه بیشتر از من به نکات مثبت توجه میکنند یا درباره این زیبایی ها می نویسند؟

یا نکنه استادی توانمند تر از عباس منش دارند که بهشون کمک کرده در این شرایط بی نظیر و رویایی برای من باشند؟

چرا من باید سالها روی ورودی هام کار کنم،‌ باورسازی کنم،‌دوره آموزشی شرکت کنم،‌تمرین کنم و کلی کار دیگه انجام بدم که شاید به این زیبایی هدایت بشم اونوقت این همه آدم از کوچیک تا بزرگ گرفته خیلی ساده و راحت نصمیم گرفته بیاد لب ساحل و ماشینش رو پارک کرده و اومده لحظات عمرش رو کنار این دریای و روی این ماسه های سفید سپری کنه؟

چرا واقعا؟

از خدا هم سوال میکنم؟

اگه این قدرت در خلق زیبایی ها رو داری،‌ چرا تعادل در تقسم اون ها رو رعایت نکردی؟

اگه همه آدم ها برات یه اندازه ارزش دارند پس چرا من از این زیبایی انقدر فاصله دارم و یکی انقدر نزدیکه؟

اگه تو قدرت هدایت کردن داری و وعده دادی که هرکی درخواست کنه اجابت میکنم،‌می شه بهم بگی این همه آدم چه درخواستی کردند که در اون شرایط هستند و من چه درخواستی کردم که در این شرایطم؟

تکلیف باید روش بشه؟

عدالت کجای این داستانه که برای من واضح نیست؟

چرا من باید در شرایطی باشم که همش حواسم به ورودی هام باشه،‌ به دنبال زیبایی ها باشم،‌ سپاسگزار باشم و کلی اگر و مگر دیگه رو رعایت کنم ولی این همه آدم وسط اون شرایطی باشند که من برای تجربه کردنش باید این همه داستان داشته یاشم؟

…..

خلاصه حسابی دست به یخه شدم با خدای خودم که چرا باید این همه تفاوت بین من و این همه آدمای دیگه باشه.

بهش گفتم من نمیخوام صدای وزش باید رو از هدفون روی گوشم بشنم،‌ من میخوام وزش باد رو روی بدنم احساس کنم.

من نمیخوام اون ابرهای زیبایی که تو آسمون خلق کردی رو از مانیتور 13 اینچی مقابلم ببینم،‌میخوام با چشمایی که خودت بهم دادی از هر زاویه ای که دوست دارم زیبایی های خلقت رو ببینم.

من نمیخوام اختیار چشمانم دست مریم عزیز باشه که هر جا رو اون نگاه کرد من نگاه کنم.

من میخوام آزاد باشم،‌با چشمان خودم،‌با گوش خودم،‌با بدن خودم این همه زیبایی رو تجربه کنم.

و در آخر یه نیمچه تهدیدی هم خدا رو کردم

گفتم اگه این همه زیبایی رو که از مانتور مقابلم دیدم رو با چشمان خودم ندیدم و از دنیا رفتم،‌ من میدونم و تو

اصلا سعی نکنی با بهشت آسمانی و نهرهای جاری و حوریان بهشتی منو آروم کنی

اصلا کوتاه نمیام

گفته باشم که بعدا نگی خودت درخواست نکردی

این درخواست

اصلا درخواست نیست، خط و نشونه

این خط این نشون

آخیش چقدر راحت شدم

چقدر ببینم و حرف نزنم، دیگه یه وقتهایی جوش میارم و حسابی بهش شاکی میگم

میگم بهش، ببین دیدم چی داری ها

تا وقتی ندیده بودم، در خواب غفلت بودم و فکر میکردم همه جای دنیا یه شکله

همه آدم ها یه جور زندگی میکنند

ولی الان دیگه دیدم چه بساطی پهن کردی و من غافل بودم

الان دیدم که چقدر میتونه دوستی ها زیبا و ساده باشه

چقدر میتونه با هم بودن ها لذت بخش باشه

الان دیدم چقدر میتونه کانون یک خانواده گرم و صمیمی باشه،‌ همه با هم بخندن،‌ شوخی کنند،‌همه به هم کمک کنند با هم مسابقه بدن و بازی کنند

الان دیدم که آدم میتونه یه ماشین داشته باشه که انقدر جادار و راحت باشه

الان دیدم که یه آدم میتونه انقدر ثروتمند باشه که در و دیوار کسب و کارش رو با دلار تزئین کنه

الان دیدم که یه کشور میتونه چقدر پیشرفت کرده باشه که بساط لذت و راحتی مردمش رو فراهم کنه

الان دیدم که یه ساحل وجود داره که ماسه هاش سفیده،‌ آبش واقعا آبیه و آسمونش پر از ابرهای فانتزی

الان دیدم که آدم ها میتونند چقدر راحت کنار هم زندگی کنند،‌ هرکی هر طور دوست داره کنار دریا باشه و راحت باشه و به این فکر نکنه که نکنه خدا به خاطر راحت بودنش اونو تو جهنم می سوزونه

وقتی آدم های کنار ساحل رو دیدم یاد مادرم افتادم که کنار دربا رفته بود همش به فکر این بود که چادرش رو باد از سرش نندازه و دو نفری چادرش رو گرفته بودیم که باد نبره

الان دیدم که یه نفر چقدر میتونه پیشرفت کنه که تا همین چند سال قبل در یک اتاق سیمانی روی زیلوی درب و داغون و اون هوای گرم بندرعباس بدون کولر چند دقیقه ای از فرط خستگی چشاش روی هم بره و کلی افکار پریشون رو با خودش مرور کنه و الان با این آرامش خیال روی ماسه های نرم سفید زیر سقف آسمونی که زیباترین آسمون دنیاست انقدر عمیق بخوابه

الان دیدم که آدم میتونه چقدر رها و آزاد باشه

میتونه نگران کسب و کار و درآمدش نباشه و فارغ از هر احساس تر و کمبود غرق تماشای زیبایی های دنیا بشه

الان دیدم که یه آدمی هست که از زیبایی هایی که در زندگی چندسال قبلش بود داره تعریف میکنه

از لذت بردن از زندگی اون روزهایی که هیچی نداشت‌،‌ از تحسین زیبایی های جنگل و دریایی که چند سال قبل دیده بود حرف میزنه

الان دیدم که زندگی در بهشت به چه شکلی داره سپری میشه

داشتم واسه خدا درباره بهشتی که خلق کرده توضیح میدادم و لبخند خدا رو میدیدم که داشت لذت می برد درباره خلق کردن هاش صحبت میکنم. خوش بحالش شده بود

اینجا بود که خدا هم شروع کرد به صحبت کردن

گفت حالا که این همه زیبایی که من خلق کردم رو دیدی بذار منم درباره زیبایی هایی که تو خلق کردی برات بگم

خدا گفت:

الان می بینم که ساعت 9 صبح از خواب بیدار شدی و با خیال راحت در سکوت و آرامش موقع تماشای زیبایی های جهان من صبحانه می خوری

و من یادم اومد خدا راست میگه،‌ تا همین دو سه سال قبل ساعت 6 صبح بیدار میشدم و می رفتم سر کاری که اصلا لذتی برام نداشت و صبحانه و آرامش و سکوتی در کار نبود

خدا گفت: الان می بینم که در خونه ای زندگی میکنی که چه نور خوبی داره،‌طراحی زیبایی داره،‌کلی وسایل مدرن رو برای خودت جمع و جور کردی و از زندگی کردن لذت می بری

و من یادم اومد خدا راست میگه، تا همین دو سه سال قبل تو یه اتاق بالاخونه پدرم زندگی میکردم و در رویام هم نبود که همچین خونه زندگی از خودم داشته باشم

خدا گفت: الان دارم می بینم که کسب و کار خودت رو داری و هر روز با عشق و امید داری برای گسترش و پیشرفتش کار میکنی و کلی نتایج خوب کسب کردی

و من یادم اومد خدا راست میگه،‌تا همین دو سه سال قبل هر روز باید از صبح تا شب می رفتم مغازه و چشم انتظار می شدم تا مشتری بیاد از من خرید کنه تا پول کرایه مغازه و خرج زن و بچه جور بشه

خدا گفت: الان دارم می بینم که رابطه ات با همسرت عالی شده و سه تا بچه داری که چقدر با هم صمیمی هستید و چه لذتی از هدیه ای که همین چند ماه قبل بهت دادم و دوباره طعم پدر شدن رو تجربه کردی داری می بری

و من یادم اومد خدا راست میگه،‌ تا همین چند سال قبل بود که هر روز با همسرم دعوا داشتم و از به خدا گله و شکایت میکردم که چه گناهی کردم که باید این وضعیت رو تحمل کنم و از بچه هام هیچ لذتی نمی بردم و با چه بدبختی پوشک و شیرخشک تهیه میکردم

خدا گفت: الان دارم می بینم که از چه ماشینی داری استفاده میکنی و لذتش رو می بری و چه موزیک های شادی گوش میدی و از رانندگی لذت می بری

و من یادم اومد خدا راست میگه،‌ همین دو سه روز قبل بود که پسرم فیلم چند سال قبل که مسافرت رفته بودیم رو نشونم داد و کلی میخندید وقتی در ماشین رو باز کرده بودم و روکش پشت صندلی ماشین پاره پوره بود و چقدر داخل ماشین کثیف بود

خدا گفت الان دارم می بینم که در سلامت کامل زندگی میکنی و هر روز داری با لذت و شادی ورزش میکنی و کلی اززندگی لذت می بری

و من یادم اومد که خدا راست میگه،‌ همین دو سه سال قبل بود که 40 کیلو اضافه وزن داشتم و کلی درد و مرض جور وا جور داشتم و به زور از زمین بلند می شدم و کلی قرص و دارو مصرف میکردم و هر روز چند نخ سیگار میکشیدم که اعصابم آروم بشه

خلاصه کنم براتون

هی خدا میگفت و من لبخند می زدم و به یاد می آوردم که در چه وضعیت جهنمی زندگی میکردم و الان دارم در بهشت زندگی میکنم

وقتی خدا از اون چیزی که من در زندگیم خلق کرده بودم تعریف کرد خیلی خوشحال شدم

احساس کردم انگار خدا از من راضیه

انگار خدا به می گفت آفرین رضا،‌خوب تونستی زندگی خودت رو اونجوری که دوست داری خلق کنی

انگار خدا به من می گفت درسته خیلی قشنگه که این همه انسان از نعمت هایی که من خلق کردم دارند استفاده میکنند ولی این خیلی بهتره که تو تونستی زندگی خودت رو اونجوری که خودت دوست داری خلق کنی

اونها از بهشتی که من خلق کردم لذت می برند و تو از بهشی که خودت خلق کردی داری لذت می بری

از خدا تشکر کردم و گفتم خدایا شکرت که به من فرصت دادی زندگی در بهشت رو ببینم و زندگی در بهشت رو تجربه کنم.

این گزارش ادامه دارد …