سریال زندگی در بهشت | قسمت 44

به نامِ خدای بخشنده مهربان

ای مارکو چه با خود آورده ای … درن درن .. ای پادشاه من شادی را عشق را شور را ادامه دادن را تعهد را توحید را با خود با کلامم درونِ نگاهِ نافذ کلماتم آورده ام ..

خدایا شکرت که یک فرصت دوباره برای نوشتن پیدا کردم خدایا شکرت به خاطر این قسمت بینظیر خدایا شکرت برای اینکه چشمانی بهم دادی که میتونم ببینمت خدایا شکرت برای اینکه گوش هایی بهم دادی که میتونم بشنوم صداتو، خدایا شکرت به خاطر اینکه بینی بهم اعطا کردی که میتونم به راحتی نفس بکشم از این اکسیژن فراوان خدایا شکرت برای این قلبم که به خوبی کار میکنه این دست ها این انگشت ها که میتونم واقعا با سرعت جت تایپ 10 انگشتی کنم و لذت ببرم عشق کنم صفا کنم خدای من، خدایاشکرت برای امشب و این لحظه با اینکه از کار برگشتم و الانم ساعت 2 بامداد ولی انگار نه انگار من انرژی دارم برای دیدن این قسمت برای توجه بر نکات مثبت و میخوام بگم که چقدرر انرژی این قسمت مثل هر قسمت دیگه بالاست چقدر ارزشمندِ که اینجوری منو مشتاقانه جذبِ خودش کرده این انرژی مثبت .. خدایا شکرت خدایا شکرت خدایا شکرت.

هدفم از نوشتن و توجه و وقت گذاشتن برای این سریال شگفت انگیز اینه که میخوام اون ویژگی که حالا یک فردی مثلِ جیکاب را ساخته را درونِ خودم پی ریزی محکمی کنم که روی اون پی بتونم سازه ی بلند و قدرتمندی را بسازم به امید خدا و اونم چیزی نیست جز تحسین کردن

داشتم کامنت ها را میخواندم، توی کامنت هم پاره و عزیز جانم مرضیه جان ثروتمند نوشته که:»

تحسین کردن، تحسین کردن، تحسین کردن از جیکاب یک همچین اعجوبه اعتماد به نفسی ساخته، این چیزیه که من چند روزه با خوندن ترجمه مصاحبه هوب عزیز دارم انجام میدم و هر روز یک ویژگی شخصیتی مثبت رو در فرشته کوچولو هام پیدا می کنم و به خاطر اون ویژگی سپاسگزاری می کنم و تحسین شون می کنم. مهم نیست چقدر زمان لازمه تا من و فرشته کوچولو هام تکامل مون رو برای ساخت چنین اعتماد به نفسی طی کنیم، مهم اینکه هر روز در این مسیر حتی یک قدم کوچک بر می دارم و همه ما از این کار بی نهایت لذت می بریم و احساس خوبی رو تجربه می کنیم . خدایا شکرت شکرت شکرت برای هدایت و حمایت کردنت برای عمل به آنچه که درک می کنم

آره بیشتر از هر وقت دیگه ای با توجه به مداری که توش هستم و مدارهایی که توش بودم احساسی که قبلا با توجه روزانه و وقت گذاشتن برای توجه به نکات مثبت یک قسمت از سفر به دور امریکا و یا قسمت های قبل از 34 سریال زندگی در بهشت گذاشته بودم، کاملا میدونم و درک میکنم که توجه بر نکات مثبت یعنی چی یعنی چه حالی داشتن کاملا حالا درک میکنم که فرق بین حسادت و تحسین چیه و چه حالی میدن، فرکانسشون چیه، درک میکنم که یک شخصیتی داشته باشی که تحسین کننده یی زیبایی ها باشی یعنی چی و کی و چه عزت و منزلتی همچین شخصیتی داره و یا کسی باشی که از نشانه ها ذوق و شوقی نداشته باشی و آن چنان اون جوری که باید تحسین کنی با تمام وجودت نمیشی و نمیشه ..

یک نکته را دوست دارم توی این ردپام بنویسم و ثبت کنم؛ بعد از خط بالایی بدن من نیاز به خواب داشت و من مقداری را چرت زدم ولی قبلش به خودم قول دادم که من این قسمت را تموم کنم و به فردا موکول نکنم، الان ساعت دقیقا 4 صبحه و من بیدارم با بیداری کامل و واقعا خودم را تحسین میکنم این که پای تعهدم و قولم موندم برام ارزشمندِ این اراده ام را تحسین میکنم خودم را تحسین میکنم.

تحسین میکنم بچه ها را اعضای گرم و صمیمی خانواده ام را با کامنت های بینظیرشون که حالا برای من با خواندنشون داره این فرصت عالی را میده که این قسمت را حالا با چشمانی بیشتر و بیشتر بخوانم از زاویه های دیگه بخوانم و این چقدر لذت بخشه و کمکم میکنه که بیشتر و راحت تر درک کنم.

تحسین میکنم جی کاپ را ببین 13 سالشه و این حرف ها را واقعا جلوی دوربین با این اعتماد به نفس و خود باوری میزنه و اینقدر دقیق میتونه در مورد چیزی حرف بزنه که خوب درکش کرده واقعاا جی کاپ و افرادی مثل ایشون داره بهم میگه که چقدر هر نسلی که داره میاد و پاشونو میذارن روی این دنیا چقدر باهوش تر هستند در این مورد رشد دنیا با دوست عزیزم توی کافه داشتم صحبت میکردم و گفتم ببین چقدر واقعا تحسین برانگیز و جالبه این داستان ببین این نشون ِ واقعا رشد ِ دنیاست

به قول سجاد جان در نظرات:

«واقعا،،بزرگی نه به سن و ساله نه به قد و قامت بلند،،بلکه به عقل،به نحوه ی تفکر آدمی ست،،»

رابطه ی جی کاپ با برادرش لوک و برعکس چقدر تحسین برانگیز هست چقدر جالب تر شد و بهتر تصویر اصلا وقتی که لوک اومد و نورپردازی کرد، و چقدر جی کاپ تحسین برانگیز بود که ادامه داد و حرفِ خودش را زد جلوی دوربین اونم اینجور با این احساس عالی آفرین افرین ممنونم پدر به خاطر این مصاحبه این سوال ارزشمند از جی کاپ

ای جانم خدایا شکرت برای این دوربین عکاسی حرفه ای: چه نشانه ای شد واسه من هو هوو خدایا شکرت

خدایا شکرت برای این آزادی مالی که میتونی یک همچین دوربین خوبی هم تهیه کنی به راحتی و حالا انقدر ذهنِ رها و آزاد و در آرامشی داشته باشی که بتونی همچین کارای ساده ای که خلاقیت بیشتر درونی تو را شکوفا میکنه انجام بدی و به همین راحتی از همین داشته هات توی همین لحظه مقدس استفاده کنی و لذت ببری و لذت ِ لذت

ببین حتی توی شبم میشه چه کارهایی را خلق کرد وای خدای من چه ذوق و شوقی چه تحسینی میکنن بچه ها همدیگرو عاشقتم مریم جان که از این صحنه هم فیلم گرفتی چقدر خوبه این خانواده چقدر خوبین شما مریم جان و استاد جان چقدر تحسین برانگیزید چقدر تحسین برانگیزم چقدر تحسین برانگیزِ خانواده ی بینظیر بی نهایت من خدایا شکرت شکرت شکرت

هیچکی به هیچکی نمیگه چرا این کارو کردی هیچکی .. همه بلکه تحسین میکنن هم دیگه را .. و چقدر زیبا گفت رایان، ^We Need to Light^

و چقدر با ایده ی رایان واقعاا لذت بردم اسم خودشو نوشت با نور و تکنولوژی خدایا شکرت .. دمش گرم و طرحی که خودم به ذهنم خودم همین الان این بود که تاجِ پادشاهی میکشیدم ( چشمک )

و اما طرحِ خانم Hope، که طرحِ اینفینیتی را کشید .. که واقعا هم همین هستیم .. و طرحِ لیوار چقدر خلاقانه بود .. میخوام بگم که واقعا درسته که ساده است ولی داره منو بیشتر توی احساس خوب نگه میداره. ووواوو این طرحِ مریم جان اصلا همه قشنگن الانم یک طرح دیگه به ذهنم رسید اینکه مثل جیکاپ میرم عقب واوو چه طرحی کشید که تحسین همه را واا داشت آفرین آفرین این طرحِ الان که به ذهنم رسید این بود که میرم عقب و با یک شعاعی شروع میکنم به حرکت دورانی و همینطورم میام جلووو یعنی اینجوری میشه که از دور که یک نور میبینی هر چقدر تو جلوتر میری (ادامه میدی) اون نوره را بیشتر میبینی و احساس میکنی گرماش را واووو چه طرحی شده خدای من خدایا شکرت برای این ذهنِ خلاقم مرسی پدر به خاطر این ایده ی ساده و بی نهایت زیباا خدایا شکرت .. عاشقتونممم من

واوو طرحِ 10 ثانیه ی جوزف چقدر زیباستت انگاری شده دروازه ی زمان .. در واقع به قول رایان Rainbow

عاشقتمم من استاادد عاشقتممم منن عاشقتممم مننن چقدر بینظیری خداروشکر میکنم به خاطر وجود ارزشمندت پدر خداروشکر میکنم خداوند بیشتر و بیشتر بهت بده چه ذوقی میکنی چه شوقی چه انگیزه ای چه تحسینی میکنی چقدر همه خوشحالیم .. اگر این زندگی در بهشت نیست پس چیه؟! بهشت جایی که همه امون حالمون خوبه و هر چی که بخوایم را محقق میکنیم ..

خدایا شکرت شکرت شکرت

خدایا شکرت

نکته ی مثبتی که توی نظرات به یاد آوردم، این بود که استاد فردی هست که عکاس نیست به عنوان Work Or Job ولی علاقه داره و آزادی مالی و زمانی و مکانی که در مسیر عشق و علاقه اش ساخته حالا دوربین هم تهیه کرده بهترینش را و اصلا این فرد شما پدر به این فکر نمیکنی که این کارو بلد نیستی و یا اینکه این چطور کار میکنه انقدر از درون پری انقدر به خودت و تواانایی هات ایمان داری که به راحتی یاد میگیری که چطوری میشه از این وسیله بیشترین کار را کرد و آره این واقعا فوق العاده است اینکه انقدر مستقلید و اینکه انقدر به خدای درونتون ایمان دارید اینکه حرکت میکنید و میدونید به اون چیزی که میخواید میرسید … شما یک چیز را خیلی خوب میدونید .. اونم اینه که احساس خوب مساوی است با اتفاقات خوب .. میرید جلو و درخواست خودتون را میکنید از خداوند و میدونید که خداوند هم به بی نهایت شکل پاسخ شما را به بهترین شکل میده .. این ایمان شما تحسین برانگیز هست

خدایا شکرت))

اما توی خواندن کامنت ها یک کامنت فوق العاده دیدم که با دقیقا زاویه ی متفاوت از نگاه من به این کار دوربین و بازی دیده شده، کامنتی که با حرف های جی کاپ در مورد نمره و چیزی که گفت هماهنگی عالی داره، دوست دارم بنویسم و تحسین کنم و با هم بخوانیمش دوباره: و قبلش من هم با شما خداحافظی میکنم .. ممنونم پدر ممنونم مریم جان ممنونم .. ممنونم محمد دوستون دارم ..

” استاد عباسمنش در جایی میگوید:در قرآن بیشتر از افعال مضارع استفاده شده… استمرار در انجام کار نیک یا بد است که به زعم قران، پاداش یا عقوبت دارد.

.. بنظرم رسید که بازی با نوری که با سرعت سیصد هزار کیلومتر بر ثانیه حرکت میکند و حبس کردنش در یک قاب ۶ ثانیه ای، صحه گذاردن بر همین مفهوم است…اینکه گذشته یا آینده یک فعل،دلیل قضاوت نهایی ان عمل نیست…استمرار آن عمل است که مشخص میکند چند مرده حلاجیم….خدایا شکرت بخاطر تاکیدت بر زندگی و نه بر لحظه!

استاد، در شش ثانیه زمان نوردهی این بازی، مرتب تأکید میکرد که: شش ثانیه زمان دارید، ۶ ثانیه!

اگر کسی به یک نقطه بسنده میکرد، خوب یا بد، نمی‌توانست تصویر بیافریند.

آنهایی توانستند تصاویر زیبایی بیافرینند که از تمام ثانیه ها استفاده کردند..به قول جیکاب،با تکیه بر توانایی خودشان، همانطور که عشقشان میکشید..اگر کسی نتوانست مثل جوزف رنگین کمان بکشد، به این خاطر بود که از کشیدن چیز دیگری لذت میبرد، فقط همین!. استفاده هوشمندانه از تمام ثانیه ها!

شکرت خدای کریم، بخاطر اشاره امروزت به فرصت تکرارنشدنی زندگی.فرصتی که با دستان ماست که زشتی یا زیبایی تصاویرش رقم زده میشود…با دقت و استمرار. و با تکیه بر استعدادها و علایق خودمان …شکرت، آفریدگار دانا…

سپاسگزارم به خاطر عکس دسته جمعی پایانی. آنچه از بازیگران قاب شش ثانیه ای ، به یادگار حک شد، به زیبایی انسانیت، با تمام ضعفها و با تمام اقتدار و زیباییش.

سپاسگزارم بخاطر انوار مهربان و بی بدیل نور پردازی پایانی عکس نهایی…آنچنان که آفریدگار یکتا در پرتو انوارش، چهره ی مارا در تاریکی پایان ناپذیر این جهان، نورانی میسازد..

دلباخته ی اعضای عکس پایانی ام.⁦❤️⁩

عاشق و شیدای شما رفقای هم فرکانسی معرکه ام…صدای قلبم را میشنوید؟!😍🌈

عجب زاویه ی نگاهی

عجب درکی

عجب تاملی

عجب کلام ساده و روان و شیوایی عجب مثالی.

علی جان عزیزم، دوست و هم پاره ی ارزشمند و توحیدی من ازت سپاس گزارم برای بیان این کامنت برای این انرژی مقدست برای وجود ارزشمندت از خدا سپاس گزارم.

سپاس گزارم که کمکم کردی بهتر درک کنم و لذت بیشتری ببرم از ثانیه هام .. ممنونم ممنون

دوست دارم و برات آرزو میکنم هر لحظه ات غرق شادی و عشق و لبخند باشی.