سریال زندگی در بهشت | قسمت 52 - صفحه 4

با نام خدا

سلان دوستان عزیزم، استاد خوبم و مریم شایسته عزیز

مریم عزیزم ممنونم برای وقت هایی که گذاشتی و میزاری تا قشنگی هارو بهمون نشون بدی

دیروز وقتی به جایی هدایت شدم و رفتم و نشانه هایی که دیدم واقعا برام نه تنها جالب بودو جذاب بلکه یه دلیل محکم بود برام که همه چیز به راحتی اتفاق میوفته به شرط خواستن و ایمان داشتن و قول خدا نه ترسیدن و نه غمگین شدن

استاد عزیز اوایل وقتی که زیبایی های زندگی شما رو میدیدم حسرت میخوردم و ورد زبونم ایکاش بود، ولی زمانی که سعی کردم برای تغییر تلاش کنم و نشانه هارو دنبال کردم به درکی رسیدم که وقتی زیبایی رو توی زندگی هرکس میدیدم سعی بر تحسینش میکردم، و این تحسین که بارها توی نشانه های امروز من برام اومده بود و یکی از پاشنه های آشیل من بود ولی خیلی مخفی،باعث شد حال بهتری داشته باشم و نتیجش اتفاقات بهتری بود توی زندگیم

استاد الان طوری شده این کار کردن روی خودم که وقتی نشانه هارو توی زندگیم میبینم و سعی میکنم کمی صبر کنم و با دقت ببینم و ازش لذت ببرم اون موقعست که تموم آموزش های مرتبط با اون رو که از شما یاد گرفتم توی ذهنم مرور میشه، برای مثال همین دیروز؛

وقتی برای انجام کار همسرم باهاش رفتم یه جای سرسبز که خودم خیلی دوسش دارم، توی مسیر نگاهم خورد به یه باغی که دقیقا از روش شما برای از بین بردن علف های هرز استفاده میکردن، از آتش، و همون لحظه به همسرم گفتم نگاه کن مثل عباس منش و چقدر جالبه که ما اینو دیدیم و در مسیرمون قرارگرفت و در ادامه راه من ابرهای فوق العاده زیبا رو دیدم که باز هم یا تمام سفرهای استاد افتادم که ابرهارو نشون میداد چه دور امریکا و چه پارادایس و یا فردای اون روز که قسمت خرید تراکتور رودیدم و توی اتوبان تریلی ای دیدم که چندتا تراکتور رو داشت جابه جا میکرد

میخواستم بگم که وقتی به این نشانه ها برخورد میکردم از خودم سوال میکردم که چطور شد و چی باعث شد و اون موقع جواب ها میومد که تحسین و توجه و احساس خوب به راحتی تورو در مسیر قرار میده بدون هیچ هزینه ای ولی هزینه رو زمانی باید پرداخت کنی که ادامه میدی، بهاش میشه وقت، بهاش میشه کنترل ورودی ها، بهاش میشه نگه داشتن توجهت به سمت خواسته ها و در نهایت بهاش میشه قدم برداشتن و دریافت کردن

دیروز وقتی نگاهم به ابرهابود با خودم مرور میکردم اون فایلی رو که استاد میگفت خدا به هرشکلی که تو بخوای درمیاد، سلامتی یا مریضی، ثروت یا فقر،روابط خوب یا گوشه نشینی و …….هرچیزی رو مرکز توجه ذهنت قرار بدی اون میشه خدای تو و تا زمانی که میپرستیش توی زندگی تو پررنگه، وقتی میشینم فیلم های پارادایس رو میبینم اوایل کمی حسرت بود ولی الان تمامش تحسین و شکرگزاری بابت داشتن همچین تجربه ای حتی از طریق فیلم

جایی خوندم که برای ذهن فرقی نداره که چیزی که میخونی تجربه توست یا کس دیگه اون همشو مال خودش میدونه و تاکید استاد روی ورودی ها هم به همین علته، وقتی مریم عزیزم گوشی بدست فیلم میگیری و تجارب رو باما به اشتراک میزاری هیچ چیز از من جدا نیست انگار که خودمم که دارم این کارو میکنم وقتی گوشی دستته و داری گوشت هارو باز میکنی این منم که دارم اینکارو میکنم و همونقدر هم لذت میبرم و واسه همینه که هدایت میشم به جاهایی که از نزدیکتر و قابل لمس تر تجربه میکنم و اینجاست ادامه دادنه و رسیدن بهش و لذت بردن

میدونید استاد دیروز یه چیز جدید یادگرفتم و اون اینه که ماها یا من وقتی اموزش های شمارو چه رایگان چه محصولات میبینیم بعد میپذیریم که این ها اصوله ولی آیا باور داریم یا نه رو نتیجه مشخص میکنه، باید مراقب باشیم که توهم بلدم رو نداشته باشیم، باید به نتیجه هامون نگاه کنیم و ببینیم که کجای این بلد بودن ها هستیم،اونوقته که یه نقشه دستمونه برای حرکت بعدی…نشونه ها میان تا بهمون انگیزه بدن و مارو مطمئن کنن که در مسیر درست هستیم پس باید ادامه داد تا نتیجه خودش رو نشون بده و نباید درگیر تله ای به نام عجله شد که فقط مارو دورتر میکنه

وتلهدای به نام دست دست کردن که همون کمالگراییست…اینکه حالا صبر کن فلان نشونه هم بیاد، این اینجور بشه و اون اونجور، قدم اول رو برداشتن یعنی کلید یه اتاق تاریک رو روشن کردن، تاریکی به معنای عدم وجد نوره و خودش به تنهایی وجود نداره و نور اینجا همون ایمانه، زمانی که قدم برمیداری مسیرت روشن میشه

عاشقتم خدا و استاد و مریم عزیز تمام زندگی شمارو که به نمایش میزارید رو من با قانون میبینم و برای خودم استدلال میکنم

سپاسگزارم