سریال زندگی در بهشت | قسمت ۵۴ - صفحه 9 (به ترتیب امتیاز)

سلام بر استاد عباسمنش عزیز و استاد شایسته عزیز

نشانه امروزم بود این فایل زیبا .چند وقتی است تصمیم جدی گرفتم که زبان انگلیسی ام را عالی کنم البته قبل تر ها فقط به مرحله نیت می رسید و به اجرا نمی رسید اما چنددو ماه هست که می‌خواهم تمرکزی و لیزری تا عید کار کنم. این قسمت که مکالمات اغلب انگلیسی هست حس خوب گرفتم وبه عنوان نشانه مثبت می بینم. چند بار این قسمت را دیده ام و کلی لذت برده ام اما هر بار مطالب ونکته های ناب دارد برای هم آموختن وهم لذت بردن .

سپاس مریم جان عزیز که پخت گوشت را با جزئیات توضیح دادید.

زیبایی های بهشتی و رنگ آبی آب درختان سبز ، مهمانهای فوق‌العاده که میزبان شان هم فوق العاده هستند .خیلی خوش بگذره و عالی ترش تکرار شود.

بچه ها که کار می‌کنند برایم جالب بود .آن سالها که بچه بودیم اغلب خانه کسی مهمانی میرفتیم و چند بچه داشتند خانمی که خاله یا عمه صداش می کردند در کارهای خانه کمک می کردند .هر کسی مقداری وضع مالیش بهتر بود کارگر در منزل هم داشت .چه خوب که به بچه ها مسئولیت می دهند.

هر کسی به طریقی لذت می‌برد یاد دوران کودکی و نوجوانی ام افتادم آن موقع ها اغلب خانواده ها پر جمعیت بودند وبچه های قد ونیم قد .و بیشتر شان یک اتاق بسیار بزرگ که مهمان خانه بود و داخلش مبل ،بهترین وسفیدترین رختخواب ها و ظرفهای گران را برای مهمان می‌گذاشتند. وخودشان در حال و اتاق های کوچک زندگی می‌کردند البته مختص خراسان نبود این رفتار چون دوستان پدرم که در اصفهان بودند و رفت وآمد داشتیم همچنین، تهران هم یکی از دوستان شهرک غرب خانه زیبایی داشتند که اتاق تاریک تلویزیون و آشپزخانه کوچک و مهمان خانه که سه دست مبلمان سلطنتی در را باز کردم از زیبایی خشکم زد در مقایسه با ورودی ساده و فرش رنگ رفته و تلویزیون معمولی داخل هال.حتی سال 83 حفاری قزوین می رفتیم خانه همکلاسی ام رفتم یه بار وارد خانه شدم هال پنجره نداشت و از دکه کوچک سقف نور میگرفت آنجا بودند مامانش و خاله اش صحبت می کردند وارد شدیم خیلی در ذهنم مانده ، در مهمان خانه را باز کرد مبل های آنچنانی،فرشهای لاکی دست بافت و تزئینی ها.

یکی از اقوام سال 70 خانه دوبلکس آنچنانی داشت اما میرفتم آنجا خوش نمی گذشت بچه هاش با یک موکت در اتاقی بودند که از پاسیو نور می گرفت ،یا روی مبل ها را می پوشاندند وقتی مهمان می آمد برمیداشتن بعد مهمان دوباره می انداختند بچه ها حق نداشتند روش بشینند خراب میشه ، کثیف میشه.\شاید الان فراوانی یا دلایل مختلف برای رفتار آن دوران بگوییم اما خیلی ها هم بودند که نظرات متفاوت ورفتارداشتند\

● لذت بردن را یاد بگیریم اما مادر و پدرم که خدا حفظشون کنه و الان هم ازشون دورم،برعکس آن 90درصد بودند و همیشه هم بهشون ایراد میگرفتن. خانه ما ملامین غذا نمی خوردیم چینی ،لیوان های آب و چایخوری مون سالها قبل تر از سفر سوریه خریده بودند چک اصل و فوق العاده زیبا چندین سرویس میوه خوری وغذا ،بهترین پتوها ،بهترین غذاها ، مهمان خانه بزرگ با در ورودی جدا برای ما کامل باز بود و اغلب آنجا بازی می کردیم بعضی موقع می خوابیدیم پرجمعیت بودیم و در شهری تنها دور از اقوام وخیلی خیلی ثروتمند نبودیم. خلاصه مهمان هم قدیما زیاد رفت و آمد داشتند یه هفته هم با 10 نفر عادی بود.به مامان و بابام ایراد می گرفتند و می‌گفتند خیلی بچه هات را آزاد میزاری یا لوس میکنی ،تا حالا یکی شون را سیلی زدی، دعوا کردی و با رفتار خانواده های دیگر مقایسه می کردند . یکبار که منم بودم مامانم جواب جالبی داد گفت:{چرا باید در مهمان خانه را قفل کنم ،مهمان واقعی بچه هام هستند که معلوم نیست بزرگ شدند کجا باشند،چرا تو ظرف چینی غذا نخورن که ممکنه بشکنه، چرا پتو کهنه استفاده کنند که مبادا شستن خراب بشه، بزار الان هر کار می توانم براشون بکنم راحت باشندوآرامش داشته باشند آینده را کسی خبر نداره.}

یه خاطره بگم بابام چند تا روزنامه و مجله بود آن موقع ها اشتراک داشت البته شغلش آزاد بود فرش دستبافت. اما عاشق کتاب و روزنامه .چند بار از بیرون آمد و کلی روزنامه بقلش بود من شاید 12 ساله بودم گفت تمام اتاق را پر روزنامه کنیم همان مهمان خانه را چند ردیف رو هم چیدیم بعد روش دراز بکشید حالا مطلب بخونید برای هر کسی جالب بود برای بقیه تعریف کنه برای خواهر برادر کوچکم که سواد نداشتند گفت عکس خوب دیدید بگید بیاییم ببینیم و غیر مستقیم ما را به کتاب خواندن علاقمند کرد.

آن عزیزانی که متولد دهه 50 ،60 هستند اصلا وقتی با گذشته مقایسه می کنیم خیلی موارد هستند عوض شدند خوب یا بدش را قضاوت نمی کنیم چقدر تغییرات در رفتار و خانه های اقوام مسن تر ،چه تغییرات عالی در خریدن چندین ماشین در یک خانواده ،آن موقع ها هر چند خانواده یکی داشت،تلفن همسایه ها هم استفاده می کردند الان بچه 5 ساله در روستاها به مبایل دسترسی داره خدا یا شکرت ،واقعا وقتی دقت میکنی چقدر در این بازه زمانی جهان تغییر کرده

با دیدن سگ زیبای مهمان یادم آمد ،از سگها وحشت داشتم حتی کوچولوها اما بعد از کار کردن رو خودم چند ماه هست حتی بزرگ هم باشند و نزدیکم اوکی هستم.

باز هم سپاسگذار خداوند و اساتید عزیز و سایر عزیزان که دلیل هدایت و پیشرفتم شدند.