سریال زندگی در بهشت | قسمت ۵6

بسم الله الرحمن الرحیم

قربون بزرگیت و عظمتت برم که اینقدر منو دوست داری و هدایت می‌کنی منو به اتفاقات خوب .

خودم هم آگاه نیستم که چرا تماشای سریال زیبای زندگی در بهشت برام ، تا این اندازه خوشاینده .

منی که همیشه به دنبال تماشای فیلم های پورنو گرافی بودم .

منی که همیشه با غیبت کردن ، تهمت زدن و مسخره کردن بقیه ، روز هام رو شب میکردم .

منی که شخصیتم با شوخی های نا جالب و مسخره بازی ، ساخته شده بود .

منی که هزاران نقص و کمبود در شخصیتم داشتم .

منی که به شدت تخریب شده بودم و چیزی بنام عزت نفس و اعتماد بنفس ، تو وجودم شکل نمی‌گرفت .

هیچ وقت فکر نمی‌کردم که روزی من بشم یک انسان هدفمند با کلی خواسته .

همیشه فکر میکردم من هم باید یک بدبختی باشم مثل بقیه ی آدما .

فکر میکردم چون تمام افراد طایفه مون بدبخت هستند ، من هم به همین زندگی آلوده میشم .

هیچ ارزشی برای خودم قائل نبودم . حقیقتش این بود که اصلاً خودمو آدم حساب نمی‌کردم .

فکر میکردم زندگی خوب و ثروت مال آدمای خوبه .

نمی‌دونم !!! شاید در گذشته همچین زندگی رو دلم میخواست شاهد باشم . خداوند خودش از نیت من آگاه بوده . حتماً تو وجودم همچین چیز هایی رو طلب میکردم ، ولی تو خاطرم نیست که به زبان آورده باشم .

خدا جونم ای کاش میتونستم ، ببینمت و یه دنیا ازت تشکر کنم . خیلی خیلی ازت سپاسگزارم .

همون فردی که روزگاری ، هیچ خواسته ای از خداوند نداشت !!!

اصلاً نمی‌دونست که خواسته چی هست !!!

اصلاً نمی‌پذیرفت که خداوند هر چی بخوای بهت میده !!!

کسی که حتی در تنهایی خودش هم ، جرأت نمی‌کرد تا خواسته ها شو بنویسه !!!

.

.

.

اما ……

فضل خداوند عظیمه !!!

اما الان اینقدر خدا رو باور کرده و داره در وجودش ، که نگو .

اگه بخوام خصوصیات شخصیتی خودم رو بیان کنم ، میتونم بگم : هیچ ربطی به گذشته ام ندارم .

دیگه هر نقطه ای از جهان در تنهایی خودم باشم ، تنها نیستم . این مهمترین ویژگی هست که در من شکل گرفته . با تمام وجود قبول دارم که الله مهربان همراه پشتیبان من هست و همه جا باهامه .

روز ها و هفته ها زمان برد تا تونستم خداوند رو در وجودم بپذیرم . اما به لطف خود خداوند ، بالاخره خداوند رو به عنوان تنها حمایت کننده ام پذیرفتم .

دیگه برام فرقی نمیکنه که کجا باشم … چجوری باشم … تنها باشم یا با افراد دیگه ای … خداوند همیشه همراهمه .

خوب ، حالا که احساس بهتری نسبت به خودم پیدا کردم ، میرم سراغ یکی دیگه از فایل های سریال زیبای زندگی در بهشت .

سریال زیبای زندگی در بهشت فایل شماره 56

خوب ، تو یه روز آفتابی هستیم ، با دورهمی بی نظیر که انسان های دوست داشتنی و ماجراجوی سریال زیبای زندگی در بهشت بهش شکل دادند .

تصویر حیرت انگیز منعکس شده ی درختان تو آب رو میبینم . فقط شفافیت و ساکن بودن این آب رو نگاه کن . انگاری جلوی آینه وایستادی و چهره ی زیبایی که خداوند بهت داده رو می‌نگری . اون لحظاتی که رنگ آب با رنگ سبز درختان با هم ادغام و تلفیق میشن ، اصلاً با هیچ جمله ای نمیشه ، این زیبایی رو بیان و توصیف کرد .

وای روبرو مون رنگ سبز برگ های درختان دیده میشه . تنومند ، با قامتی بلند . تو این فصل بهار دارن خودنمایی میکنند و چهره ای متفاوت از قشنگی رو بهمون نشون میدن . بهار و تابستان یک چهره ی سبز و خرم ، پاییز و زمستون هم چهره ای متفاوت و بدون برگ و رنگ سبز . اما در همه ی فصول زیبایی بخش پارادیس هستند .

تو بهار با رشد و نمو شاخ و برگ ها شون ، تجلی گاه زیبایی پارادایس هستند ، همین طور اکسیژن مورد نیاز پارادیس رو تامین می‌کنند .

با فعالیت های ریشه ها شون ، خاک اینجا رو هم ، حاصلخیز می‌کنند .

هر چقدر ازین نکته های مثبت جنگل پارادیس بگم ، باز هم کمه .

مهمان های عزیز مون که اینجا تشریف آوردند و دوست داشتن تا تجربه ی کمپ در محیطی وحشی رو تجربه کنند .

شاخص ترین شون آقای ریک هست .

از آشپزی های خوشمزه شون بگیر تا تجربه ی بالا شون در بخش وسیعی از امور زندگی .

نکته ی مثبت و جالب مهمونامون این بود که ، تمام زندگی شون بر پایه ی نظم و قانونمندی بنا شده بود .

به عنوان مثال :

اگه امروز یک شخص مسئول آشپزی میشه ، شستن ظرف و تمیز کردن محیط هم به عهده ی خودشه . و چقدر این موضوع بین مردم آمریکا پذیرفته شده است .

مثل تو ایران نیست که اگه مهمون اومد خونه حتماً زن باید آشپزی کنه .

خیلی خیلی برام جالب بود و خیلی زیاد این موضوع رو تحسین کردم .

مستقل بار اومدن تک تک اعضای خانواده ، چقدر تحسین شون میکردم . چه دختر ، چه پسر ، خودشون کارهای شخصی شون رو انجام میدادند .

مثلاً همون اول که وارد پارادیس شدند ، هر فرد خودش ، مسئول نصب چادر بود . همه ی کار ها رو خودش باید انجام میداد .

مثلاً همه ی امور تفریحی شون بر پایه ی نظم بود . برای فردا نوع غذا تعیین میشد ، آشپز معرفی میشد ، هر شخص باید می‌گفت که اون غذا رو دوست داره یا نه . دیگه وقتی که برنامه بسته میشد ، کسی حق نداشت نظرش رو تغییر بده .

این نکته مثبت ، خیلی خیلی عالی بود برام .

خدایا شکرت که این چنین انسان های قانونمند ، مرتب و منظمی رو وارد سریال زیبای زندگی در بهشت کردی .

خدایا تو را هزاران بار شکرت …

دوباره با غذاهای خوشمزه ات ، همه رو دیوونه کردی . این دفعه استراگونف خوشمزه ای بهمون دادی ، که هیچ جایی برای تعریف باقی نذاشتی .

عاشق اون ظروف چدنی هستم که مخصوص غذا پختن در سفر هستند . دسته ی قابل جابجایی که براشون طراحی شده .

میتونی روی سر ظرف ، زغال بذاری و مثل آب خوردن جابجا کنی .

این ایده و خلاقیت شون رو دوست دارم . خیلی خوشم اومد و لذت بردم .

کنار ساحل پارادیس ، خوردن یه بشقاب استراگونف ، لذتبخشه .

رنگ و لعابی قرمز و پر چرب . نمیتونم ازش بگذرم . بوی عطرش داره دیوونم می‌کنه .

نکته ی مثبت :

زمانی که دسر خوشمزه چری آماده شد ، مهمون ها مون به ترتیب سن ، غذا شون رو گرفتند .

اول بزرگ تر ها ، بعد کوچک تر ها . چقدر برام جالب بود که هیچ کس هم اعتراض نکرد ، هیچ کس این قانون رو زیر پا نذاشت .

خدای من چقدر این انسان ها قانونمند هستند . چقدر زندگی ها شون بر پایه ی نظم و انضباط بنا شده .

این نشان از ارزش ، عزت نفس و اعتماد بنفس بالایی هست که این انسان ها دارند .

عزت نفس

اعتماد بنفس

نظم و انضباط

تمیز بودن

در صلح بودن

و ….

این مهمون ها مون رو تحسین و تمجید میکنم .

واقعاً از حضور این چنین انسان های بی نظیری در محیط پارادایس لذت میبرم .

خدایا شکرت …. من تا به امروز همچین چیزی رو شاهد نبودم . سپاسگزارم ازت که منو تو این مسیر قرار دادی تا باور هام تغییر پیدا کنه ، تا کلی خواسته تو وجودم شکل بگیره .

هوا هم که عالی و بهاریه . جون میده واسه خوردن این دسر خوشمزه و همین طور تصویر برداری از این صحنه ها و لحظات با شکوه .

خدایا شکرت …

خدایا شکرت ….

واقعاً لذت میبرم از این همه نعمت .

واقعاً لذت میبرم از این همه زیبایی .

واقعاً لذت میبرم از این همه آزادی .

واقعاً لذت میبرم از این همه اتفاقات خوب .

واقعاً لذت میبرم از این همه انسانهای شریفی که وارد تجربیات زندگیم شدند .

هم استاد عباس منش

هم خانم مریم شایسته که عشق منه

هم این مهمون های عزیز مون

انشاالله که بتونم همین انسان های دوست داشتنی رو حضوری در ملک وسیع پارادیس ببینم و ازشون تجربه کسب کنم ، آقای ریک دوست داشتنی ، برامون کلی غذا های خوشمزه درست کنه . کلی تو دریاچه ی پارادایس شنا و آب‌تنی کنیم .

ساعت های زیادی در مورد موفقیت ها مون برای همدیگه صحبت کنیم .

شبا تا صبح ، حکم و پوکر بازی کنیم .

خلاصه یک زندگی با کلی اتفاقات خوب رو تجربه کنیم .

خانم مریم شایسته عزیز هم از این اتفاقات تصویر برداری کنه و یکی دیگه از فایل های زیبای سریال زندگی در بهشت رو بسازیم .

انشاالله به امید خدا جونم این اتفاق خواهد افتاد .

( تمام اتفاقات زندگی ما با تمرکز ما در این لحظه داره بوجود میاد . )

چندین مرتبه من این فایل رو دیده بودم اما این نکته رو درک نکرده بودم .

وقتی داشتم به صحبت های استاد عباس منش بر روی این فایل گوش میدادم ، این جمله رو شنیدم .

آره درسته ، احساس میکنم الان این موضوع رو بهتر درک میکنم .

خیلی روزه تصمیم گرفتم که دیگه غیبت کردن و تهمت زدن رو برای همیشه بذارم کنار .

از حضور در همچین جمع هایی دوری میکنم . بیشتر وقت خودم رو با تماشای سریال زیبای زندگی در بهشت یا سریال زیبای سفر به دور آمریکا میگذرونم .

خیلی وقت پیش تصمیم گرفتم که فقط بر روی آنچه که می‌خوام وارد زندگیم بشه ، تمرکز میکنم .

کامنت نوشتن تو سایت عباس منش دات کام رو شروع کردم . خیلی از کامنت های هم دوره ای هام رو میخونم و براشون یک پاسخ یادداشت میکنم .

اما وقتی داشتم تصاویر زیبای دورهمی این مهمون ها مون رو می‌دیدم ، لذت می‌بردم .

کلی انسان ارزشمند ، با اعتماد بنفس ، با عزت ، قانونمند ، هدفمند ، دور هم جمع شدند و دارن از بازی پوکر لذت میبرند . میگن … می‌خندند …

یه موضوع تو این قسمت از سریال زیبای زندگی در بهشت توجهم رو بمراتب به خودش جلب کرد .

وقتی می‌دیدم که اون پسر ها با دختر ها چه رابطه ی قشنگی دارند ، تحسین شون میکردم .

به قدری شناخت دقیق و وسیعی از جنس مخالف دارند که نگو …

یجورایی از ارتباط برقرار کردن با جنس مخالف ، پر و سیر هستند …

یعنی هیچ گونه کنجکاوی در مورد جنس مخالف تو شخصیت هیچکدوم شون دیده نمیشه …

خدایا تو را هزاران بار شکرت که همچین خانواده هایی با اینچنین ویژگی هایی رو وارد زندگیم کردی .

همیشه یکی از خواسته هام این بود که انسان هایی رو ببینم که همچین خصوصیاتی داشته باشند .

اصلاً حتی یک ذره مقاومت در مورد ارتباط برقرار کردن با جنس مخالف تو شخصیت شون دیده نمیشه .

خدا جونم منو هم وارد همچین محیط و شرایطی کن تا تجربه های بیشتری در زندگی کسب کنم . تا موارد بیشتری از زندگی رو یاد بگیرم .

خدا جونم من هم با تمام وجود دوست دارم ، روابط عاطفی و رویایی زیادی رو با جنس مخالف تجربه کنم .

دوست دارم از جنس مخالف ، یک شناخت دقیق و کاملی داشته باشم .

دوست دارم ، زیر و بم رابطه ی رویایی با جنس مخالف رو در بیارم .

دوست دارم با ارتباط برقرار کردن با جنس مخالف ، کنجکاوی هام برطرف بشه .

می‌خوام با ارتباط برقرار کردن با جنس مخالف و با برخورد با هزاران تضاد و تنوعی که باهاش برخورد میکنم ، ویژگی های همسر آینده ام رو پیدا کنم .

می‌خوام با ارتباط برقرار کردن با جنس مخالف ، ازین جنبه کاملاً پر و سیراب بشم .

خیلی خیلی زیاد دلم میخواد که این موضوع رو تجربه کنم و ازش گذر کنم .

پروردگارا مسیر ها رو برام هموار کن …

پروردگارا راه ها رو برام باز کن …

منو در اون شرایط و محیط ها قرار بده تا با خواسته ام زندگی کنم .

خدایا باز هم سپاسگزارم ازت که منو هدایت کردی تا این قسمت از سریال زیبای زندگی در بهشت رو ببینم و خواسته هام رو بشناسم .

هر کدوم از قسمت های این دو سریال زیبا رو میبینم ، کلی خواسته در وجودم شکل می‌گیره .

کلی تجربه کسب میکنم ….

کلی از باور هام ساخته میشه …

واقعاً الان ، نگرشم در مورد کشور آمریکا و مردم آمریکا ، تغییر کرده .

با قدرت میتونم بگم : حتی یک ذره هم مقاومت در مورد این کشور ندارم .

خیلی خیلی ، عاشق و شیفته ی مردم با اعتماد بنفس آمریکا شدم .

مهمتر از همه اینکه شما استاد عزیزم رو تحسین می‌کنم که ، به همون مکان و شرایطی هدایت شدید که قبلاً بهش توجه می‌کردید .

شما آگاهانه تصمیم گرفتید که ، در جمع هایی که بحث های سیاسی ، غیبت کردن ، تهمت زدن و موارد ناخواسته هست ، حضور پیدا نکنید .

الان بعد از گذشت سالها ، اون نتیجه ای که می خواستید رو گرفتید .

آفرین . احسنت . ماشاالله . باریکلا … به شما استاد گرامی مون که زندگی تون در تمام جنبه ها تغییر کرده …

خدا جونم صد هزار مرتبه تو را شکر که منو هدایت کردی به این فایل زیبا …

ازت متشکرم …

به نام خداوند بخشنده مهربان

سلام به استاد عباس منش و خانم مریم شایسته عزیز

سلام به بچه های سریال زیبای زندگی در بهشت

از خواب برخواستم ، بعد از اومدن از سرویس بهداشتی ، دست و صورتم رو با آبی سرد شستم تا دیدگاه زیبای آقا سعید برای قسمت 56 از سریال زیبای زندگی در بهشت رو مطالعه کنم .

الان دقیقاً ساعت 7:02 هست و خورشید از اون پایین مائینا اومده بیرون و نورش به همه جا ساطع شده …

هنگام مطالعه ی کامنت ، از بلند گو های یکی از مساجد نزدیک خونه مون صدای دعای عهد ، شنیده میشه . اسم خواننده شو نمی‌دونم ، اما از صداش که نگم … چندین سال قبل همین خواننده یک اذان رو خونده بود . تو کامپیوتر مون داشتیم . وقتی که شروع میکرد به خواندن اذان ، اصلاً دیوونه ی صداش می‌شدی . اینقدر دلنواز و رسا میخوند که فکر میکردی صداش رو تغییر دادن با ابزار های مختلف . ( اما این خواننده ی محترم هر جا هست ، براش آرزوی موفقیت و سلامتی دارم . براش آرزوی خوشبختی دارم . )

آقا سعید ، دوست عزیزم ، خرسندم از این بابت که کامنت تون ، شده متن انتخابی این قسمت از سریال زیبای زندگی در بهشت .

خیلی جامع و کامل بود . الان در حال مطالعه برای بار دوم هستم .

بند اول کامنت تون از به اشتراک گذاشتن زیبایی ها توسط خانم مریم شایسته و استاد عباس منش تشکر کردین . این دو فرشته ، همان دستان پر گهر ، همان واسط خداوند هستند ، اومدن تا دیدگاهی متفاوت از سایر آدمی زاد ، نگرشی ژرف از تفکر جامعه ، به ما انتقال بدن .

عباس منش دات کام ، تجلی گاه دیدگاه های مثبت ، نگرش خدا پسندانه ، باور های ثروت آفرین انسان هائی قلیل و متفاوت از بدنه ی جامعه است . محیطی سالم که تا به امروز نظیرش رو دنیا به خودش ندیده . با انبوهی از انسان های متفاوت و متضاد با نگرش جامعه .

در بند دوم از زیبایی های پارادیس ذکر کردید . برای بنده هم پارادیس یه بهشته . یه دریاچه با آبی شفاف ، با آبی زلال ، شیرین و گوارا که یک ویلای کوچولوی نقلی چوبی ، روی این دریاچه ایجاد شده . دور تا دور این ویلا رو درختان سبز و بلند قامت محصور کردند . برگ های سبز و سرحالی که در روز ، اکسیژن فضای پارادیس رو تامین می‌کنه .

چمن هایی که همانند چمن مصنوعی یک زمین فوتبال ، همه جا رو مثل فرش پوشونده . از نجابت آقای برومی هم نباید بگذریم که با تغذیه ی چمن ها ، همیشه علف و چمن ها رو یکدست نگه میداره و چهره ی زیبایی رو به زمین پارادایس میده .

این ملک 20 هکتاری ، همیشه پارادیس هست ، چون در زیر آسمان پهناور آبی رنگ و ابر های سفید معلق ، قرار گرفته ‌.

پارادایس همواره شاهد اتفاقات فوق العاده زیبایی بوده . پارادایس همیشه میزبان انسان های بی نظیری همچون خانواده ی آقای راین و ریک و خیلی های دیگه بوده که من اسمشون رو نمی‌دونم . ای کاش ، خانم مریم شایسته ، شما که این وقایع رو ثبت و ضبط میکنین ، تک تک افراد رو معرفی میکردین تا ما هم بهتر باهاشون آشنا می‌شدیم .

همین دیروز دو بار قسمت 56 سریال زیبای زندگی در بهشت رو تماشا کردم ، نکته ی جالب برام اینجا بود ، وقتی دسر آماده شد ، همه به صف شدند ، هیچ کس اعتراض نکرد . اول بزرگ تر ها دسر می‌گرفتند .

به خودم گفتم : خدایا شکرت . چقدر این مردم ، قانونمند هستند .

چقدر این مردم کشور آمریکا برای خودشون و دیگران ، ارزش و احترام قائل هستند .

چقدر عزت نفس و اعتماد به نفس مردم آمریکا بالاست و این ویژگی برای من قابل تحسین و قابل تمجید بود .

حتی اون زمان هائی که پسر ها و دختر ها ، با لباس های راحتی ، کنار هم دیگه بودند یا حتی اون زمان هائی که برای شنا تو دریاچه پارادایس با همدیگه ، می‌پریدند تو آب و شنا میکردند ، من حتی یک ذره هم کنجکاوی ازشون ندیدم . چه دختر ، چه پسر .

واقعاً که فرهنگ درست و صحیحی تو این کشور حاکمه . شناخت بالایی از جنس مخالف دارند که این خیلی خیلی نکته ی مهمی هست .

خدایا شکرت که تونستم همچین انسان هایی با اینچنین ویژگی های مثبتی ببینم . من هم دوست دارم تو همچین محیطی باشم ، چون خیلی خیلی انسان از محیط و افراد ، خو می‌گیره .

خدایا شکرت که در این جهانت ، انسان های بی نظیری هستند که میشه اونا رو الگوی زندگی خودش قرار داد . خدایا شکرت .

تو بند 6 کامنت تون از تایرم خانم نوشته بودید . من اون قدرت تجسم کردن و قوه ی تخیل شون رو تحسین کردم .

دختری ناز و خوشکل ، با کیف مدرسه ای به رنگ صورتی ، با عروسک های جورواجور ، دلباخته ی رنگ صورتی ، با عینکی فوق العاده روی چشماش .

وقتی که داشت با عروسک های متنوع بازی میکرد و خانم مریم شایسته هم به بهش کمک اومد ، گفتم : ببین چقدر راحت داره با استفاده از رویاپردازی ، زندگی می‌کنه . با چند تا عروسک داره از زندگی لذت می‌بره . چقدر اعتماد بنفس بالایی هم داره که جلوی اون همه آدم داره لذت می‌بره ‌ . این شجاعت برای همچین دختری اونم تو این سن و سال ، خیلی خیلی حرفه . کاری که من در گذشته اصلا جرأت انجامش رو نداشتم ‌. وقتی خونه ی شخصی می‌رفتیم ، اینقدر ترس و حراس وجود منو می‌گرفت که اصلأ نمی‌تونستم حرف بزنم ، چه برسه به اینکه بخوام بازی هم بکنم . اینقدر که مادرم تو گوشم خونده بود : وقتی خونه ی کسی رفتی ، باید سر جات بشینی و ساکت باشی . نباید صاحب خونه رو اذیت کنی . این حرف ها تو وجودم ترس ساخته بود و نمیذاشت من حرکتی رو انجام بدم . من از همون کودکی ، اعتماد بنفس و عزت نفسم شروع کرده بود به خرد شدن . من اون دوران رو با ترس و لرز گذروندم .

در مورد بند پایانی کامنت تون هم که نگم .

پارادایس همیشه با زیبایی ها و اتفاقات جالبی که توش میفته ، برام لذتبخش بوده . اتفاقاتی که کلی درس بهمون میده .

مثلاً همین مهمون ها .

همگی شون غذا و نوشیدنی و … با خودشون آورده بودند . این موضوع رو تا حالا ندیده بودم که مهمون جایی که می‌ره ، همه چیز با خودش ببره .

1 ساعت و 5 دقیقه زمان برد تا من کامنت شما دوست عزیزم رو پاسخ بدم . اما برام لذتبخش بود . چون کمک می‌کنه تا فرکانسم تغییر کنه .

خدایا شکرت . خدایا شکرت … برای همه چیز …