سریال زندگی در بهشت | قسمت ۵6

سلام سلام سلام

سلام به خدای فراوانیها و زیباییها

خداروشکر میکنم برای یروز دیگه در بهشت زیبامون ..بهشتی که بارون میاد زیباست…بارون نمیاد زیباست…آسمون ابریه زیباست افتابیه زیباست…مهمون هست زیباست نیست زیباست…دریاچه ارومه زیباست موج داره زیباست…براونی میاد زیباست نمیاد زیباست..و…….

امروزم غذاهای خوشمزه ای داریم که با همون تمیزی ظرافت پاکیزگی منظم بودن و با چاشنی عشق درست شده واقعا تحسین میکنم آشپز های خلاق رو

اصلا دقت که میکنم میبینم این آدما از خوردن غذاشون هم لذت میبرن و کلی ازش تعریف میکنن این همون جاست که استاد میگن از کوچیکترین نعمتها در زندگی لذت ببرید و لذت بردن یعنی همون سپاسگزاری…

خدای من بک گراند این دورهمی ماشینای خفن هست…خدایا شکرت شکرت بابت سازنده ی این ماشینای عالی ..شکرت برای انسانهایی که در مدار این ماشینای خفن هستن..شکرت برای لذتی که این ادما زمان استفاده از این ماشینا میبرن ..

خدای من بهشت و آسمان بعد از after rain چقدر دلپذیر شده …آسمان ابریش .زمین نمناک که مطمئنا بوی دلپذیری ازش به مشام میرسه و هوای مطبوعی که در دل جنگل هست و تن آدمو انرژی مضاعفی میده…خدایا شکرت

و امروزم یه غذای جدید..گیلاس به همراه شکلات و کره و چقدر هم رنگش زیباست..و باز هم احساس لذت و شادی افراد از خوردنش..نوش جونتون

و یه درس دیگه در این قسمت…اول بزرگترها غذا رو سرو میکنن برعکس ماها که میگیم اول به کوچیکترا غذا بدید گناه دارن اونا صبر ندارن ولی اینجا یاد گرفتم که کوچیکترا باید روی صبرشون کار کنن.و احترام بذارن به بزرگترای خودشون تا نوبتشون بشه…اینحا همونجاست که اگه ماهم در کودکی اینشکلی روی صبرمون کار کرده بودیم الان در جاهای مختلف توی صف که هستیم کلافه نمیشدیم و غر نمیزدیم یا بخوایم تقلب کنیم و از صف بزنیم جلو …

و یه دور همی لذتبخش به همراه بازی..آفرین البته همراه با لذت و شادی برعکس مهمونیایی که ما این روزا حالا بجز بحثهای سیاسی دیگه همه گوشی به دست هستن و سرشون توی گوشیای خودشونه و دریغ از لذت باهم بودن..انگار حتی در مهمونیای دورهمی هم تنهاهستن…بشدت فرهنگ این مردم دوست داشتنی رو تحسین میکنم

و خود این بازیا و تمرکز کردن روشون و لذت بردن ازشون یکی از تمرینات اعراض هست برای نجواهای ذهن …ببین این افراد اصلا اون لحظه بجز لذت و شادی و احساس خوب چیزی بود که اذیتشون کنه؟و چقدر آقای ریک حرفه ای بازی میکردن آفرین

استاد از غیبت گفتید از دورهمیایی که شاید ظاهرش خنده و شادی باشه ولی اصلش و اساسش بقول شما چیزی بجز چرتو پرت و غیبت و تهمت نیست.درسی که از محصول ثروت 1 گرفتم(اصل و اساس هر چیزی رو بهش توجه کنم وارد زندگیم میشه) و ببینم الان در این جمع که هستم و دارم میخندم اصل و اساس گفتگوهامون میشه؟آیا فقط شادی و خنده است یا تهش که دقت میکنم میبینم دارم به وجه نازیباییها توجه میکنم.؟این درس خیلی بزرگیه برام

و خداروشکر میکنم که نسبت به گذشته خیلی خیلی بهتر شدم در واقع سعی کردم از خیلی دورهمیا و خیلی دوستانم فاصله فرکانسی بگیرم و در محیط ایزوله فقط روی خودم کار کنم …

خیلیا با شوخی با طعنه بهم میگن خودتو میگیری چی شده دیگه نمیای تو جمع ماها منم با یه خنده رد میکنم…چون دیگه واقعا احساس بدی پیدا میکنم در این جمعها و از بودن با خودم لذت میبرم تا جمعهایی که حالمو بد کنه

تحسینت میکنم خانوم شایسته عزیز که در زمان مناسب با بزرگترها بزرگتری و با بچه ها بچه میشی این خیلی خوبه که نسبت به بچه ها خودتو برتر ندونی و احساس مهم بودن بهشون بدی

وقتی این دختر بچه ی زیبا و عروسکهاشو دیدم یاد دوران کودکی دخترم افتادم که دقیقا و دقیقا شبیه این عروسکهای باربی رو داشت و. چندین برابر این عروسکها رو براش تهیه کردم و هر بار مدل جدید با لباسها و وسایل جدید ازین عروسکهای باربی میدید تقاضا میکرد و من براش میخریدم چقدر خوب باهاشون بازی میکرد و چقدر باهاشون زندگی میکرد ..زندگی همراه با تخیلات و تجسمات خودش

الان که دیگه بزذگتر شده بارها شده ازش خواستم که عروسکهاشو رد کنه بره و بده به کسی ولی مخالفت کرده و الان دلیلش رو از زبون استاد شنیدم که بخاطر اینکه هر بار با نگاه کردن بهشون یه خاطره یه تجسم در ذهنش زنده میشه و احتمالا بهش احساس خوب میده

اتفاقا همین دیروز ازم خواست دوسه تا از عروسکهای بچگیش رو براش بیارم که تعجب کردم که الان هم میخوای باهاشون بازی کنی ؟ودر جواب گفت شاید ازت خواستم همشونو برام بیاری شاید خواستم برگردم به بازیهای بچگیم و کلی بهش خندیدم…

خدایا شکرت شکرت برای درسها و اگاهیهای ناب که این درسهای به ظاهر کوچیک کوچیک یه دریا یه اقیانوس تجربه میشن و هر لحظه در زندگی میتونه مارو از خیلی فرکانسهای نامناسب نجات بده

وااااااای چه اهنگ زیبایی سپاسگزارم استاد واقعا به وجد اومدم

دوستتون دارم

سلام زینب جان دوست زیبای من…

امروز چشممو که باز کردم نوشته ی زیبات بهم انرژی دوچندان داد

مرسی خانوم زیبا که اینقدر با احساسی

عاشقتم که اینقدر با حس از اسمم شعری معروف رو نوشتی

خب راستش زینب جان خودمم عاشق اسمم هستم و وقتی کسی هم اینطوری مثل شما ابراز عشق میکنه به اسمم بیشتر حس شادی میکنم و انگار مسئولیتم بیشتر میشه که باید مثل باران نعمت خداوند رفتار کنم…یعنی بی امان ببارم اول روی خودم و بعد با عشق روی دیگران…منظورم اینه که عشق بی قید وشرطم رو نثار ادما کنم…و دوستشون داشته باشم و این مسئولیت سنگینیه

دوستت دارم خانوم زیبا