نوشته زیبا و تأثیرگزار دوست عزیزمان سعید به عنوان متن انتخابی این قسمت:
سلام بچه های مسیر عشق و استاد عزیزم
قبل از هر حرفی وظیفه خودم میدونم از استاد عباس منش و خانم شایسته تشکر کنم بخاطر تمام لحظات زیبایی که باهامون به اشتراک می ذارن و کانون تمرکز مارو بیشتر و بیشتر به سمت زیبایی ها میبرن خدا رو شکر میکنم بخاطر چنین نعمت هایی که در زندگی بمن داده و منو به این سایت و مسیر زیبایی ها هدایت کرده
پارادایس تکیه از بهشت زمینیه که خانواده عباس منش اونجا زندگی میکنن و باورهاشونو شکل میدن خدا رو بیشتر میشناسن و وسیع تر میشن برای دریافت نعمت های بیشتر چقدر زیباست این زندگی در بهشت، مگه میشه با کلمات توصیفش کرد؟ هیچ کلمه ای برای توصیف این زندگی وجود ندارد فقط احساسه احساسه فوق العاده سبکی، ارامش بی انتها، پرواز به سمت خدا احساس یکی شدن با تمام هستی با تک تک اتفاقاتی که در پارادایس می افته و درک بهتر قانون
استاد عزیز نوش جونتون اون دسر خوشمزه ای که می خوردین و لذت میبردین، اتفاقی که افتاد خیلی جای تحسین و تعقل داشت چقدر فرقِ بین باورها و نوع دیدگاه ها مردمان نتایج هم که گویاست، موقع کشیدن دسر بچه ها بدون غر زدن به ارامی منتظر دریافت دسر بودن و هیچ احساس بدی در وجودشون و چهرشون نبود دیدگاه های این ملت باعث شده زندگی بسیار لذتبخشی رو تجربه کنند با اینکه پدر و مادرها خودشونو مسئول خوشبخت کردن بچه ها نمی دونند و اجازه میدن بچه ها ازادانه زندگی بکنند و مسئولیت زندگی خودشونو به عهده بگیرند و بچه ها اینقدر شاد و سپاس گذار هستند و البته قانونمند
قوانین زندگیشونو بدون هیچ غصه ای بدون هیچ زجری به خوبی بعمل میارند و اینا باعث میشه یک زندگی بر پایه سادگی و لذت و اصول درست داشته باشند و طبق قانون برای افرادی با این نوع دیدگاه ها اتفاقات بهتری هم رقم خواهد خورد بسیار هم موفق خواهند شد
میشه گفت لذت بردن مهمترین کار روزانه این مردمان هست وقتی پیش هم هستند بجای غیبت کردن و بحث های بیهوده نشستن و از پیش هم بودن نهایت استفاده رو میبرن و این یک تصمیمه و عمل کردن به اون تصمیم باعث ایجاد تفاوت ها میشود در جهانی که همه بدنبال بحث های بیهوده و نگرانی ها هستند فقط اون تک درصدی از مردم که تصمیم می گیرند ذهنشونو کنترل کنند و بهش عمل می کنند یک زندگی تماما شادی و ارامش را تجربه می کنند سپاس گذارترن و جایگاهی والا هم در این دنیا و هم در اخرت خواهند داشت مثل مهمونا و استاد عزیزمون نشستن و با صلح با شادی بازی میکنند هم لذت میبرن و هم باورهاشون تقویت میشه این درس بسیار بزرگیه که لحظه به لحظه رو زندگی کنیم و تمرکز خودمونو روی نکات مثبت زندگی معطوف کنیم تضادها هستن ولی قرار نیست ما از زندگی لذت نبریم و همش خودمونو با اون تضاده درگیر کنیم بلکه برعکسه هرچقدر از تضادها اعراض کنیم به راه حلهاشون هدایت میشیم
دختر کوچولوی سریال ما اگه اشتباه نکنم تِتوم بدون توجه به اطرافش داره با عروسکاش زندگی میکنه و خوش میگذرونه اره زندگی میکنه نه فقط بازی، چقدر این دوستان یا حتی خانواده راین الگوهای خوبی برای تربیت فرزند هستند من یادم میاد وقتی تقریبا هم سن ایشون بودم تا میخواستم کنجکاوی بکنم یا با اسباب بازی هام بازی کنم میگفتن تو دیگه بزرگ شدی یا برو بدرست برس یا مثلا برو به پدرت کمک کن بازی کردنامونم باید مخفیانه می بود ولی در این سریال من دیدم نوع تربیت فرزندانو یا صحبت های خانوم هوپ رو در مورد تربیت بچه هاش و لذت بردم از این دیدگاه ها اینکه هر کسی مشغول کار خودشه به طرز عجیبی کارا بخوبی پیش میره و هیچ کسی ناراحت نمیشه بلکه برعکس صمیمیت ها بیشتر شده و این ها بسیار بسیار لذتبخشه برای من خدایاشکرت خدایاشکرت
سریال زندگی در بهشت قبل از اینکه زیبایی های دریاچه بی نظیر یا درختان بزرگ و سرسبز یا اسمان هفت رنگ یا غذاهای خوشمزه و … رو برامون ب تصویر بکشه ما رو با اصل خودمون اشنا میکنه با باورهای درست و توحیدی اشنامون میکنه نحوه یک زندگی سراسر خوشبختی و سعادتمند رو بهمون یاد میده دیدگاه های استاد عزیز جملات زیبای خانم شایسته کلام و رفتارهای بی نظیر مهمونای عزیزمون و ارامش و صمیمیتی که بین این افراد جاریه
زندگی در بهشت پر است از باورهای توحیدی ثروت ساز خوشبختی ارامش خدایا کمکم کن بیشتر و بهتر در این مسیر حرکت کنم
براتون بهترین بهترینا رو ارزو میکنم
برای دیدن سایر قسمت‌های «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD288MB19 دقیقه
- فایل تصویری سریال زندگی در بهشت | قسمت ۵689MB19 دقیقه
سلام به همگی
چقدر قشنگه این صمیمانه دور هم جمع شدنا. یجوری که صد برابر شیرینی اون دسر خوشمزه رو به وجود آدم می‌نشونه.
چقدر این خانواده با دیسیپلینن. واقعا این یه هنره که هم بتونی با نظامندی قانون رو حاکم کنی و هم به شوخ طبعی دلچسبی و لذت لحظات رو…
اول بزرگترا بعد بچه ها.
کری می‌خونن ولی هیچکس اعتراض نمی‌کنه و همه به قانون احترام میذارن.
واسم جالبه که پدر ومادر ها اصلا خودشون رو مسئول امور بچه ها نمی‌دونن، چیزی که توی فرهنگ الان ایران تقریبا برعکسه!
یعنی مهمترین مسئولیت خودشون رو آموزش درست به بچه ها می‌دونن. در واقعا به جای اینکه ماهی بدن دستشون، ماهی گیری یادشون میدن و تا دم اقیانوس هم می‌رسوننشون، ولی اجازه میدن خودشون ماهی خودشون رو بگیرن.
این خیلی ارزشمنده..
لذت بخش ترین لحظاتم در بچگی، وقتی بود که یه کاری رو به خودم محول می‌کردن.
قشنگ یادمه اولین باری رو که مامانم گفت برم از سوپر خرید کنم. رفتم یه سس کچاپ موشکی خریدم و تو راه برگشت بقدری احساس غرور و افتخار می‌کردم که حد نداره.
و تا یک هفته این احساس غرور و افتخار همراه من بود.
و کاملا میفهمم که چه معجزه ایه این روش تربیت و چجوری الماس درون آدم رو از همون بچگی صیقل میده و جلوگیری میکنه از اینکه وابستگی تبدیل به پاشنه آشیلشون بشه در بزرگسالی.
چه حس خوبی داره این بازی های گروهی، حقیقتا طلایی ترین لحظات هر دورهمیه:)
وقتی شما داشتید بازی می‌کردید، توجهم جلب شد به بچه ها که پس زمینه بودن. یکیشون پتو انداخته بود رو سرش و داشتن با هم کیف می‌کردن.
چقدر دوست دارم این تجربه رو…
دوست دارم فارغ از اینکه چند سالمه و چکاره ام، همیشه همینجوری بچه بمونم. منظورم ترکیب شیطنت و خلوص بچگی با پختگی حاصل از تجاربیه که در دوران کودکی نداشتیم.
قلبم میگه این لذت بخش ترین روش زندگیه. عاشق در پیش گرفتن و زندگی کردن به این سبکم:)
چقدرررر چهره ی تاتم عزیزم قشنگه!!!
لپای گل انداخته، صورت عروسکی، موهای بور و پوست سفیییید، یه خنده شیرین و خالصانه از ته دل و فرکانس یه عالمه تصور و تجسم قشنگ برای هرکدوم از باربی هاش…
در یک کلام در لحظه زندگی کردن…
خیلی زیبا بود این قسمت
مرسی استاد و مرسی خانم شایسته
خدایا شکرت
سلام آسو عزیز
به چه نکات خوبی اشاره کردین.
دقیقا همینطوره.
جالبه که منم سه چهار روزه خیلی دارم روی بچه بودن و بچگی کردن فکر میکنم و سعی میکنم در عمل هم اجرایی اش کنم.
واقعا همینه. بچه که بودم عاشق این بودم که زودتر بزرگ شم و ببینم چه خبره توی دنیای ادم بزرگا.
و الان دوست دارم ببینم توی دنیای بچه ها چخبره و دوست دارم از دید اونا به جهان نکاه کنم و مثل اونا از هر جا و هر شرایطی لذت ببرم و برای خودم فان بسازم.
بچه بودن…
اخ اخ اخ
اگه بدونین من چقدر عاشق این احساس شدم…
تا حدی که اگه بگن تو فقط یه حس میتونی انتخاب کنی که تا اخر عمرت فقط همونو تجربه کنی، سریع میگم حس بچگی
باور غلط که عموم مردم دارن و با حسرت به دوران کودکیشون نگاه میکنن، اینه که :
اون دوران دیگه رفته و تموم شده و پروندش بسته شده و دیگه قابل تکرار نیست!
در صورتی که اصلا چنین چیزی نیست.
چه بسا وقتی تجارب و پختگی که طی این سالها کسب کردیم اکه با اون شور و هیجان و نشاط و رهایی بچگی ترکیب بشه، نتیجه برامون غوغا میکنه.
چون دیگه یه سری از اشتباهات اون زمان رو نمی‌کنیم که از سر ناآگاهی بوده.
و فقط میتونیم از اون حس خالص و پاک و ناب لذت ببریم و لذت ببریم و لذت ببریم…
شوخ باشیم، شاد باشیم، رها باشیم، آزاد باشیم، خودمون رو توی قید و بند محدودیت های واهی ذهنی فرار ندیم، بپریم بالا پایین، از ته دل و با صدای بلند بخندیم، به زشته زشته گفتن های این و اون توجه نکنیم و تمام اینا رو ابزاری قرار بدیم برای لذت بیشتر.
برای اینکه بتونیم طنابایی که به پامون بستیم رو باز کنیم و در نهایت به رشد و پیشرفت خودمون برسیم و البته حواسمون باشه که دیگه از حد نگذریم.
آسوی عزیز،
من اینا رو برای خودم نوشتم. چون برام شگفت انگیزه که جریان هدایت چطور داره من رو بدون خطا جلو می‌بره و کمک میکنه که بهتر و بهتر بشم، خواسته هام رو بشناسم و بهشون برسم.
ممنونم ازت بابت کامنت زیبایی که گذاشتی.
برات بهترین ها رو آرزو میکنم
هر جا هستی شاد و پیروز و سرشار از حس بچگی باشی؛)))