سریال زندگی در بهشت | قسمت 67

سلام دوستان ⁦(⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠⁩

خدایا شکرت که در هر لحظه منو هدایت میکنی . الان هم به ذهنم نظم بده و کمکم کن تا مرحله به مرحله جلو برم .

چند وقت پیش برای ازمون رانندگیم که بنا بدلایلی یه شهر دیگس خودم تنهایی پاشدم اومدم خونه مادربزرگم .

خودم تنهایی با اتوبوس اومدم . تجربه خوبی بود . تو اون مدتی هم که اونجا بودم تجربه خوبی بود . الانم که تو اتوبسم درحال برگشت .

خدارو شکرت که هر دفعه راحت اتوبوسو پیدا کردم . یه صندلی عالی . همه چی جوره جور .

یه چند تا نکته بود که دوس داشتم با شما دوستان در میون بزارم .

من دفعه قبل ازمونمو رد شده بودم . باید برمیگشتم شهر خودم . حتی موقع ازمون هم همه همش میگفتن افسر سخت میگیره و فلان . ولی من قبول نمیکردم تو ذهنم . موقع ازمون افسر همش بهم میگفت راحت اصلا چیزی نیس . فک ما رفیقاتیم . ماشین باباتو برداشتی بریم شمال.

کلا دستش درد نکنه خیلی خوش رو بود . ولی من بخاطر اشتباهات خودم رد شدم .

دفعه بعد که برا ازمون اومدیم . همه میگفتن دفعه اول قبول نمیشی و فلان و بیسار . من دوستم دوساله در گیره .

من کلا کاری نداشتم. اتفاقا اونی که بیش تر از همه مینالید و غر میزد رو که لااقل من در جریانم که رد شد . بقیه رو نمیدونم . بعد من خیلی راحت روشن کردم . رفتم . گفت پارک دوبل برو . یعنی یه پارکی رفتم خودم کیف کردم .⁦(⁠ﾉ⁠≧⁠∇⁠≦⁠)⁠ﾉ⁠ ⁠ﾐ⁠ ⁠┻⁠━⁠┻⁩

بعد گفت دور دو فرمون بزن . داشتم میرفتم گفت وایسا داره ماشین میاد .

از دور داشت ماشین میومد . فاصلش زیاد بود . فک کنم فک میکرد ماشین بیاد من هول میکنم . بهش گفتم بزار الان سریع برات ردش میکنم . نمی دونم چیشد با افسری که همه اینقدر ازش میترسن این جوری حرف زدم اینقدر راحت ⁦(⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠ . خلاصه خیلی سریع دور زدم

اینا همه نتیجه رانندگی با ماشین های قدیمی فامیلا بود . فرمون غیر هیدرولیک . کلا دستم قوی شده بود .

و حقیقتش هم کلا از رانندگی خیلی میترسیدم. به خاطر همین با هر کی میتونستم تمرین کردم تا ترسم بریزه . وقتی که از رانندگی تو جاده میترسیدم . از عمد میرفتم توش .

ازمونو خیلی راحت بدون حتی کوچک ترین ایرادی قبول شدم .

رفتم پیش بقیه بچه ها تا بهشون انگیزه بدم . بهم گفتن تو اصلا از همون اول معلوم بود استرس نداری قبول میشی . اینا پاداش هر کسی که اگاهانه میخواد ذهنشو کنترل کنه و هدایت میشه .

همون جا ازمون من . یه وانت هم بد پارک کرده بود . و کلا بچه ها میگفتن دوبل رفتن سخته باهاش . البته من معتقد بودم که میشه. ولی برای دوبل خودم افتادم با ماشینی که خیلی با مثلش دوبل رفته بودم وکلا دستم بود . خیلی راحت .

قبل ازمونم . افسر میومد چند تا چند تا بچه ها رو بر میداشت میبرد برای ازمون . انصافا خیلی استرس داشت . برای همینم تا اومد گفت نوبت اقایونه من خودم اولین نفر پریدم تو که فرصت سست شدن پیدا نکنم .

همیشه هم این استرس های ازمون تا قبل ازمونه . موقع خود ازمون همه چی راحت پیش میره . کلا من عادت دارم هرچی برام سخته خودمو تو عمل انجام شدش قرار میدم که دیگه فرصت بهونه اوردن نداشته باشم .

بعد زمانی که هنوز نوبتم نشده بود . خانم ها یه طرف اقایون هم یه طرف جمع شده بودیم . داشتیم حرف میزدیم .

من یه جا شنیدم یه خانومی به دوستش گفت این پسرارو نیگاه . همشون قبولن .

من با خودم گفتم اون داره از بیرون به چی نگاه میکنه ؟

یه نگاه به خودم کردم . دیدم پسرا خیلی هاشون استرس داشتن میگفتن قبول نمی شیم . یکیمون که حتی بلند شد رفت . لااقل دخترا که همه موندن ازمونشونو دادن .

ولی اون اینو نمی دید . یعنی نمی خواست بیبینه . راحت تر بود این طوری فکر کنه که اشتباهاتشو نه بخاطر تمرین نکردن . بلکه بخاطر جنسیتس بیبینه .

اتفاقا کم نبودن خانمایی که چقدر قشنگ و با اعتماد بنفس رانندگی میکردن . اصلا لذت میبردی از سوار شدنشون .

به چیز دیگه هم که بود . من مادرم گفته بود برای اینکه کارم راه بیفیته و نخوام دوباره این همه مسیرو بیام . برم بگم من از راه دور اومدم بهم رحم کن و اینا

قبل ترش . ماه قبل که اومده بودم برا ثبت نام . پدرم اومد گفت برو دنبال اشنا بگرد . من بهش گفتم باش . ولی تو دلم گفتم پارتی بازی اخ . فقط خدا .

رفتم و به سمت یکی هدایت شدم که نمی دونم کی بود ولی خودش ثفر تا سد کارمو راه انداخت . بهتر از هزار تا فامیلم حتی . ⁦(⁠◕⁠ᴗ⁠◕⁠⁠)⁩

این دفعه هم به مادرم گفتم باش . ولی هیچی به افسر نگفتم و مثل یه راننده تریلی ازمون دادم و قبول شدم . بی هیچ حرف و حدیثی . حالا این همه کنترل ذهن . این همه ارامش تمرین شده . یه همچین پارک دوبلی بزنی . بعد میای میبینی طرف میاد میگه این از رشت اومده بود راهش دور بخاطر همین قبولش کردن . چقدر راحت دلیل اصلی رو نمیبینم و خودشونو از موفقیت دور میکنن .

کلا تجربه خوبی بود . قبل از اومدنم هم دوتا از پسر عمو هامو بردم سینما . البته یکیش میشه پسر دخترعمم

بعد با خودم گفتم چه جالب . تا همین دیروز پسر عمو بزرگا منو میبردن بیرون برام چیز میز میگرفتن . الان من دارم نوه های کوچک ترو میبرم . بعد کلا رابطم با بچه ها عالیه . هر جا میرم عاشقم میشن دیگه نمیزارن برم . خونه یکی از پسر عموهام رفتم . بچه بود کلا ندیده بودمش . تمام روز باهم بودیم . برام جا پهن کرد تو حیاط . کلی خاطره برام گفت . بچه کلاس سومی داره برا من خاطره از گذشته ها میگه

صبح بیدارم کرد . مهدی برات صبحونه گذاشتم . عزیزم

یا یه بچه دیگه بود . عاموزام بود. بچه پیش دبستانیه . من بیرون بودم صبح . تا من نیومدم صبحانه نخورد . گفت میخوام با تو غذا بخورم . کلا بچه کم حرفیه . فک کنم با تنها کسی که شوخی میکنه منم .

بعد برام جالبه تمام نوه های کوچیک فامیل عاشقمن .همشون میگن مهدی تو چقدر خنده داری . کلا پیش من از خنده روده بر میشن . خدایا شکرت .

تو این سفر هم تجربه خوبی بود . قبلا اگه دعوایی میشد منم درگیرش میشدم و کلی اتفاق ناجالب . اما این فعه من میموندم تو اتاق کتاب میخوندم . و اصلا کاری به اون فضا نداشتم و واقعا جدا بودم . انگار که اون فضا اصلا برای من وجود نداشته .

خدارو شکر . الانم تو اتوبوسم در مسیر برگشت . خدارو شکر . اگه بازم نکته ای به ذهنم رسید حتما باهاتون در میون میزارم.

هاشقتونم .

شاد و ازادباشید ⁦(⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠⁩