سریال زندگی در بهشت | قسمت 75

درود و سلام نگار خوشگلم

خواهر عزیز من با اون دل و جسارت و قلب بزرگت

نووش جون و روحت اولین سفر تنهاییت.نوش جون و رحت رشدهای لحظه به لحظت در مسیر بالندگی و لذت بیشتر زندگی.

نگار خوشگلم دقیقا همینطوره که میگی.ما باید در مسیر زندگی هدفمون لذت بیشتر و آرامش بیشترمون باشه و اصل رو رشد درونیه خودمون قرار بدیم و از ابزارش استفاده کنیم.

میدونی مسیر رشد جهان و کیهان به صورت آرام ولی همیشگیه.بدون تقلا و با حسی پر از شوق و اشتیاق.

اون فکر و دیدگاه ثروتمند داشتن که یعنی از درون پر بودن خودش باعث میشه حتی تو سنینی که از نظر عددی پایینه انسان تصمیم های قدرتمند و قوی بگیره.در دراز مدت انقدر نتایج متفاوت میشه که ارمغانش حس و حال خوب بیشتر و رشد عزت نفس و شنیدن ندای آرامش بخش شدن هاست.

اگه الویت رشد درون خودمون باشه و تجربه ی چیزای جدید و باور به اینکه ما تنها مسیول رشد خودمونیم ناخواسته خیلی از تقلاها برای تظاهر برای رقابت از بین میره.

ثروت لاجرم به سمتمون میاد و بله دقیقا تا ازش نگذریم نمیتونیم بگیم ازش پر شدیم.

دقیقا خیلی تفاوته بین کسی که مثل استاد سوار یه تراک کمپر خفن میشه که صندلیاش از فرست کلاس هواپیماها خفن تر و راحت تره و هزینه هایی که براش پرداخت شده مطابق با کیفیت و خدماتی هست که دریافت میکنن.با اون فردی که میره مثلا بنتلی میخره که 10 برابر این تراک قیمتشه اما کفش پایینه و یه ذره از خدماتی که این ماشین به استاد میده رو نمیتونه ارایه بده و رسما مثل لباس مجلسی فقط رخ خوبی داره.

دقیقا فرقه بین ساعت کاسیو یا جی شاکی که ضد آبه و میزان اکسیژن و ضربان قلب تورو توی عمق استخر میتونه بهت بده یا میزان کیفیت خواب تورو در شب با چک کردن ضربان قلبت میتونه بده بگه حتی چه زمانی خوابت عمیق بوده کی خواب بد دیدی با یه ساعت رولکس که یه کدوم ازین کارایی ها رو نداره و قیمتش حتی شاید 10 برابر یا بیشتر ازین ساعتا باشه.

وقتی ما تلاش میکنیم که به درک بیشتری از خودمون و پروردگارمون و جهان پیرامونمون برسیم خیلی زودتر از سنمون رشد میکنیم و درگیر یه سری حواشی برای اثبات خودمون برای خودنمایی نمیشیم و قطعا الویت میشه حال بهتر خودمون و اون ارزشی که برای خودمون قایل میشیم باعث میشه بهتر خودمونو بشناسیم و مطابق با نیازمون ابزاری رو تهییه کنیم.

من نمیگم رولکس یا بنتلی یا کالاهای برند بدن که خیلیم خوبن.اما هدف از خریدشون وقتی بهتر خودمونو بشناسیم اگه مطابق با رفع نیاز ما بود اون وقته که خیلیییم عالیه.

نایک و آدیداس کیفیت عالی دارن اما تو برندا معمولین و در واقع ما مطابق با کیفیتی که پرداخت میکنیم خدماتم میگیریم اما مثلا لویی ویتون واقعا چه متریال متفاوتی برای وسایلش استفاده میکنه که انقدر تفاوت قیمتی داره.وقتی آدم باور کنه چه ارزشی داره فقط به دنبال استفاده از ابزاره نه که با اونا به ارزش خودش اضافه کنه.نمیدونم شاید یه روز از روی اینکه تجربه کنم یه کیف لویی ویتون بگیرم اما بعییید میدونم.ترجیحم برای اون حاله خوبه سفر و گردش و دیدن طبیعته.با ابزار راحت.

حالا طرف هست همون مثال معمول که دندون سالم تو دهنش نیست اما چندتا النگو طلا دور دستشه.

اینجا اون فکر ثروتمند خودش رو نشون میده.

یا حسابش میلیاردی پر هست اما دلش نمیاد برای خودش و رفاهش خرج کنه.

پول یک ابزار برای شکل دادن به خواسته های فیزیکی جهان مادی ماست اما اون ثروت درونی شناخت از خودمون و جهان پیرامونمون و درک عظمت بزرگی خداست.همونی که خواسته هامونو به راحتی به شرط باورمون در اختیارمون قرار میده.

خیلی وقتا وقتی قشنگ دل بدیم به جریان هدایت پروردگار میبینیم مانده ی حسابامون کارای بزرگی نمیتونن بکنن اما اون پروردگار جوری همه چیز رو میچینه که به خواسته هایی برسیم که اونایی که مانده های حساباشون میلیاردیه و به قول تو پولدارن اون لذت ها رو تجربه نمیکنن.

به قول استاد اونا افسار اموالشون به دلشونه اما افسار پول انسان های ثروتمند از لحاظ درونی به گل هست.

میدونی خیلییی برام واضح تر شده که من بااید به مااهیت خواسته هام برسم.هر چی وضوحش بیشتر رسیدن بهشون راحت تر و واضح تر.

مثلا ماهیت اینکه چرا ساعت میخوام چرا لباس میخوام چرا خوراک مناسب میخوام اینکه چه طور رابطه ای رو میخوام اصلا چرا ماشین میخوام چرا دوست میخوام چرا گوشی بهتر میخوام چرا سفر میخوام چرا دوست دارم چندتا زبان یاد بگیرم چرا میخوام حتی کاار کنم اصلا چرا میخوام هر روز ورزش کنم یا چرا حتی دوست دارم محیط اطرافم تمیز باشه حتیییی چرا سالهاست تو سایت ووول میخوورم و و و …

بعد بدونم همه ی خاسته هام مقدسن و بخوامشون و ببینم ردشون رو که چطور دارن برام نمود پیدا میکنن.مفهوم زندگیموو درک کنم.

ثروتمندانی رو میشناسم در اطرافم که لذتی که من دارم از زندگیم میبرم اونا نمیبرن

ببین نه که الان حتی اون قدیم ها هم همینطور.

من آموزش زبان انگلیسی میدادم به فسقل نخودیایه 5 یا 6 ساله و هم زمان کار حسابداریم میکردم و حدودا 1200 دریافتیم بود.من با این پوله پادشاهی میکردم.دقیقا همون برکتی که از قدیم میشنیدیم.

من خواسته هامو هییچ وقت کم نکردم.هرچی بزرگترشون کردم و به چگونگیش کاری نداشتم فقط یه قدم کوچیک یه قدم کوچیک هر روز برداشتم.

وقتی تمرکزمون روی رشد خودمون باشه یعنی اینکه چطور امروز از دیروزم یه کوچولو بهتر یه کوچولو بهتر بدوون سخت گرفتن به خودمون تنها با لذت بیشتر چون هر چی بیشتر خودمونو بشناسیم و بیشتر بفهمیم درونا چی میخواهیم حاال خودمون بهتره و واقعاااا هدفت از برآورده شدن هر خواسته ای رسیدن به اون حال خووبه و ما اینجوری بردییییم و نتیجه در دست داریم.

روتین داشتن عالیه اون نظم درونی عاالیه اما یه جاهاییم اصل ماهیت کلیه رشد زندگیه و مطابق با خود آدم شرایطش و حالش باید تنظیم بشه.

ببین دنیااا دانشگاهه.من حس میکنم حتی طبیعیه گاها حضورمون توی سایت کم بشه اما موضوع اینه خدا از هر طریقی میتونه مسیر رو برامون روشن کنه.

اینکه اینجا پر از درس و آگاهیه شکی درش نیست و به قولی بازگشت همه ی ما به سایته آخر :))))) اما گاهی اگه فاصله ایجاد شد نگران نباش و به خودت سخت نگیر و ذهنت رو محدود نکن به ورودی های هدایتی.خدا برای نشون دادن مسیر الهیت دست و بالش حسااابی باازه.فقط شنوا باش.یعنییی فکر نکن زمان نداری عجله نکن فقط دل بده به مسیر زندگیت.لذتش رو ببر و خودتو تجربه کن.

در ضمن من مطمینم تو در الهی ترین مسیر ممکنی و داری به زیبایی قدم میزنی و به بالندگیت ادامه میدی و در آغوش پروردگار در امن ترین حالت ممکنی و من بهت برای این شوق زندگی و ادامه دادنت افتخار میکنم.

در پناه حق باشی خواهر کوچولوی قهرمان من.