سریال زندگی در بهشت | قسمت 82 - صفحه 8

ان علینا للهدی

سپاس فرمانروای جهانیان که منو به راه راست و توحید، راه کسانی که نعمت داده هدایت کرد.

خدایا شکرت برای این بهشت زیبا. مریم جان باهاتون موافقم این زیبایی و نسیم واقعا مرده رو زنده میکنه. ای خدا، مرغ و خروس و جوجه ها وقتی درب قفس رو باز کردین چه هجومی آوردن بیرون و این نشون میده مهمترین خواسته همه موجودات و انسان آزادیه.

خدای من چه صحنه قشنگیه غذا دادن به مرغ و جوجه ها. چقدر حالم خوب شد و لذت بردم از این صحنه. مرغ و خروس و جوجه ها و مرغابیاچه تند و تند غذا میخوردن. نترسین بچه ها. کم نمیاد. پرادایس پر از نعمت و فراوونیه.خدایا شکرت. مگه زندگی چیزی غیر از لذت بردن از همین داشته های کوچیک و این صحنه های ناب و طبیعیه؟

خدایا شکرت برای نور طلایی خورشید که دست و دلبازانه داره روی درختان سبز و دریاچه آرم و دارای رنگهای متاثر از درختان سبزو آسمان آبی پرادایس میتابه و همزمان هم سمفونی پرنده ها به راهه. قلب و روح آدم به وجد میاد .

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست

عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

خدایا شکرت.

خدایا شکرت بخاطر مزرعه زیبای الن و اون گاوهای قشنگ و تمیز ، که با آرامش داشتن از نعمت های خداوند استفاده میکردن و لذت میبردن.

مریم جانم سپاسگزارم از شما که این لحظات طلایی ناب و زیبا رو با ما به اشتراک میذارین و روحمون رو زلال و سرشار از عشق به خدا و سپاسگزاری از زیباییهای خداوند میکنید.

خدایا، خدایا این بهشت روز به روز داره زیباتر و خوشرنگ تر میشه. من عاشق اون آسمون آبی با اون ابرهای خوشگل و پنبه ایم. من عاشق اون آرامش دریاچه و موجهای ملایمشم. من عاشق اون درختان رنگارنگم.من عاشق اون براونی همیشه آرام و دوست داشتنیم. خدایا شکرت بخاطر تمام این چیزای دوست داشتنی.

مریم جان تحسین میکنم پشتکار و عشق به کارتون رو که یه جهاد اکبر انجام دادین و با آپدیت کردن و مرتب کردن فایلهای دانلودی در جهت اصل راحت تر انجام شدن کارها، مسیر بچه های سایت رو برای هدایت به موضوعات مورد نظر آسان تر کردین.

* نکته مهمی که گفتین این بود که اول که هیچ شناختی روی پرادایس نداشتین خیلی بزرگ و ناشناخته بود واستون و کم کم که با محیط آشنا شدین دیگه سایزش کوچیکتر به نظر میرسه. این مورد رو به همه تضادها و مسائلی که باهاش برخورد میکنیم میتونیم تعمیم بدیم که اولش چون اون مساله ناشناخته ست خیلی بزرگ و سخت به نظر میرسه ولی وقتی واردش شدیم و قدم واسه حلش برداشتیم، شناختمون نسبت به اون مساله بیشتر میشه و به مرور اون مساله کوچیک تر به نظر میرسه و این باعث میشه استرس ما کمتر و زمینه برای دریافت الهامات و هدایت خداوند برای حل مساله فراهم بشه.

مریم جان من تحسین میکنم شما رو که همیشه واسه انجام کارها این جمله میریم به امید خدای مهربان رو میگین و پاداش این توکل و امید به خدا اینه که خدا هدایتتون میکنه که در زمان مناسب در مکان مناسب باشید. خدایا شکرت. خدایا ما رو از زمره افرادی قرار بده که همیشه متوکل به تو هستن و پاداش این توکل هم هدایت به اتفاقات و شرایط خوبه.

مریم جان تحسینتون میکنم که با تمرکز هم رانندگی میکنین و هم واسه ما صحبت میکنین و این نشون میده دارین تکاملتون تو این زمینه رو هم طی میکنین.

تحسینتون میکنم که با آرامش به صورت موازی ، هم وظایف شغلیتون رو انجام میدین هم امور خانه و هم کارهای مربوط به بیرون خانه.

* برای وارد شدن به ترسها باید روی خدا حساب کنی : آیا خدا برای بنده کافی نیست؟ صد البته که هست. خدایا شکرت که روز به روز داره ایمانم قوی تر و اعتماد و توکلم به تو بیشتر میشه.

خدایا شکرکه وقتی فقط روی خدا حساب باز میکنیم حتی خدماتی که جزو وظایف نباشه خیلی سورپرایزگونه برای ما انجام میشه. مثل آوردن تخم مرغها در صورتی که گفته بودن باید برین و حضوری از اداره پست تحویل بگیرین. خدایا عاشق تو و قوانین بدون تغییرتم که در لحظه قوانین انسانی رو نقض میکنه. خدایا شکرت

خدای من، براونی زیبا. عاشقتم پسر خوب. تو چقدر آروم و جنتلمنی آخه.

منم با شما موافقم مریم جان. وقتی اتفاقات و نشونه هایی که انتظارشو نداریم اتفاق میفته ، عجب حس و حال خوبی به آدم میده و از وقتی من تو مسیر آشنایی با استاد و درک قوانین قرار گرفتم خدا رو شکر از این سورپرایزای قشنگ روز به روز داره تو زندگیم بیشتر میشه. خدایا هزاران بار شکر.

* برای بزرگ شدن و نتایج بزرگ گرفتن باید از حواشی کوچک و غیر مهم گذشت. مثل انجام کارهایی که ناشی از عدم عزت نفس و برای گرفتن تاییدیه از دیگرانه

* وقتی آگاهانه وارد ترس میشیم و اون رو از بین میبریم اعتماد به نفسمون بالاتر میره و در سطحی بالاتر از فردی که به طور طبیعی آن ترس یا مشکل رو نداشته قرار میگیریم و باعث میشه قدرت بیشتری برای حل ترسهای دیگه مون بگیریم و کم کم وارد شدن به ترسها و حل آنها عادت میشه

* برای پیشرفت باید همه ترمزها رو شناسایی کرد و همه ترمزها مهمند .از ترمزهای کوچک نباید گذشت و باید آنها را جدی گرفت. چون پیشرفت اصلی با شناسایی و رفع همین ترمزهایی که کوچک ولی به تعداد زیاد هستند صورت میگیره. با شناختن ترمزها و رفع اونها، چوب رو از لای چرخ ماشین زندگی برمیداریم و ماشین به راحتی دیگه گاز میخوره و جلو میره.

و اینجا یه مساله داریم که مربوط به ایرکاندیشنه و باز هم یه ماشین که مجهز به همه وسایل مورد نیازه و افراد ماهر که مساله رو به صورت موقت حل کردن .

مریم جان واقعا تحسینتون میکنم با اینکه توی این جنگل وسیع ، تنها بودین ولی خیلی قوی و با اعتماد به نفس و شجاعانه عمل کردین و اطلاع دادین که واسه حل مشکل ایرکاندیشن بیان . اعتراف میکنم من اگه بودم حتما میگفتم کسی بیاد پیشم که وقتی اون آقایون میان تنها نباشم. البته که این بخاطر ورودی های منفیه که ما داریم و باید تو این زمینه یه کنترل ذهن اساسی انجام بدیم

خدایا شکرت که ما رو هدایت کردی به آگاهی های ناب تا در پرتو این آگاهی ها به آرامش برسیم.