سریال زندگی در بهشت | قسمت 85

سلام

من واقعا بخاطر تولید این سریال از شماها سپاسگزارم ، چرا که من بیشتر از هر چیزی ، آداب و شیوه های یک زندگی طبیعی و آرام را با طی کردن تکامل آن یاد میگیرم … اگر بخواهم صادقانه و بدون خجالت حرف بزنم باید بگم که من حتی طرز قرار دادن ظرفها را در ماشین ظرفشویی از خانم شایسته یاد گرفتم ، یعنی چون مواد ماشین ظرفشویی نسبتا گرون هست من ناخودآگاه ماشین را تا خرخره پر میکردم تا حجم بیشتری از ظرفها با یکبار روشن کردن ماشین شسته بشند اما در یکی از همین قسمت ها من دیدم خانم شایسته ماشین را زیاد پر نکرد و روشنش کرد ، در حالیکه من انقدر خم می شدم و ظرفها را جابجا می کردم که کمرم درد می گرفت و می گفتم همون با دست ظرفها را بشورم بهتره در حالیکه اشکال از من و بی لیاقتیم و باور کمبودم بود ، نه از ماشین ظرفشویی ، و از اون موقع بعد از هر وعده غذا ظرفها را می چینم و ماشین را روشن میکنم حتی اگر ماشین هنوز ظرفیتش تکمیل نشده باشه … یا مثلا خانم شایسته یک پارچه حوله ای فکر می کنم کنار دستش توی آشپزخونه گذاشته بود که بعد از هربار شستن دستها با اون حوله دستهاش را خشک میکرد …. خنده م می گیره بخدا … آخه من تا اون موقع ناخودآگاه با لباسم دستهام را خشک میکردم بعدشم از خیس بودن لباسم عصبی میشدم و پرتش میکردم تو ماشین لباسشویی و غر میزدم که چرا هروقت غذا درست میکنم باید لباس عوض کنم و جالبه که حوله به دیوار آویزون بود ولی من ازش استفاده نمی کردم و از اون موقع به بعد یه حوله کنار دست خودم گذاشتم که بعد از هربار دست شستن ، حسابی دست هام را خشک میکنم و کیف میکنم و کار بعدی را انجام میدم چون خیلی بدم میاد دست هام خیس باشند …. میدونید شاید اینها چیزهای ساده ای باشند ولی به آدم احساس لیاقت و ارزشمندی میدند …. از اون موقع من دیگه برای هل دادن ظرفها داخل ماشین ظرفشویی تقلا نکردم و خم نشدم و کمرم درد نگرفت و ده بار ظرفها را به مدل های مختلف نچیدم که بتونم تعداد بیشتری جا بدم … از اون موقع من دیگه دست هام را با لباسم خشک نکردم … از اون موقع من ژل ظرفشویی را در خدمت خودم دیدم و گفتم هرچقدر که گرون باشه میرم میخرم … از اون موقع من سعی کردم به یک پیاز با عشق نگاه کنم و توی دستم تابش بدم و ببینم اندازه ش مناسبه یا نه … و من یاد گرفتم که با عشق وارد آشپزخونه بشم و مطمئن باشم در اون لحظه اون جا بهترین مکان برای منه … و مطمئن باشم هیچ چیزی ، هیچ چیزی برای نگران بودن وجود نداره و جهان از من وقتی آشپزی میکنم یا هرکار دیگری میکنم حمایت میکنه …

نوشتن اینها برایم سخت نیست چون دوست دارم آدم های این سریال از عملکرد خودشون با حرفهای من بازخورد بگیرند و بدانند که زندگی طبیعی اونها چقدر زندگی های غیر طبیعی را به طبیعت اصلی خودشون باز میگردونه …. من از خودم و زندگی خودم خبر دارم و عاشقانه میگویم که من با این سریال به مسیر اصلی و عادی و ساده و آرام زندگی هدایت میشوم …. دوست دارم بدونید که من و شاید هزاران نفر دیگه ، تنها میتونیم گوشه ای از روند رشد و بالندگی خودمون را با آموزش های استاد و مستند زندگی شون در این جا بنویسیم و آنچه نمی نویسیم در زندگی واقعی مان قطعا حسش میکنیم …

امروز من از شماها یاد گرفتم که ما خلق شده ایم تا به آرزو هامون برسیم ، یادم میاد استاد در یکی از قسمتها گفته بود به نجاری خیلی علاقه داشته و وقتی دیدم استاد مقدمات شروع نجاری را فراهم میکنه و دستان خداوند را دیدم که چطور به زندگی استاد میاند تا به هدفش نزدیک بشه ، احساس امید کردم ، احساس حضور هدفمند در جهان هستی ، احساس کردم جهان به جنبش در میاد وقتی ما هدفی را انتخاب میکنیم و به سمتش حرکت می کنیم ، احساس کردم به محض تولد یک آرزو ، زمین و زمان به انسان تعظیم میکنند ، احساس کردم آدم ها همه آماده اند تا کمک های خودشون را ارائه بدند ، احساس کردم ابزار های از پیش ساخته شده ای وجود دارند که مشتاق و منتظر در قفسه فروشگاه نشسته اند تا تو بابت شون پول بپردازی و اونها را به خدمت بگیری …..

خدایا چقدر حالم خوبه ….. هرروز از درک این موضوع که خداوند ، سیستمی داره که به باورها پاسخ میده ، نه به تقلاها ، خوشتر و سپاسگزارتر میشوم …

بذارید یک تجربه این وسط تعریف کنم ، من نقاشی سنتی روی چوب را خیلی دوست دارم و دوره آموزشیش را هم دیدم و تصمیم گرفتم ظروف یا وسایل چوبی برای نقاشی تهیه کنم ، طبق اهرم قبلی ذهنم رفتم دنبال نجار ، خب نجار بد قولی میکرد و ما را دم مغازه‌اش معطل می کرد و نمیامد ، من یک لحظه به خودم اومدم و گفتم نباید تقلا کنم و این دوندگی ها و اصرار کردن به آدم ها شرکه ، به همسرم گفتم دیگه دنبال نجار نمیرم ، نجار خودش باید بیاد و رهاش کردم ، تا اینکه خیلی عادی و آسون آدرس یه پیج را توی گوشیم دیدم که اصلا کارش ، درست کردن ظروف چوبی اعلا برای اجرای هنر تذهیب بود ، گفتم خودشه خدا داره حرف میزنه ، بهش پیام دادم و خیلی صبور و با حوصله جواب منو دادند و گفتند ما یه گروه هستیم که کارمون همینه و حتی هر طرحی که توی ذهن شما باشه و روی کاغذ بکشید ما براتون با هر نوع چوبی که بخواهید میسازیم و جالبه که محل کارشون هم تهران نبود و یکی از شهرستان های نسبتا کوچیک بود ولی واقعا حرفه ای بودند و اطلاعات خیلی خوبی به من دادند و من چند تا وسیله سفارش دادم که امروز برام پُست کردند ….. استاد من لحظه لحظه حرفهای تو را به یاد میارم و در زندگیم بکار می گیرم …. شاید لحظه ای از ریل خارج بشم اما قطعا دوباره به مسیر برمیگردم …

من ثروت را دوست دارم چون پرهای خوابیده انسان را به پرواز درمیاره و با هربار حرکت به سمت دریافت فراوانی و نعمت ، پَری از پرهای وجود انسان به حرکت در میاد تا تجربه دیگری از پرواز را احساس کنه و چه شیرین است که ذهن انسان مملو از حس تجربه های ناب باشه ، مملو از درک زوایای بیکران زندگی ، چه شیرین است که ذهن را به جای نجوا ، از تجربه های آگاهانه ی رسیدن به خواسته ها پُر کنیم …. من سپاسگزار خدایی هستم که صاحب این جهان است و من برای تجربه این دنیا قرار نیست وارد حریم خصوصی کسی بشوم یا اجازه ورود از کسی بگیرم چون صاحب این جهان از قبل از پیدایش و خلق من ، اذن ورود من ، به قلب رویا هایم داده است و این منم که با هر بار تجربه ، از ذوق و شوق و تسخیر یک زیبایی دیگر ، به وجد می آیم …..

استاد عزیزم و خانم شایسته مهربان ، من صمیمانه بابت تمام فیلمبرداری هایی که می کنید و برگه هایی از کتاب نفیس زندگی تون را با ما به اشتراک می گذارید سپاسگزارم ، من حتی بخاطر اون شوقی که خداوند برای تولید این سریال در دلهای شماها گذاشته سپاسگزارم

سلام زهرا جان

وقتی من ببینم و به زبون بیارم و تو بخونی و لذت ببری ، یعنی که خودت دیدی و من مطمئنم اینجا چشمهای زیادی هستند که باهم می بینند و قلب های بسیاری هستند که همزمان هدایت میشوند …. از لطف و محبتت سپاسگزارم

مرضیه جان

خوشحالم که تونستم حرفهایی بزنم که احساس خوب در تو بوجود آورد ، خوشحالم که در فرکانسی بودی که کامنت من ، یک اتفاق خوشایند شد برای تو … و احساس خوب ، بزرگترین اتفاق است

سلام دوست نازنین

خانم شایسته عزیزم لطف کردند که اسم منو در قسمت ۳۲ گفتند ، خود من هم خیلی خوشحال شدم که ایشون از من نام بردند و همین یک انگیزه شد برای من که با جدیت بیشتری قدم بردارم

بله دوست خوبم برداشتن پیچک های کوچیک ، خودش قدم های عملی بسیار مهمیه که باید طی بشه چون همه ما از بی لیاقتی رنج می بریم ولی خودمون متوجهش نیستیم ، من مدام رفتارهای خودم را بررسی می کنم که مبنای افکار و اعمالم عزت نفس باشه حتی دارم نسبت به بچه‌ هام هم رفتار متفاوتی در پیش میگیرم مثلا فردا میخوام برای هر کدوم شون بشقاب و قاشق و چنگال و کاسه جداگانه با سه رنگ مختلف بخرم که هر وقت چیزی خوردند هر کدوم ظرف خودش را بشوره ، راستش دیگه زیر بار انجام کارهای شخصی دیگران حتی بچه هام نمی رم و این یک شیوه عمل کردنه که استاد میگند اینطوری هم اونها یاد میگیرند مستقل باشند هم من وقت آزاد تری برای کار کردن روی خودم پیدا میکنم چون زحمتم کمتر میشه و تصمیم بعدی اینکه با همسرم دوتایی بدون بچه ها بیرون بریم و وقت بگذرونیم برای هم چون من ترمز شدیدم بچه هام بودند که همیشه یه احساس عذاب وجدان الکی و بی اساسی بهشون داشتم در حالیکه خیلی بیشتر از مادرهایی که اطرافم می بینم براشون از دل و جان مایه گذاشتم که البته اشتباه کردم ، دیگه میخوام برای خودم مایه بذارم

خوشحال شدم از پاسخی که دادی عزیزم ، موفق باشی