سریال زندگی در بهشت | قسمت 92

بنام یکتا خدای هستی

بهشت 92

بنام یکتا خدایی که با هدایتم به سایت عباس منش پرده های غفلت رو از روی چشمام و گوش هام کنار زد تا آگاهانه اجازه ورود به ورودیهایی رو بدم که بهم احساس خوبی میدن تا:

آگاهانه چشمان درشت دکمه ای این جوجه بوقلمون ها ی زیبا و آرام رو ببینم جوجه هایی که اونقدر با خودشون در صلحن که روابطشون هم با خودشون خوبه و هم با دیگران

تا رشد تکاملی اونها رو ببینم و یادم باشه که برای رسیدن به هرچیزی باید از مسیر درست و تکاملی اون برم و هیچ راه میانبری وجود نداره هیچ دکمه و جادویی وجود نداره

تا آگاهانه استاد و مریم جان رو ببینم .انسان هایی که اونقدر ورودی هاشون رو آگاهانه کنترل کردن که دیگه نا آگاهانه دارن نتیجه ی آگاهانه ی کنترل هاشون رو تجربه میکنن.

انسان هایی که اونقدر تمرکزشون بر نکات مثبت هر چیزی هست که صفات مثبت ی جوجه رو دارن میکشن بیرون موجودی که شاید برای اکثریتی که با قانون آشنا نیستن فقط ی جوجه بیشتر نباشه

تا آگاهانه زیبایی و فراوانی نسل های مختلف جوجه ها رو ببینم که یادآور نسل های مختلف انسان ها هستن از قوم های و نژادهای مختلف که امت واحد خداوند رو تشکیل میدن . قوم ها و نژادهایی که در صلح و آرامش دارن کنار هم زندگی میکنن و طبیعیش هم همینه و اگر ی جایی توی دنیا غیر از اینه یعنی ی جای کار اشتباهه یعنی باورها درست نیستن .

چقدر با دیدن این جوجه ها و چیکن شا یاد کشور آمریکا و مردمش افتادم .کشوری که هر کسی با هر رنگ و نژاد و جنسیتی داره کنار دیگران زندگی میکنه در صلح و آرامش

و چقدر با دیدن این چیکن شا اصل باور کردن از طریق دیدن برام مرور میشه .استاد چون دید کسی تونسته همچین چیزی رو خلق کنه باور کرد و چون باور کرد پس داشتنش طبیعی و بدیهی شد و و چون بدیهی و طبیعی شد پس رسیدن بهش ممکن شد.

و چقدر آوردن اون جوجه بوقلمون ها به چیکین شا منو یاد مهاجرت های دسته جمعی افراد انداخت که یه ی جایی مهاجرت میکنن به طور غیر قانونی و چون تکاملشون رو طی نکردن دوباره به کشورشون برگردونده میشن .اونوقت هر کردم تکاملش رو طی کنه خیلی راحت و طبیعی خودش مهاجرت میکنه

تا آگاهانه درس گرفتن از تجربه های خوب قبلی در انجام دادن کارهای مشابه رو ببینم و بشنوم و آگاهانه اقدام کنم به تغییر دادن اون چیزهایی که فکر میکنم تغییر دادن اونها کارها رو راحت تر و ساده تر میکنه مثل برداشتن جا تخم مرغی ها از داخل دستگاه ، مثل بر نداشتن یکی یکی جوجه ها از داخل دستگاه و اینجاست که قشنگ این جمله ی استاد برام مرور میشه که:

موفقیت حاصل انجام دادن خیلی کارهای درست و انجام ندادن خیلی کارهای غلطه

تا اگاهانه هر لحظه تمرکزم رو بذارم بر دیدن زیبایی های محیط زندگیم محیطی که شاید سالهاست که در اون زندگی میکنم اما چون هر لحظه دارم تغییر میکنم پس هر لحظه دیدگاه من هم داره تغییر میکنه پس هر لحظه باید با دید متفاوت و البته زیباتری اطرافم رو نگاه کنم مثل مریم جان و استاد .البته که اونا اینقدر این کار رو کردن که دیگه جزیی از شخصیتشون شده

تا آگاهانه بشنوم حرفهای استاد و مریم جان رو انسان های عملگرایی که با اقدام و عمل کردن و با پرداختن بها آگاهی هایی رو کسب کردن که هم اعتماد بنفس اونها ور میبره بالا و هم آمادگی اونها برای اقدام و عمل کردن های بیشمار دیگه . و اینجاست که بازهم حرفهای استاد برام مرور میشه که:

زمانی که ما اقدام میکنیم و نتیجه میگیریم البته با باورهای درست و همجهت با خواسته هامون نتایج میاد و وقتی که نتایج میاد اعتماد بنفس میره بالا و وقتی اعتماد بنفس میره بالا انگیزه بیشتر میشه و نتایج بزگتر میشه و وقتی نتایج بزرگتر میشه دوباره اعتماد بنفسه بیشتر میشه و این سیکل هی ادامه پیدا میکنه و هر بار ظرف وجود ما هی بزرگتر و بزرگتر میشه و دریافت نعمت ها هی بیشتر و بیشتر

تا آگاهانه بشنوم و درک کنم که آگاهی هایی که در طی تکامل توی هر کاری یاد می گیرم رو ی بار یاد میگیرم ی بار بهاش رو میپردازم و ی بار براش انرژی صرف میکنم اما تا ابد میتونم ازشون استفاده کنم . درست مثل انرژی که من برای فایل ها میزارم و بهایی که ی بار میپردازم اما تا آخر عمرم میتونم از این آگاهی ها استفاده کنم اونم در تمام ابعاد زندگیم . و وقتی فکر میکنم میبینم که دقیقا همینه. آگاهی هایی که من تو این دوسال و با طی کردن تکاملم از آموزشهای استاد بدست آوردم داره در تمام جنبه های زندگی به من کمک میکنه و من دارم ازشون استفاده میکنم

نا آگاهانه ببینم که چقدر مقایسه کردن خودم با خودم توی کارهای قبل و بعد از کسب آگاهی حاصل از الگو پذیری میتونه قدرت خلق و توانایی من رو اونقدر بالا ببره که حتی همون کارها رو از کارهای اون الگو ساده تر و کارا تر انجام بدم . مثل مقایسه کردن چیکن شاهای اول و دوم استاد و مریم جان .

تا آگاهانه ببینم که دیدن الگو ی انگیزه بیرونیه و اونچه که من رشد میده اون انگیزه ی درونی منه .اگر انگیزه درونی ناشی از باورهای درست باشه حتی بدون داشتن الگو هم میشه پیشرفت کرد مثل استاد عباس منش اون زمانی که کارش رو شروع کردم یا مثل ایلان ماسک

تا آگاهانه ببینم که که اگر خودم رو لایق بدونم و به خودم پاداش بدم جهان هم من رو لایق میدونه و بهم پاداش های بزرگتری رو میده

تا آگاهانه ببینم که نباید دلسوزی بیجا کنم چون هر کسی هر جایی هست توی این جهان توی جای درستشه

تا آگاهانه ببینم اگر ی وقت اتفاق به ظاهر بدی می افته من تمرکزم رو روی اون نذارم و به جاش تمرکزم رو بذارم روی اتفاقات خوب بیشماری که هم زمان داره اتفاق می افته مثل مریم جان که اونهمه جوجه های زیبا رو که متولد شدن رو تحسین میکنه و خیلی به اون جوجه معلول توجهی نمیکنه

تا آگاهانه ببینم که زندگی یعنی در لحظه زیستن، یعنی شاد بودن و لذت بردن .زندگی یعنی گوش دادن به ی موسیقی مثل پری ور بپری و زدن و رقصیدن، زندگی یعنی به تعویق ننداختن شادی و لذت لحظه به لحظه

تا آگاهانه بشنوم با اون موسیقی که هر نعمتی که توی زندگیمه برکتی از جانب خداست و اگر بنا به هر دلایلی میخواد از زندگیم بره ناراحت نشم چون قراره که برکت دیگه ای وارد زندگیم بشه و بنابراین خوشحال و شگفت زده منتظر ورود اون برکات جدید باشم

تا آگاهانه خدا رو شکر کنم که با دیدن اون جوجه و حرفهای مریم جان در مورد احساس قربانی شدن یادم اومد که این پاشنه آشیل تو زندگیم خیلی خیلی کمرنگ کردم

تا آگاهانه ببینیم که اگر به کار کردن روی خودم ادامه بدم و ویژگی های فرد مورد نظرم رو در خودم ایجاد کنم جهان لاجرم اون فرد رو وارد زندگیم میکنه فردی که از هر جهت هم فرکانس و هم پایه باشه

تا آگاهانه بیبینم واکنش متفاوت اون جوجه ها و بوقلمون ها رو به وقایع اطرافشون و یادم بمونه که مثل اون جوجه ها واکنش گرا نباشم بلکه مثل اون بوقلمون ها با کنترل ذهنم اوضاع رو در کنترل خودم دربیارم

تا آگاهانه و در هر حالی به یاد بیارم اصل هدایت رو و خودم رو بسپارم به این جریان تا جریان زندگیم روانتر و آسانتر بشه مثل هدایت شدن استاد و مریم جان به اون چرخهای کوچیک برای مینی چیکن شا

تا آگاهانه ببینم ابزارها و وسایلی که توی بهشته و تحسین کنم خالق اونها رو و به یاد بیارم خالق خالق اونها رو و مرور کنم خالق بودن خودم رو (با دیدن اون قیچی حرفه ای و با کیفیت که داره از فرسنگها اصل اصل بودن رو فریاد میزنه)

تا آگاهانه ببینم اعراض از ناخواسته ها رو و تمرکز کردن روی زیباییها رو اون جایی که استاد ی لحظه چهرشون در هم میره و میگه که اون تیر چوبی تو طراحی نبود و هم اندازش رو هم نداریم مریم جان سریع دوربین رو میبره سمت اون ابرهای شگفت انگیز توی آسمون که عین پشم حلاجی شده پخش شدن و اینجاست که احسنت میگم به مریم جان و یادم میاد حرف استاد رو که مریم جان ی جاهایی حتی قانون رو از خود استاد هم بهتر رعایت میکنه

سپاس استاد و مریم جان عزیز

خدایا شکرت که دارم آگاهانه زندگی کردن رو با سریال بهشت تجربه میکنم

سلام زهرا جان دوست عزیز و الهی من. چقدر نوشته هات من رو بخودم ارجاع میده که کی بودم و کی شدم. و چقدر در لحظات حساس کامنت هات روشنگر راهم میشه . ممنونم دوست خوب من