در فایل‌های اخیر «درس‌های توت‌فرنگی ۱۹ دلاری» دیدید که چگونه ذهنیت افراد، تجربه آن‌ها را شکل می‌دهد. آنچه در ذهن خود می‌سازیم و باور می‌کنیم، رفتار، انتخاب‌ها و عملکردهای ما را به شکلی هدایت می‌کند که همان باورها در واقعیت زندگی‌مان تجربه شود.
برای مثال، اگر باور داشته باشیم پول درآوردن سخت است، این باور به‌صورت ناخودآگاه باعث می‌شود فرصت‌های ثروت‌ساز را نادیده بگیریم یا به ایده‌های درآمدزا بی‌توجهی کنیم. در نتیجه، این باور به‌شکل‌های مختلف ما را از دسترسی به نعمت‌های مالی محروم می‌کند. این قاعده، در حوزه‌های دیگر مثل سلامتی، ارتباط با خداوند یا حتی روابط بین فردی نیز صدق می‌کند.
یکی از مثال‌های بارز این موضوع، تأثیر سریال‌های «سفر به دور آمریکا» و «زندگی در بهشت» بر ذهنیت بینندگان است. این دو مستند بیش از ۵۰۰ قسمت دارند و تاکنون بیش از ۱۳۰هزار کامنت از سوی کاربران سایت ثبت شده است. این سریال‌ها نه‌تنها نگرش بسیاری از بینندگان را درباره آمریکا تغییر داده‌اند، بلکه الهام‌بخش تحول در زندگی شخصی آن‌ها نیز بوده‌اند؛ از مهاجرت به کشورها و شهرهای بهتر گرفته تا رشد مالی، بهبود روابط خانوادگی و ایجاد تغییرات اساسی در سبک زندگی.
در ابتدا هدف ما از ساخت این سریال‌ها اصلاح ذهنیت مردم درباره آمریکا نبود؛ ما صرفاً می‌خواستیم تجربه‌ی شخصی و بی‌طرفانه‌ی خود از سفر به آمریکا را با دوستان‌مان به اشتراک بگذاریم. اما همین نگاه بی‌طرفانه باعث شد بسیاری از مخاطبان با دیدن زیباییهای زندگی روزمره در آمریکا—از بنیان خانواده گرفته تا مهربانی، انسانیت، فراوانی، صلح، و ارتباط با خداوند—به شکل عمیقی تحت تأثیر قرار بگیرند.
دوستان زیادی در بخش نظرات این سریال ها، از تغییر ذهنیت خود نوشته‌اند که: پیش از تماشای این سریال‌ها، باور داشتند آمریکا کشوری است پر از نژادپرستی، بی‌خدایی، بی‌بندوباری، ناامنی اجتماعی و فروپاشی بنیان خانواده. اما پس از دیدن این مستندها، با واقعیت‌هایی روبه‌رو شدند که این تصویر ذهنی را به‌کلی دگرگون کرد:
آنچه در زندگی روزمره‌ی مردم آمریکا دیدیم، انسان‌هایی مهربان، صلح‌طلب، کمک‌رسان بودند.
در روابط بین مردم، فقط دوستی و صلح حاکم بود، فارغ از تفاوت در دین، مذهب یا عقیده.
آن‌ها با خود در صلح بودند و هیچ نزاعی با هیچ ملت یا مذهبی نداشتند.
آن‌قدر به خدا ایمان داشتند که روی پول رسمی کشورشان نوشته شده: “ما به خدا اعتماد داریم.”
بنیان خانواده‌ها بسیار مستحکم و حمایتگر بود.
روحیه‌ی نوع‌دوستی و کمک بی‌منت به دیگران در رفتارهایشان موج می‌زد.
و ما در تمام این سفرها، کوچک‌ترین نشانه‌ای از نژادپرستی ندیدیم…
من بیش از 17 سال است که روی تغییر ذهنیت افراد به منظور تغییر شرایط زندگی کار می کنم.میلیون‌ها نفر با بهره‌گیری از آموزه‌های من توانسته‌اند ذهنیت خود را تغییر دهند و به دنبال آن، زندگی خود را متحول سازند. من می‌دانم که ذهن چطور کار می‌کند و وقتی ورودی‌های نادرست وارد آن شود، چطور می‌تواند ما را از نعمت‌هایی که در اطراف‌مان جاری است، محروم کند. رسانه‌ها نقش زیادی در شکل گیری ذهنیت شما دارند اما این شما هستید که می‌توانید تصمیم بگیرید ذهن‌تان با چه تصویری تغذیه شود.
از شما دعوت میکنم بعد از شنیدن توضیحات و مثال‌هایم در این فایل، چند دقیقه‌ای برای خودتان وقت بگذارید و تجربه‌ی شخصی‌تان را در بخش نظرات این قسمت در این باره بنویسید که:
- قبل از دیدن سریال‌های «زندگی در بهشت» و «سفر به دور آمریکا»، چه ذهنیتی درباره مردم و کشور آمریکا داشتید؟
(از کجا این باورها شکل گرفته بود؟ چه چیزهایی درباره آمریکا شنیده بودید؟)
- بعد از دیدن این سریال‌ها، دیدگاه منفی شما درباره کشور و مردم آمریکا به چه شکل تغییر کرد و این سریال ها چه تاثیری در تغییر ذهنیت شما از منفی به مثبت، در جنبه های مختلف داشته است مثل: بنیان خانواده، امنیت، نوع دوستی، احترام به اعتقادات و …
(کدام بخش‌ها یا صحنه‌ها بیشترین تاثیر را روی شما گذاشت؟ چه تصویری از مردم آمریکا در ذهن‌تان ساخته شد؟)
- این تغییر ذهنیت، چه تاثیراتی در زندگی واقعی شما داشته است؟
(در نگرش، امید، انتخاب‌ها، هدف‌ها یا حتی مهاجرت شما به مکان های بهتر یا مسافرت و دیدن زیباییهای بیشتر و…)
لطفاً با جزئیات و مثال بنویسید. صحنه‌هایی را به خاطر بیاورید که هنگام دیدن آن‌ها، در دل‌تان گفته‌اید: «چقدر این مستندها با آنچه تا امروز درباره آمریکا شنیده بودم، فرق دارد!»
هدف من از این تمرین فوق العاده این است که: دانشجویانم آگاهانه، ورودی‌های ذهن خود را انتخاب کنند، ذهنیت قدرشناسانه بسازند، و به‌جای تمرکز بر ترس و محدودیت، با دیدی مبتنی بر فراوانی و زیبایی زندگی کنند. زیرا طبق وعده‌ی خداوند: “لَئِن شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ…” اگر قدردان باشید، ظرف وجود شما را برای دریافت نعمت‌های بیشتر افزایش می دهم..
مشتاقانه منتظر خواندن تجربه‌های فوق‌العاده‌تان هستم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری تاثیر رسانه ها در شکل گیری باورها274MB58 دقیقه
- فایل صوتی تاثیر رسانه ها در شکل گیری باورها56MB58 دقیقه
به نام تنها قدرت هستی
سلام به خانواده ی عزیزم
امید وارم حالتون عالی باشه
خدایا شکرت که در این مسیر هستم
خداروشکر که هر روز آگاه تر میشم و بیشتر با خودم و دیگران به صلح و دوستی میرسم
استاد مرسی که هستید و دارید به کسانی که خودشون میخوان ،کمک میکنید که زیبا تر ببینن، بشنون، حرف بزنن و زندگی کنن.
منم مثل همه مغزم پر شده بود از این باور های نادرست در مورد کشور های دیگه
الان که دقیق تر به ذهنم رجوع میکنم میبینم من فقط در مورد آمریکا این ذهنیت رو ندارم؛ با توجه به آنچه که رسانه ها در مورد هر کشوری اخبار منفی یا مثبت ( که 95 درصد منفی هس) پخش کردن من همون دیدگاه رو دارم
مثلا اگه یکی بگه سفر کردم به چین، اولین چیزی که ازش میپرسم اینکه که غذاهاشون توش سوسک بود؟
یا بگن هند من سریع یه کشور کثیف و بی فرهنگ رو تجسم میکنم؛ ولی حقیقت اینه که یک کشور زیبایی ها و نکات مثبت خودش رو داره
می‌رسیم به آمریکا که خیلییی بیشتر از کشور های دیگه، صدا سیما و رسانه ها روش تمرکز کردن
من قبل از اینکه اصلا با استاد آشنا بشم، یه بنده خدایی گفت که یکی هست که توی حوزه ی انگیزشی و…. کار میکنه بعد گفت آمریکا زندگی میکنه؛ قبل از این که بگه آمریکا زندگی میکنه من حس خوبی داشتم ولی همین که اینو گفت سریع حسم عوض شد و یه ادم بی دین … امد تو ذهنم( میخوام بگم که چقدررر این باور در مورد آمریکا قوی هست که با شنیدن این من در ثانیه تمام ذهنتیم عوض شد تااا موقعی که به فایل های استاد گوش دادم و اون حس بدی که داشتم از بین رفت)
یا مثلا یکی از اشناهامون چند وقت پیش پسرش برا ادامه تحصیل رفت تگزاس؛ مدتی قبل که مادرشون رو دیدم همش نگران این بود که اون جا اسلحه آزاده و همش می‌ترسید پسرش رو ترور کنن، ازش دزدی شه یا بلایی سرش بیاد :/
قبل از سریال فکر میکردم مردم آمریکا هم همینن قدر از ما بدشون میاد ولی توی سریال اصلا من ندیدم همچین چیزی رو .حتی وقتی که استاد میگفتن من ایرانی هستم، واکنش بد که نشون نمیدادن هیچ، کلی هم ذوق میکردن و استقبال میکردن.
یه چیز دیگه که خیلی برام متفاوت بود، صمیمت و همون در صلح بودن با خودشون بود. وقتی خانم شایسته یا استاد داشتن فیلم میگرفتن و متوجه فیلم گرفتنشون میشدن، دست تکون میدادن، ذوق میکردن… و خیلی برام جالب بود این همه نشاط و محبتی که اینا داشتن
یه چیز دیگه که من خیلییییی لذت بردم این بود که وقتی دور هم جمع میشدن در مورد چیزای منفی حرف نمی‌نمیزدن
ولی توی ایران 98 درصد یا دارن غیبت میکنن، یا دارن حرفای سیاسی میزنن، یا از مشکلاتشون میگن، یا از اتفاقات بدی که توی زندگی یا کشور افتاده حرف میزنن… ولی من توی سریال موقع هایی که استاد پیش دوستانشون بودن ، تا اونجایی که میتونستم حرف هاشون رو متوجه بشم من همچین چیزی رو نمیشنیدم و خیلیییی برام این موضوع خوشایند بود.
خلاصه جز زیبایی، صمیمت، نعمت و عشق من توی سریال چیزی دیگه ای ندیدم
خداوند هممون رو بهترین مکان و پیش بهترین آدم ها هدایت کنه
دوستتون دارم
به امید دیدار