معلولیت ذهنی درباره ثروت - صفحه 3

سفیان ثوری در مسجد الحرام نشسته بود که چشمش به امام صادق علیه السلام افتاد و دید امام لباسی زیبا و گران‌قیمت به تن دارد. با خودش گفت:« الان می‌روم از او ایراد می‌گیرم و سرزنشش می‌کنم.»

رفت خودش را به امام رساند و گفت:« ای پسر رسول خدا، به خدا سوگند، رسول الله و علی و هیچ کدام از پدرانت لباس‌های این چنینی نپوشیده‌اند!»

امام صادق علیه السلام فرمود:« رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم در زمانی زندگی می‌کرد که بیشتر مردم تنگدست و فقیر بودند. ایشان هم مناسب همان اوضاع لباس می‌پوشید. ولی امروز اوضاع به گونه‌ای دیگر است؛ نعمت فراوان است و عموم مردم در رفاه هستند. در چنین روزگاری، خوبان و پرهیزکاران برای بهره‌مندی از نعمت‌های پروردگار، از همه سزاوار ترند.»

آن گاه این آیه را تلاوت فرمود:« قل من حرم زینه الله التی اخرج لعباده و الطیبات من الرزق » سوره اعراف / 32 (ای رسول ما؛ بگو چه کسی زینت و روزی‌های پاکیزه را که خداوند در اختیار بندگانش قرار داده، حرام کرده است؟)

سپس فرمود:« گذشته از این، من این لباس گرانبهایی را که تو می‌بینی، برای مردم پوشیده ام و در زیرش لباسی زبر و خشن و ارزان به تن دارم.»

امام لباس گرانبهایش را کنار زد و جامه خشن و زبری را که در زیر به تن داشت، به سفیانی نشان داد. سپس برای افشای چهره حقیقی سفیان، لباس خشن و ارزان او را کنار زد و لباس نرم و لطیفی را که در زیر پوشیده بود، نشانش داد و فرمود: « تو این لباس خشن را برای فریب مردم پوشیده‌ای و لباس نرم و لطیف را که برایت خوشایند است، زیر آن پوشیده‌ای.»