توانایی کنترل ذهن - صفحه 56

این فایل از اون دسته فایل هاست که خیلی زیاد گوشش میدم و هر چند وقت یکبار تکرارش میکنم تا معنای واقعی تقوا زیر بیشمار مفهومی که از کودکی به عنوان دین بهم القا کردن دفن نشه.

قبلا که از نظر خودم خیلی دیندار بودم و مرتب نماز جمعه شرکت میکردم یادمه جمله ی کلیدی توی خطبه ی اول تقوا بود حتما اونایی که نماز جمعه رفتن جمله ی: اوصیکم بتقوا الله…رو شنیدن.

خیلی دوست داشتم بدونم تقوا دقیقا یعنی چی؟

همه ی عمر دغدغه ام دینداری بود.

شاید دلیل هدایتم به این سایت همین جستجوگری و کنجکاوی مقدسم بود.

از وقتی معنای دقیق تقوا رو متوجه شدم روزه داری به شکلی که الان همه ی مسلمان ها انجامش میدن رو کنارگذاشتم.

من قبلا اینقدر روی نماز و روزه تعصب داشتم که شبانه روزی پنجاه رکعت نماز میخوندم (نوافل با واجب با نماز شب) و حتی توی ایام بارداری هم روزه هام ‌رو میگرفتم.

وقتی به این مسیر هدایت شدم و شروع به خواندن دقیق قرآن و آیات مربوط به روزه کردم دیدم جاهایی که در مورد روزه ی ماه رمضان صحبت شده کلمه ی تقوا بلافاصله بعدش اومده یعنی گفته روزه بر شما مقرر شد تا تقوا پیشه کنید و جاهایی که روزه به عنوان کفاره اومده کلمه ی تقوا مشاهده نمیشه، پس هدف از روزه ی ماه رمضان تقوا هست.

اما هر چقدر فکر‌ کردم این گشنگی بدن چطور باعث خودسازی من میشه یا چطور قراره بهم کنترل ذهن یاد بده ربطی پیدا نکردم چون برام گشنگی‌کشیدن‌کار راحتیه کلا آدم بی اشتها و بی میلی به غذا هستم و تاجایی که میدونم کنترل ذهن نباید کار آسونی باشه اما برای من گشنگی بدن خیلی آسونه.

شاید برای گذشتگان ما و زمان پیامبر که تنها لذت مردم خور و خواب بوده، محدود کردن خوردن یه تمرین محسوب میشده برای سلف کنترلی، اما الان خیلی ساده شده این‌ کار، چون هر چقدر هم که شکم خالی باشه ذهن تو طول روز با ورودی های مختلف چاق و چله میشه ماشالا (شبکه های اجتماعی فیلم اخبار سریال های متنوع) گروه های واتساپی و تلگرامی و دورهمی ها و چرت و پرتای متنوع، که میشه این تمرکز وسواس گونه برای تا حد توان رنگارنگ کردن سفره ی افطار رو هم بهش اضافه کرد.

به نظرم این تمرینی که خدا واسه مردم هزار و چهار صد سال پیش در نظر گرفته الان فقط برای بچه های کوچیک که تنها لذتشون بازی و تنقلات هست کارسازه، یاد کلیپ ‌کایلی جنر افتادم که برای اینکه به بچه اش صبر کردن و سلف کنترل یاد بده ظرف آبنبات گذاشت جلوش و گفت پنج دقه باید صبر بکنی نباید بخوری تا مامان برگرده، اما تلویزیون جلوی بچه روشن بود من‌گفتم باید تلویزیون خاموش میبود تا باز هم ببینیم بچه بدون تلویزیون هم پنج دقه دوام میاورد یا نه؟

نمیخوام بگم روزه بده، نخیر روزه خیلی ام خوب هست اما یکی بیاد به من ثابت کنه واجب هست، یکی بیاد اطراف آیات روزه کلمه ی عذاب رو برام پیدا کنه که اگر ‌نگیرم ‌مشمول عذاب میشم.

یه بار استاد توی تمپا بود لایو گذاشته بود و میگفت این چند روز صبح ظهر شب غذای من کنسرو نخود فرنگی بوده، خیلی نشستم فکر کردم و حلاجی کردم تا درک کنم کسی که بسیار ثروتمنده

و در فراوانی زندگی میکنه چطور میشه که…

تنها چیزی که تونستم درک کنم اینه که جای اهرم رنج و لذت توی مغز استاد متفاوته، استاد اینقدر به زندگی متنوع با خوراکی های متنوع رسیده که پر شده و گذشته ازش، استاد براش کار‌کردن روی عشق و علاقه اش و اون خلوت و تنهایی و کار کردن روی باوراش اینقدر داره بهش لذت میده که تنوع خوراکی اون وسط براش مطرح نیست، اینا رو برای خودم توضیح دادم که به شدت آدم تنوع طلبی هستم توی همه چی.

کاش اونایی که هی از استاد میپرسن روزه میگیری نماز میخونی یا نه و اینقدر متعصب ان از خودشون بپرسن اگر در موقعیت استاد و این حد از آزادی و تنوع در انتخاب قرار بگیرن میتونن چند روز صبح ظهر شب کنسرو نخود فرنگی بخورن و عین خیالشون نباشه؟

اینا رو بعد از تماس مامانم که زنگ زد و پرسید روزه میگیری یا نه و وقتی گفتم نه از دستم ناراحت شد و قط کرد اینجا نوشتم تا احساس گناهی که بعد از ناراحتی مادرم اومد سراغم رو کنترل کنم و بخوام که دست از راضی کردن مادرم بردارم و مهم باشه که خودم و خدای خودم راضی باشیم و هر بار که به جای تمرکز روی اصل و تقوای واقعی خواستم وارد این حواشی بشم بیام بخونم این متن رو و به یاد خودم بندازم تقوا یعنی بستن ذهنم به روی خوراک های منفی و کنترل ذهنم توی تمام لحظاتِ روزها و هفته ها و ماه ها و سال های زندگیم نه ساعاتی خاص از ماهی خاص.

نکته: برام جالبه که در صلح بودن با خودمان جزو کلیدواژه های این فایل هست، قبلا جنگی درونی بر سر باورهای سابقم نسبت به مفهوم تقوایی که توی مذهب بهم‌ گفته بودن با اونچه که منظور قرآن هست توی ذهنم بود چند وقتی هست با خودم به صلح رسیدم و به جای اینکه ناسپاس باشم‌ که چرا بقیه متوجه نیستن تمرکزم رو از روی بقیه برداشتم و سپاسگزار هستم که خدا من رو متوجه کرده.

ما باید نه تنها با محیط پیرامونمون به صلح برسیم تا از جای نادلخواه به جای دلخواه هدایت بشیم بلکه از درون و با اونچه که در گذشته بودیم و بهش معتقد بودیم هم باید به صلح برسیم.

خدایا شکرت.