الگوبرداری از افراد موفق | قسمت 2

به نام رب، تنها قدرت جهانیان

سلام

توضیحات استاد درمورد درس هایی که از مسابقه بوکس سنگین وزن جهان می تونیم بگیریم و درزندگی بهشون عمل کنیم.

این مسابقه در انگلیس بین:

اوسیک (Oleksandr Usyk) از اکراین و

آنتونی جاشوا (Anthony Joshua) که A.J صداش میکنن از بریتانیا

آنتونی جاشوا، دارنده ی سه کمربند از ۴ کمربند مهم قهرمانی بوکس هست که در این مسابقه شکست خورد.

در اینجا به بررسی صحبت های جاشوا در مصاحبه اش با خبرنگاران می پردازیم که چه دیدی نسبت به این شکست داره و اینکه ببینیم چقدر در کنترل ذهنش بعد از این شکست بزرگ، پیروز بوده!

(باتشکروسپاس از دوستانی که متن مصاحبه را ترجمه کردند)

این مصاحبه ، زمانی انجام شده که اوضاع برای جاشوا اصلا خوب پیش نرفته و باتوجه به پیروزی هایی که قبلا داشته و شرایط حریفش که از لحاظ قد و وزن کمتر از خودش بوده ، قاعدتاً جاشوا باید پیروز این میدان میشده ولی شکست خورده و این میتونه برای همچین ورزشکاری در همچین شرایطی ضربه ی سختی باشه.

همه ی ما در زندگی تجربه هایی داشتیم که برخلاف خواستِ ما، پیش رفته و اون، لحظاتی طلایی بوده برای کنترل ذهن.

اگرچه در چنین لحظاتی کنترل ذهن، کار سختی هست اما کسانی که از عهده ش بربیایند کسانی هستند که خدا اونها رو غربال میکنه و اینجاست که انسانها به دودسته تقسیم میشوند:

انسانهای بسیار موفق

و

انسانهای شکست خورده و ضعیف

حالا بریم ببینیم که جاشوا بعد از شکست درمسابقه، چه صحبت هایی کرده:

اولین چیزی که درجوابِ سوالِ اولِ خبرنگار میگه وبااین حرفش شجاعت خودش رو نشون میده، اینه که :

“به برنده تبریک میگم”

یکی از ویژگیهای مهم انسانهای موفق اینست که می توانند شکست رو بپذیرند.

اونها شکست رو بعنوان تجربه می پذیرند و انکارش نمی کنند ، فرافکنی نمیکنند وبرای شکستشون دنبال بهانه و توجیه و مقصّر نمی گردند. بلکه تجربه های ناگوار و شکست هارو می پذیرند و از اونها بعنوان پله برای پیروزیهای بعدی استفاده میکنند.

ما باید در زندگی شهامت اینو داشته باشیم و بپذیریم که گاهی ایده هامون جواب نداده و اسمش رو شکست نزاریم و بهش بعنوان تجربه نگاه کنیم که اگر تجربه ها نباشند، نتایج هم اتفاق نمیوفتند.

بنابراین چیزی بعنوان شکست نیست، تجربه هست؛ که باید از تجربه ها یاد گرفت.

کی میشه از تجربه یاد گرفت؟ زمانی که اونو بعنوان تجربه پذیرفت و دنبال مقصر نگشت.

ما توزندگیمون باید یاد بگیریم وقتی نتایج ناجالبی میگیریم، برگردیم به خودمون و به این فکر کنیم که چه چیزی رو باید در درون خودمون درست کنیم . تا وقتی دنبال مقصر در بیرون بگردیم ،هیچ وقت نمیاییم روی خودمون تمرکز کنیم و مشکل رو پیدا کنیم و برای مرحله بعدی رفعش کنیم.

جاشوا در ادامه مصاحبه میگه:

《ما دوباره برمیگردیم؛

به تمارین برمیگردیم، دوازده راند عالی بود؛

در رینگ هم تجربه عالی بود،

از الان یکبار دیگه به روند پیشرفتمون ادامه میدیم

و خیلی زود، دوباره برمیگردیم.

و خیلی زود، دوباره انجامش میدیم!》

این جمله ها نشان از امید داره… امید به حرکت کردن.

وقتی به تغییر اوضاع امید داشته باشیم با قدرت بیشتری میتونیم حرکت کنیم.

اگر باور داشته باشیم که شرایط زندگیمونو دیگران دارن رقم میزنن دیگه نمیتونیم امیدی به خودمون وبه پیشرفت اوضاع داشته باشیم اما کسی که قانون خداوند رو میدونه و می دونه که هر اتفاقی که میوفته:

بِما کسَبَت اَیدیهِم و بِما کانوا یَعمَلون هست

در این صورته که امید داره که با تغییرِ خودش میتونه شرایط رو تغییر بده .

وقتی باور داشته باشم که افکار و باورهای من داره شرایط زندگیمو رقم میزنه ،به این معنیه که من با تغییر درونم میتونم شرایط بیرونم رو تغییر بدم ؛ پس در اینصورت من میام روخودم کار میکنم و دیگه کاری با بقیه،

بیرون،

قوانین دولتها،

انتطار دیگران و

نگاه مردم نسبت به خودم ندارم.

من این قانون را از سالهای پیش فهمیدم و عمل کردم و بعد، شرایط بیرون تغییر کرد و من از یک کارگر ساده دربندرعباس به جایی رسیدم که هرآنچه که تو زندگیم خواستم رو دارم ، هرچیزی، بیش از اون چیزی که میخوام

چون واقعاً باور کردم.

چرا آنتونی جاشوا میگه: ما برمیگردیم صددرصد برمیگردیم و روند رو ادامه میدیم؟!

چون می داند که می تواند شرایط را تغییر دهد

اگر شما بدانی که می توانی شرایط را تغییر بدی با قدرت برمیگردی.

اما تاوقتی که اینطور فکر کنی که من هرکاری کنم داور به ضرر من حرف میزنه یا من هرکاری کنم از یک مقداری بیشتر نمیتونم درآمد داشته باشم یا پدرم، مادرم، همسرم ویا دیگران نمیزارند من به خواسته ام برسم حالا هرچقدرم زحمت بکشم وتلاش کنم اونا نمیزارند!!! اتفاقی نمیوفته.

اینها همون ترمزهایی هست که در دوره کشف قوانین درموردش صحبت کردیم که چطور ذهن ما میاد برعلیه خودمون عمل میکنه و نمیزاره که ما حرکت کنیم

در ادامه ی مصاحبه، خبرنگار ازش می پرسه که چی اشتباه پیش رفت؟ و جاشوا جواب میده

《چی اشتباه پیش رفت؟!!!! فقط یک شکست خوردم و دوباره درستش می کنم.

فکرکنم راند نهم بود که نمیتونستم چیزی ببینم ، اما تجربه ی خوبی بود چون توشرایط سخت هم تو باید یادبگیری که چجوری خودتو کنترل کنی و به همه چی مسلط باشی》

اینه نگاه متفاوت آدمی که در زمینه ی کاری خودش به هرچیزی که بقیه آرزوشو داشتند رسیده و به دلیل همین نوع نگاهش هست که به این نقطه رسیده

تفاوت درسطح کسانی که درکارهای حرفه ای هستند، تفاوت جسمی وفیزیکی نیست بلکه از لحاظ ذهنی متفاوتند. تفاوت در میان حرفه ای ها، اینجاست که چطور میتونند ذهنشون رو کنترل کنند.

چیزی که من خودم سعی کردم در روزهایی که اوضاع ناجالب بوده در ذهن خودم ایجاد کنم. هرچند که ازوقتیکه روخودم کارکردم انصافا روزهای ناجالب نسبت به قبل، خیلی کم بوده ولی روزهایی بوده که اوضاع اصلا خوب پیش نرفته وسعی کردم(نمیگم موفق بودم) ولی سعی کردم که از زاویه ای به این موضوعات نگاه کنم که احساس بهتری داشته باشم و بعد دیدم که چقدر اون اوضاع ناجالب، اتفاقا برگشته و به نفعم شده، همونکاری که “آنتونی جاشو” داره انجام میده.

و صداقتی که در صحبت هاش داره ، خیلی ارزشمنده و این صداقت در ذهن من از بچگی اولیت هست چیزی که در آدمهای امروزه کم پیدا میشه و اینها چیزهاییست که باید یاد بگیریم و خود واقعیمون باشیم و فیک نباشیم!

خیلی مهمه که شما صادق باشید تو زندگیتون. کی میتونید اینطوری باشید؟ موقعی که نظر دیگران براتون مهم نباشه و به اندازه پشیزی ارزش نداشته باشه. شما مسیر درست رو برید و براتون مهم نباشه که بقیه خوششون میاد یا نمیاد.

اینو بهش فکر کنید بچه ها:

وقتی آدم تعهد بده که اگرهر اتفاقی بیوفته راستش رو بگه ، در اینصورت ببین چقدر سعی میکنی که کار اشتباهی نکنی!

فقط به این فکر کنید که اگرخودتونو متعهد کنید که تحت هرشرایطی صادقانه رفتار کنید ببینید چقدر خودتون، خودتون رو کنترل می کنید و چقدر باعث میشید که خودتون کارِ درست رو انجام بدید.

اولش ممکنه گاهی از دستمون دربره وکمی سخت باشه انتظار نداشته باشید که یهو تغییر کنید، ولی اگر متعهد باشیم هی کار میکنیم رو خودمون تا همیشه راستش رو بگیم. و پوینتش اینه که وقتی آدم تصمیم میگیره که تحت هرشرایطی راستش رو بگه ناخودآگاه سعی میکنه که کارِ نادرستی انجام نده که بخواد خودشو شرمنده کنه یا خجالتزده بشه.

و اگر شما رو خودتون کار کنید و آدم صادقی شوید خداوند انسانهای صادق رو تو زندگیتون میاره. کبوتر با کبوتر باز با بازه . مدتهاست ‌که انسانهای صادق در زندگی من هستند و همیشه این صداقت رو تحسین میکنم هم درموردخودم هم درمورد بقیه.

در ادامه درمورد حریفش میگه که خودم بهش فرصت دادم یعنی بازم اشتباهش رو می پذیره واین یعنی که آقا ایراد ازمن بوده که بهش این اجازه رو دادم و فرصت دادم . چون می پذیره که خودش اشتباه کرده پس قبول داره که خودشم میتونه درستش کنه و میگه :

《 من سعی میکنم به خودم نگاه کنم ومتوجه اشتباهاتم بشم . . . من برمیگردم و روخودم کار می کنم.》

وبعد در مورد سوالی که ازش می پرسند درخصوص سنگین تر یا سبک تر کردن وزنش توی تمرینات میگه: 《من از هرچی که اتفاق میوفته ، الهام میگیرم . من تمارین رو با توجه به اینکه چقدر الهام میگیرم انجام میدم. اون وقت وزن، خودش درست میشه.》

(انیشتن در جمله ی معروفش میگه: من میخوام فکر خدارو بدونم، مابقی جزئیاته.)

اینا همون چیزیه که من دوست دارم خیلی بهش دقت کنیم. یعنی خیلی از جزئیاتی که بچه ها در زندگیشون می پرسند من مدتهاست که تو زندگیم نمی پرسم. و دلیل اینکه من جواب کامنت ها رو در۹/۹۹درصد موارد نمیدم اینه که همه ی جواب ها توی فایلها گفته شده ، فقط نیاز داره که دوباره گوش داده بشه، نیاز داره همون چیزایی که میدونید رو بهش عمل کنید.

و این سوالات رو خودمم نمی پرسم ازخودم. من تو دل مسائل میرم و این جزئیات خودش درست میشه خودش درمیاد بهت الهام میشه بهت گفته میشه به وجود میاد اینا همش جزئیاته، اصل اینه که بتونم ذهنم رو کنترل کنم، اصل اینه که بتونم احساسمو خوب کنم، اصل اینه که مهارت هامو افزایش بدم ، استانداردهامو ببرم بالاتر، اصل اینه که خداوند رو بعنوان منبع قدرت باور کنم و توحیدی عمل کنم. بقیه چیزها وقتی توی مسیر حرکت میکنید خودش درست میشه.

من در زمان مناسب، درمکان مناسب قرار می گیرم بدون اینکه خودم زمان و مکان مناسب رو ایجاد کنم ، وقتی که من درمسیر درست هستم، اتفاق میوفتند.

بخاطر همینه که من انقدر دوست دارم از هدایت صحبت کنم. چون همه چی هدایته….

ادامه دارد…

عاشقتونم❤

حسین جان سلام

از خوندن این اتفاق از دیدگاه و به قلمِ شما هم لذت بردم و سپاسگزارم که این کامنت رو نوشتید و به نکات اصلی اشاره کردید.

درمورد اون اتفاق که نوشتید:

☆چقدررررررررررر نگاهش به ضربه ای ک به چشمام خورده بود زیبا بود واقعا اینجا حیرت زده شدم ک از چیزی ک شاید بزرگترین عامل شکستش تو مسابقش بوده داره ی جورایی تحسین میکنه و میگه این اتفاق باعث شده من بفهمم ک داشتن همچین شرایطی چجوریه و من چجوری باید باهاش کنار بیام. هیچ چیز بدی یا ناگواری نیفتاده من شکست خوردم و این پایان کار نیست اینجا اون نقطه هه هستشا اینجاها جاهایی ک آدم های عالی و بهترین ها از هم جدا میشن.☆

برای من هم این قسمت خیلی عجیب بود. که یه آدمی حتی نسبت به اتفاقات ناجالب زندگیش تا این حدّ ، دیدِ مثبت داشته باشه و احساسش بد نشه و بخواد از دلِ اون اتفاق ، یک درسی رو بکشه بیرون تا ازش استفاده کنه و پُرتوان به راهش ادامه بده.

برای همینه که کلمه ی 《 شکست 》 براش اصلا بارِ منفی نداشت و خیلی عادی گفت ایندفعه شکست خوردم و تمرین میکنم و دوباره برمیگردم!

من فکر میکنم ای.جی از این به بعد با چشمِ بسته تمرین میکنه و با برخورد با این تضاد، علاوه بر بهبود همه جانبه ی خودش، سعی میکنه با یک چشم ، یک دست، یا یک پا ، مبارزه کردن رو تمرین کنه و با

مهارتی هم که در کنترل ذهنش داره، خفن تر و هیولاوار برمیگرده‌!

به خاطر وجود شما دوستانم درجمع این خانواده ی صمیمی سپاسگزارم🙏