نظارت بر ورودی های ذهن

با سلام به استاد عزیزم و گروه خوبشون

امروز من یه تجربه جالب برام پیش اومد خواستم با شما در میون بزارم

من هر روز صبح دخترم رو آماده میکنم و اون با پدرش میره مدرسه و دختر کوچکم رو هم میبرن مهد .امروز دخترم زیاد سرحال نبود و خلاصه یک ربع دیرتر با حالت نه چندان خوبی آماده شد یعنی سه بار موهاشو بازکردم دوباره بستم هی میگفت بی ریخت شدم دوباره ببند. دو بار جورابش رو پوشید دوباره درآورد خلاصه داستانی بود و پدرش هم دید اون نیومد گذاشت رفت . من به خاطر مسافت طولانی خونه ما تا مدرسه دخترم و اینکه اگه من باید میبردمش مدرسه کلا نیم ساعت دیرتر به محل کارم که یک شهر دیگه هست میرسیدم خلاصه اولش عصبانی شدم و کمی باهاش داد و بیداد کردم اما همانجوری که از استاد یاد گرفتم دیگه نه باهاش بحث کردم و نه کار دیگه ای فقط سکوت کردم ( یک مدتی هست که خیلی صبورتر شدم و دیرتر عصبانی میشم ) خلاصه آماده شدم که ببرمش مدرسه و با خودم گفتم که نباید با این اتفاق امروزم خراب بشه و با خودم گفتم که این اتفاق بهونه ای شد :

– که من امروز وقت بیشتری رو با دخترم بگذرونم

– بتونم پیاده روی بیشتری داشته باشم

– امروز بیشتر از روزهای دیگه به فایلهای استاد گوش میدم

و جالبه که همه این اتفاق ها افتاد و من آرامش خوبی داشتم و اگه مثلا قبلا این اتفاق میفتاد باید در طول راه مدام دخترم رو به خاطر رفتارش سرزنش میکردم و با شوهرم هم دعوام میشد که چرا بیشتر منتظرش نموند و …..

وقتی رسیدیم سر کوچه دیدم کلی آدم به صورت نامنظم وایسادن که سوار تاکسی بشن ذهنم داشت شروع میکرد به غر زدن اما من ساکتش کردم بعد هنوز چند ثانیه نگذشته بود که یک تاکسی با اینکه مسافرای زیادی بودن اما مارو سوار کرد و با اینکه خیلی کم پیش میاد که تا آخر مسیر ببره ( باید دو کورس سوار تاکسی میشیدیم ) ولی ما رو تا سر کوچه برد بعد سر کوچه مدرسه دخترم معلمش رو دیدیم و اون رو تا مدرسه برد و من همون سر کوچه ازشون جدا شدم .

خلاصه با اجازه ندادن ورود افکار منفی به ذهنم این همه اتفاقات خوب برام افتاد .

یه چیز جالب دیگه :

من امروز ناهار تنهایی رفتم رستوران اداره تا نهار بخورم . امروز میوه همراه ناهار، سیب میدادند و من فراموش کردم سیبم رو بگیرم و موقعی متوجه شدم که نهارم رو خورده بودم و میخواستم ظرفم رو ببرم بزارم . با خودم گفتم که برم بگم سیبم رو یادم رفت ببرم اما گفتم نه خجالتم میاد اما دوباره به خودم گفتم چون خجالتت میاد باید بگی اما دوباره با خودم گفتم اونها خودشون به من میگن که سیبم رو یادم رفت ببرم و سیبم رو به من میدن .

جالبه که دقیقا دقیقا این اتفاق افتاد و وقتی ظرفم رو بردم مسئول سرو غذا به من گفت که سیب تون رو یادتون رفت ببرین .برام جالب بود . چون موقع سرو غذا سرش شلوغ بود و بعید که متوجه شده باشه

از این اتفاقات برای خودم و اطرافیانم زیاد افتاده مثلا همکارانی که زیاد غر میزنن و اتفاقات زیاد جالبی براشون نمیفته و یا افرادی که امروز توی تاکسی بودم و میشنیدم که حرفای ناامیدکننده میزدن گاهی اوقات به خودم میگم چرا من هنوز هم دارم اینها رو میبینم و میشنوم و دوباره به خودم میگم برای اینکه اثراتشون رو هم ببینم و برام ثابت بشه که فکر بد = احساس بد = اتفاق بد و فکر خوب = احساس خوب = اتفاق خوب

از اینکه طولانی شد ببخشید اما دوست داشتم که با شما هم درمیون بزارم و بگم که چقدر اتفاقات خوبی داره برام میفته هرچند کوچک اما من خیلی حالم خوبه خیلی .

دارم جعبه آرزوهام رو که تمرین جلسه اول آفرینش هست رو با یکی از آرزوهام پر میکنم که آرزوی بزرگ من تو زندگی هست و بعدا میام و از اون هم براتون میگم .

ارادتمند شما

سلام به شما آقای قربانی

دیدگاه شما باعث شد که نوشته خودمو دوباره بخونم .

با خوندش رفتم به روزهایی که تمام توانمو گذاشتم برای پیشرفت ، موفقیت ، پذیرفتن و عبور از وضعیتی که داشتم .

روزهایی که با تمام توانم روی خودم کار میکردم .

نتایج خوب زیادی هم از این کار کردن روی خودم به دست آوردم البته اون نتایجی که ناراحتم کرده باعث شده خودمو بهتر بشناسم .

خدارو شکر .

البته دیگه خبری از این اتفاقات توی زندگیم نیست و زندگیم روی روال خوبی افتاده که خیلی خیلی ازش راضیم .

خوشحالم که نوشته هام باعث خوب شدن حال دوستان شده .

براتون بهترین ها رو آرزو دارم