نظارت بر ورودی های ذهن

به نام خالقی ک بی انتهاست

استاد عزیزم سلام.

این فایل رو من با زدن رو گزینه بایک نشونه هدایتم کن دیدم.

شاید اگه قبلا میدیم خیلی روم تاثیر نمیذاشت.ولی انگار هرچی بیشتر به این‌مسائل فک میکنی و جلو میری درکت بیشتر میشه.

من دوره 12قدم رو شروع کردم و الان قدم 5هستم.

ولی از اینکه خودمو مدام گول زدم خسته شدم

و میخوام اعتراف کنم گفتم حداقل بنویسم اینجا ک خیلی های دیگ شاید مث من باشن و بدونن تنها نیستن و باید روششون رو عوض کنن.

خب از فایل های دانلودی خیلی نتیجه گرفتم واسه همین سراغ محصولات رفتم.

اما ناگفته نماند که هزاربار زدم تو جاده خاکی و از راه اصلی منحرف شدم

و ازاین بدتر هیچی نیس درسته از صفر هیچ وقت شروع نمیکنی چون تجربه بدست اوردی ولی واقعا از اول باید شروع کنی.

انگار وسطای کار یادم میرفت قانون.دیگ شکرگذاری نوشتاریم‌میشد لفظی.حس خوبم باز گره میخورد به اتفاق های بیرونی.میدیم‌مشتری خیلی دارم باز میگف ای بابا یه وقت استراحت ندارم خسته شدم دیگ.

چون از 7صبح تا 9شب من تو کارگاه کار میکردم طبیعی بود بدنم خسته بشه و بعد من غر بزنم.

باز اگ 2روز مشتری نبود استرسی میشدم.

ینی دقیقا زندگی من شده یو یو هی بالا هی با مخ بخور تو زمین.

بعله و الان درست دوباره با مخ تو زمینم و ازهمینجا دارم کامنت مینویسم.🫡

اومدم به خودم بگم بابا دختر یا ادم شو یا کلا بمون رو زمین و دیگ پانشو.

تاکی میخوای خودتو اذیت کنی.چرا درباره مشکل دیگران حرف میزنی؟چرا راجب فلان ویروس تحقیق میکنی؟چرا تو ک تک تک کلمه های استاد رو حفظی خوب عمل نمیکنی؟چرا یکم عمل میکنی نتیجه میبینی باز ول میکنی؟چرا وقتی یه اتفاق کوچیک خوب میفته ب جایی ک خوشحال باشی میگی خب چی فاییده ماشین ک نخریدم هنوز؟چرا تصورنمیکنی؟چرا خواسته هاتو تجسم نمیکنی؟چرا همش نگرانی؟

و هزاران حرف دیگ.

بله استاد من اون شاگرد خنگه کلاسم‌ک فک میکنه زرنگه.که همش میخواد به بقیه راهو نشون بده ولی مقصد خودش خوردن تو زمینه.

اومدم بپذیرم اشتباهاتمو و خودمو گول نزنم.

نگم ای بابا من ک همه کار کردم پس چرا نشد.

اگ همه کارارو کردم پس باید بشه اصلادنشدن نیس توی کار.

ولی من الانم بلند میشم‌ لباسمو تکون میدم و دوباره توجاده اصلی قدم میذارم چون من قوی هستم چون من یاد گرفتم سریع نزنم زیر گریه.

من یادگرفتم وقتی مشتری های زیادشدن و دوباره بکوب کار کنم به خودم نیم ساعت وقت استراحت بدون عذاب وجدان بدم.

من یاد گرفتم منم انسانم و اگه به موقع به نیازهام توجه کنم و اینقدر همه رو از خودم بهتر ندونم میتونم شادتر زندگی کنم.

من فهمیدم من فقققققط مسئول زندگیه خودمم ن هیچکس و هیچ چیز دیگ‌.

ممنونم ک هستین استاد🫶

دوستان عزیز نذارین ناامیدی گوشه قلبتون خونه کنه.بله کاهی اوقات شرایط اصلا اصلا خوب ک نیس بماند خیلی هم به ظاهر افتضاحه ولی شما از پسش برمیاین.