نظارت بر ورودی های ذهن - صفحه 6

درود بر استادعزیزم و درود بر پرسنل مهربان و باتوان گروه تحقیقاتی عباس منش ، و درود بر اعضای محترم خانواده، گروه تحقیقاتی عباس منش و درود بر خودم که لایق عضویت در این سایت و گروه را داشته ام که الان عضو هستم و روزانه و درهر لحظه پیگیر مطالب ارسالی در گروه هستم. خدا را شکر که با پشتکار و تلاش روی باورهایم و افکارم و با تمرینات لحظه ایی و مستمر جواب کارکرد ذهنی خود را گرفتم و صد البته که تا آخر عمر این ادامه دارد و از همین لحظه باور دارم که روز به روز به از دیروز خواهم بود. زیرا با چشم خود میبینمش و احساسش میکنم و طعم تغییر باور را دارم میچشم و خدا را در هر لحظه سپاسگزارم. خدا را شکر که فیلم و سریالهای مخرب و بهتراست بگویم مزخرف تلویزیون را نگاه نمیکنم. خدارا شکر ، اخباری که هرلحظه از نزاع و درگیری و قتل و کشتن و ترور و جنایت و خیانت صحبت میکند نه گوش میدهم و نه نگاه میکنم. خدا را شکر که هرلحظه و باتمام وجود احساس ارزشمندی و لیاقت را دارم. تمام اعضای گروه و سایت و خانواده عباس منش بالیاقت و باارزش و بااستعداد و تفکر و بینش و دانش هستند. باور کنید مبالغه نمیکنم. تک ،تک اعضا ارزشمند هستند. وگرنه نمیتوانستند برای یک بار هم که شده ، حتی به صورت اتفاقی به این سایت نگاهی بیندازند. چه برسد به اینکه در اینجا عضو باشند. چون ما اعضا و خانواده و گروه تحقیقاتی عباس منش که دیگر به این موضوع ایمان راسخ داریم. که در این جهان سراسر نظم و دقت هیچ چیز اتفاقی نیست. همانطور که جناب عباس منش اتفاقی و شانسی تا به اینجا نرسیده اند. بله هر فرد و هر انسان نان باور و داشته های ذهنی خود را میخورد. همانطور که من تا چند هفته پیش ، فقط چند هفته پیش ، نان باورهای خود را میخوردم. البته ناگفته نماند این باور غلط در ذهن عزیزانی که تازه وارد این گروه شده اند جایگزین نشود. که با چند روز و یا چند هفته کوتاه میشود. به همه چیز رسید. احتیاج به تمرین و زمان دارد. و خود استاد هم تأکید بر گذرندان مراحل تا رسیدن به تکامل دارند. اما نکته جالب این است که باتمام وجود شدنی است. و ناامیدی سلاح اهریمن است. خودبنده هم اگرمیگویم درچندهفته پیش ، ، ،نتیجه را دارم یاداوری میکنم. پشت این نتیجه ماهها تمرین و روی خود کارکردن بوده است. اما ارزشش را آیا ندارد؟؟ قطعا بله. خود من تامرز ناامیدی هم پیش رفتم. اماخداراشکر تیم گروه تحقیقاتی عباس منش و سرکار خانم فرهادی بامطالب ارزنده و یاداوری صبر ، نتیجه را برای بنده حاصل نمودند. حتی خداوند هم بخواهیم بهتر درکش کنیم و رابطه بهتری داشته باشیم. احتیاج به زمان داریم. پله ،پله تا ملاقات خدا. بیشتر هدفم مشارکت در گروه و عرض ادب و احترام به همه عزیزان. و نوشتن تجربیات خودبود. و ازهمه مهمتر تأکید و یاداوری برعزیزانیکه ممکن است. گاهی حس ناامیدی به آنهادست دهد . شیطان درون بسیار بهاء داده و خرج کرده تاباورهای محدود کننده هرانسانی را تابه اینجا رسانده است. مسلم است الان سختش است که مامیخواهیم این باورها را تغییردهیم و برعکسش عمل کنیم. فقط ازهمین الان همگی باهم به یکدیگر قول دهیم که باتمام وجود و احساس خوب این راه زیبا و جاودانه و انسان ساز را تاآخر عمرادامه دهیم. و استادعباس منش هم روز به روز خوشگلتر و سرحالتر و باصفاتر باشند.انشاءالله ( همینکه لبخندی زدید یک دنیا احساس خوب به همراه دارد)