باورهای توحیدی علی(ع) در دعای کمیل - صفحه 29 (به ترتیب امتیاز)

ممنونتم استاد و داداش نازنینم که بانی شنیدن این آگاهی ها با شنیدن این فایل شدی

اینقدر این آگاهی ها بهم آرامش داده که دوست دارم هزاران هزار بار برای خودم تکرارش کنم و تقدیم میکنم به نگاه زیبای تو و همه همنشینانم

چقدر زیبا شروع کرده علی( ع) نیایش اش رو با تو پروردگارم

از قسمت اول پر واضحه که علی تو رو در همه چیز دیده و همه چیز رو در تو. و دعاش رو با درخواست از این نیرو شروع کرده نیرویی که همه چیز رو فرا گرفته،

از تو که مهربانیت هر مخلوقی رو، هر موجودی رو، هر شی ای رو فرا گرفته و با مهربونی تو شروع کرده با همون نامی که در اول کتاب آسمانی ات, خودت رو به ما اینطور معرفی کردی. فقط این یک خط کتاب‌ها حرف داره برای گفتن

دوست دارم ساعت ها در مورد مهربونیت حرف بزنم،از نشونه های مهربونیت نسبت به همه ما بنده هات، نسبت به همه موجودات زمینی و آسمانی ات. تو نسبت به همه چیز و همه کس مهربانی، مهربانی که امکان حیات به زیباترین شکل ممکن رو در اختیار ما قرار دادی، مهربانی تو در این کره ناب، این کره سرشار از انرژی، این کره سر سبز، این کره اقیانوسی موج می زنه، مهربانی تو در زیبا آفریدن بندگانت نمایانه، مهربانی تو در لحظات آرامش بیشتر از هر زمانی نمایانه، مهربانی تو در سکوت شب برای استراحت ما نمایانه،مهربانی تو در خودکار عمل کردن بدن ما به بهترین وجه ممکن، به نفس کشیدن ما در این دنیای پر از اکسیژن ات نمایانه، مهربانی تو در خوراکی های متنوعی که از دل زمین برای ما فراهم اش کردی نمایانه در آب باران ات ،و در نهایت مهربانی تو در صورت مهربان بنده هات، در محبوبیت حیواناتت، در کارا بودن وسایل زمینی نمایانه پروردگار من.

علی( ع) از تو در خواست میکنه به

نیرویی که به واسطه قدرتت هر جنبنده ای رو مغلوب خودت کردی، با قوانینی که به بهترین شکل وضع کردی که اصلا جای نگرانی نیست چون مبنای همه قوانین ات بر مهربانی ات سواره،تو قوانینی رو گذاشتی که ما راحت تر، لذت بخش تر، روان تر، زندگی بکنیم تو قوانینی بر روی این کره خاکی وضع کردی که تغییری در اون نیست و گریزی از پیروی کردن از قوانینی که همش برای ما سود و سود سود نداریم با همین قوانین چیره شدی به هر اونچه که خلق کردی و همه ما خوا رو خاکساریم در برابر این جبروتت، در برابر این قوانین ات،چون توئی که صلاح ما رو بهتر از خودمون میدونی،چون توئی که به همه چیز آگاهی،

همانند برنامه نویسی که وقتی برنامه ای رو می سازه به همه مواردش آگاهه و اونه که میدونه که چه قوانینی بگذاره برنامه بهترین عملکرد رو داره و خروجی خوبی رو خواهد داد. قوانینی می‌گذاره که در عملکرد برنامه تاثیر خوبی داشته باشه، یک سری قوانین ثابت که اگر طبق اش رفتار نکنی نمیتونی از اون استفاده بکنی و هر جایی برنامه به مشکلی بخوره اون هست که میتونه حلش میکنه.

علی( ع) از تو در خواست می‌کنه چون به ارزش و ارجمندی، چون به شایستگی تو در مقامی که هستی پی برده، چون هر موجودی در برابر تو در برابر ارجمندی تو، در برابر توان و قدرت تو، یارای ایستادن نداره

واقعا چه کسی میتونه در مقابل تو ایستادگی بکنه، توئی که جهانی به این عظمت خلق کردی، و نه تنها خلق کردی، اداره اش میکنی، توان ما کی قابل مقایسه است با تو، مائی اگه چندتا کار متفاوت رو در کنار هم نمی تونیم هندل بکنیم

بعد تو این جهان رو با این همه عظمت به راحتی اداره میکنی، نه تنها این جهان، جهان قبل از ما و بعد از ما نیز در دستان توئه، معلومه که در برابر ارجمندی تو هیچ موجودی نایستاد. توئی که در همه چیز جاری هستی و چیزی که در این بین متوجهش شدم کسی که به ارجمندی و ارزش تو پی ببره، ارزشمندی رو در وجود خودش حس میکنه، چون تو این موجود رو خلق کردی، توئی که ارزشمندی و در من دمیدی که با روح تو با ارزش بشم و گرنه فرقی بین من با بقیه موجوداتت نبود.

علی( ع) از تو در خواست میکنه، از توئی که بزرگی ات همه موجودات رو فرا گرفته، همه هستی رو پر کرده و همه چیز رو فرا گرفته، توئی که بزرگواری ات فرق میکنه با بندگانت. هرکه بزرگی بنده ات رو ببینه، اون خوارش میکنه، برده اش میکنه، ازش سواستفاده میکنه‌‌؛ ولی هرکه بزرگی تو رو بفهمه بزرگ میشه، تو بزرگش می کنی، تو عزیزش میکنی. وقتی بزرگی تو رو متوجه بشیم می‌فهمیم که فقط بااااید از تو بخوایم.

وقتی مثل علی( ع) بزرگی ات رو درک کنیم فقط و فقط از تو درخواست میکنیم، چون توئی که فرمانروای کل هستی. توئ که فرمانروایی تو بر فراز همه چیز هست. فرمانروایی دانا، فرمانروایی مصلح، فرمانروایی عادل. آره فرمانروایی که که کل اجرام در تو معنا میشن، فرمانروایی که اختیار همه چیز در دستان پر قدرتشه، فرمانروایی که بدن من با اشارات او کار میکنه، فرمانروایی که خاک با نگاه او حاصلخیز و محصول میده، فرمانروایی که ابرها به فرمانروایی او به هم میفشرن برای زنده کردن زمین. آره فرمانروایی که مهربونه، فرمانروایی که عاشقِ، فرمانروایی که آگاه به نهان و آشکار ِ. آخه واقعا چه کسی بهتر از تو، چه کسی قدرتمندتر از تو، چه کسی آگاه تر از تو، چه کسی بزرگ تر تو و چه کسی ارزشمندتر ازتو.

توئی که هستی، در بود ما، توئ که هستی بعد از نبود ما. توئی که هر لحظه در جریانی. توئی که انرژی مطلقی

علی( ع) از تو در خواست میکنه، از توئی که نام ات همه کرانه هستی رو دربرگرفته، توئی که همه چیز رو دربرگرفتی، در توئی که همه چیز هستی. توئی که هستی از تو هست میشه وگرنه چیزی از خود نداره، توئی که صفات با بودن تو نام میگیرن، توئی که احساس رو در من به وجود آوردی برای درک وجود تو

علی( ع) میدونه، میدونه که تو دانای کل این جهانی، همونطور که میشه دانایی ات رو توی آفرینش ات دید، دانایی تو رو میشه تو قوانین بی نقص ات پیدا کرد، وگرنه کی میتونه قوانینی با این دقت که صلاح همه موجودات، صلاح همه ذرات رو درنظر بگیره که ذره ای ظلم به کسی نشه

علی( ع)به روشنائی ذات تو پی برده، روشنائی ای که راهنمای جهانیانیان ِ. در روشنایی ای که قلب مارو روح ما رو دربرگرفته که بتونیم هدایت های تو رو دریافت کنیم و گرنه در ظلمت کارهای خودمون تباه می‌شدیم، ذاتی که در ذات ما دمید و پی این پیکر رو بنا نهاد، که وقتی گمراه شدیم در قلب ما بدرخشه و برمونگردونه به ذات اصلیمون که روشنائی ِ

‌‌ _

ای توئی که نور عالمی، نور وجود ما و روشنی بخش جهانی، نوری که بیرنگه ولی وقتی از منشور جهان عبورش میدی به بینهایت رنگ تبدیل می شه، نوری که همه چیز هست ولی نمیتونی در هیچ چیز معناش کنی و این خاصیت نوره که وقتی نیست تاریکی مطلق همه چیز رو فرا میگیره و جهان با وجود اون معنا میگیره

ای پاک، ای خلاء، ای بی‌نام، ای کسی که کس نیستی

ای توئی که در ابتدائی، ابتدای آفرینش، ابتدای خلقت ما، ابتدای ذره، ابتدای بید بنگ، ابتدای روز ما، ابتدای هر آنچه یارای موجود بودن داره، خواست بودن داره.

و ای کسی که سرانجامی، سرانجام خلقت ما، سرانجام هر مرحله که ما واردش میشیم، سرانجام هر روز ما سرانجام هر کار ما، سرانجام هر رفتار ما.

ادامه دارد…