با هر چه بجنگی، آن را ماندگارتر می کنی

روز 47 سفرنامه

سلام استاد عزیز

چقدر خوب توضیح دادی و با مثال این موضوع رو قابل درک تر کردید. اونجایی که فرمودین مثلا این جور افراد توجه می خوان واقعا باعث شد از منظر دیگه ای هم به این اتفاق نگاه کنم. از دیدی ملموس تر. و این که همیشه موضوع تروریسم نیت این یک نمونه خیلی واضح و روشن هست هرچند که خیی ماها این نمونه واضح رو هم نمی بینیم و بازم دنباله رو جریانات و اخبار هستیم.

من متوجه شدم این نیاز به توجه چه کارا که نمیکنه. مثلا برای خود من باعث جذب اتفاقات عجیب شده که بیام تو جمع دوستام یک ماجرای اکشن پلیسی تعریف کنم و بگم واییی من خیلی خفنم. درحالیکه اون اتفاق واقعا ارزشش رو نداشته و من بخاطر کمبودهام دوست داشتم برام رخ بده. برای مثال من با دوستام رفتم یک سفر بیرون شهر و شانس همون شب دزدهایی از جنگل سمت ساختمون ما تیراندازی می کردند. و چقدر ترسناک بود و واقعا با ارامش و صبری که خدا در دلمون قرار داد مدتی پناه گرفتیم اما همیشه ازش به عنوان یک اتفاق خفن یاد می کردم و دوست داشتم تعریف کنم. یا یه بار رفته بودیم مسافرت و دعوت بودیم جایی و همون مدت هم زلزله اومد و هم پارکی که ما می خواستیم بریم و اتفاقا بخاطر مسمومیت یکی دوتا از همراهان نشد بریم تیراندازی و حمله تروریستی یا قومی شده بود البته شخص خاصی مدنظرشون بود. یعنی فرکانس های ما چی بودن که این همزمانی ها رخ داده و این ها به خاطر توجه دائمی به این مسائل بوده. و خداروشکر که درمسیری قرار گرفتم تا رو ذهنم کار کنم و هرروز دارم از اون فضای فکری فاصله می گیرم.

این موضوع حتی در مورد روابطمون هم صدق می کنه من در گذشته این مورد رو در باره رابطه م داشتم خیلی خنده داره اگر چه در جمع دوستان از مشکلات رابطه م می گفتم اما از درون لذت می بردن از نالیدن و بدبخت نشون دادن خودم. و واقعا هرروز هم اون رابطه بدتر میشد.

از این ها بگذریم…. اما از یه دید مثبت بهش نگاه کنیم این نیاز به جلب توجه اگر درمان بشه و اگر ما به تونیم از قدرت توجه کردن در مسیر درست استفاده کنیم دقیقا باث جذب یک زندگی رویایی میشه. چون توجه مثل لیزر یک اشعه متمرکز داره. البته این فقط یک مثال و تشبیه. یا مثل ذره بین که نور خورشید رو میگیره و در فاصله و نقطه کانونی اون قدر متمرکزانه جمع می کنه که می تونه کاغذ یا جسمی رو بسوزونه. به نظرم ما باید با افزایش عزت نفس خلاهامون رو شناسایی و درمان کنیم درواقع عزت نفس با یاداوری ارزش ها ارزشمندی ذاتیمون باعث میشه خودمون رو لایق بدونیم و به چیزای ارزشمند توجه کنیم. توجه هم یک نعمته بخاطر همون متمرکز بودنش. البته منظورم نیاز به توجه از سر کمبود و بیمارگونه نیست. منظورم انرژی و توجهیه که میزاریم در مسیر درست و با اساس درست. اونوقته که تموم انرژی های خوب رو جمع می کنه ما به هرچیزی که توجه کنیم درواقع داریم به انرژی جهت می دیم. شکل می دیم. پس باید تمرین کنیم تا اگانه ذره بین زیبابینی رو به سمت چیزایی که دوست داریم بگیریم.