ما با حرف زدن درباره ناخواسته ها یا مبارزه با آنها، نه تنها به آنها خاتمه نمی دهیم، بلکه به خاطر توجه به آنها گسترش شان می دهیم.
سالهاست، مبارزه با تروریسم ادامه دارد، هر بار یک گروه بوجود آمده و فجایعی به بار میآورد. همینکه این گروه از بین میرود، گروهی دیگر سر بر میآورد و همچنان این مبارزه ادامه دارد.
اگر از دیدگاه قوانین کیهانی، مفهوم ” مبارزه با تروریسم ” را بررسی کنیم، به این نقطه میرسیم که جهان بوسیله مبارزه با تروریسم ، به آنها توجه میکند و از آنجا که این یک قانون ابدی است که:
به هر چیزی توجه کنید، اساس آن چیز ریشه زده و با توجه بیشتر، هر روز قدرتمندتر از قبل ظاهر میشود، بنابراین، مبارزه با ترورسیم، تنها ریشهی آنها را گسترده تر میکند!!!
طبق قانون بدون تغییر خداوند، فارغ از اینکه چقدر برای مبارزه با تروریسم ، انرژی و هزینه صرف می شود یا ائتلاف و گروه تشکیل میشود، جامعه جهانی با مبارزه علیه تروریسم، فقط به گسترش موضوعی به نام تروریسم، کمک می کند. زیرا تنها چیزی که در این مبارزه تغییر کرده، نام گروههای تروریستی بوده است. تغییری از القاعده به داعش و … در حالیکه هنوز هم با اینهمه سال مبارزه با تروریسم، موضوع تروریسم، مهمترین مسئله جهان است!
بر طبق قوانینی که شناخته ام:
راه حل این مسئله، مبارزه با تروریسم نیست بلکه بی توجهی به تروریسم است! یا به قول قرآن، اعراض کردن از آنهاست.
زیرا این خاصیت جهان است که به هر چیزی توجه کنید، اساسِ آن چیز را در زندگیتان بوجود آورده و جنسِ تجاربِ زندگیتان همانند با آن میشود.
تنها راه حل مسئله تروریسم، توجه به متضادِ آن یعنی همه چیزهایی است که مساوی هستند با: صلح، آرامش، شادی و زیبایی
زیرا به قول انیشتین، نمیتوانید همزمان از جنگ جلوگیری کنید و برای آن آماده شوید
جهان مفهمومی بنام “مبارزه با تروریسم” را نمیشناسد! به همین دلیل است که ما هنوز هم نتوانستهایم بوسیله مبارزه با تروریسم، آنها را از بین ببریم.
پس طبقِ قانون، ما در آنِ واحد، فقط میتوانیم:
یا به تروریسم توجه کنیم یا به صلح و دوستی!
یا به خوبی توجه کنیم یا به بدی!
یا به ثروت توجه کنیم یا به فقر!
یا به سلامتی توجه کنیم یا به بیماری!
کانون توجه شما، اساسِ تجربههای زندگیتان را تشکیل می دهد!
تصمیم با شماست، چه چیزهایی را میخواهید تجربه کنید؟ پس به آن توجه کنید!
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری با هر چه بجنگی، آن را ماندگارتر می کنی225MB19 دقیقه
- فایل صوتی با هر چه بجنگی، آن را ماندگارتر می کنی17MB19 دقیقه
با شکر خدا و سپاس از خدایی که هر لحظه در حال حمایت و هدایت من است این قدم 47 مرا به یاد شعر پروین اعتصامی انداخت که خود استاد هم در موردش صحبت کرده در مورد پیرمردی که مفلس و فقیر بود با دوتا بچه بیمار و از صبح که بیدار میشد فقط توجهش و نگاهش و فکرش به گدایی و رو زدن به ادمها برای جور کردن غذایی ،لباسی و …بود تا اینکه یکروز از همه جا نامید شد و رفت سمت آسیابان و دو جامی گندم به او داد و پیرمرد حالا دیگه حواسش به داشته هایش بود و در موردش با خدا حرف میزد که اینها رو اگر تو برام بفروشی باهاش عسل و عدس میخرم و همینجور با خدا در مورد گندم هایش صحبت میکرد که گره ی دستمال باز شد و گندم ها ریخت و شروع به گلایه از خدایی. خدا کرد و رفت که خم شد گندم ها رو جمع کنه کیسه ای زر پیدا کرد پیرمرد آنزمان ایمانش بخدا قوی شد چون با توجه به داشته اش ،نعمت بیشتری دریافت کرد همان فرکانسی رو فرستاد که نعمت بیشتری رو دریافت کرد
گندمم ریختی تا زر دهی رشته ام بردی که تا گوهر دهی
با تشکر از زحمات بی دریغ استاد عزیز و خانم شایسته صبور و با ایمان خدا قوت حق یارتان